Αυτό σκέφτηκε και ο Caio Rodrigues Rego όταν 32 χρόνια πριν, άφησε την γυναίκα του και τα παιδιά του για να μετακομίσει στο Ilha dos Gatos, ένα μικρό νησί, τρία μίλια από τις ακτές της νοτιοανατολικής Βραζιλίας.
Ο άνθρωπος αυτός που άφησε την αγχωτική δουλειά στην πόλη για να ζήσει μόνος του σε ένα έρημο νησί περιγράφει την εμπειρία του και πως δεν έχει μετανιώσει ούτε μια ημέρα για αυτή του την απόφαση.
Ζει μια ήρεμη ζωή στο εξωτικό νησί των μόλις 75.000 τετραγωνικών μέτρων και συχνά συμβαίνει να περάσουν και εβδομάδες χωρίς να μιλήσει σε άλλον άνθρωπο.
Ο Caio περνά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του στην θάλασσα σε μια αιώρα και δεν έχει ιδέα τι μέρα είναι.
Δεν υπάρχουν άλλα ζώα στο νησί εκτός από έναν σκύλο ονόματι Maruja, ο οποίος είναι η μοναδική του συντροφιά.
Ο Caio παραδέχεται ακόμα ότι δεν έχει ρούχα, εκτός από ένα ζευγάρι μαγιό χρώματος μαύρου.
Και παρόλο που ο ίδιος δεν έχει λάβει ούτε μια δεκάρα για την δουλειά του ως ανεπίσημος «επιστάτης» του ειδυλλιακού τόπου, ισχυρίζεται ότι εξακολουθεί να έχει την «καλύτερη δουλειά στον κόσμο».
Μιλώντας αποκλειστικά στην MailOnline, ο αληθινός Ροβινσώνας Κρούσος, δήλωσε: « Αγχώνομαι μόνο όταν σκέφτομαι να αφήνω αυτό το μέρος, έστω και για μια μέρα. Οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν τη ζωή τους αναζητώντας την ευτυχία, και ποτέ δεν την βρίσκουν πραγματικά.
«Αλλά γνωρίζω ότι έχω βρει τη δικιά μου καθώς τα τελευταία 32 χρόνια δεν έχω ευχηθεί τίποτα περισσότερο από αυτό. Τα χρόνια περνούν και εγώ ούτε καν το καταλαβαίνω.
«Είχα συνηθίσει να είμαι όπως όλοι οι άλλοι, προσπαθώντας να βγάζω τα προς το ζην και να είμαι σε θέση να αγοράζω πράγματα. Αλλά όταν βρίσκεσαι σε ένα μέρος όπως αυτό, το χρήμα δεν έχει καμία αξία».
Έχοντας αποκτήσει τη φήμη μεταξύ των τοπικών του ερημίτη, ο μακρυμάλλης Caio είναι γνωστό ότι τρομάζει τους επισκέπτες του νησιού κρατώντας και ένα δόρυ.
«Όταν ζούσα στην πόλη θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να πάρω ανάσα από πραγματικό φρέσκο αέρα.
«Τότε είχα συνεχώς προβλήματα με την υγεία μου, λόγω της ρύπανσης και του άγχους.
«Αυτού του είδους η ζωή ποτέ δεν ταίριαζε σε εμένα. Οι άνθρωποι πρέπει να επικοινωνούμε με την φύση όχι να την καταπατούμε.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο Πρόεδρος της Βραζιλίας Getulio Vargas έδωσε το νησί ως δώρο στον Αμερικανό εκατομμυριούχο Nelson Rockefelller, ο οποίος αργότερα έγινε ο Αμερικανός αντιπρόεδρος.
Αυτός το έδωσε στον πρώτο του ξάδελφό, Richard Aldrich, ο οποίος περιέργως έψαχνε για ένα καταφύγιο γιατί πίστευε σε έναν διαφαινόμενο πυρηνικό πόλεμο.
Ο Aldrich φέρεται να ξόδεψε 50.000 δολάρια κατασκευάζοντας ένα αρχοντικό διώροφο στο νησί, που σχεδιάστηκε από τον καλύτερό του φίλο, αρχιτέκτονα Julian Penrose, πλήρες, με μια βιβλιοθήκη που περιέχει όλα τα κλασικά της αγγλικής λογοτεχνίας.
Μέχρι τη στιγμή που ο Caio έφτασε στο νησί το 1982, το εντυπωσιακό πέτρινο σπίτι του Aldrich είχε μετατραπεί σε ερείπια. Ο Caio το έφτιαξε και τώρα κατοικεί εκεί, ευτυχισμένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου