Ο σχεδιαστικός οίκος Pininfarina που γιορτάζει 92 χρόνια δημιουργίας φέτος, έχει βάλει την υπογραφή του σε μερικά από τα σημαντικότερα τετράτροχα της ιστορίας και εμείς εδώ, έχουμε ξεχωρίσει 12 από αυτά. Η εταιρεία που ιδρύθηκε από τον Battista «Pinin» Farina το 1930, η Carrozzeria Pininfarina, μας έχει δώσει πολλούς λόγους για να λατρέψουμε την αυτοκίνηση.Η εταιρεία που τώρα πια ανήκει στην Ινδική Mahindra, περιμένουμε να «λάμψει» και πάλι με ορισμένες ξεχωριστές αλλά πάντα καλαίσθητες δημιουργίες, χωρίς κατ’ ανάγκη να πρέπει να «μείνει» στα αισθητικά πρότυπα του παρελθόντος. Εδώ έχουμε 12 ξεχωριστές περιπτώσεις, τις οποίες παραθέτουμε με χρονολογική σειρά, από ένα portfolio το οποίο μοιάζει πραγματικά ανεξάντλητο, μια και «μετράει» εκατοντάδες σχέδια, πολλά από τα οποία δεν έφτασαν ποτέ στο στάδιο της παραγωγής.1935: Alfa Romeo 6C Pescara
Βασισμένη στην Alfa Romeo 6C 2300, η Pescara ήταν μια μοναδική περίπτωση που κατασκευάστηκε για τον κόμη Theo Rossi της Montelara. Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε στην έκθεση αυτοκινήτου του Μιλάνου εκείνης της χρονιάς και όπως ήταν το σύνηθες για τα μοντέλα της Alfa Romeo, ήταν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη από αλουμίνιο. Αυτό που έκανε την Pescara πραγματικά ιδιαίτερη, ήταν πως κατάφερνε να συνδυάσει την καλαισθησία, με την κορυφαία αεροδυναμική συμπεριφορά του αμαξώματος- ειδικά αν τη δει κανείς συγκριτικά με τα υπόλοιπα μοντέλα που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή. Με τις επεμβάσεις στην Pescara, ο Pininfarina έδειξε πως «ήρθε για να μείνει» στην αυτοκινητοβιομηχανία.
1947: Cisitalia 202
Η Cisitalia ξεκίνησε να κατασκευάζει αγωνιστικά αυτοκίνητα το 1946 και μόλις ένα χρόνο αργότερα, είχε έτοιμο για πλήρη αποκαλυπτήρια το πρώτο της αυτοκίνητο για χρήση σε δημόσιους δρόμους. Σε μια εποχή που τα αυτοκίνητα ήταν ακόμα σχεδιαστικά στην επιρροή των προπολεμικών προτάσεων, το διθέσιο Cisitalia 202 ήταν πραγματικά επαναστατικό.
Τα μηχανικά μέρη είναι από Fiat 1100, ενώ η αισθητική του αμαξώματος, του έχει δώσει το προσωνύμιο «έργο τέχνης που κινείται» και του έχει εξασφαλίζει μια μόνιμη θέση στο μουσείο μοντέρνας τέχνης ΜοΜΑ της Νέας Υόρκης. Από το 1947, έως το 1952, η Cisitalia κατασκεύασε μόνο 170 αυτοκίνητα, από τα οποία μόλις τα 17 ήταν roadster και προφανώς σήμερα είναι ιδιαίτερα επιθυμητά στους κύκλους των συλλεκτών.
1955: Lancia Aurelia B24 Spyder
Η Aurelia B24 Spider διέθετε πανοραμικό παρμπρίζ, από δύο προφυλακτήρες εμπρός και πίσω, ενώ στην «καθαρότητα» του σχήματος, παίζει ρόλο και η ύπαρξη μόνο δύο κυρίως φωτιστικών σωμάτων εμπρός.
Advertisement
Από το 1954 έως το 1955, κατασκευάστηκαν 240 αυτοκίνητα, τα οποία έχουν ιδιαίτερα υψηλή αξία στο χρηματιστήριο των ιστορικών αυτοκινήτων. Η Aurelia B24 Spyder, θεωρείται το πιο όμορφο αυτοκίνητο που έχει σχεδιάσει η Pininfarina στα 92 χρόνια της ενεργής παρουσίας της στην αυτοκινητοβιομηχανία.
1959: Ferrari 250 GT SWB
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ξεχωριστή περίπτωση. Η Ferrari 250 GT, κατασκευάστηκε μόλις σε 250 αντίτυπα, coupe και cabrio, ενώ για την αγωνιστική χρήση, χρειαζόταν κάτι ακόμα πιο ευέλικτο, οπότε και παρουσιάστηκε η έκδοση με το «κοντό» μεταξόνιο.
Η SWB (Short Wheelbase) δημιουργήθηκε λοιπόν και με την πάροδο των χρόνων έγινε το πιο ακριβό αυτοκίνητο στον κόσμο. Το τελευταίο που εμφανίστηκε σε δημοπρασία κλασικών αυτοκινήτων, ήταν το 2015 και άλλαξε χέρια για 6,7 εκατομμύρια ευρώ.
1966: Fiat 124 Sport Spider
Το 124 Sport Spider κυκλοφόρησε το 1966 και ήταν τέτοια η επιτυχία του, που έμεινε στην παραγωγή έως το 1985 (μέχρι το 1981 από τη Fiat και μετά το ανέλαβε η Pininfarina).
Η παραγωγή του ξεπέρασε τα 200.000 αυτοκίνητα, πολλά από τα οποία διατέθηκαν στην αγορά των ΗΠΑ. Τα μηχανικά μέρη είναι «προίκα» από το sedan 124, με το Spider να έχει προσαρμοσμένο πάτωμα με πιο «κοντό» μεταξόνιο.
1966: Alfa Romeo Spider
Μπορεί να έφτασε το μοντέλο με τις υπόλοιπες γενιές του έως το 1993, όταν και πλέον θεωρήθηκε τελείως ξεπερασμένο ως βάση για να συνεχίσει να εξελίσσεται (δίνοντας τη θέση του αργότερα στην προσθιοκίνητη Spider), την ομορφιά της πρώτης όμως γενιάς, δεν έφτασε καμία από τις επόμενες.
Με το προσωνύμιο «Duetto» και το χαρακτηριστικό πίσω μέρος που αισθητικά παρέπεμπε σε πρύμνη ταχύπλοου, η πρώτη γενιά της Spider είναι ένα ακόμα από τα πετυχημένα εμπορικά «αστέρια» που έχουν την υπογραφή Pininfarina πάνω τους.
1968: Ferrari Daytona
Η επίσημη ονομασία του μοντέλου είναι 365 GTB/4 και κυκλοφόρησε τόσο σε κουπέ, όσο και σε ανοιχτό. Daytona ονομάστηκε ανεπίσημα το 1967, όταν στον 24ωρο αγώνα της Daytona τερμάτισαν τρεις στις ισάριθμες πρώτες θέσεις.
Με τον V12 των 4,4 λίτρων στο μπροστινό μέρος, σε μια εποχή που τα υπεραυτοκίνητα είχαν αρχίσει να έχουν τους κινητήρες τους στο κέντρο– πίσω από τα καθίσματα οδηγού και συνοδηγού. Η απόδοση του κινητήρα ήταν επαρκέστατη για να δώσει στο μοντέλο μια τελική της τάξης των 280 χλμ./ώρα.
1968: Peugeot 504
Ο Aldo Brovarone της Pininfarina έκανε υπέροχη δουλειά, με όλες τις εκδόσεις αμαξώματος του μοντέλου της Peugeot, από τις οποίες οι πλέον θρυλικές είναι αυτές των coupe και cabriolet αμαξωμάτων.
Αμφότερες οι δύο πιο δυναμικές εκδόσεις, παρουσιάστηκαν το 1969, ένα χρόνο μετά την επίσημη αποκάλυψη του 504 και από τότε έως και σήμερα, θεωρούνται ιδιαίτερα όμορφες. Συνδυάζοντας την κομψότητα με τις αυξημένες διαστάσεις, το μοντέλο ήταν ταυτόχρονα επιβλητικό αλλά και premium.
1970: Modulo
Μέχρι πρόσφατα, το Modulo ήταν ένα –στατικό, στην πραγματικότητα- πρωτότυπο. Ένα συγκλονιστικό σχέδιο, τελείως εξώκοσμο, που δεν έδινε δεκάρα για την επαφή με την αυτοκινητιστική πραγματικότητα της εποχής που παρουσιάστηκε. Εφοδιαζόταν με έναν V12 με χωρητικότητα 5,0 λίτρων, που απέδιδε 550 ίππους, ο σχεδιαστικός οίκος ισχυριζόταν πως το Modulo θα είχε τελική ταχύτητα που έφτανε τα 354 χλμ./ώρα.
Το πρωτότυπο είναι από το 2014 στα χέρια του James Glickenhaus (του ιδιοκτήτης της Scuderia Cameron Glickenhaus), ο οποίος το 2019 θέλησε να το κάνει λειτουργικό και να πάει σε κάποιες εκδηλώσεις με αυτό αλλά μάλλον κάτι δεν είχε υπολογίσει καλά και λαμπάδιασε το πίσω μέρος, χωρίς –ευτυχώς- εκτεταμένες ζημιές.
1971: Ferrari Berlinetta Boxer
Το αυτοκίνητο μπορεί να παρουσιάστηκε το 1971 αλλά οι πρώτοι που το παράγγειλαν το πήραν στα χέρια τους δύο χρόνια μετά. Στην πρώτη του έκδοση, το μοντέλο είχε κινητήρα 4,4 λίτρων, ενώ το 1976 ο κυβισμός έφτασε τα 4,9 λίτρα και η ονομασία του αυτοκινήτου έγινε ΒΒ 512. Τελευταία προσθήκη αναβάθμισης, έγινε το 1981, όταν στον κινητήρα προσαρμόστηκε σύστημα ψεκασμού καυσίμου της Bosch, διαμορφώνοντας το όνομα του μοντέλου σε ΒΒ 512i.
Με τον κινητήρα να είναι στην πραγματικότητα επίπεδος –μια και η περιεχόμενη γωνία του «V» όπως τον καταχωρεί η Ferrari, είναι 180 μοίρες, το αυτοκίνητο εμφάνιζε εξαιρετική σταθερότητα και ήταν ικανό για τελική ταχύτητα που έφτανε τα 302 χλμ./ώρα.
1983: Peugeot 205
Το 205 διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο του πιο όμορφου μικρού στην ιστορία της Ευρωπαϊκής αυτοκινητιστικής σκηνής. Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά την παρουσίασή του, εξακολουθεί να φαίνεται φρέσκο και πολύ ενδιαφέρον.
Έμεινε στην παραγωγή από το 1983 έως το 1998, με πεντάθυρες, τρίθυρες και cabrio εκδόσεις αμαξώματος, ενώ ιδιαίτερης μνείας αξίζουν οι δυναμικές εκδόσεις από την άποψη των επιδόσεων, που ήταν οι Rallye (με τον 1.300άρη και τα 40άρια καρμπιρατέρ) και GTI (με κινητήρες 1,6 και 1,9 λίτρων).
1984: Ferrari Testarossa
Σε 12 χρόνια παραγωγής, η Testarossa παρήχθη σε λιγότερες από 10.000 μονάδες (9.939) αλλά και πάλι, πέραν του ονόματος της κατασκευάστριας, ήταν ένα από τα αυτοκίνητα που έγιναν κατά χιλιάδες αφίσες για τους τοίχους εφηβικών (και όχι μόνο) δωματίων. Αυτές οι πλαϊνές γρίλιες, έχουν γίνει διαχρονικό σήμα κατατεθέν, όπως και ο ιδιαίτερος εξωτερικός καθρέπτης με το διπλό βραχίονα που εδράζεται στο πλαίσιο του εμπρός παρμπρίζ.
Το ιδιαίτερα φαρδύ αμάξωμα, εντείνει την αίσθηση του χαμηλού ύψους που έχει έτσι και αλλιώς το αυτοκίνητο, στο πίσω μέρος του οποίου κρύβει τον εντυπωσιακό V12 κινητήρα (πάλι με περιεχόμενη γωνία 180 μοιρών) με χωρητικότητα 4,9 λίτρων. Η δημοτικότητα του αυτοκινήτου εκτινάχθηκε σε δυσθεώρητα ύψη, όταν βρέθηκε στα χέρια του πρωταγωνιστή της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής σειράς Miami Vice, σε λευκό χρώμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου