Αγάπη και λουλούδια, ζωή παραμυθώδης. Αυτά άκουγαν αι Ατθίδες της Παλιάς Αθήνας και έλιωναν.
Το ειδύλλιο έκλεινε φυσικά με παπά και με στεφάνι και άρχιζε ο ανθόσπαρτος έγγαμος βίος. Τα πριν όμως και τα μετά, ας μας τα πει καλύτερα το περιοδικό «Σφαίρα» του 1921.
«Προ του γάμου
-Ας μιλήσουμε λιγάκι, φιλτάτη μου! Να σ’ ακούω και να μεθώ με τα λόγια σου: αυτή είναι η μόνη μου ευχαρίστηση. Μετά τον γάμον
-Τρομερό! Σ’ όλα πρέπει ν’ ανακατώνεσαι! Θεέ μου! Ποτέ μια στιγμή δεν μπορεί να κλείση το στόμα της!
***
Προ του γάμου
-Να ζήσω χωρίς εσένα δεν μπορώ και δεν θέλω, αγάπη μου! Σένα ή τον θάνατον!
Μετά τον γάμον
-Πόσο είναι ευτυχισμένοι οι ανύπανδροι! Ο συζυγικός βίος δεν αξίζει μια πεντάρα.
***
Προ του γάμου
-Είμ’ έτοιμος να πληρώσω την αγάπη σου με τη ζωή μου! Διάταξέ με κ’ εγώ σου φέρνω όλο τον κόσμο μπρος στα πόδια σου. Όταν θα γίνης γυναίκα μου, δεν θ’ ακούσης από μένα κακό λόγο.
Μετά τον γάμον
-Παναγία μου! Μήπως ένας τίμιος άνθρωπος μπορεί να υποφέρη σε τέτοια έξοδα! Τώρα ζητάς καινούργιο καπέλλο. Μα την αλήθεια, είσαι ανυπόφορη.
***
Προ του γάμου
-Μόνον εσένα αιώνια θ’ αγαπώ! Συ είσαι για μένα το παν! Ποτέ το βλέμμα μου δεν θα κυττάξη άλλη γυναίκα! Το σύμβολό μου: «Πίστις μέχρι τάφου».
Μετά τον γάμον
-Πάλι γρίνιες. Εγώ σου τώπα χίλιες φορές, ότι επισκέπτομαι την Α…, απλώς συμπατριώτισα. Είναι μόνη της η δυστυχισμένη χωρίς προστάτη…
***
Προ του γάμου
-Ω τι ηδονή αισθάνεται όποιος χορεύει με σένα και μεθά από τα αγγελικά σου βλέμματα!
Μετά τον γάμον
-Ξέρεις πως χορεύω χωρίς όρεξι, γιατί ο χορός μού φέρνει δύσπνοια. Όχι! εγώ θα κάτσω.
***
Προ του γάμου
-Με σένα, άγγελέ μου, είμ’ έτοιμος να πεινάσω. Με σένα είμ’ ευτυχής σ’ ένα ερημικό νησί.
Μετά τον γάμον
-Τι έκαμες τις παντούφλες μου; Ποιος διάολος λέρωσε το πουκάμισό μου; Τι διάολο σκέφτεσαι ήθελα να ξέρω.
***
Προ του γάμου
-Για σένα εγώ μεταμορφώνω τη γη σε παράδεισο, γεμίζω το δρόμο σου με άνθη και σε σηκώνω στα χέρια…
Μετά τον γάμον
--Πάλι θεωρείο στο θέατρο! Ακόμη ένας μήνας δεν πέρασε που πήγαμε… Μήπως σου φαίνεται πως είμαι ο Φορντ;
***
Προ του γάμου
-Ο δούλος σου θα είμαι εγώ. Διαταγή θα είνε για μένα η παραμικρή σου επιθυμία. Θα την μαντεύσω στα μάτια σου και η μόνη μου χαρά, να σε υπακούω.
Μετά τον γάμον
-Φώναξε την υπηρέτρια να σου φέρη την καρέκλα. Εγώ σε βαρέθηκα.
***
Προ του γάμου
-Σήμερα θα σου φέρω την καινούργια έκδοση του «Ρωμαίου και της Ιουλιέτας». Διάβαζε, Ιουλία μου, και ενθυμού τον Ρωμαίο σου!
Μετά τον γάμον
-Καλλίτερα να διάβαζες τη μαγειρική, παρά τα άθλια μυθιστορήματα. Τα λεφτά φεύγουν και δεν τρώγω ποτέ φαΐ της προκοπής!
***
Προ του γάμου
-Μη μιλάς έτσι, αγάπη μου. Εγώ δεν λέω ποτέ ψέμματα. Χωρίς εσέ δεν υπάρχει ζωή για μένα. Αν συ, ο Θεός φυλάξοι, επέθαινες, ο ίδιος τάφος θα δεχόταν και μένα.
Μετά τον γάμον
Ειδοποίησις. -Νέος, χήρος, κάτοχος καλής περιουσίας, επιθυμεί να παντρευθή. Γράψατε Π.Ν.Κ.».
Θωμάς Σιταράς (Αθηναιογράφος)
Διαβάστε κι άλλες ιστορίες για την Παλιά Αθήνα στην ιστοσελίδα www.paliaathina.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου