Με πελάτες από τον Αλέν Ντελόν και τον Ελτον Τζον μέχρι τον Πρινς και τον Τζορτζ Μάικλ έχει γράψει το δικό του κεφάλαιο στη Βίβλο της Μόδας και έχει ζήσει συναρπαστικές εμπειρίες. Κάποιες από αυτές ακολουθούν...
Παρίσι 1980. Στο ατελιέ του Νίκου Αποστολόπουλου, στην περιοχή Μαρέ, επικρατεί πανικός. Σχέδια ιχνογραφούνται και διορθώνονται, μοντέλα πάνε κι έρχονται και μια δεκάδα διαφημιστών επεξεργάζονται το concept της νέας καμπάνιας των underwear Νikos. Η οποία, όταν βγήκε μετά από λίγους μήνες στη Νέα Υόρκη, ξεπέρασε σε κόστος το αστρονομικό για την εποχή ποσό των 100 εκατ. δολαρίων! Πράγματι, στα καταστήματα όπου πωλούνταν τα εσώρουχα του Νίκου Αποστολόπουλου, σε Παρίσι, Λονδίνο και Νέα Υόρκη, γινόταν το αδιαχώρητο τόσο από απλό κόσμο όσο και από celebrities που ζητούσαν να προμηθευτούν τις νέες δημιουργίες του.
Τα χρόνια στο Παρίσι και η γνωριμία του με τη Μιραμπέλ
Η αφορμή για την ενασχόληση του Νίκου Αποστολόπουλου με τη μόδα έχει ενδιαφέρον, καθώς στο ξεκίνημα της επαγγελματικής σταδιοδρομίας του είχε άλλους στόχους. Τελειώνοντας τη Νομική Σχολή της Αθήνας, πήγε στο Παρίσι προκειμένου να σπουδάσει Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Πολιτικές Επιστήμες στη Σορβόννη. Εκεί γνωρίστηκε με την Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, με την οποία προέκυψε μια βαθιά φιλία: «Η Αρβελέρ ήταν ο άνθρωπος που με πήρε από το χέρι και μου έδειξε πώς πρέπει να πορευτώ στο Παρίσι. Με γνώρισε σε ανθρώπους και μου έδειξε τα κατατόπια. Αρκετοί Ελληνες της χρωστάμε πολλά. Ηταν ο μέντοράς μου στις επιστήμες», θυμάται ο ίδιος.
Με τον διεθνούς φήμης Βαλεντίνο
Αφού τέλειωσε τα μεταπτυχιακά του, ο ανήσυχος Ελληνας κυνήγησε και ανέλαβε διάφορα σημαντικά πόστα στην Πόλη του Φωτός - και συγκεκριμένα στο Ελληνικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο και στα γραφεία της Αντιπροσωπίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Παρίσι. Στόχος του άλλωστε ήταν να κάνει διπλωματική καριέρα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες. Η μία δουλειά έφερνε την άλλη, ο ένας άνθρωπος τον άλλον, μέχρι να καταλήξει σε μια γυναίκα που επρόκειτο να αλλάξει τη ζωή του. Ηταν η Μιραμπέλ Σεν Μαρί, διευθύντρια του γαλλικού οίκου μόδας Thierry Mugler. Η γνωριμία προέκυψε τυχαία σε κάποιο κατάστημα με αντίκες. Η Μιραμπέλ τον ερωτεύτηκε και θέλησε να τον μυήσει στον χώρο της μόδας. «Γνώρισα έναν άγνωστο μέχρι τότε για μένα κόσμο που με μάγεψε. Ηταν ο μαγικός κόσμος των θαυμάτων. Μπήκα στα μεγάλα ατελιέ και γνώρισα την πραγματική δημιουργία. Εγώ, ο γιος του σελοποιού από την Πάτρα, βρέθηκα ξαφνικά να εργάζομαι για τον Τιερί Μιγκλέρ! Aπό εκεί πέρασα σε διάφορους οίκους, μέχρι που κάποιοι εμπνευσμένοι άνθρωποι, όπως ο Τζιανφράνκο Φερέ, μου έβαλαν την ιδέα να φτιάξω το δικό μου brand. Εκτοτε αντιλήφθηκα ότι ο άνθρωπος που είναι προδιαγεγραμμένο να κάνει υψηλές πτήσεις θα τις κάνει. Θα βρει τον δρόμο του κι ας έχει σπαταλήσει τη ζωή του σε λάθος μονοπάτια».
Η δημιουργία του δικού του brand
Tη δεκαετία του 1980 αναλαμβάνει υπεύθυνος στο κατάστημα «Renoma», απ’ όπου προμηθεύεται κοστούμια όλη η υψηλή κοινωνία του Παρισιού, στη συνέχεια γίνεται διευθυντής του oίκου Jean Claude de Luca, για να καταλήξει στη δημιουργία του brand Nikos με εσώρουχα και πιτζάμες. «Δημιούργησα τον πρώτο οίκο που ασχολήθηκε με τον άνδρα απενοχοποιώντας το σώμα του. Απέδειξα ότι ακόμη και ένα εσώρουχο μπορεί να αποτελέσει μέρος της υψηλής ραπτικής», επισημαίνει. Το ατελιέ που ανοίγει στο Μαρέ γνωρίζει επιτυχία, ακολουθούν κι άλλα καταστήματα στο Παρίσι και σύντομα γίνεται ο απόλυτος fashion designer των underwear.
Nίκος Αποστολόπουλος, Αλκηστις Πρωτοψάλτη, Χρήστος Μάντακας
Εξω από τα καταστήματά του δημιουργείται συνωστισμός, ενώ προσωπικότητες όπως ο Ελτον Τζον, ο Αλέν Ντελόν, ο Πρινς, ο Τζορτζ Μάικλ και ο Μπόι Τζορτζ γίνονται πελάτες του. «Ηταν μια πολύ ωραία εποχή με μεγάλη δημιουργικότητα και μια ζωή ξεχειλισμένη από πάρτυ, προσωπικότητες και χλιδή. Τα events που διοργάνωνα έχουν αφήσει εποχή. Διασκεδάζαμε σε δάση, ξενοδοχεία και μοδάτα clubs. Mια χρονιά είχα διοργανώσει πάρτυ σε κάποιο από τα πιο in στέκια με θέμα “Ρωσία” και ανάλογη διακόσμηση, με βότκες, μπάμπουσκες κ.τ.λ. Ολη η αφρόκρεμα της Γαλλίας ήταν παρούσα. Ζούσα όμορφα, σαν σε παραμύθι. Τη μια μέρα έτρωγα με τη διευθύντρια της γαλλικής “Vogue” ή τον Τζιανφράνκο Φερέ και την επομένη πετούσα για Νέα Υόρκη προκειμένου να δειπνήσω με τον εκδότη του “GQ” και να φωτογραφίσω τη νέα μου κολεξιόν με την Ιμάν, το μοντέλο που με ενέπνευσε όσο καμιά άλλη», θυμάται.
Στο φόρτε της καριέρας του βγάζει με τη Lancaster το άρωμα Sculpture, που γίνεται το απόλυτο success story, ενώ συνεργάζεται με εταιρεία Ιταλών που του ανοίγει καταστήματα σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Στις ΗΠΑ η επιτυχία των εσωρούχων του θα είναι επίσης μεγάλη, με τον ίδιο να επενδύει τεράστια για την εποχή ποσά στις διαφημιστικές καμπάνιες του brand. H σύζυγός του, Μιραμπέλ, διευθύντρια πια στον οίκο Azzedine Alaia, στέκεται βράχος στο πλευρό του. «Της χρωστάω όλη την καριέρα μου. Δεν θα ήμουν αυτό που είμαι αν δεν είχε βρεθεί στο διάβα μου. Πίστευε σ’ εμένα και με ενέπνεε μέχρι τη στιγμή που έφυγε από τη ζωή, αφήνοντάς μου ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Ο θάνατός της με έκανε να συνειδητοποιήσω τι είναι να χάνεις το κίνητρο».
Χρήστος Αποστολόπουλος και Ζαν Πολ Γκοτιέ στο Παρίσι
Η χρεοκοπία και η επιστροφή του στην Ελλάδα
Ο θάνατος της Μιραμπέλ Σεν Μαρί βύθισε τον Νίκο Αποστολόπουλο στη θλίψη. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μια μέρα, την ώρα που ετοιμαζόταν να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο για Μιλάνο, αντιλήφθηκε ότι οι τραπεζικοί λογαριασμοί του είχαν αδειάσει και ότι οι συνεταίροι του, για δικούς τους λόγους, είχαν κηρύξει πτώχευση. Eχασε τη γη κάτω απ’ τα πόδια του, λιποθύμησε και όταν άνοιξε ξανά τα μάτια του ήταν ξαπλωμένος σε κρεβάτι νοσοκομείου. «Οι ψυχολόγοι μού είπαν ότι πάσχω από το σύνδρομο του μικρού παιδιού. Δεν δύναμαι να αντιληφθώ την ίντριγκα και την κακία δίπλα μου. Ισως γιατί εγώ δεν λειτουργώ έτσι. Πέρασα δύσκολα μέχρι να καταφέρω να ξανασταθώ στα πόδια μου. Oταν έχεις ζήσει όλο αυτό είναι εξαιρετικά επίπονο να επανέλθεις. Κλείστηκα στο σπίτι μου και στον εαυτό μου», εξομολογείται.
Από την τελευταία επίδειξη μόδας, όπου ανέβασε και πάλι στην πασαρέλα τον Τεό Θεοδωρίδη
Την προσπάθεια να ξανασταθεί στα πόδια του την έκανε μετά από λίγους μήνες μόνος του. Μια μέρα, την ώρα που έπινε τον πρωινό καφέ του, έριξε μια κλεφτή ματιά έξω από το παράθυρο και πήρε τη μεγάλη απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα. Oλα αυτά λίγο πριν ξεκινήσει η κρίση, το 2010. Δεν ξέρει τι ήταν αυτό που τον έκανε να μπει στο αεροπλάνο και να γυρίσει στην Αθήνα, θυμάται όμως τι του είχε πει κάποτε η Ειρήνη Παππά: «Κάθε Ελληνας που επιστρέφει αισθάνεται τη χαρά της επιστροφής, αλλά και τη θλίψη της δεύτερης μετανάστευσης».
Στην Ελλάδα άνοιξε δικό του ατελιέ ντύνοντας με κοστούμια ηθοποιούς, τραγουδιστές αλλά και επιχειρηματίες. Ενας άνθρωπος με τόσες εμπειρίες δεν θα μπορούσε να μην εκφράζει την άποψή του χωρίς στρογγυλοποιήσεις, ακόμα κι αν ενοχλεί ενίοτε, όπως συνέβη πρόσφατα.
«Δεν ξέρω γιατί πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και να μη λέμε όσα πιστεύουμε. Ζούμε στην εποχή των επιφανειακών σχέσεων, όπου η κριτική γίνεται κυρίως πίσω από πλάτες. Εγώ αντιδρώ σε μια τέτοια συμπεριφορά και λέω την άποψή μου για όλους με ευγένεια και χωρίς φόβο και πάθος. Oταν είσαι χορτάτος και δεν φοβάσαι μη χάσεις κάτι που ούτως ή άλλως δεν μπορούν να σου το πάρουν, δεν έχεις λόγο να κάνεις εκπτώσεις. Είναι ψευδαίσθηση άλλωστε να πιστεύεις ότι μπορείς να τα έχεις με όλους καλά».
Στο φόρτε της καριέρας του βγάζει με τη Lancaster το άρωμα Sculpture, που γίνεται success story
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου