«ΟΤΑΝ Ο ΤΥΠΟΣ ΤΡΩΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ» και η «ΚΟΝΤΡΑ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ»
Του Δημήτρη Πνευματικάτου.
Στο προηγούμενο φύλο του «Δημότη» δημοσιεύσαμε 4!!! Δελτίου Τύπου, τα οποία γλαφυρά απεικονίζουν ότι η «κόντρα» κρατάει χρόνια και συνεχίζεται ανάμεσα στον Οργανισμό Λιμένος Ραφήνας και στον νυν Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου.
Μια «κόντρα» που βλάπτει και τις δύο οντότητες και στερεί την ανάπτυξη και την πρόοδο του Καλλικρατικού Δήμου και γενικότερα της περιοχής.
Ένα μεγάλο και σύγχρονο λιμάνι, με προορισμούς τα νησιά, λαμβάνοντας υπόψη τη γειτνίαση του με το αεροδρόμιο, αφενός μεν, δίνει μεγάλες διευκολύνσεις στη διακίνηση επιβατών-τουριστών και εμπορευμάτων προς τα νησιά του Αιγαίου, όχι μόνο στην τουριστική περίοδο, αλλά καθόλη τη διάρκεια του έτους, και, αφετέρου, συμβάλει στη μείωση της ανεργίας, αύξηση της κατανάλωσης και της παραγωγικότητας των ντόπιων αγαθών. (Σημ. Ο αριθμός των ατόμων που έχουν εργασιακή σχέση με το αεροδρόμιο αγγίζει τις 13.000, εκ των οποίων 3.000 και πλέον είναι από την περιοχή μας).
Πολλοί ισχυρίζονται, ότι το λιμάνι της Ραφήνας χρησιμοποιείται ως πέρασμα από ταξιδιώτες και μεταφορείς. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στο λιμάνι της Ραφήνας. Συμβαίνει σε κάθε μορφής σταθμό επιβίβασης, η αποβίβασης ατόμων, φόρτωσης, ή, εκφόρτωσης εμπορευμάτων, σε όλο τον κόσμο. Σημασία έχει, ο περιβάλλον χώρος και τα καταστήματα που ήδη υπάρχουν, να διαμορφωθούν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να προσελκύουν αγοραστικά τους ταξιδιώτες και για το πιο μικρό διάστημα παραμονής τους σ’ αυτό. Και σε αυτή τη διαμόρφωση λόγο και ευθύνη έχουν και οι δύο πλευρές, όχι ως «μονομάχοι», αλλά ως εταίροι και σύμμαχοι ιδεών κοινού προσανατολισμού.
ΦΩΣ ΣΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΔΙΕΝΕΞΗΣ ΔΗΜΟΥ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΛΙΜΕΝΑ ΡΑΦΗΝΑΣ
«ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΟΙΤΑΖΟΥΝ… ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ» ΓΙΑΤΙ ΤΣΑΚΩΝΟΝΤΑΙ;
Η Ραφήνα αναπτύχθηκε χάρη στο λιμάνι της. Διακρίνεται από τις γειτονικές παραλιακές πόλεις χάρη σε αυτό. Ωστόσο, οι ηγεσίες της πόλης όχι μόνο γύριζαν και γυρίζουν την πλάτη τους στο λιμάνι αλλά κατηγορούν τον ΟΛΡ, πως όλα τα δεινά που υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής των κατοίκων της. προέρχονται από αυτό.
Τελευταίο κρούσμα της σύγκρουσης μεταξύ τους, ήταν η άρνηση του Δημοτικού Συμβουλίου Ραφήνας να επιτρέψει στον Οργανισμό Λιμένα Ραφήνας (ΟΛΡ) να χρησιμοποιήσει 50!!! μέτρα από το υπέδαφος της πόλης, για να περάσει ο αγωγός των λυμάτων που οδηγεί στον υπό κατασκευή βιολογικό καθαρισμό του λιμανιού. Η σύγκρουση καταγράφηκε στο ακριβώς προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας με τις αλληλοκατηγορίες του δημάρχου κ. Πιστικίδη και του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του Οργανισμού κ. Ορκόπουλου.
Ποια είναι όμως η πραγματική (και η κατά βάθος) αιτία της παρεξήγησης που, υπό άλλες συνθήκες, δεν θα αποτελούσε παρά την αναντίρρητη έγκριση ενός τυπικού αιτήματος, στο βαθμό που και οι δύο ερίζουσες διοικήσεις είναι ομοεθνείς, ομόθρησκες και ενδιαφέρονται για το καλό του ίδιου τόπου;
ΤΟΙΣ ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ...
Και μόνο η έμφραξη της κεντρικής λεωφόρου της πόλης, που μέχρι τη δεκαετία του 1970 οδηγούσε στο λιμάνι, με την κεντρική πλατεία, η οποία κατασκευάστηκε τότε, αποδεικνύει τα αρνητικά συναισθήματα των παλαιών κατοίκων της προς αυτό.
«Η Ραφήνα να μη γίνει μεγάλο λιμάνι» γράφει στο βιβλίο του ο ιστορικός της πόλης και πατέρας του σημερινού δημάρχου, Θανάσης Πιστικίδης. Ο συγγραφέας ήταν από τους προέδρους που διοίκησαν την τότε Κοινότητα αμέσως μετά την δικτατορία. «Η Ραφήνα πρέπει να παραμείνει και να εξελιχθεί τουριστικά. Το λιμάνι ως εδώ φθάνει» (Θανάσης Πιστικίδης, Ριζώματα, βιώματα, παθήματα, αληθινές ιστορίες, Ραφήνα, ιδιωτική έκδοση, 1985, σελίδα 296).
Ακολουθώντας τις νουθεσίες αυτές, ο πρώην δήμαρχος κ. Κεχαγιόγλου, είχε αναρτήσει τη σημαία της πόλης στα «σύνορα» με το λιμάνι ενώ, όποτε επεδίωκε να πιέσει τη διοίκησή του ΟΛΡ, έδινε εντολή στον αρμόδιο αντιδήμαρχο τεχνικών υπηρεσιών να φράξει με ...ζαρντινιέρες τον ανηφορικό δρόμο που το συνέδεε με την πόλη. Άλλωστε ήταν νωπές ακόμα οι τότε «δάφνες» του από την ανακοπή της ανάπτυξης του λιμανιού στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Το εθνικό σχέδιο αναβάθμισης της τουριστικής εισόδου της χώρας με τη συνύπαρξη μεγάλου λιμανιού στη Ραφήνα και του υπό κατασκευή τότε αεροδρομίου των Σπάτων είχε μόλις ακυρωθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου είχε προσφύγει ο δήμος, επειδή δεν υπήρχε (όπως ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει) οριοθέτηση του Μεγάλου Ρέματος.
Κρατώντας την ίδια «σημαία» και ο νυν δήμαρχος, κ. Βασίλης Πιστικίδης, ενώ αναγνωρίζει στους κύκλους του ότι οι εποχές άλλαξαν, προσπαθεί να επιβάλλει την ίδια αρνητική στάση που τηρεί ήδη για την αποχέτευση της πόλης και στην περίπτωση του λιμανιού. Ο δε συνδήμαρχος κ. Μπουρνούς, κατηγορεί τον Οργανισμό Λιμένα ότι δεν προετοιμάζει πραγματική αποχέτευση αλλά έναν τιποτένιο «απορροφητικό βόθρο- σαν κι αυτόν που έχουμε όλοι μας».
Το πόσο εύκολοι στις κατηγορίες είναι οι τοπικοί άρχοντες και πόσο επιφανειακά έχουν σκύψει στα σοβαρά προβλήματα της συνύπαρξης της πόλης τους με το λιμάνι, μπορεί να συνειδητοποιήσει ο αναγνώστης διαβάζοντας τις απόψεις τους που δημοσιεύουμε στη διπλανή σελίδα. Εξαίρεση αποτελεί ο πρώην υποψήφιος δήμαρχος και νυν αρχηγός της πλειοψηφίας, κ. Θανάσης Αδαμόπουλος.
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΕΙΡΗΝΗΣ!!! (επι προεδρίας Νικολάου Δημητρόπουλου)
Η μοναδική περίοδος αγαστής συνεργασίας και ειρήνης ανάμεσα στο δήμο και τον ΟΛΡ ήταν η εποχή της συνύπαρξης Νίκου Δημητρόπουλου και κ. Γιώργου Χριστόπουλου στο τιμόνι του Οργανισμού και του Δήμου αντίστοιχα (2011-2013). Εκτός από την κοινωνική σύνδεση με πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις, πρόκειται για την εποχή που στο λιμάνι έγιναν τα περισσότερα έργα στα πλαίσια του τότε σχεδίου. Το μάστερπλαν, που εκπονήθηκε το 2004, προχωρούσε με ρυθμούς χελώνας, παρά τη χρηματοδότηση, λόγω των συνεχών τοπικών αντιδράσεων. Η καλή σχέση των δύο ανδρών και ο αλτρουισμός του αείμνηστου Νίκου Δημητρόπουλου, συνέβαλλαν στην αναβάθμιση του λιμανιού. Έτσι, από την τριτοκοσμική εικόνα που απομάκρυνε κάθε δραστηριότητα και έργο επί Ολυμπιακών Αγώνων από τη Ραφήνα (πέραν της ανακατασκευής της λεωφόρου Μαραθώνος η οποία διατρέχει βορειοδυτικά την πόλη), υπάρχει σήμερα ένα σχετικά σύγχρονο ευρωπαϊκό λιμάνι, το οποίο ο νέος του πρόεδρος, κ. Ορκόπουλος, προσπαθεί να αναβαθμίσει προσθέτοντας εξοπλισμό και προβλήτες.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Είναι πολλά εκείνα που έχουν να γίνουν ακόμα. Υπάρχουν πληροφορίες ότι έχει εκπονηθεί ένα νέο Μάστερ Πλαν και αναμένεται η έγκρισή του. Όμως, ένας σύγχρονος σταθμός επιβατών στον οποίο θα καταλήγει και ο Προαστιακός σιδηρόδρομος, ο οποίος θα φτάνει υπόγεια στη Ραφήνα σύμφωνα με το εγκεκριμένο σχέδιο του 2008, θα καταστήσει το λιμάνι πραγματικά Ευρωπαϊκό.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΛΡ τα οποία δημοσιεύονται σε διπλανές σελίδες και αφορούν τον αριθμό των επιβατών και των οχημάτων που εξυπηρετούνται από το λιμάνι της Ραφήνας, είναι αδύνατη η μη μετατροπή του κέντρου της πόλης σε τεράστιο παρκινγκ τους καλοκαιρινούς μήνες, (εκτός αν, όπως έχει ακουστεί, το υπάρχον παρκινγκ-απέναντι από το δημαρχείο γίνει πολυώροφο) όσο δεν υπάρχει Προαστιακός σιδηρόδρομος. Μόνο ένα τέτοιο δημόσιο μέσο μαζικής μεταφοράς θα απελευθερώσει σε μεγάλο βαθμό το αστικό δίκτυο της πόλης σε συνδυασμό με την άφιξη της Αττικής Οδού στη Ραφήνα.
Ας ελπίσουμε ότι θα ξεπεραστούν οι εκ των πραγμάτων παλαιομοδίτικες νουθεσίες και ακολουθούμενες πρακτικές από τους τοπικούς άρχοντες. Δε νομίζουμε ότι οι σημερινοί συμπολίτες, που τους εμπιστεύθηκαν τη διοίκηση της πόλης, συμφωνούν και εγκρίνουν πρακτικές σαν και αυτές που υιοθετήθηκαν κατά πλειοψηφία από το δημοτικό συμβούλιο. Ο εξαναγκασμός του Οργανισμού σε πολυέξοδη αναμόρφωση και καθυστέρηση του σχεδίου αποχέτευσης λόγω των υπό έριδα πενήντα μέτρων αποτελούν σκάνδαλο οπισθοδρόμησης και αδιαλλαξίας.
Βέβαια, υπάρχει και ο «τύπος που τρώει την ουσία». Και η αρνητική ψήφος των περισσοτέρων Δημοτικών Συμβούλων δεν ήταν ενάντια στο έργο, αλλά στον… τύπο. Δηλαδή, όπως ελέχθη εντός της αίθουσας του ΔΣ, έπρεπε ο ΟΛΡ πρώτα να ζητήσει την άδεια του Δήμου και μετά να προχωρήσει στο σχεδιασμό του έργου. Γεγονός που δεν έγινε με αυτή τη σειρά.
Παρακολουθώντας βέβαια τα συμβαίνοντα στο πεδίο της γενικότερης αποχέτευσης και της αποδοχής τοπικού ΚΕΛ, γνωρίζουμε ότι δυστυχώς τέτοιες πρακτικές για τους αιρετούς της Ραφήνας δεν αποτελούν εξαίρεση αλλά κανόνα. Θα περιμένουμε λοιπόν και τις αντιδράσεις των «δραστών», όταν με το καλό καταφθάσει ο λογαριασμός, πολιτικός και οικονομικός, που –ειρήσθω εν παρόδω- οσονούπω έρχεται.
Οι κάτοικοί της Ραφήνας είναι άρρηκτα δεμένοι και «υποχρεωμένοι» γεωγραφικά να συμβιώνουν με το λιμάνι. Ας φροντίσουν αυτή τη συμβίωση να την οδηγήσουν προς το καλύτερο.
Εμείς, Θεού θέλοντος και «Δημότη» επιτρέποντος, εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε….
Δημήτρης Πνευματικάτος
ΥΓ. Ευχαριστώ κάποιους «παλιούς» Ραφηνιώτες, Φίλους, που με τις πληροφορίες τους με βοήθησαν στη σύνταξη του παρόντος άρθρου μου.
Δήλωση, του κ. Βασίλη Πιστικίδη, δήμαρχου Ραφήνας-Πικερμίου, για σχέσεις Δήμου – ΟΛΡ
Η εξεύρεση ενός modus vivendi μεταξύ του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου και του Οργανισμού Λιμένα Ραφήνας ξεκινά από τον αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ των δύο διοικήσεων. Δεν είναι λογικό να αποκρύβει τι σχεδιάζει για το λιμάνι ο ΟΛΡ και μετά να ζητά συναίνεση σε αυτά που εν «κρυπτώ» αποφάσισε. Αντίθετα αυτά που θεωρεί μεγάλα έργα για το λιμάνι πρέπει να τα θέτει υπόψη της Δημοτικής Αρχής από την αρχή και να επιζητά τη γνώμη της.
Είναι διοικήσεις που εκ προοιμίου διαφέρουν σημαντικά αφού η μια είναι αιρετή και η άλλη διορισμένη. Η μια υπακούει στη βούληση του λαού που την εκλέγει και η άλλη εξαργυρώνει κάθε φορά την κομματική της πειθαρχία. Η μια πρέπει να ικανοποιεί τα θέλω και τα όνειρα του δημότη ή του επισκέπτη και η άλλη του ταξιδιώτη.
Η πόλη είναι μικρή και το λιμάνι μεγάλο. Αυτό σημαίνει ότι η ενημέρωση μεταξύ των δύο πλευρών για τον σχεδιασμό τους είναι σημαντικός παράγοντας ομαλής συμβίωσης. Δεν είναι δυνατό για παράδειγμα να συνεχίζεται μια πολιτική που θέλει ο κάθε Οργανισμός να ενδιαφέρεται για τα πρώτα (αν έρχεται) ή τα τελευταία (αν φεύγει) 500 μέτρα του ταξιδιώτη χωρίς να υπολογίζει τα προβλήματα που δημιουργούνται στα επόμενα χιλιόμετρα που έχει να διανύσει στο οδικό δίκτυο του Δήμου. Με άλλα λόγια αυτοί που θα κληθούν αύριο να στελεχώσουν την διοίκηση του ΟΛΡ οφείλουν να σκέπτονται όχι μόνο το μέλλον του λιμανιού αλλά και το μέλλον της Ραφήνας.
Θέση αντιδημάρχου Βαγγέλη Μπουρνούς για τις σχέσεις Δήμου-ΟΛΡ
Αντιδήμαρχος Ευάγγελος Μπουρνούς
Η αλήθεια για τα αίτια της ρήξης ΟΛΡ και δήμου Ρ-Π
Η σχέση λιμανιού - πόλης Ραφήνας συνυφασμένη στο πέρασμα του χρόνου και με άρρηκτους δεσμούς ενωμένη, στη συνείδηση των ανθρώπων. Μοιάζει σχέση μητέρας-παιδιού, βαθιά ριζωμένης μέσα στην ψυχή των ανθρώπων του τόπου.
Λείπει όμως πλέον η αλλοτινή στοργικότητα. Αταίριαστη και παράταιρη δυστυχώς η οπτική γωνία που βλέπουν κάποιοι διοικούντες το λιμάνι, αυτή τη συνύπαρξη.
Η διοίκηση του Οργανισμού Λιμένα Ραφήνας(Ο.Λ.Ρ.) –μιας ανώνυμης μονομετοχικής εταιρείας του δημοσίου «παραδομένης» στο ΤΑΙΠΕΔ-αποτελείται στο σύνολό της σήμερα, αλλά πιθανότατα και στο μέλλον, από ανθρώπους διορισμένους από κομματικά επιτελεία, στην πλειοψηφίας τους χωρίς «ρίζες» στην περιοχή, άρα χωρίς γνώση των ιδιαιτεροτήτων και των αναγκών του τόπου αυτού και χωρίς πολλές φορές επιστημονική επάρκεια σε σχετικό γνωστικό αντικείμενο.
Περιττό να ειπωθεί ότι ανάμεσά τους δεν υπάρχει –ούτε για τα προσχήματα- εκπρόσωπος του δήμου της πόλης που «φιλοξενεί» το εκάστοτε λιμάνι, ούτε βέβαια του Β΄ βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης δηλαδή της Περιφέρειας.
Ατόπημα των «πολιτικών» μας θα πείτε, αλλά αυτοτελώς αυτό θεωρείται αδιανόητο σε οποιαδήποτε διοίκηση κάποιου λιμανιού-πόλης της Ευρώπης . Αδιανόητο για ευρωπαίους αλλά απόλυτα φυσιολογικό στην χώρα μας να λείπει το «μάτι» του δήμου από το κέντρο αποφάσεων του Ο.Λ.Ρ.. Τι άλλο να πει κανείς;
Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι αυτά τα μέλη της διοίκησης του Ο.Λ.Ρ., τα οποία έρχονται στην πλειοψηφία τους στην Ραφήνα για να συμμετάσχουν στα συμβούλια της εταιρείας που διορίστηκαν, χρησιμοποιώντας GPS, αποφασίζουν και σχεδιάζουν master plan και άλλα αναπτυξιακά μεγαλεπήβολα σχέδια, ερήμην φυσικά των απόψεων του δήμου και των κατοίκων του. Ούτε καν έχουν την ευαισθησία να καλέσουν στα σημαντικά θέματα, τους ΔΣ εκπροσώπους της δημοτικής αρχής, έστω για τα «μάτια του κόσμου», για το άλλοθι των «εγκλημάτων» τους.
Βλέπουν προφανώς στην οντότητα του ΟΤΑ το είδωλο του «δούλου φυτείας του Αμερικανικού Νότου», ο οποίος θα κάνει την βρώμικη δουλειά για να αναπτυχθεί η «φυτεία» τους. Ο «δούλος» θα διαθέσει χώρους στάθμευσης, οδικά δίκτυα που θα τα συντηρεί για να εξυπηρετούνται οι πελάτες της «φυτείας» και όλες τις άλλες υποδομές. Ο «γαιοκτήμονας», από την άλλη, άνευ τιμήματος θα νέμεται τα "αγαθά" αυτά και θα μολύνει το θαλάσσιο και ατμοσφαιρικό περιβάλλον με τα εντυπωσιακά φουγάρα αλλά - πέραν κάθε αμφιβολίας-ανεξέλεγκτης εκπομπής καυσαερίων. Ο "γαιοκτήμονας", θα αλλάζει την φυσική ακτογραμμή σχεδιάζοντας μπαζώματα και νέα «λιμενικά έργα» για να μεγαλώσει το κέρδος της η «επιχείρηση» υποβαθμίζοντας φυσικά την ποιότητα ζωής κατοίκων και τοπικής κοινωνίας και ποιος ξέρει τι άλλο μη δίνοντας λόγο σε κανένα.
Εμπόδιο στην ανάπτυξη δεν αποτελεί σήμερα η δημοτική αρχή Ραφήνας, όπως κάποιοι υπαινίσσονται- αλλά αποτελεί σίγουρα εμπόδιο η σημερινή διοίκηση του ΟΛΡ -και ποιος ξέρει ίσως και η επόμενη- για την ανάπτυξη της πόλης της Ραφήνας, στην κατεύθυνση της αναβάθμισης της ποιότητας ζωής και της οικονομικής ανάτασης, που αναζητούν οι ίδιοι οι κάτοικοί της.
Είναι κρίμα αυτοί που έχουν σήμερα στα χέρια τους τη διοίκηση και έχουν βιώματα από τον τόπο αυτό, στο βαθμό που έχουν ελευθερία από τα δεσμά του ΤΑΙΠΕΔ, να αρνούνται να δώσουν δείγματα ότι σέβονται τον τόπο που τους φιλοξενεί.
Ας σταματήσουν επιτέλους σχεδιασμούς και αδειοδοτήσεις «επιδερμικών» έργων που απαξιούν την γνώμη του δήμου κοινοποιώντας του έγγραφα εκ των υστέρων.
Η κοροϊδία με το «έργο» κατασκευής αποχετευτικού αγωγού με επέκτασή του εντός των διοικητικών ορίων του δήμου, χωρίς έγκριση και υλοποίηση σχεδιασμού αποχέτευσης είναι παροιμιώδης. Αποχετευτικός αγωγός, ο οποίος ας σημειωθεί ότι δεν είχε την πρόβλεψη να παροχετεύσει τα λύματα όλων των εγκαταστάσεων εντός των ορίων της ζώνης που ελέγχει (βλέπε ξενοδοχείο ΑΥΡΑ).
Δικαίως η διοίκηση του ΟΛΡ έλαβε την κατάλληλη απορριπτική απάντηση από το ΔΣ του δήμου για κατασκευή του έργου βιτρίνα, και ας λέει άλλα ο ΟΛΡ στις ανακοινώσεις του..
Οφείλω όμως ως αιρετός –και όχι δοτός- εκπρόσωπος της κοινωνίας να δώσω πλήρως το στίγμα του ψεύδους που προκάλεσε πηγή έκδοσης εκατέρωθεν ανακοινώσεων.
Πίσω από τον τίτλο «κατασκευή αποχετευτικού αγωγού» η διοίκηση του ΟΛΡ αποκρύπτει ότι αυτός θα κατέληγε σε κεντρικό απορροφητικό βόθρο –σαν αυτό που έχουμε όλοι μας- και όχι σε εγκατάσταση επεξεργασίας λυμάτων. Αυτή μετατοπίζεται στο απροσδιόριστο μέλλον.
Ο καθένας μπορεί να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα από αυτή την αναφορά, για αυτό το έργο «πνοής» του ΟΛΡ, αλλά κυρίως να κρατήσει στη μνήμη του ότι η πόλη της Ραφήνας δεν είναι και δεν θα μείνει απροστάτευτη απέναντι σε τακτικές υποβάθμισης της ποιότητας ζωής και της οικονομικής κατάστασης ων κατοίκων της περιοχής.
Αυτή η δημοτική αρχή θα δώσει τον καλό αγώνα να γίνει η Ραφήνα μια πραγματική παραλιακή πόλη, διεκδικώντας σε κάθε επίπεδο και σε κάθε φορέα αυτό που της αναλογεί. Κάποιοι που σκέφτονται διαφορετικά ν α είναι σίγουροι ότι θα παραδοθούν στη λήθη της ιστορίας.
Θέση του αρχηγού της μείζονος αντιπολίτευσης, κ. Θανάση Αδαμόπουλου, για τις σχέσεις Δήμου-ΟΛΡ
Δημοτικός Σύμβουλος Θανάσης Αδαμόπουλος
«Είναι απαράδεκτο να μην ψηφίζει ο Δήμος ένα έργο ανάπτυξης. Πρόσφατα, είχαμε το γεγονός ρήψης λυμάτων στους δρόμους, κάτι που δυστυχώς συνεχίζεται με την ανοχή της παρούσας Δημοτικής Αρχής. Το καλοκαίρι το κέντρο της Ραφήνας είναι απλησίαστο από τις οσμές των λυμάτων. Σε ένα έργο που ανακουφίζει την πόλη, έστω και σε ένα μικρό μέρος της, προσωπικά δεν θα σταθώ εμπόδιο. Κατά την άποψη μου, έπρεπε να παραβλέψουμε το τύπο και να σταθούμε δίπλα στην ουσία. Και η ουσία είναι να δώσουμε άδεια κατασκευής του αγωγού, γι αυτό και τάχθηκα υπέρ του. Δεν μπορούμε από τη μία μεριά να μιλάμε για ανάπτυξη, πρόοδο και υγεία και από την άλλη να εμποδίζουμε τα έργα προς αυτές τις κατευθύνσεις. Οι καλές σχέσεις ΟΛΡ-Δήμου είναι απαραίτητες και προς όφελος και των δύο».
Θέση του Γραμματέα του ΔΣ Ανδρέα Βασιλόπουλου για τις σχέσεις Δήμου-ΟΛΡ
Το λιμάνι αποτελεί βασικό μοχλό ανάπτυξης για ολόκληρο το Δήμο μας και ιδιαίτερα για τους επαγγελματίες της Ραφήνας. Παρά ταύτα, η μία δημοτική αρχή διαδέχεται την άλλη και οι σχέσεις Δήμου – Λιμανιού πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Η αδυναμία διαπραγματευτικής στρατηγικής (και από τις δύο πλευρές) και οι αγκυλώσεις του παρελθόντος, εμποδίζουν την υγιή συνεργασία .
Φυσικά και η διοίκηση του ΟΛΡ δεν πράττει τίποτα προς την κατεύθυνση γεφύρωσης των σχέσεων και ανάπτυξης συνεργασίας. Στο πνεύμα αυτό ήταν και οι δύο πρόσφατες επιστολές προς τη διοίκηση και το ΔΣ του ΟΡΛ ΑΕ, για να παρουσιάσω τρόπους γεφύρωσης των σχέσεων και ουσιαστικής συμβολής του λιμανιού στην ανάπτυξη της πόλης.
Στο άμεσο μέλλον (ήδη έχουμε αργήσει υπερβολικά) θα πρέπει να θεσμοθετήσουμε μία γέφυρα επικοινωνίας που να περιλαμβάνει τουλάχιστον:
αντισταθμιστικά οφέλη σε ξεχωριστό κωδικό για κοινή ανάπτυξη πόλης – λιμανιού
συμμετοχή θεσμική ή άτυπη μέλους από το κάθε διοικητικό συμβούλιο του ΟΛΡ στο δημοτικό συμβούλιο και αντιστρόφως
παραχώρηση της παράλιας ζώνης του Δήμου (εκτός των λιμενικών εγκαταστάσεων) στον Δήμο μας, γιατί είναι ανεπίτρεπτο να ανεχόμαστε να είμαστε ο μοναδικός παραθαλάσσιος Δήμος χωρίς δικαίωμα στην παραλία.
Σημείωση: Δυστυχώς δεν φιλοξενούμε δηλώσεις του πρώην δήμαρχου και αρχηγού της ελάσσονος αντιπολίτευσης, κ. Γιώργου Χριστόπουλου, επειδή δεν καταφέραμε να επικοινωνήσουμε μαζί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου