ντε Βεντρίν αιχμαλωτίστηκαν σύσσωμες στη συγκλονιστική πλεκτάνη μεγάλου μάγιστρου, δίνοντάς του όχι μόνο την περιουσία και το κάστρο τους, αλλά και ολόκληρες τις ζωές τους.Μετά ήρθε η αιχμαλωσία και τα βασανιστήρια και στο τέλος η περίεργη απόδραση. Όσο για το πλήρες χρονικό της περιπέτειάς τους, θα μπορούσε κάλλιστα να έχει τίτλο «αριστοκράτες και δαίμονες»!
Σε ένα δρομάκι της Οξφόρδης, καταμεσής μιας πυκνοκατοικημένης συνοικίας, ζει μέσα σε ένα μικροσκοπικό δωμάτιο μια γυναίκα καθηλωμένη σε αναπηρικό καρότσι. Είναι κλεισμένη εκεί μέσα για μέρες, αν και δεν θυμάται πόσες, καθώς οι απαγωγείς δεν την αφήνουν να κοιμηθεί, ανακρίνοντάς τη επί 24ωρου βάσεως: «Ξέρουμε ότι ξέρεις τον αριθμό. Πες τον μας! Γιατί δεν μας τον λες;».
Η 58χρονη γυναίκα ήταν όχι πολύ καιρό πριν ιδιοκτήτρια ενός κομψότατου και αριστοκρατικού πύργου κοντά στο Μπορντό της Γαλλίας και πλέον είναι αιχμάλωτη, τρέφεται με ψίχουλα, δεν την αφήνουν να κάνει μπάνιο και πολλές φορές τη βασανίζουν. Και το χειρότερο; Οι απαγωγείς είναι μέλη της οικογένειάς της! Την κρατούν όμηρο για να τους πει λέει τον μαγικό αριθμό, καθώς αυτή είναι σύμφωνα με την προφητεία η Εκλεκτή, η κάτοχος της γνώσης που θα την απελευθερώσει και θα επιτρέψει στους άλλους να εκπληρώσουν το πεπρωμένο τους.
Αυτό που θέλουν από κείνη δεν είναι άλλο από έναν τραπεζικό λογαριασμό στις Βρυξέλλες, που θα τους οδηγήσει σε ένα μυστικό που θα σώσει τον κόσμο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι επιλέχτηκαν για την υψίστης σημασίας αυτή αποστολή από ένα παγκόσμιο δίκτυο μεγάλων μυστών, η κεφαλή των οποίων, ο Jacques Gonzalez, λέγεται ότι είναι ξάδερφος του (πρώην πια) βασιλιά της Ισπανίας, Χουάν Κάρλος, και θρυλείται ότι κατέχει περισσότερη εξουσία από τους προέδρους της Γαλλίας, της Ρωσίας και των ΗΠΑ μαζί.
Η αιχμάλωτη τα πιστεύει φυσικά όλα αυτά, όπως και οι διώκτες της, κάτι που κάνει την οδύσσειά της να θυμηθεί τον αριθμό ακόμα πιο λυσσαλέα. Αλλά δεν μπορεί. Κάποια στιγμή κάτι θυμάται και ψελλίζει μια σειρά από νούμερα. Είναι όντως ο αριθμός! Αυτό ήταν, η πόρτα ανοίγει και η Κριστίν ντε Βεντρίν είναι ελεύθερη να επιστρέψει στην καθημερινή της ρουτίνα.
Σύντομα βρίσκονται στις Βρυξέλλες οργώνοντας τις τράπεζες, καθώς δεν μπορεί να θυμηθεί σε ποια ανήκει ο λογαριασμός. Η αγωνία της έχει αγγίξει κόκκινο καθώς προσεγγίζουν το τελευταίο υποκατάστημα της πόλης. Όταν και εκεί της αρνούνται την πρόσβαση στον λογαριασμό-φάντασμα, το πράγμα έχει φτάσει πια στο απροχώρητο…
Η εξωφρενική ιστορία των ντε Βεντρίν
Η ιστορία ακούγεται πράγματι σαν να έχει ξεπηδήσει από τις σελίδες του Νταν Μπράουν, μόνο που είναι ολότελα αληθινή, έτσι όπως την αφηγήθηκε τουλάχιστον η Κριστίν ντε Βεντρίν στον δικηγόρο της. Η αιχμαλωσία και ο βασανισμός της, που έλαβαν χώρα τον Ιανουάριο του 2008 και όχι τον 16ο αιώνα, ήταν άλλη μια καθοριστική στιγμή στην ηχηρή πτώση της γαλλικής αριστοκρατικής οικογένειας, η οποία μέσα σε λίγα χρόνια έχασε κάθε επαφή με αυτό που οι υπόλοιποι αποκαλούμε πραγματικότητα!
Ήταν στα τέλη του 2001 όταν κάποια μέλη της ιστορικής δυναστείας άρχισαν να εγκαταλείπουν σταδιακά τον πατροπαράδοτο τρόπο ζωής τους. Λίγο αργότερα, 11 μέλη της φαμίλιας, οι ηλικίες των οποίων εκτείνονταν σε τρεις γενιές, αποσύρθηκαν στον πατρικό πύργο Château Martel στα νότια της Γαλλίας: ήταν η κεφαλή των ντε Βεντρίν, η 88χρονη Ζιλιεμέτ, ο 63χρονος γιος της και στέλεχος πολυεθνικής Φιλίπ, ο 53χρονος γυναικολόγος και αδελφός του Σαρλ-Ανρί, η 55χρονη κόρη του Γκιλέν και τα παιδιά όλων τους, ηλικίας 16-24 ετών.
Πλέον ζούσαν σε κατάσταση απομόνωσης, διατηρώντας ελάχιστες επαφές με τον έξω κόσμο, εκτός φυσικά από τον έμπιστο φίλο της οικογένειας, τον μυστηριώδη Τιερί Τίλι, ο οποίος και ενημέρωσε τη δυναστεία για τη συνωμοσία των Ελευθερομασόνων. Ήταν εξάλλου ο μόνος που μπορούσε να τους σώσει, κάθε του επίσκεψη ήταν λοιπόν καθοριστικής σημασίας.
Δύο χρόνια αργότερα, το 2003, οι πρώτες αναφορές για την εκκεντρική συμπεριφορά των ντε Βεντρίν βρήκαν τον δρόμο τους στον τοπικό Τύπο: η οικογένεια κέρδισε μεν τη μήνυση κατά της εφημερίδας, η περιέργεια του κόσμου όμως είχε μόλις πυροδοτηθεί για την αριστοκρατική και συντηρητικών αρχών φαμίλια, η γενεαλογία της οποίας πήγαινε πίσω στον χρόνο τουλάχιστον τρεις αιώνες. Τώρα δεν ήταν καθόλου ασφαλείς στη Γαλλία, ισχυρίστηκε ο Τίλι, και έπρεπε έτσι να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και να μετακομίσουν στην Αγγλία και μάλιστα σε κοντινή απόσταση από το σπίτι του στην Οξφόρδη. Εννιά από τους ντε Βεντρίν ακολούθησαν πιστά τα κελεύσματά του και νοίκιασαν μικρά σπιτάκια στην Οξφόρδη, πιάνοντας ταυτοχρόνως δουλειές που δεν θα άρμοζαν κανονικά στους γαλαζοαίματους γόνους της γαλλικής αριστοκρατίας.
Οι περιστάσεις απαιτούσαν όμως δραστικές λύσεις και σε μια τέτοια, όλη η κληρονομημένη περιουσία τους των εκατομμυρίων ευρώ έπρεπε τώρα να περάσει στον Τίλι! Το θέλημά του έγινε και έγινε στα γρήγορα. Ο Φιλίπ ντε Βεντρίν και η σύντροφός του αποδεσμεύτηκαν από τα συνωμοσιολογικά του χαλινάρια το 2008, αν και έπρεπε να περιμένουμε την άνοιξη του 2009 για να απελευθερωθεί η Κριστίν από τον ασφυκτικό κλοιό του και να περιγράψει την ιστορία της χαρτί και καλαμάρι στη γαλλική αστυνομία. Τότε ήταν που εκδόθηκε διεθνές ένταλμα σύλληψης εναντίον του Τίλι, ο οποίος συνελήφθη από τις ελβετικές αρχές στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης τον Οκτώβριο του 2009 και στάλθηκε πακέτο στη Γαλλία για να δικαστεί.
Και τότε ήταν που θα ξεδιπλωνόταν η ιστορία στη ζοφερή μεγαλειότητά της! Ο Τίλι χαρακτηρίστηκε γκουρού της εξαπάτησης και μετρ της πλύσης εγκεφάλου, μιας και κατάφερε να πείσει τον μεγαλοαστικό οίκο ότι ήταν αναπόσπαστος κρίκος σε ένα μυστικιστικό τάγμα, ένα παρακλάδι των Ναϊτών Ιπποτών με όνομα «L’Εquilibre du Monde» («Η Ισορροπία του Κόσμου»), το οποίο ενεργοποιούνταν μόνο σε περιπτώσεις που ο πλανήτης διέτρεχε ακραίο κίνδυνο, όπως τώρα δηλαδή.
Κάποιος Jacques Gonzalez, ο φωτισμένος ηγέτης της σέχτας, είχε εκμυστηρευτεί απευθείας στον Τίλι τον ρόλο που θα έπαιζαν οι ντε Βεντρίν στο σώσιμο της οικουμένης, στη σταυροφορία να βρεθεί δηλαδή το μυστικό που θα οδηγούσε σε έναν θησαυρό «τόσο μεγάλο που δεν χωρά στο δωμάτιο», όπως τον ήθελε ο Τίλι. Κάτω από τις διαταγές του, ο οίκος παρέδωσε στον αντιπρόσωπο του μεγάλου μάγιστρου τα κοσμήματά του, τα ασημικά, τα έπιπλα, τα έργα τέχνης και στο τέλος ολόκληρο το κάστρο, αν και ο Τίλι δεν ικανοποιήθηκε και απαίτησε και τις τραπεζικές τους καταθέσεις, που ξεπερνούσαν τα 6 εκατ. ευρώ.
Παρά τη σύλληψη του μεγαλοαπατεώνα, τουλάχιστον εφτά μέλη του αριστοκρατικού οίκου παρέμειναν στην Οξφόρδη ζώντας απλές ζωές, καθώς τα ξόρκια του δεν έλεγαν να διαλυθούν. Πλέον όλοι φοβούνταν ότι οι παραμείναντες στην Οξφόρδη θα προέβαιναν σε μαζική αυτοκτονία και επιστρατεύτηκε μια ομάδα ειδικών, από ψυχιάτρους και ψυχαναλυτές μέχρι και εγκληματολόγους, για να τους φέρουν στα συγκαλά τους! Κάποια στιγμή και έπειτα από πολλές περιπέτειες, όλα τα μέλη των ντε Βεντρίν πείστηκαν ότι είχαν πέσει θύματα της απατεωνίστικης καπατσοσύνης του Τίλι και τον αποκήρυξαν.
Τα πρωτοσέλιδα σε Αγγλία και Γαλλία οργίαζαν για την αριστοκρατική δυναστεία και το δεινοπάθημά της και σύντομα δύο συνεργοί του Τίλι ήταν στα χέρια της αστυνομίας, η οποία αναζητούσε ωστόσο κι άλλους πιθανούς συνεργούς. Αν και οι πηχυαίοι τίτλοι έκαναν πάντα λόγο για την γκροτέσκα ιστορία των ντε Βεντρίν, τις συνωμοσιολογικές πλεκτάνες και τον μπαρόκ απατεώνα Τίλι που κατάφερε να στήσει μια απάτη βγαλμένη από τις σελίδες παραλογοτεχνίας…
Ο μασονικός κίνδυνος
Οι ντε Βεντρίν ζούσαν τη μεγάλη ζωή στον πύργο τους Château Martel, μοιράζοντας τον χρόνο τους μεταξύ επίσημων γευμάτων και αριστοκρατικών υποχρεώσεων. Την 1η Σεπτεμβρίου 2001, η Ζιλιεμέτ θα παντρευόταν έναν φέρελπι νεαρό πιανίστα στον οικογενειακό πύργο, αν και το χαρμόσυνο γεγονός επισκιαζόταν από τη σχέση που είχε αναπτύξει η μητέρα της, Γκιλέν, με το δεξί της χέρι στην αξιοσέβαστη σχολή γραμματέων που διατηρούσε, κάποιον Τιερί Τίλι.
Όλοι υποπτεύονταν κάποιο παράνομο ειδύλλιο, αν και σύντομα αποδείχθηκε ότι η σχέση ήταν πλατωνική μεν, όχι όμως και αθώα, καθώς ο Τίλι ήθελε πράγματι κάτι από τον αριστοκρατικό οίκο. Ο 35χρονος γυαλάκιας ασκούσε επιρροή στην Γκιλέν και εκείνη τον σύστησε κάποια στιγμή στην ευρύτερη οικογένεια, ενδυναμώνοντας έτσι την παρουσία του στον πύργο.
Εκμεταλλευόμενος την ευπιστία του οίκου και χαϊδεύοντάς τους τα αυτιά για τους τίτλους ευγενείας και την αριστοκρατική τους φύση, ο Τίλι υπαινίχθηκε κάποια στιγμή ότι έχει ισχυρούς φίλους που «ζουν ένα βήμα πιο μπροστά από την υπόλοιπη ανθρωπότητα». Κάποια από τα μέλη «τσίμπησαν» στο δόλωμά του, καθώς ο Τίλι ισχυριζόταν ότι οι παντοδύναμοι φίλοι του έδιναν τρελές αποδόσεις σε επενδυτικές κινήσεις, κάπου 10% τον μήνα! Ο εύκολος πλουτισμός δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο και για ένα διάστημα τουλάχιστον, ο Τίλι κρατούσε τις οικονομικές του υποσχέσεις, αν και κανείς δεν ξέρει από πού προμηθευόταν το παραδάκι που έδινε στους ντε Βεντρίν.
Κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους, ο Τίλι άρχισε σιγά-σιγά να κάνει λόγο για μια μασονική οργάνωση που μόνο κακό έκανε στη Γαλλία και πλέον είχε βάλει στο στόχαστρο τον πύργο των ντε Βεντρίν. Ο οίκος διέτρεχε μεγάλο κίνδυνο, έτσι τουλάχιστον εκμυστηρεύονταν οι ισχυροί φίλοι του, και ο Τίλι φαινόταν να γνωρίζει πολλά για τις σκοτεινές δυνάμεις που κυβερνούν τη Γαλλία στο παρασκήνιο, καθώς εξομολογήθηκε κάποια στιγμή ήταν ανήκε σε κύκλο κατασκόπων, αν και δεν μπορούσε να πει περισσότερα.
Είπε πάντως ότι ήταν μέλος μιας απόκρυφης σέχτας με ανθρωπιστικά κίνητρα(!), που ονόμασε «Ίδρυμα του Μπλε Φωτός», αρχι-ιερέας της οποίας ήταν ο Jacques Gonzalez, ο πιο ισχυρός άντρας της Γαλλίας, όπως τον ήθελε ο απατεώνας. Μέχρι την άνοιξη του 2001, πολλά μέλη των ντε Βεντρίν έβλεπαν παντού Ελευθεροτέκτονες και μασονικές συνωμοσίες και πλέον όλοι ήταν πιθανοί εχθροί, ακόμα και οι στενοί φίλοι του οίκου.
Λίγες μέρες αργότερα, η Γκιλέν, σε ένα αποκρυφιστικό παραλήρημα, κατηγόρησε τον σύζυγό της ότι ήταν μέλος ενός «μοχθηρού κυκλώματος» διώχνοντάς τον από το κάστρο κλοτσηδόν! Ο Τίλι της είχε δώσει όλες τις αποδείξεις για τον κακό της σύζυγο κι εκείνη πρόλαβε ευτυχώς να απαλλαγεί από δαύτον πριν βλάψει την ευρύτερη οικογένεια...
Ποιος είναι ο μετρ της συνωμοσιολογικής κομπίνας
Ο Τιερί Τίλι γεννήθηκε το 1964 σε κωμόπολη στα βορειοδυτικά του Παρισιού. Βρέθηκε κάποια στιγμή να σπουδάζει νομικά, αν και τα παράτησε για να αφοσιωθεί σε αυτό που ήξερε να κάνει καλά: τις απάτες. Η πρώτη του κομπίνα περιλάμβανε κληρονόμο γνωστού οίκου σαμπάνιας, από τον οποίο γνώρισε τελικά την Γκιλέν ντε Βεντρίν. Η αριστοκράτισσα τον προσέλαβε ως άνθρωπο γενικών καθηκόντων στη σχολή γραμματέων της, αν και μέχρι το 1999 ο καλός σου ήταν πια ο πιο ακριβοπληρωμένος υπάλληλος αλλά και ο απόλυτα έμπιστος σύμβουλός της.
Στα επόμενα χρόνια, η σχολή άρχισε να χάνει αναπάντεχα πολύ μεγάλα ποσά, παρά τη φήμη και τους τόσους μαθητές της, την ίδια ώρα που η Γκιλέν απώλεσε ανησυχητικά πολλά κιλά, φορούσε συνεχώς τα γυαλιά ηλίου της και προειδοποιούσε συνεχώς το προσωπικό της να προσέχει τους Μασόνους! Μια μέρα ο Τίλι έκλεισε με λουκέτα όλη τη σχολή, αφού η Αυτού Μεγαλειότης, ο ίδιος ο Jacques Gonzalez, είχε αποφασίσει να επισκεφτεί την αγαθιάρα Γκιλέν στο γραφείο της. Τον Μάρτιο το 2001, η σχολή σταμάτησε να πληρώνει το προσωπικό της και σύντομα έκλεισε οριστικά, με την Γκιλέν να μετακομίζει εντός του άδειου πια κτιρίου. Ο αδελφός της Φιλίπ και η σύντροφός του μετακόμισαν εκεί το φθινόπωρο του 2001, παρά την έλλειψη νερού και ηλεκτρισμού, προβαίνοντας ταυτοχρόνως σε ύποπτα εμβάσματα στον Τίλι και σε σκοτεινές τραπεζικές κινήσεις.
Λίγο έως πολύ, οι ντε Βεντρίν έκοψαν κάθε γέφυρα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο και κάτω από τη μαγική επίδραση του απατεώνα, εξαφάνισαν ακόμα και τα ρολόγια και τα ημερολόγια από το κάστρο τους, μιας και ήταν όπως είπαμε αναπόσπαστο μέλος μιας οικουμενικής προφητείας και τα καθημερινά δεν τους άγγιζαν πια. Ούτε καν ο χρόνος! Αν και η εθελοντική απομόνωση άφησε τον βαρύ της φόρο στη φαμίλια: η Ζιλιεμέτ χώρισε αμέσως τον σύζυγό της και έδωσε ό,τι είχε στον Τίλι, ο Σαρλ-Ανρί εγκατέλειψε το ιατρείο του στο Μπορντό, πούλησε τα πάντα και έδωσε το μετρητό στον απατεώνα και η Κριστίν γύρισε την πλάτη της στα μεγάλα σαλόνια της αριστοκρατίας.
Κάτω από την επίδραση του μάγου της εξαπάτησης, οι ντε Βεντρίν σταμάτησαν να πληρώνουν ακόμα και τους φόρους που τους αναλογούσαν, αν και από αυτές τις συνέπειες δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν: η γαλλική εφορία κατέσχεσε όλα τα έπιπλα στον πύργο τους το 2003 και τα έβγαλε κατόπιν σε πλειστηριασμό. Ταυτοχρόνως, η γιαγιά Ζιλιεμέτ δάνεισε τεράστια ποσά στους Φιλίπ, Σαρλ-Ανρί και Γκιλέν, τα οποία κατευθύνθηκαν αμέσως στα χέρια του Τίλι...
Η περιπέτεια της Οξφόρδης και το τέλος
Το μεθοδικό σχέδιο του Τίλι περιλάμβανε τη μετακίνηση του οίκου από τη Γαλλία στην Αγγλία, όταν άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα με τη γαλλική δικαιοσύνη. Το 2000 το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για κατάχρηση εταιρικών κεφαλαίων και το 2003 πήρε τη γυναίκα του και κατέφυγε στο Λονδίνο, αν και μετά χάνονται τα ίχνη του.
Τον ξαναβρίσκουμε το 2005 να διαμένει στην Οξφόρδη με την οικογένειά του αλλά και τον μεγάλο γιο του Σαρλ-Ανρί, Γκιγιόμ. Σύντομα ο αριστοκρατικός οίκος θα μεταστεγαζόταν σταδιακά στην Οξφόρδη, διαμένοντας σε μικρά νοικιαστά σπιτάκια στην εργατική συνοικία της πόλης. Δεν έμοιαζαν πια σε τίποτα με τον παλιό αριστοκρατικό εαυτό τους: ο ένας δούλευε σε παγωτατζίδικο, ο άλλος έστρωνε τραπέζια σε αλυσίδα φαστ-φουντ, η άλλη έκανε λάντζα σε κουζίνα εστιατορίου και ο γιατρός Σαρλ-Ανρί καμωνόταν τώρα τον κηπουρό! Μέσα σε πέντε χρόνια, ο οίκος των ντε Βεντρίν είχε καταποντιστεί: τα είχαν πουλήσει όλα και πλέον ζούσαν σαν εργάτες στην Οξφόρδη.
Είχαν όμως την ιδιαίτερη παγκόσμια αποστολή τους να βαυκαλίζονται, καθώς το πεπρωμένο τους είχε συνδεθεί με τη διάσωση της ανθρωπότητας! Πλέον ο Τίλι ισχυριζόταν ότι οι ντε Βεντρίν δεν κινδύνευαν μόνο από τους Μασόνους, αλλά και από άλλες τεκτονικές σέχτες, όπως οι Ροδόσταυροι, καθώς και από τους δημοσιογράφους και τους ομοφυλόφιλους!
Τώρα ο Τίλι είχε βάλει στο στόχαστρο την Κριστίν και κατάφερε να πείσει τόσο την ίδια όσο και τα υπόλοιπα μέλη των ντε Βεντρίν ότι το πατρικό της όνομα (Cornette de Laminiere) σήμαινε «μετάδοση των μετάλλων», κάτι που υποδείκνυε ότι ήταν το κλειδί για έναν μεγάλο θησαυρό. Η Κριστίν κρατήθηκε όμηρος και βασανίστηκε στην οικία της δύο φορές, με τη σύμφωνη γνώμη των συγγενών της, μένοντας αιχμάλωτη για περισσότερο από 6 μήνες (από τον Νοέμβριο του 2006 μέχρι την άνοιξη του 2007 και μετά τον Ιανουάριο του 2008). Τότε ήταν που ο ασφυκτικός οικονομικός κλοιός που είχε στηθεί γύρω από την οικογένεια και ο ορατός κίνδυνος να χάσουν τον πύργο τους έφερε αναστάτωση στις σχέσεις τους, κάνοντας αρκετούς να ξυπνήσουν από τον υπνωτιστικό λήθαργο του Τίλι.
Μέχρι το φθινόπωρο του 2008, το Château Martel βρισκόταν πια στα χέρια επενδυτικής εταιρίας και ήταν ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου που δούλευε η Κριστίν που θα τα ξεδιάλυνε όλα! Η γυναίκα «έσπασε» μια μέρα μπροστά του και του τα διηγήθηκε όλα, παραμένοντας προβληματισμένη που δεν μπορούσε να θυμηθεί τον τραπεζικό λογαριασμό. Εκείνος την καθησύχασε λέγοντάς της ότι δεν υπήρχε λογαριασμός και όλα ήταν ένα ψέμα, μια καλοστημένη απάτη του Τίλι. Με τη δική του βοήθεια ξύπνησε από τα μάγια η Κριστίν και πήγε στο Μπορντό τον Μάρτιο του 2009 για να αφηγηθεί στον εισαγγελέα τις ασύλληπτες περιπέτειες του οίκου της.
Εμφύλιος ξέσπασε όπως ήταν φυσικό μεταξύ του οίκου, καθώς οι υπόλοιποι ήταν ακόμα προσδεμένοι στο άρμα του Τίλι και τα αγγλικά δικαστήρια δυστύχησαν να δουν πολλά περιστατικά ενδοοικογενειακών διενέξεων. Τον Οκτώβριο του 2009 συνελήφθη ο Τίλι στη Ζυρίχη και σιγά-σιγά οι ντε Βεντρίν ήρθαν στα συγκαλά τους.
Η δίκη του Τίλι και των συνεργών του θα ξεδιαλύνει τον μύθο από την πραγματικότητα, αν και κάποια δεδομένα παραμένουν ακλόνητα: ο Τίλι αιχμαλώτισε στα αποκρυφιστικά του δίχτυα έναν ολόκληρο οίκο της γαλλικής αριστοκρατίας, κλέβοντάς του όχι μόνο την περιουσία, αλλά και τη ζωή του για 10 σχεδόν χρόνια. Ο πύργος χάθηκε διά παντός, τα εκατομμύρια της προσωπικής περιουσίας των ντε Βεντρίν έκαναν φτερά και οι σχέσεις των μελών διαταράχθηκαν οριστικά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου