αλλά έχει βοηθήσει με τις έρευνές της στην κατανόηση πολλών φαινομένων.
Η ανώτερη ερευνήτρια στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Marshall της NASA, στο Huntsville της Alabama, Χρύσα Κουβελιώτου έχει βραβευτεί αρκετές φορές για το έργο της, το περιοδικό Time την έχει χαρακτηρίσει ένα από τα 25 πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή διεθνώς στο πεδίο έρευνας του διαστήματος ενώ πρόσφατα εξελέγη μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών ως αναγνώριση της πολλαπλής συνεισφοράς της στη διαστημική και αστρονομική έρευνα.
- Αρχικά θα ήθελα να μας πείτε πώς νιώθετε για τη διάκρισή σας;
Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη, πάρα πολύ περήφανη και σε γενικές γραμμές εκπληρώθηκε και ένα όνειρο που είχα. Η ένταξη στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ είναι μία από τις ανώτατες διακρίσεις που θα μπορούσε να έχει ένας επιστήμονας.
- Η διάκριση σας δημιουργεί άγχος για τη συνέχεια;
Αν όχι συνειδητά ίσως υποσυνείδητα. Σίγουρα η πρώτη αντίδραση είναι η έκπληξη, η δεύτερη η μεγάλη χαρά που νιώθεις και η τρίτη ότι ίσως θα πρέπει να διατηρήσεις μία συνέπεια στην καριέρα σου. Όχι πως η ένταξή μου θα με κάνει να ακολουθήσω μία διαφορετική τακτική στην καριέρα μου αλλά σίγουρα τονίζει περισσότερο αυτή την ανάγκη.
- Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σας;
Επόμενος στόχος μου είναι η συνέχιση της έρευνάς μου. Η έρευνα πια για μένα, μετά από τόσα χρόνια που δουλεύω, είναι ένας τρόπος ζωής. Έχοντας ξεκινήσει από ένα σημείο, προσπαθώ συνεχώς να επαυξήσω τις πληροφορίες, να επαυξήσω τα μέσα με τα οποία συλλέγονται οι πληροφορίες, να τα βελτιώσω, να απαντήσω ερωτήσεις και να αποκτήσω μια καλύτερη γνώση των ιδιοτήτων του πληθυσμού των αστρικών πηγών που μελετώ.
- Πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την Αστροφυσική;
Από πολύ νωρίς. Από το Γυμνάσιο, ίσως και νωρίτερα και να μην το είχα καταλάβει, ήμουν σίγουρη ότι αυτό θέλω να κάνω.
- Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας κάποια ανάμνησή σας από εκείνα τα χρόνια, κάποια εικόνα;
Η εικόνα που κοιτάς τα αστέρια και προσπαθείς να ανακαλύψεις τι είναι εκεί επάνω. Όπως οι μεγάλοι φιλόσοφοι που κάθονταν και έβλεπαν τα αστέρια και τον ουρανό και προσπαθούσαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις "από πού ήρθαμε" και "πού πάμε". Εγώ βέβαια δεν είχα τέτοιου είδους βαθυστόχαστες ερωτήσεις όταν ήμουν παιδί αλλά πάντα αναρωτιόμουν τι είναι εκεί πάνω και πώς δουλεύει, εάν υπάρχουν κάποιοι εκεί που κοιτάνε προς τα κάτω…Τέτοιες απλές ερωτήσεις.
- Τα 22 χρόνια που ζείτε μακριά από την Ελλάδα, τι είναι αυτό που σας λείπει περισσότερο;
Καταρχάς η οικογένειά μου. Η μητέρα μου, η αδερφή μου και η οικογένειά της, οι συγγενείς και οι φίλοι μου λείπουνε. Αυτό είναι αναντίρρητο. Μετά, μου λείπει ο τρόπος ζωής, η νοοτροπία που μεγάλωσα, που έζησα μέχρι τα είκοσι, τριάντα χρόνια της ζωής μου.
- Λόγω της αφοσίωσής σας στην επιστήμη, η προσωπική σας ζωή είναι σε δεύτερη μοίρα;
Όχι. Υπάρχουν βέβαια πράγματα που θα ήθελα να είχα το χρόνο να κάνω ωστόσο προσπαθώ όταν βρίσκω την ευκαιρία να τα κάνω.
- Θα θέλατε να δώσετε μία συμβουλή στους νέους επιστήμονες;
Είναι περίεργο γιατί όλοι αυτό μου ζητάνε…
- Ίσως γιατί έχετε φτάσει στα άστρα…
Η μόνη συμβουλή που θα ήθελα να δώσω είναι να ακολουθούν αυτό που πραγματικά θέλουν, διότι εάν κάνεις πράγματα επειδή είσαι υποχρεωμένος δεν πρόκειται να αποδώσεις ή να είσαι ευτυχισμένος. Αυτό έχει σημασία για μένα. Να κάνεις κάτι για το οποίο θα είσαι υπερήφανος και να το κάνεις καλά. Αν κάνεις αυτό που θέλεις, αυτό που σου αρέσει και το κάνεις καλά ακόμα κι αν δεν πετύχεις απόλυτα στη ζωή σου τουλάχιστον θα είσαι ικανοποιημένος.
- H επιστροφή στην Ελλάδα υπάρχει στο μυαλό σας;
Τώρα πια… Μετά από τόσα χρόνια τι να έρθω να κάνω…Εάν υπήρχε κάτι στο οποίο θα μπορούσα να προσφέρω στη χώρα θα ερχόμουν, αλλά τώρα πια δε νομίζω.
- Έχετε κάποιο όνειρο, το οποίο δεν έχει να κάνει με την επιστημονική έρευνά σας;
Να δω πάρα πολλά πράγματα στον κόσμο...
- Μετά από τόσα που έχετε δει;
Κι όμως! Ένα όνειρό μου το οποίο πραγματοποίησα ήταν να δω το Machu Picchu στο Peru.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου