Ο δρόμος προς τις εκλογές, πάλι!

Στις εκλογές του 2009 ο κυρίαρχος λαός εξέλεξε το Π.Α.Σ.Ο.Κ. Από την πρώτη ημέρα που μπήκαν στην Βουλή όλα τα υπόλοιπα κόμματα
ζητούσαν εκλογές.
Δημοσίως, εν γνώσει του λαού.
Όλα τα κόμματα -εκτός Κ.Κ.Ε., ακόμη και το κυβερνών, αποφάσισαν ότι λόγω αδυναμίας έπρεπε να πάμε πάλι σε εκλογές. Αντί γι' αυτό βάλανε πρωθυπουργό "έναν φίλο από τα παλιά" -τον Παπαδήμο- κοινή συναινέσει των κομμάτων Π.Α.Σ.Ο.Κ., Ν.Δ. και ΛΑ.Ο.Σ. και έφτιαξαν μια κυβέρνηση που την βάφτισαν "ειδικού σκοπού".
Αυτή η κυβέρνηση έπρεπε να τελειώσει την θητεία της αφού θα ολοκληρόνονταν αυτοί οι ειδικοί σκοποί μέχρι το 2014. Οι κυβερνώντες μέσα από τον καλπονοθευτικό νόμο που υποστηρίζει την αυθαιρεσία "έτσι μου γουστάρει" θεώρησαν ότι χρειάζονταν μεγαλύτερη πλειοψηφία και ζήτησαν εκλογές, ελπίζοντας ότι η δύναμή τους θα εδραιωθεί καλύτερα.
Οι εκλογές έγιναν, και παρόλο αυτόν τον καλπονοθευτικό νόμο το αποτέλεσμα δεν τους άρεσε πάλι. Έτσι με φτηνοπολιτικά τερτίπια, αγνοώντας την διαταγή του λαού που ήταν: σύσταση πολυφωνικής κυβέρνησης, λειτουργούν όπως γνωρίζουν, σύμφωνα και με την μέχρι τώρα τακτική τους. Σαν επικυρίαρχοι κοκινσταδόρες, θέλουν να συστήσουν μια κυβέρνηση "μαϊμού" που θα είναι σύμφωνη με τα δικά τους μέτρα και σταθμά, αλλά παράλληλα δεν θα μπορεί να αναλάβει και το κόστος της καταστροφής της Ελλάδας.
Τελικά οι προσπάθειες ήταν άκαρπες και η μόνη διέξοδος που τους έμεινε ήταν πάλι εκλογές. Έτσι φτιάξανε μια κυβέρνηση όπως, όπως που θα οδηγήσει την χώρα σε εκλογές.
Ορκίστηκαν οι βουλευτές που ψηφίστηκαν, ποιος στην χάρη τους. Αρκετοί από αυτούς ήταν νέοι στον χώρο, αλλά ήξεραν τα δικαιώματά τους, αποζημιώσεις, γραφεία, βολές. Ξέχασαν ότι είναι εντελώς εφήμεροι.

Στο χέρι μας είναι, αν λυπόμαστε λίγο τον εαυτό μας, αυτοί που δεν μπόρεσαν να καταλάβουν την κατάσταση και είχαν απαιτήσεις να μην ξαναμπούν στην Βουλή. Σκεφτείτε τι θα απαιτούν αν θα είναι μόνιμοι (για λίγα χρόνια) στην Βουλή. Δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα. Το φως έλαμψε πάνω τους, τους βρήκε απροετοίμαστους και φανέρωσε  τα ψεγάδια τους. Μέχρι την ώρα της κάλπης ας τους παρακολουθούμε όλους.
'Αυτό που είναι φωνάζει πιο δυνατά από αυτό που λένε'.