Το σύστημα, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, αναπτύχθηκε από τον καθηγητή Χοσέ Μίλαν της Ομοσπονδιακής Πολυτεχνικής Σχολής της Λοζάνης, ο οποίος ειδικεύεται στη δημιουργία ανώδυνων διεπαφών μεταξύ μηχανών και εγκεφάλου, ένα πεδίο που στην ιατρική ονομάζεται νευροπροσθετική.
Στη σχετική επίδειξη, που έγινε σε νοσοκομείο της ελβετικής πόλης Σιόν, ο ασθενής έστειλε νοητικά μία εντολή από το κρεβάτι του σε έναν φορητό υπολογιστή στο δωμάτιό του, ο οποίος τη μεταβίβασε σε έναν άλλο υπολογιστή και αυτός, με τη σειρά του, έδωσε εντολή να κινηθεί ένα μικρό ρομπότ ύψους 30 εκατοστών που βρισκόταν σε απόσταση 60 χλμ στο πανεπιστημιακό εργαστήριο στη Λοζάνη.
Στο μέλλον, αν το ρομπότ είναι εφοδιασμένο με κάμερα και οθόνη, οι παράλυτοι ασθενείς θα μπορούν -μετακινώντας το από μακριά- να «επεκτείνουν» ψηφιακά/ εικονικά την παρουσία τους σε άλλους χώρους, π.χ. σε μία έκθεση τέχνης ή σε μία γαμήλια τελετή, κάτι που έως τώρα μόνον επιστημονική φαντασία μπορούσε να θεωρηθεί.
Η ίδια τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κινηθεί με τη σκέψη ένα αναπηρικό καροτσάκι. Όμως χρειάζονται ακόμα βελτιώσεις, καθώς το ηλεκτρονικό σήμα από τον εγκέφαλο προς το ρομπότ ή το καροτσάκι μπορεί να «μπερδευτεί», αν στο δωμάτιο υπάρχουν πολλοί άνθρωποι ή αν ο ασθενής αφαιρεθεί, κουραστεί και χάσει τη νοητική συγκέντρωσή του.
Και άλλοι Ελβετοί ερευνητές εργάζονται σε παρεμφερείς πρωτοβουλίες, όπως η ερευνητική ομάδα της καθηγήτριας Στεφανί Λακούρ που αναπτύσσει ένα «ηλεκτρονικό δέρμα» για ακρωτηριασμένους (είναι ένα γάντι με μικροσκοπικούς ηλεκτρονικούς αισθητήρες που στέλνουν ερεθίσματα απευθείας στο κεντρικό νευρικό σύστημα του χρήστη) ή η ομάδα του καθηγητή Γκρεγκουάρ Κερτέν που προσπαθεί να κάνει τους παραπληγικούς να περπατήσουν ξανά μέσω της εμφύτευσης μόνιμων ηλεκτροδίων στον νωτιαίο μυελό της σπονδυλικής στήλης τους.
Ρομπότ που ελέγχεται σε μεγάλη απόσταση μέσω της σκέψης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου