Αφού τα δελφινάρια “εκπαιδεύουν” γιατί αποκλείουν συγκεκριμένα κητώδη;

Οι ζωολογικοί κήποι και τα δελφινάρια που λειτουργούν σε όλο τον κόσμο είναι επιχειρήσεις

με οικονομικές δραστηριότητες που σκοπό έχουν τη μεγιστοποίηση του κέρδους.

Το γεγονός ότι οι δραστηριότητες τους εμπλέκουν την άγρια ζωή αποτελεί αντικείμενο έντονης διαμάχης, καταγγελιών ακόμα και δικαστικών αγώνων.

Η απάντηση που δίνουν στις επιστημονικά τεκμηριωμένες αιτιάσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων και επιστημόνων είναι καρμπόν (συνήθως τις εκδίδει κάποιο άτομο από το γραφείο δημοσίων σχέσεων): “το θέαμα έχει επιμορφωτικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα”.

Το θέαμα ενός είδους της άγριας ζωής που έχει ξεριζωθεί από το φυσικό του περιβάλλον είναι, τολμούμε να πούμε, το ίδιο επιμορφωτικό και ψυχαγωγικό με αυτό που παρουσίαζε ο Τζόζεφ Μέρικ, ο διάσημος “Άνθρωπος Ελέφαντας” στη Βρετανία του 19ου αιώνα.

Σε κάθε περίπτωση, αφού τα δελφινάρια προσφέρουν τόσο πολύτιμο εκπαιδευτικό έργο γιατί ορισμένα θαλάσσια είδη δεν συμμετέχουν στα τόσο “επιμορφωτικά” θεάματά τους;

Όπως επισημαίνει η ιστοσελίδα takepart, ορισμένα είδη όπως η φώκαινα (Phocoena phocoena) απουσιάζουν από τα δελφινάρια σε αντίθεση με το ρινοδέλφινο, το κοινό δελφίνι, το μαυροδέλφινο (Pilot whales), την όρκα και την ψευδόρκα.

Μήπως ορισμένα κητώδη δεν είναι άξια να εκπαιδεύσουν τους πελάτες που αφήνουν τον οβολό τους στα δελφινάρια;

Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο κλάδος αποκλείει ορισμένα κητώδη διότι δεν “τραβούν” τα πλήθη όσο ορισμένα άλλα: κοινώς οι λόγοι δεν είναι εκπαιδευτικοί και

Όπως σημειώνει η Ναόμι Ρόουζ, βιολόγος εξειδικευμένη στα θαλάσσια θηλαστικά από το Animal Welfare Institute, είδη όπως οι φώκαινες “είναι πιο ντροπαλά και κάνουν λιγότερα ακροβατικά σε σχέση με δημοφιλέστερα είδη” όπως τα ρινοδέλφινα.
Εξαίρεση στον κανόνα αποτελούν το δελφινάριο Dolfinarium Harderwijk στην Ολλανδία που φιλοξενεί έξι φώκαινες και το Fjord & Bælt στη Δανία που φιλοξενεί ακόμα τρεις.

Σε κάθε περίπτωση τα θαλάσσια θηλαστικά ανήκουν στο φυσικό τους περιβάλλον και όχι σε κλειστές δεξαμενές, όπου τους χορηγούνται ακόμα και ψυχοφάρμακα για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις τεχνητές συνθήκες.

Ίσως κάποια μέρα η Ελλάδα εξελιχθεί σε πολιτισμένο κράτος και απαγορεύσει τη λειτουργία δελφιναρίων ακολουθώντας το παράδειγμα της Ινδίας, της Κόστα Ρίκα, της Ουγγαρίας και της Χιλής.