«Οδηγούσα
και εντελώς ξαφνικά και για πρώτη φορά αισθάνθηκα έντονη ζαλάδα,
τρέμουλο σε όλο το σώμα μου, έβλεπα τα πάντα θολά και διπλά, βούιζαν τα
αφτιά μου, ένιωσα αδυναμία και, καθώς βγήκα από το αυτοκίνητο,
σωριάστηκα στον δρόμο.
Έπειτα από λίγο, όλα επανήλθαν, αλλά το όλο συμβάν με έχει φοβίσει. Είμαι κοντά στα πενήντα, δεν έχω προβλήματα υγείας
έως τώρα και εργάζομαι ως οδηγός. Αν μου ξανασυμβεί αυτό, ίσως δεν προλάβω να σταματήσω το αυτοκίνητό μου στην άκρη του δρόμου. Από τι μπορεί να προήλθε; Ποιες εξετάσεις πρέπει να κάνω;» ρωτάει ο αναγνώστης μας Τέλλος Διογένης.
Μια πρώτη εξήγηση μπορεί να είναι μια διαταραχή άγχους και πανικού, όπως εξηγεί ο Νικήτας Καυκιός στο http://www.psyche.gr. «Σε μερικές περιπτώσεις, εκδηλώνονται περιοδικές εξάρσεις του άγχους με πολύ επώδυνα συμπτώματα σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο, όπως 1) δυσκολία αναπνοής, 2) καρδιακές αρρυθμίες, 3) βάρος στο στήθος, 4) κόμπος στον λαιμό, 5) εξάψεις, 6) τρέμουλο, 7) δυσκολία στη συγκέντρωση, 8) στεγνό στόμα, 9) φόβος λιποθυμίας, 10) μυϊκή ένταση, μυϊκοί πόνοι, 11) έντονος φόβος του ατόμου ότι θα τρελαθεί ή θα πεθάνει.
Πρόκειται για ακίνδυνες αλλά πολύ αρνητικές εμπειρίες. Οι εξάρσεις αυτές του άγχους συνήθως διαρκούν από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι δεκαπέντε λεπτά. Μερικές φορές, αιφνιδιάζουν χωρίς φανερή αιτία και άλλοτε εμφανίζονται έπειτα από κάποιο αγχογόνο ερέθισμα».
ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΗ ΜΙΑ ΑΝΑΙΜΙΑ
Από την άλλη όμως, τα ίδια συμπτώματα είναι πολύ πιθανόν να δείχνουν μια αναιμία και λιγότερο πιθανόν μια εγκεφαλίτιδα ή μια ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια ή αρτηριακή υπέρταση.
Η αναιμία δεν αποτελεί νόσο, αφού είναι αποτέλεσμα ποικίλων ασθενειών. Χαρακτηρίζεται μια παθολογική κατάσταση στην οποία η σσυνολική μάζα των ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι μικρότερη από τη φυσιολογική. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη μειωμένη ύπαρξη αιμοσφαιρίνης στο αίμα (αιμοσφαιρίνη είναι η πρωτεΐνη που περιέχεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια). Η αιμοσφαιρίνη μεταφέρει το οξυγόνο (Ο2) από τους πνεύμονες στα όργανα του σώματος και στους ιστούς μας.
Αμέσως μετά, προσλαμβάνει το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) και το μεταφέρει στους πνεύμονες, έτσι ώστε να αποβληθεί από τον οργανισμό με την εκπνοή. Η αιμοσφαιρίνη χρειάζεται τον σίδηρο για τη σύνθεσή της. Η έλλειψη του σιδήρου στον οργανισμό έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση μίας από τις μορφές της αναιμίας, τη σιδηροπενική αναιμία.
- Αναιμία από έλλειψη διαφόρων απαραίτητων για την αιμοποίηση στοιχείων, όπως σιδήρου, βιταμίνης Β12, φυλλικού οξέος, βιταμίνης C.
- Αναιμία από διαταραχές παραγωγής της αιμοσφαιρίνης, όπως είναι η μεσογειακή και η δρεπανοκυτταρική αναιμία, ή ακόμη και από αδυναμία παραγωγής αίματος λόγω βλάβης του μυελού των οστών, με αποτέλεσμα την εμφάνιση των απλαστικών αναιμιών.
- Αναιμία από αυξημένη απώλεια αίματος, π.χ. αιμορραγίες που οφείλονται:
1. Στο γαστρεντερικό σύστημα (πεπτικό έλκος, νεοπλάσματα στομάχου ή εντέρου, πολύποδες συνοδευόμενα με αιματέμεση, μέλαινα, φρέσκο αίμα στα κόπρανα).
2. Στα ατυχήματα-τραυματισμούς.
3. Στο αναπνευστικό σύστημα (αιμόπτυση).
4. Στο ουροποιητικό σύστημα (αιματουρία).
5. Στον τοκετό και στην έμμηνο ρύση.
- Αναιμία από αυξημένη καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων, όπως χαρακτηριστικά συμβαίνει στις αιμολυτικές αναιμίες.
Σε κάποιες περιπτώσεις, αναιμία μπορεί να έχουμε ύστερα από τη λήψη φαρμάκων ή από την επαφή με διάφορες τοξικές ουσίες. Σήμερα, σε όλον τον κόσμο πάνω από 600.000.000 άνθρωποι υποφέρουν από σιδηροπενική αναιμία.
Εξετάσεις που πρέπει να γίνουν:
- Περιφερικού αίματος.
- Βιοψία μυελού των οστών (όταν απαιτείται).
- Βιοψία λεμφαδένων, ήπατος.
- Ακτινολογικός έλεγχος (θώρακος, κοιλίας, οστών).
- Αξονική τομογραφία θώρακος, άνω-κάτω κοιλίας.
- Σπινθηρογραφήματα.
- Γαστροσκόπηση και κολονοσκόπηση.
Οι επιπλοκές
- Υποξία (μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία το σώμα ή μέρος αυτού στερείται επαρκούς οξυγόνωσης).
- Ευπάθεια σε ασθένειες και λοιμώξεις (τα άτομα με αναιμία είναι πιο επιρρεπή σε ασθένειες και λοιμώξεις σε σύγκριση με υγιή άτομα).
- Καρδιακά προβλήματα (συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια).
- Νευρολογικές διαταραχές.
Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΙ
Η πρόληψη της νόσου μπορεί να επιτευχθεί με τακτικές γενικές ιατρικές εξετάσεις, που θα οδηγήσουν στην έγκαιρη ανίχνευση της αναιμίας και τη θεραπεία της. Η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε σίδηρο, όπως το συκώτι, τα θαλασσινά, οι ξηροί καρποί, τα φασόλια και το σπανάκι, μπορούν να προλάβουν την έλλειψη σιδήρου. Επίσης, η λήψη βιταμίνης C μέσω της κατανάλωσης τροφών όπως τα πορτοκάλια έχει ως αποτέλεσμα την καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου. Τέλος, είναι καλό να αποφεύγετε την υπερκατανάλωση τροφών που μπορεί να εμποδίσουν την απορρόφηση του σιδήρου, όπως το γάλα, ο κρόκος του αβγού, η σόγια, το τσάι και ο καφές.
ΣΟΦΙΑ ΔΙΓΕΝΗ-ΚΟΛΙΟΤΑΣΗ
S.digeni@nepnews.gr
Πολυπρόσωπη η αναιμία
Έπειτα από λίγο, όλα επανήλθαν, αλλά το όλο συμβάν με έχει φοβίσει. Είμαι κοντά στα πενήντα, δεν έχω προβλήματα υγείας
έως τώρα και εργάζομαι ως οδηγός. Αν μου ξανασυμβεί αυτό, ίσως δεν προλάβω να σταματήσω το αυτοκίνητό μου στην άκρη του δρόμου. Από τι μπορεί να προήλθε; Ποιες εξετάσεις πρέπει να κάνω;» ρωτάει ο αναγνώστης μας Τέλλος Διογένης.
Μια πρώτη εξήγηση μπορεί να είναι μια διαταραχή άγχους και πανικού, όπως εξηγεί ο Νικήτας Καυκιός στο http://www.psyche.gr. «Σε μερικές περιπτώσεις, εκδηλώνονται περιοδικές εξάρσεις του άγχους με πολύ επώδυνα συμπτώματα σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο, όπως 1) δυσκολία αναπνοής, 2) καρδιακές αρρυθμίες, 3) βάρος στο στήθος, 4) κόμπος στον λαιμό, 5) εξάψεις, 6) τρέμουλο, 7) δυσκολία στη συγκέντρωση, 8) στεγνό στόμα, 9) φόβος λιποθυμίας, 10) μυϊκή ένταση, μυϊκοί πόνοι, 11) έντονος φόβος του ατόμου ότι θα τρελαθεί ή θα πεθάνει.
Πρόκειται για ακίνδυνες αλλά πολύ αρνητικές εμπειρίες. Οι εξάρσεις αυτές του άγχους συνήθως διαρκούν από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι δεκαπέντε λεπτά. Μερικές φορές, αιφνιδιάζουν χωρίς φανερή αιτία και άλλοτε εμφανίζονται έπειτα από κάποιο αγχογόνο ερέθισμα».
ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΗ ΜΙΑ ΑΝΑΙΜΙΑ
Από την άλλη όμως, τα ίδια συμπτώματα είναι πολύ πιθανόν να δείχνουν μια αναιμία και λιγότερο πιθανόν μια εγκεφαλίτιδα ή μια ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια ή αρτηριακή υπέρταση.
Η αναιμία δεν αποτελεί νόσο, αφού είναι αποτέλεσμα ποικίλων ασθενειών. Χαρακτηρίζεται μια παθολογική κατάσταση στην οποία η σσυνολική μάζα των ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι μικρότερη από τη φυσιολογική. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη μειωμένη ύπαρξη αιμοσφαιρίνης στο αίμα (αιμοσφαιρίνη είναι η πρωτεΐνη που περιέχεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια). Η αιμοσφαιρίνη μεταφέρει το οξυγόνο (Ο2) από τους πνεύμονες στα όργανα του σώματος και στους ιστούς μας.
Αμέσως μετά, προσλαμβάνει το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) και το μεταφέρει στους πνεύμονες, έτσι ώστε να αποβληθεί από τον οργανισμό με την εκπνοή. Η αιμοσφαιρίνη χρειάζεται τον σίδηρο για τη σύνθεσή της. Η έλλειψη του σιδήρου στον οργανισμό έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση μίας από τις μορφές της αναιμίας, τη σιδηροπενική αναιμία.
- Αναιμία από έλλειψη διαφόρων απαραίτητων για την αιμοποίηση στοιχείων, όπως σιδήρου, βιταμίνης Β12, φυλλικού οξέος, βιταμίνης C.
- Αναιμία από διαταραχές παραγωγής της αιμοσφαιρίνης, όπως είναι η μεσογειακή και η δρεπανοκυτταρική αναιμία, ή ακόμη και από αδυναμία παραγωγής αίματος λόγω βλάβης του μυελού των οστών, με αποτέλεσμα την εμφάνιση των απλαστικών αναιμιών.
- Αναιμία από αυξημένη απώλεια αίματος, π.χ. αιμορραγίες που οφείλονται:
1. Στο γαστρεντερικό σύστημα (πεπτικό έλκος, νεοπλάσματα στομάχου ή εντέρου, πολύποδες συνοδευόμενα με αιματέμεση, μέλαινα, φρέσκο αίμα στα κόπρανα).
2. Στα ατυχήματα-τραυματισμούς.
3. Στο αναπνευστικό σύστημα (αιμόπτυση).
4. Στο ουροποιητικό σύστημα (αιματουρία).
5. Στον τοκετό και στην έμμηνο ρύση.
- Αναιμία από αυξημένη καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων, όπως χαρακτηριστικά συμβαίνει στις αιμολυτικές αναιμίες.
Σε κάποιες περιπτώσεις, αναιμία μπορεί να έχουμε ύστερα από τη λήψη φαρμάκων ή από την επαφή με διάφορες τοξικές ουσίες. Σήμερα, σε όλον τον κόσμο πάνω από 600.000.000 άνθρωποι υποφέρουν από σιδηροπενική αναιμία.
Εξετάσεις που πρέπει να γίνουν:
- Περιφερικού αίματος.
- Βιοψία μυελού των οστών (όταν απαιτείται).
- Βιοψία λεμφαδένων, ήπατος.
- Ακτινολογικός έλεγχος (θώρακος, κοιλίας, οστών).
- Αξονική τομογραφία θώρακος, άνω-κάτω κοιλίας.
- Σπινθηρογραφήματα.
- Γαστροσκόπηση και κολονοσκόπηση.
Οι επιπλοκές
- Υποξία (μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία το σώμα ή μέρος αυτού στερείται επαρκούς οξυγόνωσης).
- Ευπάθεια σε ασθένειες και λοιμώξεις (τα άτομα με αναιμία είναι πιο επιρρεπή σε ασθένειες και λοιμώξεις σε σύγκριση με υγιή άτομα).
- Καρδιακά προβλήματα (συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια).
- Νευρολογικές διαταραχές.
Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΙ
Η πρόληψη της νόσου μπορεί να επιτευχθεί με τακτικές γενικές ιατρικές εξετάσεις, που θα οδηγήσουν στην έγκαιρη ανίχνευση της αναιμίας και τη θεραπεία της. Η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε σίδηρο, όπως το συκώτι, τα θαλασσινά, οι ξηροί καρποί, τα φασόλια και το σπανάκι, μπορούν να προλάβουν την έλλειψη σιδήρου. Επίσης, η λήψη βιταμίνης C μέσω της κατανάλωσης τροφών όπως τα πορτοκάλια έχει ως αποτέλεσμα την καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου. Τέλος, είναι καλό να αποφεύγετε την υπερκατανάλωση τροφών που μπορεί να εμποδίσουν την απορρόφηση του σιδήρου, όπως το γάλα, ο κρόκος του αβγού, η σόγια, το τσάι και ο καφές.
ΣΟΦΙΑ ΔΙΓΕΝΗ-ΚΟΛΙΟΤΑΣΗ
S.digeni@nepnews.gr
Πολυπρόσωπη η αναιμία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου