Η Δικαιοσύνη έχει ακόμη αράχνες

2.2.2014

Η δικαιοσύνη ήταν και είναι ο βασικότερος πυλώνας ενός κράτους. Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να μας ενδιαφέρει η πρόοδος, τα προβλήματα και οι μέθοδοι αντιμετώπισης τους

σε αυτόν τον κλάδο.

Οι απόψεις και θέσεις που αναλύθηκαν και εκφράστηκαν για την αποτελεσματικότερη και ομαλή λειτουργία του δικαστικού μας συστήματος αντιμετωπίζουν την κοινωνία και την δικαιοσύνη και την απόδοση δικαιοσύνης λαμβάνοντας υπ' όψιν δεδομένα και συνθήκες του 1950-60. Τα μέλη της επιτροπής αυτής εκτός των κοινοβουλευτικών, είναι και ειδικοί νομικοί σε υψηλές θέσεις.

Στην εποχή της ηλεκτρονικής πληροφόρησης και διεκπεραίωσης που έχει επεκταθεί σχεδόν σε όλους του τομείς της ιδιωτικής μας ζωής το 2014 μιλούν για οργάνωση και δομή απονομής δικαιοσύνης με συνθήκες και εξοπλισμό μιας εποχής που το μόνο τεχνολογικό βοήθημα ήταν ένα τηλέφωνο. Δεν μπορούν να ενσωματώσουν και να προτείνουν τρόπους με τους οποίους θα μπορέσουν να εφαρμόσουν και να εκμεταλλευτούν στο έπακρο της δυνατότητες της σύγχρονης τεχνολογίας με αποτέλεσμα οι διαδικασίες που προτείνουν να παραμένουν χρονοβόρες και ανθρωποκεντρικές με τις συνέπειες που όλοι μας βιώνουμε. Οι περισσότερες πληροφορίες, πειστήρια, αιτήματα και έγγραφα που κατατίθενται σε κάθε δίκη κάλλιστα θα μπορούσαν να διασταυρώνονται ηλεκτρονικά και να μην φτάνουμε στο σημείο να επικαλούμαστε π.χ. «καλή πίστη για τα κολλήματα των δικηγόρων που ζητούν αναβολή», μια και άνετα θα μπορούσε να εξακριβωθεί η εγκυρότητα του αιτήματος με την βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας.

Αυτός είναι και ο λόγος που κάνει εντύπωση το γεγονός ότι σε μια τέτοια επιτροπή δεν συμμετέχει κανένας εμπειρογνώμονας που να κατέχει και να μπορεί να προτείνει τεχνολογικές λύσεις.

Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι εδώ και χρόνια έχουν καταβληθεί σοβαρά κονδύλια στην προμήθεια μικροφωνικών εγκαταστάσεων για τις δικαστικές αίθουσες που θα έκαναν πιο αποτελεσματικό το έργο των γραμματέων της έδρας, μια και απλά θα έπρεπε να απομαγνητοφωνούνται οι συνεδριάσεις και να μην χρειάζεται να κρατούνται χειρόγραφες σημειώσεις που ενέχουν την πιθανότητα αλλοίωσης του περιεχομένου των συνεδριάσεων και δυσχεραίνουν το αμερόληπτο και δικαιότερο έργο της δικαιοσύνης.

Οι υποθέσεις προς εκδίκαση έχουν διπλασιαστεί, αλλά αριθμητικά οι δικαστές και το προσωπικό δεν έχουν αυξηθεί μόνο οι δικηγόροι αυξάνονται. Η σχολή δικαστών παράγει νέους δικαστές με παλιά δεδομένα και νοοτροπία, μια και αυτή δεν έχει εκσυγχρονιστεί τεχνολογικά.

Δεν φτάνει απλά να διατεθούν και άλλα κονδύλια και να εγκατασταθούν σύγχρονες τεχνολογίες. Χρειάζεται πρώτιστα να γίνει αντιληπτή η ανάγκη, τα οφέλη και η ποιότητα που θα προσφέρει η τεχνολογία. Χρειάζεται εξοικείωση όσων συμμετέχουν με τις δυνατότητες που προσφέρει αυτή. Χρειάζεται ενημέρωση και εκπαίδευση στα νέα μέσα, ώστε να μην καταλήξουν και αυτά στα ράφια παρέα με τις αράχνες.

Η πολιτική εξουσία έχει επιφορτίσει την δικαιοσύνη και με πολιτικές αποφάσεις. Με την κλασική απάντηση των πολιτικών «θα επιληφθεί ο Εισαγγελέας». Πολλές φορές οι τροπολογίες των νόμων δημιουργούν προβλήματα δικαστικής διένεξης με μεγάλες ομάδες πολιτών και αυτό επιβαρύνει τον όγκο των υποθέσεων. Συχνά και το ίδιο το δημόσιο ζητάει αναβολές για να αποφύγει την άμεση καταβολή των οφειλομένων.

Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα να επιβαρύνεται σημαντικά ο δικαστής με όγκο εργασίας που, πολλές φορές, υπερβαίνει των δυνατοτήτων του και τον καθιστά επιρρεπή στο λάθος και την αρνητική κριτική.

Το όνειρό μας για ανάπτυξη δεν μπορεί να γίνει πότε πραγματικότητα όταν αυτός ο βασικός πυλώνας της δημόσιας διοίκησης παραμένει απαρχαιωμένος. Όμως αυτό δεν φαίνεται να γίνεται αντιληπτό από τους ιθύνοντες και ούτε καν να τους απασχολεί.