Όσο πιο έντονα αηδιάζει κανείς βλέποντας ανθρώπινα περιττώματα,
ακρωτηριασμένα ζώα, καμένα θύματα, τόσο πιθανότερο είναι να είναι
δεξιός-συντηρητικός, καθώς εκείνοι, συνειδητά ή όχι, δίνουν έμφαση στη
σωματική και πνευματική καθαρότηταΥπάρχουν διάφοροι τρόποι για να
μαντέψει κανείς τις πολιτικές πεποιθήσεις κάποιου άλλου και οι
επιστήμονες βρήκαν έναν ακόμη - κάπως απρόσμενο: πως και πόσο αηδιάζει.
Με δύο λόγια, οι δεξιοί και οι συντηρητικοί αηδιάζουν διαφορετικά και
πιο έντονα από ό,τι οι αριστεροί και οι προοδευτικοί.
Η νέα έρευνα προσθέτει ακόμα ένα επιχείρημα υπέρ της ενισχυόμενης τάσης τα τελευταία χρόνια να αναδεικνύονται οι βιολογικοί παράγοντες στην πολιτική. Όλο και συχνότερα, οι νευροεπιστήμονες, οι ψυχολόγοι και οι βιολόγοι τείνουν να πιστέψουν ότι οι πολιτικές πεποιθήσεις και ιδεολογίες επηρεάζονται όχι μόνο από τη λογική ή από το συμφέρον, αλλά από πιο έμφυτες και υποσυνείδητες συναισθηματικές αντιδράσεις, οι οποίες μάλιστα μπορεί και να κληρονομηθούν από τους γονείς στα παιδιά τους - κάτι που διστάζουν ακόμη να αποδεχτούν οι πολιτικοί επιστήμονες και κοινωνιολόγοι.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον νευροεπιστήμονα Ριντ Μόνταγκιου της Πολυτεχνικής Σχολής της Βιρτζίνια (Virginia Tech), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους περιοδικό βιολογίας "Current Biology", σύμφωνα με το "Science", το "New Science" και τους «Τάιμς του Λος Άντζελες», έκαναν πειράματα με 83 εθελοντές διαφόρων πολιτικών πεποιθήσεων, οι οποίοι κλήθηκαν να δουν μια σειρά από εικόνες (ευχάριστες, αηδιαστικές, απειλητικές, ουδέτερες), ενώ παράλληλα γινόταν απεικόνιση του εγκεφάλου τους με την τεχνική της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI). Την τελική αξιολόγηση έκανε ένας υπολογιστής με τη βοήθεια ενός ειδικού αλγόριθμου λογισμικού.
Η βασική διαπίστωση ήταν ότι ο διαφορετικός τρόπος που αντιδρά ο εγκέφαλος σε ένα αηδιαστικό θέαμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προβλέψει κανείς αν αυτό το άτομο είναι δεξιό ή αριστερό πολιτικά. Κάτι παρεμφερές έχει βρεθεί και σε προηγούμενες μελέτες, επιβεβαιώνοντας έτσι οριστικά ότι το συναίσθημα της αηδίας (περισσότερο από άλλα συναισθήματα) σχετίζεται στενά με τον πολιτικό προσανατολισμό ενός ανθρώπου.
Όσο πιο έντονα αηδιάζει κανείς (π.χ. βλέποντας ανθρώπινα περιττώματα, ακρωτηριασμένα ζώα, καμένα θύματα κ.α.), σύμφωνα με τους ερευνητές, τόσο πιθανότερο είναι να εντάσσεται στο δεξιό - συντηρητικό τμήμα του πολιτικού φάσματος. Οι άνθρωποι αυτοί, συνειδητά ή υποσυνείδητα, δίνουν έμφαση στη σωματική και πνευματική καθαρότητα (πιθανώς και υπό την πιο έντονη επιρροή των θρησκευτικών πεποιθήσεών τους).
Είναι αξιοσημείωτο, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ότι η συναισθηματική αντίδραση της αηδίας αφήνει ένα σαφώς διακριτό νευρωνικό αποτύπωμα σε διαφορετικές περιοχές στον εγκέφαλο των δεξιών από ό,τι των αριστερών, σε βαθμό που μπορεί κανείς να μαντέψει τις πολιτικές απόψεις κάποιου, χωρίς καν να τον έχει δει, απλώς κοιτώντας την απεικόνιση του εγκεφάλου του, όπως αυτός αντιδρά σε μια αηδιαστική εικόνα.
«Στην πραγματικότητα, οι αντιδράσεις στον εγκέφαλο είναι τόσο ισχυρές, που μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια 95% πού ανήκει κανείς στο φάσμα προοδευτισμού - συντηρητισμού, δείχνοντάς του απλώς μία και μόνη εικόνα», δήλωσε ο Ριντ Μόνταγκιου.
Η νέα έρευνα προσθέτει ακόμα ένα επιχείρημα υπέρ της ενισχυόμενης τάσης τα τελευταία χρόνια να αναδεικνύονται οι βιολογικοί παράγοντες στην πολιτική. Όλο και συχνότερα, οι νευροεπιστήμονες, οι ψυχολόγοι και οι βιολόγοι τείνουν να πιστέψουν ότι οι πολιτικές πεποιθήσεις και ιδεολογίες επηρεάζονται όχι μόνο από τη λογική ή από το συμφέρον, αλλά από πιο έμφυτες και υποσυνείδητες συναισθηματικές αντιδράσεις, οι οποίες μάλιστα μπορεί και να κληρονομηθούν από τους γονείς στα παιδιά τους - κάτι που διστάζουν ακόμη να αποδεχτούν οι πολιτικοί επιστήμονες και κοινωνιολόγοι.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον νευροεπιστήμονα Ριντ Μόνταγκιου της Πολυτεχνικής Σχολής της Βιρτζίνια (Virginia Tech), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους περιοδικό βιολογίας "Current Biology", σύμφωνα με το "Science", το "New Science" και τους «Τάιμς του Λος Άντζελες», έκαναν πειράματα με 83 εθελοντές διαφόρων πολιτικών πεποιθήσεων, οι οποίοι κλήθηκαν να δουν μια σειρά από εικόνες (ευχάριστες, αηδιαστικές, απειλητικές, ουδέτερες), ενώ παράλληλα γινόταν απεικόνιση του εγκεφάλου τους με την τεχνική της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI). Την τελική αξιολόγηση έκανε ένας υπολογιστής με τη βοήθεια ενός ειδικού αλγόριθμου λογισμικού.
Η βασική διαπίστωση ήταν ότι ο διαφορετικός τρόπος που αντιδρά ο εγκέφαλος σε ένα αηδιαστικό θέαμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προβλέψει κανείς αν αυτό το άτομο είναι δεξιό ή αριστερό πολιτικά. Κάτι παρεμφερές έχει βρεθεί και σε προηγούμενες μελέτες, επιβεβαιώνοντας έτσι οριστικά ότι το συναίσθημα της αηδίας (περισσότερο από άλλα συναισθήματα) σχετίζεται στενά με τον πολιτικό προσανατολισμό ενός ανθρώπου.
Όσο πιο έντονα αηδιάζει κανείς (π.χ. βλέποντας ανθρώπινα περιττώματα, ακρωτηριασμένα ζώα, καμένα θύματα κ.α.), σύμφωνα με τους ερευνητές, τόσο πιθανότερο είναι να εντάσσεται στο δεξιό - συντηρητικό τμήμα του πολιτικού φάσματος. Οι άνθρωποι αυτοί, συνειδητά ή υποσυνείδητα, δίνουν έμφαση στη σωματική και πνευματική καθαρότητα (πιθανώς και υπό την πιο έντονη επιρροή των θρησκευτικών πεποιθήσεών τους).
Είναι αξιοσημείωτο, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ότι η συναισθηματική αντίδραση της αηδίας αφήνει ένα σαφώς διακριτό νευρωνικό αποτύπωμα σε διαφορετικές περιοχές στον εγκέφαλο των δεξιών από ό,τι των αριστερών, σε βαθμό που μπορεί κανείς να μαντέψει τις πολιτικές απόψεις κάποιου, χωρίς καν να τον έχει δει, απλώς κοιτώντας την απεικόνιση του εγκεφάλου του, όπως αυτός αντιδρά σε μια αηδιαστική εικόνα.
«Στην πραγματικότητα, οι αντιδράσεις στον εγκέφαλο είναι τόσο ισχυρές, που μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια 95% πού ανήκει κανείς στο φάσμα προοδευτισμού - συντηρητισμού, δείχνοντάς του απλώς μία και μόνη εικόνα», δήλωσε ο Ριντ Μόνταγκιου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου