Βρήκε το φάρμακό της

Η αρθρίτιδα είναι κοινό σύμπτωμα πολλών ασθενειών, με κυριότερες ενδείξεις της τον πόνο στην κίνηση ή στην ψηλάφηση των αρθρώσεων. Από όλες τις μορφές αρθρίτιδας η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο κοινή και ταλαιπωρεί όλο και
περισσότερους ανθρώπους.

Τα κύρια συμπτώματά της είναι:

- Πόνος της άρθρωσης κατά τις κινήσεις ή όταν η άρθρωση φέρει το βάρος του σώματος, όπως π.χ. η άρθρωση του γόνατος ή του ισχίου.

- Ελαφρά ή έντονη δυσκαμψία της άρθρωσης, δηλαδή δυσκολία στη κίνησή της έπειτα από ακινησία που διαρκεί μόνο λίγα λεπτά της ώρας.

- Μια διόγκωση της άρθρωσης, που είναι «σκληρή» στην ψηλάφηση, είναι δηλαδή οστικής προέλευσης.

- Η παραμόρφωση της άρθρωσης που αναπτύσσεται σε προχωρημένο στάδιο της οστεοαρθρίτιδας.

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια χρόνια ρευματική πάθηση που εντοπίζεται σε περιφερικές αρθρώσεις, δηλαδή σε αρθρώσεις των άνω και κάτω άκρων, αλλά και σε αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης και είναι γνωστή και ως εκφυλιστική σπονδυλαρθροπάθεια. Χαρακτηρίζεται, πρώτον, από φθορά της «φλάντζας», δηλαδή του αρθρικού χόνδρου που καλύπτει την επιφάνεια των οστών μέσα στην άρθρωση, και δεύτερον, από οστική υπερπλασία στα όρια των αρθρικών επιφανειών των οστών μέσα στην άρθρωση. Ετσι, δημιουργούνται οστικές προεξοχές που λέγονται οστεόφυτα αλλά ο κόσμος τις ξέρει ως «άλατα». Τα οστεόφυτα όμως δεν έχουν καμία σχέση με το αλάτι που τρώμε αλλά είναι οστά εκ των οστών.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕΤΑ ΤΑ 50
«Η οστεοαρθρίτιδα προσβάλλει σχεδόν όλους μας μετά τα πενήντα, κυρίως όμως τις γυναίκες. Είναι συνυφασμένη με τη λήψη αναλγητικών, κορτιζόνης, με συγκεκριμένη σωματική άσκηση, εξαντλητικές δίαιτες για περιορισμό του βάρους και φυσικά με βαριά χειρουργεία» αναφέρει ο δρ Σταύρος Αλευρογιάννηςς, χειρουργός ορθοπεδικός και συνεχίζει:

«Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι ασθενείς καταλήγουν στη χειρουργική αντιμετώπιση ως θεραπεία, κυριότερη των οποίων είναι η αρθροπλαστική. Η δημιουργία τεχνητής άρθρωσης είναι μία μέθοδος η οποία απαιτεί μεγάλο χειρουργικό τραύμα, παρατεταμένο πρωτόκολλο αποκατάστασης και συνοδεύεται από αρκετές περιεγχειρητικές και απώτερες επιπλοκές. Ακόμη όμως και εάν η όλη διαδικασία εκτελεστεί με επιτυχία, δεν διαρκεί για όλη μας τη ζωή. Γι’ αυτόν τον λόγο αποτελεί όχι μόνο προσδοκία αλλά και απαίτηση των ασθενών από την επιστημονική κοινότητα η εφαρμογή μιας θεραπευτικής μεθόδου ελάχιστα επεμβατικής, ασφαλούς, χωρίς επιπλοκές, που να δίνει λύση στο πρόβλημα της αρθρίτιδας και να αντιστρέφει την εξέλιξή της στο μέλλον ή τουλάχιστον να την καθυστερεί. Αυτήν την απαίτηση καλύπτει αυτήν τη στιγμή η χρήση των ενήλικων βλαστικών κυττάρων».
- Τι είναι τα ενήλικα βλαστικά κύτταρα;«Τα ενήλικα βλαστικά κύτταρα ζουν μέσα μας σε διάφορους ιστούς και έχουν βασικό τους σκοπό να δραστηριοποιούνται αυτόνομα στον χώρο μιας κυτταρικής καταστροφής, όταν αυτή συμβεί για οποιοδήποτε λόγο, για να προστατεύουν την ισορροπία στο σώμα μας. Το είδος των κυττάρων που απαντάται σε όλες σχεδόν τις κλινικές μελέτες και επιστημονικές δημοσιεύσεις που έχουν σχέση με κυτταρική αποκατάσταση είναι τα μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα. Αυτά τα κύτταρα είναι που κυρίως χρησιμοποιούμε, γιατί έχουν τη δυνατότητα αναγέννησης και διαφοροποίησης σε χονδροκύτταρα για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας. Τα αυτόλογα ενήλικα βλαστικά κύτταρα προέρχονται από τον ίδιο ασθενή, μπορούν να απομακρυνθούν από το σώμα του, να αποθηκευτούν και να επανατοποθετηθούν σε αυτό αργότερα ως απλή ιατρική πράξη. Είναι κύτταρα του δικού μας οργανισμού. Το οργανικό μας φάρμακο, όχι εμπορικό προϊόν ή χημικό σκεύασμα. Δεν ενέχουν κινδύνους μετάδοσης νοσημάτων και δεν υπάρχει περίπτωση απόρριψής τους».

Η μέθοδος είναι ελάχιστα επεμβατική και απευθύνεται σε ασθενείς που πάσχουν από μετρίου ή σοβαρού βαθμού αρθρίτιδες, τενοντοπάθειες, συνδεσμικές κακώσεις συνεπεία αθλητικών κακώσεων ή εκφύλισης και οι οποίοι θέλουν να αποφύγουν το χειρουργείο της αλλαγής της άρθρωσης. Οι ερευνητές χαρακτηρίζουν τα ενήλικα βλαστικά κύτταρα «πενικιλίνη» του 21ου αιώνα και τα οφέλη από την εφαρμογή της συγκεκριμένης μεθόδου είναι πολλά.
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
Επιδημιολογικές μελέτες σε διάφορες χώρες έχουν αποκαλύψει την ύπαρξη παραγόντων κινδύνου για την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας. Τέτοιοι παράγοντες κινδύνου είναι το γυναικείο φύλο, η μεγάλη ηλικία, οι γενετικοί παράγοντες, η παχυσαρκία και η κάκωση ή η επαναλαμβανόμενη επαγγελματική μηχανική επιβάρυνση και καταπόνηση των αρθρώσεων.

Πηγή: http://www.bioorthopediki.gr