«Συμφωνητικά υπακοής».Κατηγορεί την αλυσίδα για την τακτική της «να υποχρεώνει τους εργαζόμενους να υπογράφουν ιδιωτικό συμφωνητικό-ρήτρα πολλών χιλιάδων ευρώ, δεσμευόμενοι πίστη και υπακοή στην εταιρία»Ανακοίνωση με την οποία καταφέρεται εναντίον της γνωστής αλυσίδας καφέ «Μikel», εξέδωσε η Γραμματεία Επισιτισμού-Τουρισμού του Π.Α.ΜΕ. και το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών-Επισιτιστικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης-Πιερίας-Χαλκιδικής.
Το Π.Α.ΜΕ. κατηγορεί την αλυσίδα για την τακτική της «να υποχρεώνει τους εργαζόμενους να υπογράφουν ιδιωτικό συμφωνητικό-ρήτρα πολλών χιλιάδων ευρώ, δεσμευόμενοι πίστη και υπακοή στην εταιρία».
«Η υπογραφή αυτών των συμφωνητικών είναι άκρως αντιδραστική, ισοδυναμεί με αλλαγή της σύμβασης εργασίας και ο εργοδότης μπορεί να απολύσει τον εργαζόμενο άμεσα και χωρίς αποζημίωση. Η εταιρία υποχρεώνει τους εργαζόμενους ακόμα και μετά από ένα χρόνο μετά τη λήξη της εργασίας τους να μην δουλέψουν σε οποιαδήποτε επισιτιστική επιχείρηση, αλλά και να μην ενεργήσουν οποιαδήποτε ανταγωνιστική προς την εταιρία πράξη, χωρίς να διευκρινίζεται τι είδους είναι αυτή πράξη. Απαγορεύεται ακόμα και σε συγγενικό πρόσωπο (α' βαθμού) των εργαζόμενων να εργάζεται σε επισιτιστική επιχείρηση».
«Το παραπάνω συμφωνητικό προσβάλλει βασικά εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζόμενων, καθώς τους καθιστά ομήρους της επιχείρησης ακόμα και στην περίπτωση που αυτοί απολυθούν από την εν λόγω επιχείρηση. Είναι αδιανόητο να απειλούνται οι εργαζόμενοι με αποζημίωση προς την επιχείρηση αν πιάσουν δουλειά μέσα σε ένα χρόνο από την απόλυση ή την αποχώρησή τους. Και μάλιστα με κριτήρια που είναι εντελώς αυθαίρετα και εναπόκεινται αποκλειστικά στην κρίση της εταιρίας», αναφέρεται.
«Για το λόγο αυτό επικρατεί αναστάτωση μέσα στους εργαζόμενους. Η προσυπογραφή από μέρους τους του συμφωνητικού δεν σημαίνει συμφωνία αλλά είναι αποτέλεσμα φόβου για τις επιπτώσεις από την άρνηση της υπογραφής»,καταλήγει.
Το Π.Α.ΜΕ. κατηγορεί την αλυσίδα για την τακτική της «να υποχρεώνει τους εργαζόμενους να υπογράφουν ιδιωτικό συμφωνητικό-ρήτρα πολλών χιλιάδων ευρώ, δεσμευόμενοι πίστη και υπακοή στην εταιρία».
«Η υπογραφή αυτών των συμφωνητικών είναι άκρως αντιδραστική, ισοδυναμεί με αλλαγή της σύμβασης εργασίας και ο εργοδότης μπορεί να απολύσει τον εργαζόμενο άμεσα και χωρίς αποζημίωση. Η εταιρία υποχρεώνει τους εργαζόμενους ακόμα και μετά από ένα χρόνο μετά τη λήξη της εργασίας τους να μην δουλέψουν σε οποιαδήποτε επισιτιστική επιχείρηση, αλλά και να μην ενεργήσουν οποιαδήποτε ανταγωνιστική προς την εταιρία πράξη, χωρίς να διευκρινίζεται τι είδους είναι αυτή πράξη. Απαγορεύεται ακόμα και σε συγγενικό πρόσωπο (α' βαθμού) των εργαζόμενων να εργάζεται σε επισιτιστική επιχείρηση».
«Το παραπάνω συμφωνητικό προσβάλλει βασικά εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζόμενων, καθώς τους καθιστά ομήρους της επιχείρησης ακόμα και στην περίπτωση που αυτοί απολυθούν από την εν λόγω επιχείρηση. Είναι αδιανόητο να απειλούνται οι εργαζόμενοι με αποζημίωση προς την επιχείρηση αν πιάσουν δουλειά μέσα σε ένα χρόνο από την απόλυση ή την αποχώρησή τους. Και μάλιστα με κριτήρια που είναι εντελώς αυθαίρετα και εναπόκεινται αποκλειστικά στην κρίση της εταιρίας», αναφέρεται.
«Για το λόγο αυτό επικρατεί αναστάτωση μέσα στους εργαζόμενους. Η προσυπογραφή από μέρους τους του συμφωνητικού δεν σημαίνει συμφωνία αλλά είναι αποτέλεσμα φόβου για τις επιπτώσεις από την άρνηση της υπογραφής»,καταλήγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου