Χρήστος Μαρλαντής: «Σκανδαλώδης η απαξίωση»

27.10.2014

Τώρα που η προοπτική των επαναληπτικών εκλογών εξαφανίστηκε από τον ορίζοντα μπορούν να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους χωρίς να έχουν χροιά προεκλογική.

Τον τελευταίο καιρό η Δημοτική Αρχή μας έχει βομβαρδίσει με ένα καταιγισμό ανακοινώσεων για τις επιτυχίες της, όπως είναι ο ηλεκτροφωτισμός της πλατείας στο τέρμα των λεωφορείων, η πίεση για επάνδρωση του Κέντρου Υγείας Σπάτων, και η αόριστη "βελτίωση της καθημερινότητας των δημοτών".

Δημοσίευσε, επίσης Δελτίο Τύπου σχετικό με την λασπολογία που δέχεται παρά την νίκη της παράταξης στις εκλογές κλπ!!!!!

Στην διάρκεια της μέχρι τώρα θητείας της όμως,
παρατηρούμε μια απαξίωση και εγκατάλειψη έργων που έχουν ήδη γίνει και τα οποία παρέλαβε από την προηγούμενη δημοτική αρχή. Έργα που έγιναν με κόστος και κόπο όλων των δημοτών. Όλοι μας οφείλουμε να ενδιαφερόμαστε για τη δημόσια περιουσία, αφού είναι δική μας και την πληρώνουμε εμείς. Ήμουν πολίτης και τη σεβόμουνα τώρα που έγινα Δημοτικός Σύμβουλος συνεχίζω να την σέβομαι και προσπαθώ να κινητοποιήσω και άλλους σε αυτή τη λογική. Αυτά δεν ανήκουν στο κράτος. Είναι δικά μας, με δικά μας λεφτά Είναι υποχρέωσή μας να κάνουμε ότι μπορούμε για την προβολή των προβλημάτων έτσι ώστε να επιληφθούν οι αρμόδιοι.

Η σκανδαλώδης αυτή απαξίωση φαίνεται από την σημερινή κατάσταση αυτών των έργων, μερικά από τα οποία είναι:

Πάρκο "Κυκλοφοριακής Αγωγής" των Σπάτων
Το πάρκο "Κυκλοφοριακής Αγωγής" των Σπάτων είναι ένα παράδειγμα. Έχει αφεθεί στην τύχη του και στην εγκατάλειψη. Έργο που όλη η πόλη ήταν υπερήφανη όταν έγινε με σκοπό να αποκτήσουν κυκλοφοριακή παιδεία οι νέοι της πόλης μας

Η "είσοδος" της Αρτέμιδος, το διάζωμα στην λεωφόρο που παρέδωσε η Περιφέρεια (κατασκεύασε) και αποτελεί την πρώτη εικόνα για την πόλη μας. Όλοι το γνωρίζουμε ότι πρόκειται για έργο αρμοδιότητας της Περιφέρειας αλλά δεν μπορούμε να περιμένουμε από την περιφέρεια να μας ποτίζει και φροντίζει τα φυτά που υπάρχουν εκεί! Τι χρειαζόταν; Απλά πότισμα. Το αυτόματο πότισμα και οι σωληνώσεις υπάρχουν και πρέπει κάποιος μια φορά το μήνα να το παρακολουθεί. Όταν το καλοκαίρι πήγα να τους το επισημάνω θεώρησαν ότι μάλλον πάω να επωφεληθώ και για να μην μπλέξω , δεν ήμουν ακόμα δημοτικός σύμβουλος, τα παράτησα. Όλοι περνάνε από εκεί καθημερινά για να πάνε στο Δημαρχείο, κανείς όμως από τους δημοτικούς μας άρχοντες δεν ενδιαφέρθηκε για αυτή την εγκατάλειψη. Ξεράθηκαν ακόμη και οι πικροδάφνες που είναι το πιο ανθεκτικό φυτό στην κακουχία!!!

παιδική χαρά στο BLANOS

Η παιδική χαρά στο BLANOS, στην οποία κανείς λογικός γονιός δεν μπορεί να αφήσει το παιδί του να παίξει εκεί, εκτός αν το προπονεί για τις ειδικές δυνάμεις.

Τα μικρά, αυτονόητα και χωρίς κόστος απορρίπτονται, λόγω βαθειά ριζωμένης δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας των τοπικών αρχόντων που είναι ταμπουρωμένοι πίσω από την θεσούλα που τους έδωσαν οι δημότες με την ψήφο τους, χωρίς να τους ενδιαφέρει η συνέπεια στις υποχρεώσεις αυτής της θέσης. Τους ενδιαφέρει μόνο ο μισθός; (έχουμε 5 αντιδημάρχους, κανείς δεν τα βλέπει!!!). Έχουν γίνει δύο δημοτικά συμβούλια για τοποθετήσεις υμετέρων και έπεται η εκλογή του συνηγόρου του δημότη, λες και αυτό από μόνο του θα μας σώσει. Να εκλεγεί επιτέλους και να αρχίσει η προσπάθεια αλλαγής της εικόνας της πόλης, αν αυτό από μόνο του αρκεί.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε, βέβαια το γεγονός ότι ο Πρώτος πολίτης του Δήμου και επικεφαλής της παράταξης που διοικεί αδυνατεί να γνωρίζει τα προβλήματα της πόλης μας αφού τα πληροφορείται λάθος (διαστρεβλωμένα) και έτσι είναι φυσικό επακόλουθο η "αδιαφορία" του ως προς αυτά.

Προσωπικά, μόνο θλίψη και αγανάκτηση με κατακλύζουν για την εικόνα της πόλης μας. Αισθάνομαι το βάρος στους ώμους μου να αυξάνει τώρα που συνειδητοποιώ πόσο δύσκολο είναι να αφυπνιστεί η Δημοτική Αρχή για συνεργασία με όλους όσους επιθυμούν να βοηθήσουν. Κάθε πρόταση, κάθε διευκρίνιση για κονδύλια και κάθε ερώτηση για καταστάσεις που επικρατούν, εκλαμβάνονται ως πράξης λασπολογίας και κατάκρισης και όχι σαν προσπάθεια βοήθειας και εξυγίανσης.

Εγώ είμαι ένας. Τι φοβάστε; Θα κάνω αντιπολίτευση για να σας πάρω το θώκο;