σκουλαρίκια, τατουάζ και ξεχωριστές διακοπές. Και στο βάθος, δύο γονείς να παρακολουθούν εμβρόντητοι τις αναπόφευκτες αλλαγές που επιφέρει στα παιδιά τους η εφηβεία. Πώς πρέπει να διαχειριστούν οι γονείς αυτή την τόσο «εύθραυστη» μεταβατική φάση στην ζωή των παιδιών τους; Πώς επιλύονται οι καβγάδες, οι οποίοι δεν οφείλονται παρά στις ορμόνες της ενηλικίωσης; Υπενθυμίζουμε στους γονείς πως χρειάζεται υπομονή –ας μην ξεχνάμε ότι όλοι κάποια στιγμή περάσαμε αυτή την περίοδο- και αναζητούμε απαντήσεις και συμβουλές από την ψυχοθεραπεύτρια-συμβουλευτική ψυχολόγο κ. Χριστίνα Βλαχοπούλου.
Τα σημάδια της εφηβείας Έχετε
περάσει την αγωνία των πρώτων ημερών της ζωής του παιδιού σας. Έχετε
(ξε)περάσει εκείνες τις νύχτες που έπρεπε να σηκώνεστε στις 3 τα
ξημερώματα για θηλασμό, ακόμη και το σοκ του πρώτου αποχωρισμού σας με
το παιδί, την πρώτη ημέρα του σχολείου του. Κι όμως, εκεί γύρω στα 12 – ή
και νωρίτερα- ένα νέο άγχος μπαίνει στο οικογενειακό τραπέζι. Στο
άκουσμα και μόνο της λέξης «εφηβεία» πολλοί γονείς τρομοκρατούνται. Η μεταβατική περίοδος μεταξύ παιδικής ηλικίας και ενηλικίωσης περιλαμβάνει προφανώς όλες εκείνες τις διαδικασίες ωρίμανσης, σωματικής, ηθικής και διανοητικής, του παιδιού, κάτι που φέρνει αναστάτωση σε κάθε οικογένεια στην οποία οι ορμόνες σημαίνουν τον συναγερμό.
«Η εφηβεία είναι μια περίοδος μεγάλων ψυχολογικών και σωματικών αλλαγών που δεν περνά απαρατήρητη από κανέναν», μας λέει η κ. Βλαχοπούλου. Πόσω μάλλον από τα ίδια τα παιδιά: «Ο έφηβος προσπαθεί να κατανοήσει τις αλλαγές που βιώνει και να βρει την καινούργια του ταυτότητα. Μια τέτοια διαδικασία δημιουργεί αναπόφευκτες εντάσεις και πιθανές συγκρούσεις με το περιβάλλον, ανασφάλεια αλλά και συγχρόνως έξαψη και διάθεση για πειραματισμούς» σημειώνει η ειδικός.
Σύμφωνοι, οι σωματικές αλλαγές, η μεταβολή της φωνής, η τριχοφυΐα θα έρθουν είτε το θέλετε είτε όχι. Η ψυχολογική διαχείριση και ωρίμανση, όμως, σχετίζονται άμεσα με το είδος των σχέσεων που θα διαμορφωθούν ενδοοικογενειακά.
«Ενώ οι αλλαγές συμβαίνουν για όλους τους εφήβους, ο τρόπος που θα
βιώσει και θα τις διαχειριστεί ο κάθε έφηβος εξαρτάται από το
οικογενειακό περιβάλλον, την ποιότητα σχέσης με τους γονείς και την
ψυχοσύνθεση του», σημειώνει η ψυχοθεραπεύτρια-συμβουλευτική ψυχολόγος. Ποια είναι, επομένως, τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά της εφηβείας; Όπως μας λέει η ειδικός, «πρόκειται για μια ηλικία που χαρακτηρίζεται από εξιδανίκευση και έντονα συναισθήματα και δημιουργεί στους περισσότερους εφήβους την ανάγκη να ξεχωρίσουν, να αμφισβητήσουν και να απορρίψουν τον κατεστημένο κόσμο των ενηλίκων και οποιαδήποτε εξουσίας». Πρώτης και καλύτερης, πολλές φορές, της γονικής εξουσίας – εδώ ίσως είναι ένα καλό σημείο να εντοπίσουμε τον «μίτο» των εντάσεων.
Σύμφωνα με την κ. Βλαχοπούλου, «ένα διαφορετικό πρόσωπο της εφηβείας μπορεί να είναι η τάση για απομόνωση, οι απαισιόδοξες σκέψεις, η έντονη αντιδραστικότητα μέχρι και η παραβατική συμπεριφορά. Επίσης, καθώς η εφηβεία θεωρείται μια περίοδος υψηλού κίνδυνου για την εμφάνιση ψυχικών διαταραχών, οι γονείς και το περιβάλλον του έφηβου πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη σημασία σε ανησυχητικές συμπεριφορές. Πίσω από κάθε αρνητική και δύσκολη συμπεριφορά, κρύβεται πάντα ένα μήνυμα και ένα θέμα που προσπαθεί να εκφραστεί και να επιλυθεί».
του Γιώργου Κόκουβα
Παιδί | Εφηβεία: Συμβουλές για… γονείς σε απόγνωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου