Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2017

Η Μέρκελ σκέφτεται να εγκαταλείψει την Καγκελαρία τo 2019 για την προεδρία της Ε.Ε

Όλοι συμφωνούν πως η  Ευρώπη χρειάζεται έναν ηγέτη «μεγάλου κύρους»  -  Αν η Καγκελάριος αποφασίσει να διεκδικήσει τα ηνία της ΕΕ θα έχει ως πιθανούς αντιπάλους τον Φρανς Τίμερμανς και την Φεντερίκα Μογκερίνι.Στο τελευταίο Eurogroup παρουσία, του τέως υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας   Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, οι συνάδελφοί του, του
έδωσαν ως αναμνηστικό δώρο μια σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κάθε υπουργός είχε επιλέξει και μια διαφορετική αφιέρωση για τον απερχόμενο υπουργό. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος υπέγραψε με τη φράση «τίποτε δεν θα είναι το ίδιο ξανά». Η παρατήρηση του υπουργού Οικονομικών της Ελλάδας δεν περιγράφει απλώς την «νέα εποχή» εντός του Eurogroup, αλλά σε ολόκληρη  την Ε.Ε.






Μέσα στους επόμενους είκοσι μήνες τα βασικότερα πρόσωπα που έχουν συνδεθεί με την «ελληνική κρίση», θα έχουν αποχωρήσει από τις θέσεις που κατέχουν. Η αρχή θα γίνει με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο οποίος θα συμμετάσχει στο τελευταίο Eurogroup του Δεκεμβρίου. Ο αντικαταστάτης του θα αποφασισθεί την ίδια ημέρα. Στα τέλη του 2019 τελειώνει και η θητεία του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι.

Η μεγαλύτερη όμως αλλαγή εντός της Ε.Ε. αναμένεται νωρίτερα και συγκεκριμένα τον Μάιο/Ιούνιο του 2019.  Όταν θα πραγματοποιηθούν οι επόμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενδεχομένως με μια χώρα λιγότερη. Την Μεγάλη Βρετανία. Τα σχέδια που επεξεργάζονται πολιτικές ομάδες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά και εθνικές κυβερνήσεις , εάν εφαρμοστούν, υπόσχονται θεαματικές αλλαγές. Δύο «σιδηρές κυρίες» θα μπορούσαν να βρεθούν ως υποψήφιες για μια πανίσχυρη θέση. Αυτήν της «Προέδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης».


Μπορεί η Ε.Ε. να ξεπερνάει την οικονομική κρίση και το προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα να έχουν δημιουργήσει νέα δεδομένα, όπως την ενίσχυση του ρόλου της FRONTEX, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι η Ε.Ε. αντιμετωπίζει υπαρξιακή κρίση. Η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων και η αμφισβήτηση της περαιτέρω ενοποίησης, κινητοποίησε τους επικεφαλής των πολιτικών ομάδων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οι οποίοι αναζητούν τρόπους ώστε να αναβιώσει το ενδιαφέρον των πολιτών για την Ευρώπη. Το βασικότερο ζήτημα για την αναβίωση της «ευρωπαϊκής ιδέας», που προς το παρόν υποστηρίζει θερμά ο Πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, είναι ο στενότερος δεσμός ανάμεσα στους Ευρωπαίους ψηφοφόρους και τους εκλεγμένους Ευρωπαίους ηγέτες.

Αυτό θα μπορούσε να γίνει με την εκλογή ενός υποψηφίου «μεγάλου κύρους» για κάθε μια από τις πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μια πρόταση της ενίσχυσης της διαδικασίας των «κορυφαίων υποψηφίων» (Spitzenkandidaten). Στις προηγούμενες ευρωεκλογές του 2014, το σύστημα των «κορυφαίων υποψηφίων» λειτούργησε για πρώτη φορά και χωρίς σοβαρό σχεδιασμό. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα επέλεξε ως υποψήφιο για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον Ζαν – Κλοντ Γιούνκερ. Οι Σοσιαλδημοκράτες τον Μάρτιν Σουλτς. Οι Φιλελεύθεροι τον Γκι Φερχόφστατ και η  Ευρωπαϊκή Αριστερά τον Αλέξη Τσίπρα.

Μέρκελ εναντίον Μογκερίνι; 

Το 2019 οι πολιτικές ομάδες ενδέχεται να αναζητήσουν ως υποψηφίους πρόσωπα που θα είχαν το πολιτικό βάρος για να βρεθούν στην προεδρία, όχι μόνο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά ολόκληρης της Ε.Ε. Ο νυν πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν – Κλοντ Γιούνκερ, στην τελευταία του ομιλία για την «κατάσταση της Ένωσης» τον περασμένο Σεπτέμβριο, πρότεινε τη συγχώνευση της θέσης του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (θέση που κατέχει ο Ντόναλντ Τουσκ), ώστε να υπάρξει ένας ισχυρός εκπρόσωπος της Ε.Ε. που θα μπορεί να μιλήσει με άνετα με τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα και την Ρωσία.

Το άρθρο 15 της Συνθήκης της Ε.Ε. (Συνθήκη της Λισαβόνας) επιτρέπει την συγχώνευση των δύο θέσεων. Ήδη αρκετά στελέχη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, αλλά και των Σοσιαλδημοκρατών σκέφτονται τους υποψηφίους που θα μπορούσαν να αναλάβουν μια τόσο ισχυρή θέση. Και συγκεκριμένα σκέφτονται τις υποψήφιες. Την Άνγκελα Μέρκελ και την Φεντερίκα Μογκερίνι.


Όσο παράξενη και αν ακούγεται η υποψηφιότητα της Άνγκελα Μέρκελ, καθώς βρίσκεται ήδη σε συζητήσεις για τον σχηματισμό ενός νέου κυβερνητικού συνασπισμού στο Βερολίνο, η Σιδηρά Κυρία της Γερμανίας, δύσκολα θα απέρριπτε την προοπτική της «προεδρίας της Ε.Ε». Μετά από δώδεκα χρόνια στην Καγκελαρία η 'Ανγκελα Μέρκελ θα μπορούσε εύκολα να δώσει τη θέση της σε μια νέα γενιά πολιτικών του CDU. Αν η ίδια η Καγκελάριος διεκδικήσει την υποψηφιότητα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, οι πιθανότητες να λάβει το χρίσμα είναι είναι περισσότερες από αρκετές, καθώς μοναδικός ανθυποψήφιος με αυξημένες πιθανότητες είναι ο Μισέλ Μπαρνιέ. ο επικεφαλής διαπραγματευτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το «Brexit». Το συνέδριο του ΕΛΚ, το οποίο αναμένεται να λάβει την τελική απόφαση θα πραγματοποιηθεί τον επόμενο χρόνο.

Από την πλευρά των Σοσιαλδημοκρατών ακούγονται επίσης δύο ονόματα για την θέση του «κορυφαίου υποψηφίου». Αυτό του Ολλανδού Φρανς Τίμερμανς, του πολύγλωσσου πρώτου αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ιταλίδας Φεντερίκα Μογκερίνι, της ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής & πολιτικής ασφάλειας. Η θητεία της ολοκληρώνεται το 2019. Η πιθανότητα να διασταυρώσουν τα ξίφη τους η Άνγκελα Μέρκελ και η Φεντερίκα Μογκερίνι θα ήταν κάτι πρωτοφανές. Στην ιστορία της Ε.Ε., επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν μόνον άνδρες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου