του Βασίλη Πιστικίδη
Η λύση Ψυτάλλεια είναι εφικτή. Το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Ψυτάλλειας είναι ένα έργο μεγάλης κλίμακας και στα σχεδόν 20 χρόνια λειτουργίας του δείχνει να λειτουργεί
ιδιαίτερα αποτελεσματικά, καθώς τηρεί το σύνολο των θεσμοθετημένων ορίων συγκεντρώσεων ρυπαντικού φορτίων στην έξοδο του. Η έκθεση του ΕΛΚΕΘΕ (2013) επισημαίνει τη βελτίωση πολλών παραμέτρων του οικοσυστήματος, όπως η διαύγεια του θαλασσινού νερού, οι συγκεντρώσεις των θρεπτικών αλάτων, σε περιοχές σχετικά κοντά στη Ψυτάλλεια. Αντίθετα, η ταυτόχρονη λειτουργία πολλών ΚΕΛ ( Παιανίας, Αεροδρομίου, Πλατύ Χωράφι, Μαραθώνα, Ωρωπού) δεν έχει μελετηθεί για τη πολλαπλή ρυπαντική φόρτιση του Νότιου Ευβοϊκού κόλπου. Ακόμα, είναι βέλτιστη η λογική αξιοποίησης ενός μεγάλου κέντρου στο οποίο κάνεις οικονομίες κλίμακας απ΄ ότι η περιφερειοποίηση των έργων επεξεργασίας. Όπως υπογραμμίζει και η μελέτη για την σύνδεση Νότιας Ακτής Σαρωνικού και Παλλήνης, είναι καλύτερα να έχουμε μια οργανωμένη μεγάλη ομάδα επιστημόνων, τεχνικών χειριστών όπως αυτή που έχουμε αυτή την στιγμή στη Ψυτάλλεια που λειτουργούν πάρα πολύ καλά ένα έργο, παρά να έχεις 2 τέτοιες μονάδες ή 3 τέτοιες μονάδες. Η περίπτωση αστοχίας αυξάνει όσο αυξάνεις την περιφερειοποίηση των μονάδων.
Επίσης, το φορτίο που θα «επιβαρυνθεί» η Ψυτάλλεια αν τελικά αποχετευτούμε εκεί και συγκριτικά με τις δυνατότητες της -για 1.200.000 κυβικά την ημέρα- η «συμμετοχή» των Δήμων Ρ-Π και Σ-Α θα είναι περίπου 2% .
Τέλος, για τα επαπειλούμενα πρόστιμα ας μας απαντήσουν οι αρμόδιοι (πχ ΥΠΕΚΑ, ΕΥΔΑΠ) γιατί και ποιοι σταμάτησαν δύο φορές το έργο αποχέτευσης του οικισμού Ραφήνας, που είχε μελετήσει ο τότε Δήμος Ραφήνας. Διότι αυτοί που σταμάτησαν τα έργα πρέπει να ανησυχούν για τα πρόστιμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου