“Σταμάτα πια, Άσε με να δουλέψω”

Γράφει ο Κωνσταντίνος Γώγος

Όλοι γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε στην μέση της μεγαλύτερης οικονομικοκοινωνικής κρίσης που έχει πλήξει ποτέ την Ελλάδα και την νότια Ευρώπη. Από πότε αυτό όμως αποτελεί

άλλοθι για να σταυρώσουμε τα χέρια να παραιτηθούμε από την ζωή και την προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον.

Επέστρεφα σήμερα στο γραφείο και ήμουν άλλη μία φορά κολλημένος στην κίνηση.

Πορεία μου είπε ο αστυνομικός, λες και ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου. 

Εντάξει το καταλαβαίνω διαμαρτύρεσαι. 

Και εμένα δεν μου αρέσει η κατάσταση αλλάπρέπει να αντιληφθούμε πως εμείς είμαστε η κοινωνία και εμείς φτιάχνουμε το σύστημα. Αν χαλάσεις την δική μου δουλειά δε θα μπορώ στην συνέχεια να αγοράσω, να καταναλώσω και να πάρεις και εσύ χρήματα πίσω. Αν χαλάσουμε τις δουλειές όλων στην προσπάθεια για διαμαρτυρία τότε όλοι θα είμαστε άνεργοι.

Ο εξορθολογισμός της Διοίκησης και η αλλαγή στην δομή της κοινωνίας δεν αλλάζει σε μία μέρα, το μεροκάματο όμως από τις απεργίες θα το χάσεις και δε θα το ξαναδείς.

Αν κάποιοι θέλετε να είσαστε στους δρόμους ας είστε. Αναμφισβήτητα οι εργαζόμενοι έχουν το ιερό δικαίωμα να διεκδικούν και να απεργούν. Είμαι κάθετα αντίθετος όμως όταν γίνεται με τρόπο που πλήττονται δικαιώματα άλλων πολιτών. Αφήστε επομένως όλους εμάς που θέλουμε να δουλέψουμε να το κάνουμε.

Όλα τα δικαιώματα έχουν και υποχρεώσεις και όλες οι πράξεις τις συνέπειές τους.

Από την δική μου δουλειά θα φας και εσύ ψωμί από τις δικές σου πορείες θα πεινάσουμε και οι δύο.

Σκέψου….

e-daniko.gr