νοσηλευόταν, τις τελευταίες εβδομάδες, σε κρίσιμη κατάσταση, στο νοσοκομείο «Bakırköy Sadi Konuk» της Κωνσταντινούπολης με ηπατική ανεπάρκεια.
Όπως αναφέρουν τα τουρκικά ΜΜΕ, η υγεία του θρυλικού αθλητή, που βρισκόταν σε τεχνητό κώμα, επιδεινώθηκε τα τελευταία 24ωρα και τα ξημερώματα ανακοινώθηκε ο θάνατος του, σε ηλικία, μόλις 50 ετών.
Στις 13 Νοεμβρίου είχε γίνει γνωστό ότι είχε υποστεί εγκεφαλική αιμορραγία και χρειάστηκε, τότε, να υποβληθεί σε λεπτή χειρουργική επέμβαση.
Ο θρύλος της άρσης βαρών είχε διαγνωστεί με κίρρωση του ήπατος καθώς επί πολλά χρόνια κατανάλωνε μεγάλες ποσότητες αλκοόλ με τους γιατρούς να καταβάλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να τον κρατήσουν στη ζωή. Tο πρόβλημα του Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου με το συκώτι του είχε ξεκινήσει μετά την αποτυχία του στους αγώνες του Σίδνεϊ, αφού μη έχοντας πλέον τη διέξοδο του αθλητισμού και διαθέτοντας τεράστια χρηματικά ποσά για να ξοδέψει άρχισε να «πνίγει» τον πόνο του στο αλκοόλ.
Για την υπόθεσή του είχε ενδιαφερθεί προσωπικά ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος τον είχε επισκεφθεί και στο νοσοκομείο στο οποίο νοσηλευόταν.
Ο σπουδαίος αθλητής είχε, πάντως, ζητήσει από τους συγγενείς του να μην ζητήσουν βοήθεια από κανέναν. «Δεν θέλω να μιλήσετε σε κανέναν, να μη ζητήσετε βοήθεια. Έχω ήδη ζήσει την ζωή μου και θα πεθάνω» ήταν η χαρακτηριστική ατάκα του που σόκαρε τους πάντες.
Γεννήθηκε στη Βουλγαρία, μεγαλούργησε στην Τουρκία
Ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου, γεννημένος ως Ναΐμ Σουλειμάνοβ, γεννήθηκε στο Πτιχάρ στις 23 Ιανουαρίου του 1967. Ο πατέρας του ήταν Τούρκος μετανάστης που δούλευε ως ανθρακωρύχος στη Βουλγαρία.Στους θερινούς Ολυμπιακούς αγώνες του 1988 έσπασε το ρεκόρ σηκώνοντας 190 κιλά. Το 2000 και το 2004 εξελέγη μέλος της παγκόσμιας ομοσπονδίας άρσης βαρών.
Ηταν ο πρώτος και μοναδικός αρσιβαρίστας που είχε σηκώσει 2.5 φορές το βάρος του στην κίνηση του αρασέ και ένας εκ των 7 αθλητών που σήκωσαν 3 φορές το βάρος τους στην κίνηση του ζετέ. Ηταν ο μόνος αρσιβαρίστας που έχει σηκώσει 10 επιπλέον κιλά από το τριπλάσιο σωματικό του βάρος.
Ο Σουλεϊμάνογλου έκανε το πρώτο του παγκόσμιο ρεκόρ στην ηλικία των 16 ετών αλλά έχασε την πρώτη του ευκαιρία για επιτυχία στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1984 εξαιτίας της συμμετοχής της Βουλγαρίας στο σοβιετικό μποϋκοτάζ πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες του Λος Άντζελες το ίδιο καλοκαίρι.
Κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού για τον τελικό του παγκόσμιου κυπέλου στη Μελβούρνη το 1986, ο Σουλεϊμάνοβ επέστρεψε στην Τουρκία και ζήτησε την ιθαγένεια. Επίσης άλλαξε το όνομά του, από το βουλγάρικο Σουλεϊμάνοβ το έκανε στο τούρκικο Σουλεϊμάνογλου.
Με αφορμή τους Ολυμπιακούς αγώνες στην Σεούλ το 1988 προέκυψε μια διαμάχη σχετικά με το ποια χώρα θα εκπροσωπούσε. Η βουλγαρική κυβέρνηση απαίτησε και έλαβε 1,250 δισ. δολάρια από την Τουρκία προκειμένου ο Σουλεϊμάνογλου ν' αλλάξει ομάδα. Ο Σουλεϊμάνογλου δεν απογοήτευσε κανέναν και κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Η απόδοσή του ήταν αρκετά υψηλή και έτσι κατάφερε να κερδίσει και μετάλλιο σηκώνοντας περισσότερα κιλά από το βάρος του.
Όταν το 1988 έκανε Παγκόσμιο Ρεκόρ στους Ολυμπιακούς της Σεούλ
Το 1989 κατέκτησε την πρώτη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα και το 1992 έγινε για δεύτερη φορά χρυσός Ολυμπιονίκης στους αγώνες της Βαρκελώνης. Ανάμεσα στις Ολυμπιάδες, ο Σουλεϊμάνογλου συνέχισε να κερδίζει παγκόσμιους τίτλους και να καταγράφει ρεκόρ. Κέρδισε πέντε παγκόσμια πρωταθλήματα (1989, 1991, 1993, 1994 και 1995).
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1996 ήταν το κύκνειο άσμα του καθώς «αποχώρησε» με το τρίτο χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντα μετά από έναν επικό αγώνα κόντρα στον Βαλέριο Λεωνίδη. Ο Σουλεϊμάνογλου κατάφερε να σηκώσει 187,5 κιλά και ο Λεωνίδης απέτυχε να σηκώσει 190 κιλά, ξεσπώντας σε κλάματα και παίρνοντας το ασημένιο μετάλλιο ενώ παρηγορήθηκε από τον Σουλεϊμάνογλου. Τότε οι δημοσιογράφοι είχαν κάνει λόγο για «τον μεγαλύτερο αγώνα στην ιστορία της άρσης βαρών».
Η μεγάλη μάχη με τον Βαλέριο Λεωνίδη στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996
Ο Σουλεϊμάνογλου επέστρεψε ξανά στην άρση βαρών σε μια προσπάθεια να κερδίσει ένα τέταρτο χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του Σίδνεϊ το 2000, αλλά απέτυχε να σηκώσει τα 145 κιλά, που θα ήταν ένα Ολυμπιακό ρεκόρ, και δεν συνέχισε στη διοργάνωση. Το 2000 και το 2004 εξελέγη μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αδελφότητας.
Στις εθνικές εκλογές του 1999 κατέβηκε ως ανεξάρτητος υποψήφιος για να εκπροσωπήσει την Μπούρσα στην Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας. Το 2002 ήταν υποψήφιος με το Εθνικιστικό Κόμμα στις δημοτικές εκλογές στον δήμο Κιράτς της Κωνσταντινούπολης και εκπροσώπησε το ίδιο κόμμα στις εθνικές εκλογές το 2006. Σε καμιά από αυτές τις προσπάθειες δεν είχε επιτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου