Μεταγλωσσική κώφωση

«Αν μπορούσα να ακούσω, θα ήθελα να ακούσω τις φωνές των παιδιών, τα πουλιά και τη μουσική».

Με αυτή την φράση τελείωσε η συζήτηση που είχα πριν λίγες

ημέρες με ένα έναν άνθρωπο που είχε χάσει την ακοή του.

Άραγε τι ήχο έχει η σιωπή; Πώς θα ένοιωθες, αν ξαφνικά έχανες την ακοή σου; Αλήθεια, πόσες φορές περνάει από το μυαλό μας μια τέτοια σκέψη;
Κώφωση, που αποκαλείται πολύ συχνά και «κρυφή αναπηρία», είναι η μόνιμη απώλεια της ακοής. Οι κωφοί εξαιτίας της απώλειας της ακοής του δεν μπορούν να παρακολουθήσουν και να κατανοήσουν την ομιλία μέσω του ακουστικού καναλιού.

Από ιατρικής άποψης οι κωφοί άνθρωποι χωρίζονται σε:

α) προγλωσσικούς
β) μεταγλωσσικούς
γ) βαρήκοους

Μεταγλωσσική κώφωση είναι η απώλεια ακοής που εμφανίζεται αφού πρώτα το παιδί έχει κατακτήσει τον λόγο και την ομιλία, δηλαδή μετά τα 3-4 χρόνια του.

Αντίθετα, η προγλωσσική κώφωση εμφανίζεται πριν την ηλικία των 3-4 ετών και το παιδί δεν έχει προλάβει να κατακτήσει τον λόγο.
Οι μεταγλωσσικοί κωφοί μεγαλώνουν σε περιβάλλον ακουόντων και πηγαίνουν σε κανονικά σχολεία. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν γνωρίζουν τη νοηματική γλώσσα, επειδή δεν τους χρειάζεται στην καθημερινή τους επικοινωνία. Μιλούν, αλλά επειδή δεν μπορούν να ακούσουν τη φωνή τους και να τη ρυθμίσουν σωστά, αυτή αποκτά μία διαφορετική χροιά.
Στην Ελλάδα, μέχρι σήμερα, δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των μεταγλωσσικών κωφών, επειδή  υπάρχει κάποια σχετική καταγραφή.

Έρευνα

Το πανεπιστήμιο Gallaudet, το μοναδικό Πανεπιστήμιο του οποίου τα μαθήματα απευθύνονται αποκλειστικά σε κωφούς φοιτητές, μετά από έρευνα συμπέρανε ότι: από τα εκτιμώμενα 20 εκατομμύρια κωφών και βαρηκόων της Αμερικής, περίπου οι 3 στους 4 άρχισαν να χάνουν την ακοή τους μετά τα 18. Λιγότερο από 1 στους 5 άρχισε να χάνει την ακοή του πριν τα 19 έτη, ενώ σχεδόν το 5% αναφέρει προγλωσσική κώφωση.

Επιμέλεια: Μαίρη Κάντα

Μεταγλωσσική κώφωση