Φαίνεται πως κάποιοι στην περιοχή μας ενοχλούνται από την κρυστάλλινη και υπέρ των συμφερόντων των λαϊκών οικογενειών θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης για το ζήτημα του ΚΕΛ και επιχειρούν να ρίξουν λάσπη στα πράγματα.
Σε ηλεκτρονική δημοσίευση της ηλεκτρονικής εφημερίδας IRAFINA.GR (7 Δεκεμβρίου 2015) αναφέρεται ότι ο δημοτικός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Δήμο Σπάτων Αρτέμιδας δήλωσε στο ΔΣ ότι «Εμείς, η Λαϊκή Συσπείρωση, επειδή εμπιστευόμαστε τη σημερινή τεχνολογία, ψηφίζουμε υπέρ του τριτοβάθμιου ΚΕΛ στο «Πλατύ Χωράφι».
Η αναφορά αυτή ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα, καθώς πολλές φορές και σαν Λαϊκή Συσπείρωση Σπάτων Αρτέμιδας έχουμε τοποθετηθεί με βάση την θέση που ενιαία έχουμε διατυπώσει ως ΚΚΕ για την ορθολογική διαχείριση των λυμάτων.
Στον συντάκτη του δημοσιεύματος (Αρτέμιος) απαντάμε με την παράθεση της ανακοίνωσης (3 Απριλίου 2015) που είχαμε δημοσιεύσει παλιότερα και με βάση αυτή τοποθετηθήκαμε και στο αναφερόμενο ΔΣ. Στο συγκεκριμένο απόσπασμα (με μαύρα μεγάλα γράμματα και υπογράμμιση) υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά και για το θέμα της περιοχής χωροθέτησης:
«Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα που κατοικούν στην περιοχή βιώνουν εδώ και δεκαετίες μια αφόρητη κατάσταση εξαιτίας των ελλείψεων σε υποδομές αποχέτευσης και επεξεργασίας των λυμάτων: επιβάρυνση του λαϊκού εισοδήματος, ανεξέλεγκτη απόρριψη λυμάτων σε ρέματα ακόμα και σε υδροβιότοπους, ρύπανση των υπόγειων νερών και των ακτών.
Η όξυνση του προβλήματος δεν οφείλεται στην ανικανότητα κάποιας κυβέρνησης. Οι αιτίες του προβλήματος είναι συγκεκριμένες:
• Ο σχεδιασμός των δημόσιων έργων υποδομής, οι προτεραιότητες και ο τρόπος χρηματοδότησής τους δεν γίνονται με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες σε αποχέτευση, αντιπλημμυρικά, εφαρμογή σχεδίου πόλης, σχολικά κτίρια, κέντρα υγείας, κλπ, αλλά με κριτήριο την εξασφάλιση του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους για το μεγάλο κεφάλαιο.
• Η διαχρονική ευθύνη των κυβερνήσεων που ποτέ δεν εφάρμοσαν και δεν εφαρμόζουν μια πολιτική οργανωμένης λαϊκής στέγης, με παροχή φθηνής, ασφαλούς και σύγχρονης κατοικίας, όπου θα προηγείται η σχεδιασμένη πολεοδόμηση στις καθορισμένες οικιστικές ζώνες και η κατασκευή υποδομών (ύδρευσης, αποχέτευσης, ρυμοτομίας, οδοποιίας, ηλεκτροδότησης) θα ολοκληρώνεται πριν αρχίσει η χρήση των κατοικιών και των υπολοίπων υποδομών. Αντίθετα αυτό που προώθησαν είναι η χρήση της γης ως εμπόρευμα.
ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΙΣΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ ΖΟΥΝ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΔΕΘΟΥΝ ΜΕ ΔΙΚΤΥΟ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ!
• Είναι η σκόπιμη απραξία και η καθυστέρηση στην εφαρμογή μέτρων αυστηρής χωροθέτησης των βιομηχανικών ζωνών και, στο πλαίσιο αυτό, ελέγχου των επικίνδυνων βιομηχανικών υγρών και στερεών αποβλήτων.
Οι δημοτικές παρατάξεις, που υπηρετούν την στρατηγική της ΕΕ, η οποία οξύνει τα προβλήματα διαβίωσης στις πόλεις για να μην θιχτούν τα κέρδη των μονοπωλίων, έχουν τεράστιες ευθύνες γιατί:
• Συμβάλλουν ουσιαστικά στον διαχρονικό σχεδιασμό των κυβερνήσεων που υπηρετούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, διότι δεν θίγουν την υποχρέωση του κράτους να χρηματοδοτήσει ολοκληρωμένα την κατασκευή του αποχετευτικού δικτύου, του 3βάθμιου καθαρισμού των λυμάτων και των εγκαταστάσεων αξιοποίησης των υγρών και στερεών προϊόντων του ΚΕΛ.
• Προβάλλουν ως «λύση» να διαχειριστεί ο κάθε δήμος τα δικά του λύματα, επιλογή που μεταθέτει τις μεν ευθύνες στους δήμους, το δε κόστος στις λαϊκές οικογένειες, όπως ήδη συμβαίνει σε κάποιες περιοχές με απλησίαστα τέλη σύνδεσης. Επιπλέον, η διασπορά μικρότερων ΚΕΛ ανά Δήμο σε όλη την έκταση της Ανατολικής Αττικής θα συνεπάγονταν πρόσθετες επιπτώσεις: Δέσμευση μεγαλύτερης αθροιστικά έκτασης γης, δυσμενέστερους όρους ασφαλούς λειτουργίας λόγω μικρής κλίμακας, αδυναμία επίτευξης στην πράξη της τριτοβάθμιας επεξεργασίας, απαραίτητης στην Αν. Αττική. Δυσχεραίνεται ακόμα η λειτουργία του απαραίτητου δικτύου αγωγών άρδευσης, λόγω του μεγάλου αριθμού σημείων εισαγωγής στο γενικό δίκτυο άρδευσης, δεδομένου ότι οι αρδεύσιμες εκτάσεις είναι περιορισμένες σε κάθε δήμο. Θα δημιουργήσει επίσης σοβαρά τεχνικά και οικονομικά εμπόδια, καθώς και προβλήματα κοινωνικής αποδοχής, που εμπλέκονται με τους αγωγούς εκβολής στη θάλασσα των επεξεργασμένων λυμάτων, που έτσι κι αλλιώς είναι απαραίτητοι, έστω και για λόγους εφεδρείας, αλλά όχι μόνο.
• Η «λύση», να διοχετευθούν λύματα στο ΚΕΛ Ψυτάλλειας, που προωθείται πέρα από την υπέρβαση βασικών κανόνων σχεδιασμού τέτοιων έργων, είναι πολλαπλά επικίνδυνη γιατί: Συγκεντρώνει όλα τα λύματα σε ένα ΚΕΛ, πράγμα που σημαίνει ότι πιθανή βλάβη ( π.χ "κίνδυνοι ασφαλείας λόγω μεγάλου μήκους των αντλιοστασίων") μπορεί να προκαλέσει υπερχειλίσεις λυμάτων στις γύρω περιοχές με σοβαρες επιπτώσεις και για την υγεία των κατοίκων. Μια τυχόν αδυναμία ενός τέτοιου ΚΕΛ να ανταποκριθεί, θα οδηγήσει, ώστε κόπος πολλών χρόνων να καθαρίσει ο Σαρωνικός θα πάει χαμένος. Ήδη σε περιόδους αιχμής και έντονων βροχοπτώσεων το ήδη υπάρχον σύστημα αναγκάστηκε να επιβαρύνει το Σαρωνικό με ανεπεξέργαστα λύματα που επιδεινώνει τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων στους γειτονικούς δήμους που δεν είχαν εξαλειφθεί (δυσοσμία, έντομα κ.ά.). Και το χειρότερο για τα λαϊκά στρώματα της Ανατολικής Αττικής, θα δημιουργήσει αντιπαραθέσεις μεταξύ των κατοίκων των δύο περιοχών, θα διαιωνίσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, καθώς η υλοποίηση της απόφασης διοχέτευσης των λυμάτων στην Ψυτάλλεια θα προσκρούσει σε πολύχρονες διοικητικές και δικαστικές εμπλοκές με αβέβαιο το τελικό αποτελέσματα.
«Η πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης Σπάτων-Αρτέμιδος
για τη Διαχείριση των Λυμάτων»
Τα περί προστίμων αφορούν μόνο Κράτος και Περιφέρεια και χρησιμοποιούνται δόλια για να εκβιάσουν ή να δικαιολογήσουν μεταστροφές τεκμηριωμένων και σωστών θέσεων.Μόνη δυνατή και σωστή λύση είναι η Ψυτάλλεια και η μόνη που μπορεί να υλοποιηθεί σύντομα καινα λειτουργήσει.Οποιαδήποτε άλλη πρόταση δεν έχει κανένα μέλλον ανεξάρτητα από προθέσεις και δεν περνάει στις κοινοτικές υπηρεσίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πολλαπλάσιο κόστος κατασκευής του ΚΕΛ σύμφωνα με επίσημες δηλώσεις για τους συντρόφους του ΚΚΕ δεν παίζει κανένα ρόλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι φανερό ότι άλλα μας λεν τα χείλη τους και άλλα η καρδιά τουςη οποία πάντοτε χτυπά στο ρυθμό των μεγαλοεργολάβων από την εποχή του ιδρυτού τους ισραηλίτη Μπεναρόγια