Τον περασμένο Μάιο, ο γιος του, Τάρεκ, αποκάλυψε πως ο Ομάρ Σαρίφ σταμάτησε την υποκριτική εξαιτίας της νόσου Αλτσχάιμερ. Ο ίδιος είπε πως ο πατέρας του δεν θυμόταν ούτε τις πιο μεγάλες του επιτυχίες, όπως ο «Λόρενς της Αραβίας» - μια ταινία που του άνοιξε τον δρόμο για την απόλυτη επιτυχία.
«Η απώλεια της μνήμης επηρεάζει πάνω από όλα συγκεκριμένα πράγματα, λεπτομέρειες, όπως την επίσκεψή του σε κάποιο μέρος ή τη συμμετοχή του σε μία ταινία. Θυμάται, για παράδειγμα, ότι έπαιξε στον Δόκτωρ Ζιβάγκο αλλά έχει ξεχάσει πότε γυρίστηκε», είχε αναφέρει, τότε, ο Τάρεκ.
Ο Ομάρ Σαρίφ - το πραγματικό όνομά του ήταν Μισέλ Ντεμίτρι Χαλούμπ - γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1932 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ήταν γιος της Κλαιρ και του Ιωσήφ Χαλούμπ, εμπόρου ξυλείας. Στην οικογένειά του ήταν καθολικοί στο θρήσκευμα. Ο Σαρίφ αποφοίτησε από το Κολλέγιο Βικτωρία της Αλεξάνδρειας και κατόπιν από το Πανεπιστήμιο του Καΐρου, όπου σπούδασε φυσική και μαθηματικά. Στη συνέχεια εργάστηκε με τον πατέρα του στην οικογενειακή επιχείρηση ξυλείας.
Το 1953 ξεκίνησε την καριέρα του, συμμετέχοντας σε μία αιγυπτιακή ταινία, με τίτλο «Ο Φλογερός Ήλιος ή Μάχη στην Κοιλάδα». Ακολούθησαν συμμετοχές σε πολυάριθμες αιγυπτιακές παραγωγές. Πρωταγωνίστησε στο πλάι της πρώην συζύγου του, Φατέν Χαμαμά, σε αρκετές ρομαντικές ταινίες. Ανάμεσα στις ταινίες της φιλμογραφίας του περιλαμβάνονται: «Οι Καλύτερες μας Μέρες» (1955), «Δεν Κοιμάμαι» (1958), «Η Κυρία του Κάστρου» (1959) και η διασκευή της «Άννα Καρένινα» με τίτλο «Ο Ποταμός της Αγάπης» (1961).
«Λόρενς της Αραβίας» και «Δόκτωρ Ζιβάγκο» Η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Σαρίφ ήταν ο «Λόρενς της Αραβίας», το 1962, όπου υποδύθηκε τον Σαρίφ Άλι. Η ερμηνεία του αυτή τού εξασφάλισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β΄ ανδρικού ρόλου, μια βράβευση με Χρυσή Σφαίρα Β΄ ανδρικής ερμηνείας και παγκόσμια φήμη ως ο δημοφιλέστερος Γαλλοάραβας ηθοποιός.
Το 1965, ο Ομάρ Σαρίφ, υποδύθηκε τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία «Δόκτωρ Ζιβάγκο» του σκηνοθέτη Ντέιβιντ Λην. Μετά από μια περίοδο υποκριτικής απραξίας, κατά τη διάρκεια της οποίας έμπαινε στους τίτλους των εφημερίδων για τις επιδόσεις του στο επαγγελματικό μπριτζ, έκανε την επάνοδό του το 2003 στη διασκευή του μυθιστορήματος «Ο Κύριος Ιμπραήμ και τα Λουλούδια του Κορανίου» και βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας και με Βραβείο Σεζάρ.
Τον Νοέμβριο του 2005 τιμήθηκε με μετάλλιο από την Unesco, ως αναγνώριση της αξιοπρόσεκτης προσφοράς του στην ποικιλότητα του παγκόσμιου κινηματογράφου και του πολιτισμού. Ο Σαρίφ προσηλυτίστηκε στο Ισλάμ ώστε να παντρευτεί τη διάσημη Αιγύπτια ηθοποιό Φατέν Χαμαμά το 1955, οπότε και πήρε το όνομα Ομάρ Aλ - Σαρίφ. Ο γάμος τους κράτησε περίπου είκοσι χρόνια και έλαβε τέλος το 1974. Καρπός του ήταν ο Τάρεκ Σαρίφ, ο οποίος εμφανίστηκε στην ταινία «Δόκτωρ Ζιβάγκο», σε ηλικία 8 ετών, στο ρόλο του μικρού Γιούρι. Φήμες που ήθελαν τον Σαρίφ να παντρεύεται την ηθοποιό Σοχαΐρ Ραμζί, το 1977, αποδείχτηκαν αναληθείς.
Ο Αιγύπτιος ηθοποιός αποχώρησε από το χώρο της υποκριτικής το 2006, δηλώνοντας σε συνέντευξή του: «Αποφάσισα πως δεν ήθελα να είμαι σκλάβος πια κανενός πάθους, εκτός από τη δουλειά μου. Είχα πολλά πάθη - μπριτζ, άλογα, τζόγο. Επιθυμώ να ζήσω ένα άλλο είδος ζωής, να είμαι περισσότερο με την οικογένειά μου, γιατί δεν της αφιέρωσα αρκετό χρόνο». naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου