Tο τάισμα είναι το πρώτο πράγμα που κάνουμε καθημερινά για τα κατοικίδιά μας. Και το πιο εύκολο για τους περισσότερους. Γιατί σκεφτόμαστε. Τι χρειάζεται; Βάζουμε τροφή στο πιατάκι τους και αυτό ήταν. Είναι όμως στα αλήθεια τόσο απλό όσο φαίνεται; Το κάθε ζώο έχει τις δικές του διατροφικές ανάγκες και τις δικές του προτιμήσεις. Το να μην έχουμε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα στο φαγητό του μπορεί να είναι εύκολο και πιθανόν ξεκούραστο για εμάς, όμως συχνά επηρεάζει αρνητικά την υγεία του. Η παχυσαρκία είναι ο νούμερο ένας κίνδυνος στα κατοικίδια, συχνά θανατηφόρος. Ένας άλλος κίνδυνος είναι τα προβλήματα συμπεριφοράς που συνδέονται άμεσα με τη διατροφή.Είναι γεγονός ότι τα περισσότερα κατοικίδια ζώα είναι παχύσαρκα. Και μπορεί να λυπόμαστε όταν βλέπουμε ένα αδύνατο αδεσποτάκι στο δρόμο, όμως το ίδιο θα πρέπει να νιώθουμε και όταν βλέπουμε ένα χοντρό δεσποζόμενο που λαχανιάζει μετά από λίγα λεπτά βόλτας.
Για τις γάτες τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, καθώς οι περισσότερες που ζουν μέσα σε σπίτι είναι υπέρβαρες. Ο σκύλος μπορεί εύκολα να βγει μια βόλτα, να περπατήσει, να τρέξει, να γυμναστεί. Η γάτα όμως όχι. Έτσι περνάει τη ζωή της από τον έναν καναπέ στον άλλο. Τρώει και κοιμάται.
Αυτό που εμείς πρέπει να κάνουμε είναι να πάρουμε σοβαρά το θέμα της διατροφής τους. Πώς γίνεται αυτό; Με το να αποφεύγουμε κάποια πράγματα που είναι λάθος. Ποια είναι αυτά;
Σας παραθέτουμε τα 6 βασικά που λίγο πολύ όλοι κάνουμε.
Νομίζετε ότι η γάτα σας δεν χορταίνει εύκολα
Υπήρχε από παλιά μια αντίληψη ότι η γάτα τρώει όσο χρειάζεται και όχι παραπάνω. Ότι το ελέγχει επειδή έχει μικρό στομάχι σε αντίθεση με το σκύλο που μπορεί να φάει ανεξέλεγκτα. Αυτό, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι μύθος. Οι γάτες είναι απίστευτα λαίμαργα πλάσματα που μπορεί να τρώνε μέχρι να σκάσουν.
Πάνω σε αυτό ο κτηνίατρος-διατροφολόγος του Πανεπιστημίου του Κολοράντο των Ηνωμένων Πολιτειών Jonathan Stockman θα πει χαρακτηριστικά: «Πολλοί έχουν την εντύπωση ότι τα ζώα μπορούν να συγκρατούνται και να ελέγχουν το πόσο θα φάνε. Εδώ αυτό δεν μπορούμε να το ελέγξουμε εμείς οι άνθρωποι, θα το ελέγξουν αυτά;»
Ποια είναι λοιπόν η λύση; Δεν τα ταΐζουμε συνέχεια και δεν γεμίζουμε μέχρι πάνω το μπολάκι τους σκεπτόμενοι ότι θα φάνε όσο θέλουν και το άλλο θα το αφήσουν για μετά. Μαζί λοιπόν με τον κτηνίατρό μας κανονίζουμε, ανάλογα με τις ανάγκες της γάτας μας, πόσο πρέπει να τρώει. Αυτή την ποσότητα θα τη μοιράσετε στα γεύματά της. Ή εναλλακτικά βάλτε μια αρκετή ποσότητα το πρωί και στο τέλος της μέρας δείτε πόσο πρέπει να συμπληρώσετε. Στην αρχή φυσικά θα της κακοφανεί αυτή η αλλαγή αλλά σε λίγες μέρες να είστε σίγουροι ότι θα συνηθίσει.
Της δίνετε γεύματα που φτιάχνετε εσείς
Πολλοί μαγειρεύουμε για εμάς και δίνουμε και στη γατούλα μας από το φαγητό αυτό. Ή της μαγειρεύουμε ξεχωριστά. Αυτό δεν είναι κακό, αρκεί να ακολουθούνται κάποιοι κανόνες. Γιατί μπορεί ένα φαγητό να είναι καλομαγειρεμένο και υγιεινό, ενδέχεται όμως να μην έχει τα θρεπτικά συστατικά που πρέπει να πάρει το ζώο μας.
Το βασικό συστατικό μιας γατίσιας διατροφής είναι οι πρωτεΐνες που παρέχουν στο ζώο όχι μόνο τα βασικά συστατικά για την ανάπτυξή του και την ανάπλαση σωματικού ιστού, αλλά του δίνουν και την ενέργεια που χρειάζεται όλη μέρα.
Οι γάτες δεν μπορούν να μετατρέψουν τα λίπη και τους υδατάνθρακες σε ενέργεια, επομένως το μεγαλύτερο μέρος της διατροφής τους επιβάλλεται να προέρχεται από ισορροπημένη πρωτεΐνη. Οι πρωτεΐνες παρέχουν επίσης τα αμινοξέα που χρειάζεται η γάτα. Η ταυρίνη είναι το σημαντικότερο από αυτά. Η ταυρίνη βρίσκεται μόνο στις πρωτεΐνες ζωικής προέλευσης και οι γάτες τη χρειάζονται για να αποτοξινώσουν το συκώτι τους.
Χωρίς ταυρίνη μπορούν να εμφανίσουν αμφιβληστροειδική γήρανση που οδηγεί σε τύφλωση. Ακόμα χειρότερα μπορεί να προκληθεί θανάσιμη μυϊοκαρδιακή νόσος, δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και διάφορες αιματολογικές ανωμαλίες.
Δεν δίνετε σημασία στο περιβάλλον που τρώει
Μπορεί να σκέφτεστε ότι ένας συγκεκριμένος χώρος είναι ό,τι πρέπει για να βάλετε τα μπολάκια φαγητού της γάτας σας αλλά συμφωνεί με αυτό εκείνη; Δεν είναι πάντα τι θεωρούμε εμείς καλό αλλά τι είναι καλό και για το ζώο.
Αν το μέρος που τρώει, για παράδειγμα, είναι κοντά στην αμμολεκάνη της, θα νιώθει άβολα και νευρικά όταν θα πρέπει να φάει παρέα με τις μυρωδιές της τουαλέτας της.
Το ότι πρέπει να καθαρίζουμε καθημερινά τα μπολάκια της από τα υπολείμματα των τροφών είναι περιττό να το πούμε. Όπως και το πόσο μπορεί να κινδυνέψει τόσο υγεία της όσο και η δική μας αν δεν τα καθαρίζουμε.
Της δίνετε λάθος ποσότητα φαγητού
Οι περισσότεροι από εμάς κοιτάζουμε τι γράφει πίσω η κονσέρβα και δίνουμε ανάλογα. Δεν είναι όμως έτσι ακριβώς. Γιατί μπορεί η συγκεκριμένη ποσότητα να είναι ό,τι πρέπει για μια γάτα, όχι όμως για τη δική μας, που πιθανόν να έχει κάποιο θέμα υγείας, κάποια ιδιαιτερότητα. Μια γατούλα, για παράδειγμα, που έχει πρόβλημα με τις αρθρώσεις της, πρέπει να τρώει λιγότερο από μια άλλη ώστε να μην τις επιβαρύνει.
Για αυτό πρέπει πρώτα να ρωτάμε τον κτηνίατρο που παρακολουθεί το ζώο μας και μαζί να φτιάχνουμε το διατροφικό πλάνο. Πάντως γενικά, σύμφωνα με τους ειδικούς, μια γάτα που ζει μέσα πρέπει να λαμβάνει 250 περίπου θερμίδες τη μέρα.
Της δίνετε πολλές λιχουδιές
Αυτό είναι ένα λάθος που το κάνουμε όλοι. Εκτός από το κανονικό φαγητό τους δίνουμε και διάφορα άλλα και τις κακομαθαίνουμε. Το κάθε επιπλέον πράγμα είναι και επιπλέον θερμίδες. Μη σας «ρίχνει» το κλαψιάρικο και αθώο βλέμμα που παίρνουν για να καταφέρουν το δικό τους. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι οι λιχουδιές αυτές δε πρέπει να ξεπερνάνε το 5 με 10% των καθημερινών θερμίδων που πρέπει να προσλαμβάνουν.
Αν είναι υπέρβαρη, δεν της δίνετε τη σωστή τροφή
«Η παχυσαρκία στις γάτες είναι επιδημία» λένε οι ειδικοί και μάλλον κάτι ξέρουν. Αν η γατούλα σας έχει καλό μεταβολισμό, είστε τυχεροί. Οι περισσότερες όμως γάτες δεν έχουν. Οι στειρωμένες γάτες, να ξέρετε, έχουν πιο χαμηλό μεταβολισμό από τις αστείρωτες.
Και μπορεί οι περισσότεροι να γνωρίζουν ότι η γάτα τους είναι υπέρβαρη, όμως επιλέγουν να το αγνοήσουν. Με το να αγνοήσεις κάτι, δεν σημαίνει ότι αυτό θα σταματήσει να υπάρχει. Ναι, είναι ωραίες οι χοντρές, ζουμερές γατούλες που βλέπουμε στο διαδίκτυο και στις φωτογραφίες, όμως οι κίνδυνοι από τα επιπλέον κιλά μπορεί να γίνουν θανατηφόροι για αυτές.
Ένα άλλο πάλι λάθος που κάνουμε είναι να νομίζουμε ότι με το να μειώσουμε την ποσότητα της τροφής, λύνουμε και το πρόβλημα. Συνήθως όμως το επιβαρύνουμε έτσι. Και αυτό γιατί δεν φροντίζουμε να αναπληρώσουμε τα απαραίτητα συστατικά που δεν λαμβάνει το ζώο μας με τη μείωση της τροφής.
Οπότε και πάλι καταλήγουμε στο ότι: Δεν κάνουμε του κεφαλιού μας και ούτε πειραματιζόμαστε με το ζώο μας. Ενημερώνουμε πάντα τον κτηνίατρο και μαζί φτιάχνουμε το διαιτολόγιό του. Και το ακολουθούμε πιστά (με ελάχιστες παρεκκλίσεις όσο και αν εκείνο μας παρακαλάει).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου