Αθήνας.Η επίσκεψη με την ομάδα του μαθήματος Θρησκευτικού Τουρισμού, που διδάσκει ο Γιάννης Παναγιωτόπουλος (λέκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών) στο πλαίσιo της διά βίου εκπαίδευσης στο Εργο «Κωστής Παλαμάς» του Πανεπιστημίου Αθηνών στον Πύργο Βασιλίσσης, υπήρξε μία ιδανική ευκαιρία για βιωματική μάθηση. Η εμπειρία να διδάσκεις σε ιστορικούς χώρους είναι μοναδική, δεδομένου ότι οι συμβολισμοί των κτιρίων και των ιστορικών χώρων δίνουν άλλο περιεχόμενο στο λόγο.
Βρεθήκαμε εκεί και μαζί με τους συμμετέχοντες του προγράμματος είδαμε στην πράξη πώς γίνεται μια ξενάγηση, πώς προετοιμάζεται, τι προβλήματα αντιμετωπίζει και κυρίως πώς πρέπει να εξελίσσεται. Σε έναν τόπο, μόλις επτά χιλιόμετρα από την Ομόνοια, όπου η αυθεντικότητα του αττικού τοπίου κυριαρχεί, βρίσκεται στο Ίλιον ο γνωστός Πύργος Βασιλίσσης
(σήμερα Κτήμα Σερπιέρη). Το κατάφυτο αγρόκτημα περικλείει δραστηριότητες που δύσκολα πιστεύεις ότι πραγματοποιούνται λίγα λεπτά από το κέντρο της πόλης: αμπέλια και οινοποιείο, άλογα και ιπποστάσια, οπωροφόρα δέντρα (ελιές, φιστικιές, λεμονιές) και κηπευτικά, κομποστοποίηση αλλά και ένα κέντρο περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης.
Το σπουδαιότερο, όμως, είναι ότι διασώζει ένα κτιριακό συγκρότημα του οποίου η ανοικοδόμηση ολοκληρώθηκε το 1854, με προσωπική επίβλεψη της βασίλισσας Αμαλίας (1818-1875). Ο περίφημος αρχιτέκτονας Φρανσουά Λουί Φλοριμόν Μπουλανζέ (1807-1875) σχεδίασε έναν γοτθικό πύργο, που δεσπόζει του αττικού τοπίου. Απέναντι σε αυτήν την όαση, βέβαια, αντικρίζεις και την εγκατάλειψη του γειτονικού πάρκου Αντώνης Τρίτσης. Κάπου εκεί κάναμε μια στάση για να δοκιμάσουμε τα μούρα και το κρασί του κτήματος, τα οποία ήταν πραγματικά εξαιρετικά. Το τοπίο βγαλμένο από μια άλλη εποχή, αποτελεί ένα καταφύγιο για όλους όσοι επιθυμούν να χαθούν από το σύγχρονο αστικό περιβάλλον, χωρίς όμως να χρειαστεί να βγουν έξω από τον αστικό ιστό.
Τα ενδότερα του περίφημου του Πύργου επεφύλασσαν μια ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη. Η συντήρηση στο εσωτερικό του ολοκληρώθηκε πρόσφατα, αναδεικνύοντας τις τοιχογραφίες. Τα έπιπλα χάθηκαν στη διάρκεια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου και σώθηκαν μόνο οι πολυέλαιοι και κάποια κηροπήγια. Το εσωτερικό, γεμάτο με θυρεούς και σύμβολα, θυμίζει κεντρική Ευρώπη, αλλά το έντονα γαλάζιο χρώμα των τοίχων δηλώνει την ελληνικότητα, απόλυτα προσανατολισμένο στον ιδεολογικό πυρήνα της Μεγάλης Ιδέας. Αλλωστε, η Βασίλισσα Αμαλία ονόμασε το κτήμα Επτάλοφος, ως υπόμνηση των επτά λόφων της Κωνσταντινούπολης. Και, όπως μας είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος, επειδή η περιοχή είχε έξι λόφους, ο έβδομος ήταν τεχνητός, καθιστώντας σε όλους μας διαχρονικά σαφές ότι ακόμη και εάν τα πράγματα δεν είναι όπως θέλουμε, τα φτιάχνουμε για να γίνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου