Πολλοί νομίζουν ότι οι τόνοι και τα πνεύματα είναι τόσο παλιά, όσο και η ελληνική γλώσσα. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει καθώς οι πρόγονοί μας χρησιμοποιούσαν μεγαλογράμματη γραφή (γραφή με κεφαλαία).Οι τόνοι και τα σημεία στίξης επινοήθηκαν μόλις τον 2ο π.Χ. αιώνα από τον Αριστοφάνη τον Βυζάντιο (περ. 257-180 π.Χ.). Γεννήθηκε στο Βυζάντιο, την αρχαία αποικία των Μεγαρέων στη θέση της οποίας χτίστηκε η Κωνσταντινούπολη από τον Μέγα Κωνσταντίνο. Ο Αριστοφάνης ο Βυζάντιος, επιφανής φιλόλογος και γραμματικός, νεότατος εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια όπου μαθήτευσε δίπλα στον Καλλίμαχο, σπουδαίο ποιητή και φιλόλογο, τον τραγικό ποιητή Ευφρόνιο και τον κωμωδιογράφο Μάχωνα. Από το 195 π.Χ. ως τον θάνατό του υπήρξε διευθυντής της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας. Επιφανέστεροι μαθητές του ήταν ο γραμματικός Αρίσταρχος ο Σαμόθραξ και ο Αρτεμίδωρος ο Καλλίστρατος.Εκτός από τις εκδόσεις των ομηρικών επών, των έργων του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη κ.ά., ο Αριστοφάνης ο Βυζάντιος ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε πλήρη στίξη, τόνους και πνεύματα στα κείμενα. Οι τόνοι (οξεία, βαρεία, περισπωμένη) θύμιζαν τον μουσικό τονισμό της γλώσσας που είχε αρχίσει να υποχωρεί, ενώ τα πνεύματα (δασεία και ψιλή) δήλωναν την ύπαρξη ή την απουσία αρχικού δασέος φθόγγου. Παράλληλα, με τα σημεία στίξης ξεχώριζαν πλέον οι λέξεις και οι προτάσεις.
Όταν η μικρογράμματη (με μικρά, «πεζά» γράμματα), γραφή γενικεύτηκε τον 9ο μ.Χ. αιώνα και καθώς ο δυναμικός τονισμός είχε εκτοπίσει τον μουσικό, η χρήση των τονικών σημείων επεκτάθηκε σε όλο τον γραπτό λόγο.
Το πολυτονικό σύστημα συνέχισε να εφαρμόζεται και μετά την εφεύρεση της τυπογραφίας (Γουτεμβέργιος 1455) με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως στην πρώτη έκδοση της Καινής Διαθήκης στα ελληνικά (ατονική γραφή σε αρχέτυπα για τεχνικούς λόγους και μονοτονική, με συνειδητή επιλογή, στην πρώτη έκδοση της Καινής Διαθήκης στα Ελληνικά: Κομπλουτενσιανή Πολύγλωσση (1514). Ουσιαστική αμφισβήτηση δεν υπήρξε ως την εποχή του Νοελληνικού Διαφωτισμού.
Οι προτάσεις για «τονική μεταρρύθμιση» (19ος αιώνας)
Ένας από τους πρώτους που πρότειναν ένα σύστημα φωνητικής ορθογραφίας με το οποίο καταργούνταν, πλην κάποιων εξαιρέσεων, τα πνεύματα και οι τόνοι ήταν ο λογοτέχνης και γιατρός Ιωάννης Βηλαράς (Κύθηρα 1771 - Τσεπέλοβο Ζαγορίου 1823). Ο Βηλαράς που σε μικρή ηλικία εγκαταστάθηκε στα Γιάννενα, την πατρίδα του πατέρα του, σπούδασε ιατρική στην Πάντοβα και επιστρέφοντας στην πρωτεύουσα της Ηπείρου έγινε προσωπικός γιατρός του Βελή πασά, γιου του Αλή πασά.
Κλείσιμο
Ιωάννης Βηλαράς Ο πρώτος που επιχείρησε να αποσυνδεθεί την τονική μεταρρύθμιση από το γενικότερο πρόβλημα της γραφής ήταν ο καθαρολόγος (καθαρευουσιάνος) Σπυρίδων Κόνδος (1770-1833). Ο Κόνδος, Κερκυραίος στην καταγωγή που υπήρξε πρωτοδίκης στη Λευκάδα και τιμήθηκε από τον Μέγα Ναπολέοντα εξέδωσε το 1827 την «Εισαγωγή εις την μελέτην της νεοελληνικής γλώσσης» σε ατονικό (με κάποιες εξαιρέσεις), χωρίς όμως να καταργεί την ιστορική ορθογραφία. Η καινοτομία αυτή όπως και κάποιες ανάλογες προτάσεις αρχαϊστών δεν προκάλεσαν κανένα ενδιαφέρον. Ανάμεσα σε αυτούς ξεχωρίζει ο Γεώργιος Χρυσοβέργης (1805-1862) ο οποίος γεννήθηκε στο Ρύσιο της Βιθυνίας, πήρε μέρος σε μάχες στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 και μετά το τέλος της δίδαξε στην Κέρκυρα, το Ναύπλιο, την Πάτρα, την Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης, στην Κωνσταντινούπολη και την Αθήνα. Σημαντικότερο έργο του ήταν η «Γραμματική της καθ' ημάς ελληνικής γλώσσας κατά παράθεσιν προς την αρχαίαν» (1839).
Γεώργιος Χρυσοβέργης Το γλωσσικό και τονικό ζήτημα «φούντωσε» στα τέλη του 19ου αιώνα με την έξαρση του αρχαϊσμού, αλλά και με τη συνειδητοποίηση των πρακτικών δυσκολιών της ορθογραφίας. Όμως οι μεταρρυθμιστικές προτάσεις που έγιναν προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις. Ανάμεσα σε αυτές ήταν η πρόταση του καθαρολόγου Νικόλαου Φαρδύ (1853-1901), φιλόσοφου, δάσκαλου και γιατρού από τη Σαμοθράκη για ατονικό (1884) και μονοτονικό (1889) και του Ισιδωρίδη Σκυλίτση (1819-1890) για κατάργηση της βαρείας και της ψιλής (1886). Ο Ισιδωρίδης Σκυλίτσης (ή Σκυλίσσης) γεννήθηκε στη Σμύρνη και ήταν δημοσιογράφος, ποιητής, εκδότης και μεταφραστής. Να σημειώσουμε ότι ο Σκυλίτσης ήταν ο πρώτος που μετέφρασε στα ελληνικά τους «Άθλιους» του Βίκτορος Ουγκό και «βάφτισε» τους ήρωες του σπουδαίου έργου με τα ονόματα που γνωρίζουμε (Γιάννης Αγιάννης, Τιτίκα κλπ.), ενώ αυτός δημιούργησε και τη λέξη «γαβριάς» μεταφορά στα ελληνικά του ονόματος Gavroche στους «Άθλιους». Η λέξη σημαίνει τον «έξυπνο αλητάκο, το αλητόπαιδο, το χαμίνι».
Ένας από αυτούς που επέκριναν σφοδρά τους «μεταρρυθμιστές» τότε ήταν ο «πατέρας» της ελληνικής γλωσσολογίας Γέωργιος Χατζιδάκις(1848-1941) ο οποίος σε κείμενο του 1887 αναφέρει μεταξύ άλλων: «... είναι άντικρυς εθνοφθόρος πάσα πρότασις... περί τους τόνους» και «...το ζήτημα δεν είναι... περί ευκολίας ή δυσκολίας... αλλά περί ενότητος ή διασπασμού της γλώσσης». Ο Χατζιδάκις ως το τέλος της ζωής του ήταν υπέρμαχος των τόνων, εκτός από δύο φορές (στη μία θα αναφερθούμε στη συνέχεια), που έδειξε ότι συμφωνεί με τους αντιπάλους του.
Ο καθαρολόγος Νικόλαος Φαρδύς (1853-1901) Το ζήτημα των τόνων στον 20ο αιώνα - Η «δίκη των τόνων» εν μέσω Κατοχής…
Από τις αρχές του 20ου αιώνα το γλωσσικό ζήτημα άρχισε να ταλανίζει τη χώρα. Τα «Ευαγγελικά» και τα «Ορεστειακά» (1901 και 1903), σοβαρές ταραχές με αφορμή μεταφράσεις των Ευαγγελίων και της «Ορέστειας» στη δημοτική ήταν μόνο η αρχή. Το ζήτημα της τονικής απλοποίησης υποστηρίχθηκε από τον δημοτικισμό, κυρίως τον εκπαιδευτικό και η τύχη του συνδέθηκε με την πορεία του γλωσσικού ζητήματος. Ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης, ο οποίος ασχολήθηκε συστηματικά με το γλωσσικό ζήτημα κατέδειξε ότι οι τόνοι δεν έχουν «καμία εσωτερική (γλωσσική) αξία ούτε και δύναμη μορφωτική». Παράλληλα αρκετοί λογοτέχνες άρχισαν να εκδίδουν τα έργα τους στο μονοτονικό.
Το 1931 ο Γεώργιος Παπανδρέου ως Υπουργός Παιδείας απευθύνθηκε στην Ακαδημία Αθηνών και τις Φιλοσοφικές Σχολές των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης και ζήτησε να υποβάλλουν προτάσεις για τη μεταρρύθμιση του ορθογραφικού και του τονικού συστήματος. Δεν έλαβε όμως καμία ουσιαστική απάντηση. Το 1938 ο Ιωάννης Μεταξάς συγκρότησε επιτροπή με επικεφαλής τον Μανόλη Τριανταφυλλίδη με σκοπό να συντάξει τη γραμματική της δημοτικής. Η επιτροπή πρότεινε και την απλοποίηση του τονικού συστήματος, την αντικατάσταση δηλαδή των τόνων με ένα σημείο και την κατάργηση των πνευμάτων. Ωστόσο ο Μεταξάς απέρριψε την πρόταση με το αιτιολογικό ότι δεν συνάδει με τις προτάσεις του Εκπαιδευτικού Συμβουλίου.
Την ίδια περίπου εποχή (1936) ο Ιωάννης Κακριδής (1901-1992), νεαρός τότε Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών είχε γράψει τα βιβλία «Ελληνική Κλασσική Παιδεία» και «Σχόλια στον Επιτάφιο του Θουκυδίδη». Το 1941 τα επανέκδωσε και τα συμπεριέλαβε στην εξεταστέα ύλη της Σχολής. Ο Κακριδής χρησιμοποίησε δημοτική γλώσσα και μονοτονικό. Κράτησε δηλαδή την οξεία για τις δισύλλαβες και πολυσύλλαβες λέξεις και κατάργησε τα «περιττά» πνεύματα και την περισπωμένη. Διατήρησε όμως στο ακέραιο την ιστορική ορθογραφία των λέξεων. Η πλειοψηφία των συντηρητικών Καθηγητών της Φιλοσοφικής Σχολής αντέδρασε σφοδρά όμως δεν προχώρησε παραπέρα.
Ιωάννης Κακριδής Ξαφνικά στα τέλη του 1941, οι ίδιοι… γλωσσομύντορες θυμήθηκαν το έργο του Κακριδή. Έτσι το Πειθαρχικό Συμβούλιο της Σχολής τον κάλεσε σε απολογία. Την παραπομπή του υπέγραφαν 13 καθηγητές της Φιλοσοφικής Σχολής με επικεφαλής τον Πρόεδρο τότε της Ακαδημίας Αθηνών Νικόλαο Εξαρχόπουλο. Οι υπόλοιποι ήταν οι: Φαίδων Κουκουλές, Εμμανουήλ Πεζόπουλος, Αντώνιος Χατζής, Γεώργιος Π. Οικονόμος, Γεώργιος Σακελλαρίου, Νικόλαος Βλάχος, Σπυρίδων Μαρινάτος, Χρίστος Καπνουκάγιας, Απόστολος Δασκαλάκης, Διονύσιος Ζακυνθηνός, Αναστάσιος Ορλάνδος και Ερρίκος Σκάσσης, δηλαδή μερικοί από τους σημαντικότερους Έλληνες πανεπιστημιακούς και ακαδημαϊκούς του 20ου αιώνα. Ο καθηγητής Σωκράτης Κουγέας μειοψήφισε ,ενώ ο Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος ως συγγενής του Κακριδή, απείχε.
Η πειθαρχική δίωξη στον Κακριδή γνωστή και ως «Δίκη των τόνων» έμεινε στην ιστορία. Εκτός από τα μέλη του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου ορίστηκαν επιπλέον μέλη με βάση το άρθρο 327 του νόμου 5343/1932 οι Πρόεδροι του Αρείου Πάγου, του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Ελεγκτικού Συνεδρίου, της Ακαδημίας Αθηνών και ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Γεώργιος Μπαλής, σφοδρός πολέμιος του Κακριδή.
Στο πλευρό του Κακριδή βρέθηκαν κορυφαίοι προοδευτικοί πολιτικοί (Γεώργιος Παπανδρέου, Θεμιστοκλής Σοφούλης, Γεώργιος Καφαντάρης, Φίλιππος Δραγούμης κ.ά.), επιφανείς νομικοί και πλήθος φοιτητών. Δικηγόροι του Κακριδή ήταν οι Κ. Τσάτσος, Θ. Τσάτσος και Γ. Αντωνακάκης. Αποτελεί ένα ακόμα τραγικό γεγονός της ιστορίας μας το ότι ενώ τον χειμώνα του 1941-1942 η χώρα μας στέναζε κάτω από την μπότα των ναζί και των φασιστών και χιλιάδες άνθρωποι πέθαιναν αβοήθητοι στους δρόμους από την πείνα, τις κακουχίες και τις στερήσεις, οι σημαντικότεροι πνευματικοί άνθρωποι της Ελλάδας είχαν επί μήνες ως αντικείμενο ενασχόλησής τους την ψιλή, την οξεία, τη βαρεία, τη δασεία και την περισπωμένη…
Με την υπ’ αριθμόν 8/24-7/1942 απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου αποφασίστηκε να επιβληθεί στον Κακριδή ποινή προσωρινής απόλυσης (αργίας) δύο μηνών, απόσυρση των βιβλίων του και πλήρης απαγόρευση οποιασδήποτε αναφοράς στη δημοτική!Ο Κακριδής κατέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο επικύρωσε την απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου το 1943.
Δυστυχώς οι πανεπιστημιακοί είχαν τη στήριξη της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου και τελικά η «Δίκη των τόνων» εξελίχθηκε σε πολιτική διαμάχη δύο κόσμων. Αν και το 1942 εκδόθηκε η σχολική «Γραμματική της Δημοτικής Γλώσσας» του Μανόλη Τριανταφυλλίδη, η καθαρεύουσα εξακολουθούσε να κυριαρχεί στην εκπαίδευση αλλά και στη Δημόσια Διοίκηση. Ιδαίτερα στα χρόνια της δικτατορίας (1967-1974) κάποιες φορές έφτασε σε υπερβολική χρήση που παρέπεμπε σε κωμωδία. Είχε προηγηθεί η γλωσσοεκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1964 από την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου με πρωτεργάτη τον Ευάγγελο Παπανούτσο η οποία όμως δεν μακροημέρευσε.
Γεώργιος Χρυσοβέργης Η καθιέρωση της Δημοτικής «ως γλώσσας της εκπαίδευσης»
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατά τη Μεταπολίτευση έχοντας και ο ίδιος περισσότερο φιλελεύθερες αντιλήψεις από τα προδικτατορικά χρόνια και με τις εισηγήσεις επιφανών πνευματικών ανθρώπων όπως οι Κωνσταντίνος Τσάτσος, Παναγιώτης Κανελλόπουλος και Ευάγγελος Παπανούτσος, εκτίμησε ότι η Νεοελληνική μπορούσε να αποτελέσει την επίσημη γλώσσα του έθνους. Όταν Υπουργός Παιδείας ήταν ο Γεώργιος Ράλης ψηφίστηκε ο Νόμος 309/1976 «περί οργανώσεως και διοικήσεως της Γενικής Εκπαιδεύσεως». Στο άρθρο 2 ο Νόμος αυτός προβλέπει ότι «Γλώσσα διδασκαλίας, αντικείμενου διδασκαλίας και γλώσσα των διδακτικών βιβλίων εις όλας τας βαθμίδας της Εκπαιδεύσεως είναι από του σχολικού έτους 1976-1977 η Νεοελληνική. Ως Νεοελληνική γλώσσα νοείται η διαμορφωθείσα εις πανελλήνιον εκφραστικόν όργανον υπό του ελληνικού λαού και των δοκίμων συγγραφέων του Έθνους Δημοτική, συντεταγμένη άνευ ιδιωματισμών και ακροτήτων». Η κυβέρνηση Καραμανλή δεν δέχθηκε τότε πρόταση της αντιπολίτευσης για καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος…
Γεώργιος Ράλλης Η καθιέρωση του μονοτονικού (1982)
Λευτέρης Βερυβάκης Η πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με υπουργό Παιδείας τον Λευτέρη Βερυβάκη προχώρησε στη σύσταση ειδικής Επιτροπής για την καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος στη γραφή της ελληνικής γλώσσας στην Εκπαίδευση. Πρόεδρος της Επιτροπής ήταν ο αείμνηστος Εμμανουήλ Κριαράς (1906-2014) και μέλη οι: Φ. Κακριδής, Χ. Τσολάκης, Β. Φόρης, Δ. Τομπαΐδης, Α. Βουγιούκας και εκπρόσωποι της ΔΟΕ, της ΟΛΜΕ και της Ομοσπονδίας Λειτουργών Ιδιωτικής Εκπαίδευσης (ΟΙΕΛΕ). Με το Προεδρικό Διάταγμα 207/182 της κυβέρνησης Α. Παπανδρέου: θεσπίστηκε στον νόμο «περί εγγραφής μαθητών στα Λύκεια της Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης», η χρήση του μονοτονικού συστήματος. Έτσι καταργήθηκαν η οξεία, η βαρεία και η περισπωμένη για τη δήλωση του τονισμού μιας λέξης και παρέμεινε ένα σημείο κοινό, η οξεία που «μπαίνει» στο φωνήεν με τη μεγαλύτερη ακουστότητα. Επίσης καταργήθηκαν εντελώς τα πνεύματα (δασεία και περισπωμένη).
Εμμανουήλ Κριαράς Η… «μυστική» ομιλία του Γεώργιου Χατζιδάκι στην Ακαδημία για το μονοτονικό
Μπορεί ο Γεώργιος Χατζιδάκις να έχει καταχωρηθεί ως πολέμιος του μονοτονικού συστήματος όμως φαίνεται ότι σταδιακά είχε αρχίσει να αλλάζει γνώμη. Το 1929 είχε εκφωνήσει σχετικό λόγο στην Ακαδημία με το οποίο τασσόταν ουσιαστικά υπέρ του ενός τόνου.
Οι συντηρητικοί Ακαδημαϊκοί της εποχής φρόντισαν να μην «βγει» προς τα έξω η ομιλία Χατζιδάκι. Ένας από αυτούς όμως, ο λογοτέχνης και γιατρός Παύλος Νιρβάνας (ψευδώνυμο του Πέτρου Αποστολίδη, 1866-1937) που γνώριζε στενογραφία την κατέγραψε και τη δημοσίευσε σε χρονογράφημά του. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα: «Μη νομίζετε ότι οι τόνοι και τα πνεύματα είναι αρχαία κληρονομία μας… Επενοήθησαν όταν εχάθη το αίσθημα του μακρού και του βραχέος. Σήμερον επομένως εγώ που δεν έχω την αίσθησιν αυτήν, δεν ενδιαφέρομαι να μάθω αν ένα φωνήεν είναι μακρόν… Το μόνον που ενδιαφέρομαι είναι να γνωρίζων ποίον είναι το τονιζόμενον γράμμα. Ένας τόνος επομένως ή ένα στίγμα επί του τονιζομένου γράμματος μου αρκεί».
Γεώργιος Χατζιδάκις Μια… διαχρονική άποψη (από το 1948) για τους τόνους
Κλείνουμε το άρθρο αυτό με την εισαγωγή του Χρήστου Χρηστίδη στη μετάφραση του «Λόγου περί της μεθόδου του Καρτέσιου» που γράφτηκε το 1948. Αν δεν το γνωρίζαμε θα θεωρούσαμε ότι γράφτηκε… το 2018 ή το 2023: «Στους βαθυστόχαστους που επικαλούνται την ανάγκη να διευκολυνθεί με τους τόνους και τα πνεύματα της καθαρεύουσας, το πέρασμα στη μελέτη της αρχαίας γλώσσας θα παρατηρήσω με σεβασμό πως στην πραγματικότητα ούτε δύο μέσα στους πενήντα αποφοίτους των Γυμνασίων μας δεν διαβάζουν τους αρχαίους συγγραφείς στο πρωτότυπο. Μια λοιπόν που η αρχαιομάθεια είναι περίπου ανύπαρκτη, η διατήρηση των τόνων δεν ωφελεί διόλου για την προαγωγή της και συνεπώς η απλοποίηση δεν μπορεί να τη ζημιώσει. Θα εξοικονομήσει απλώς πάμπολλές ώρες για να χρησιμοποιούνται από τους Έλληνες πολύ πιο καρποφόρα. Την τονική απλοποίηση την επιβάλλει το συμφέρον της εθνικής μας παιδείας».
Βασική πηγή για το άρθρο ήταν το κεφάλαιο «ΤΟ ΜΟΝΟΤΟΝΙΚΟ», γραμμένο από τον Γιώργο Ε. Μώρο στο συλλογικό έργο «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ», ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ, ΑΘΗΝΑ 1999
26.08.2023, 22:29
ούτε δύο στους πενήντα τότε μπορούσαν να διαβάσουν αρχαίους στο πρωτότυπο, είπαμε να τους κάνουμε μηδέν στους πενήντα.
Απαντηση
123 26.08.2023, 22:40
Αυτό ακριβώς λέει η τελευταία παράγραφος, δηλαδή και να τα ισοπεδώσουμε όλα, τι πειράζει;
Απαντηση
ΓΝΩ 26.08.2023, 22:16
Αξιοθαύμαστος λαός, οι Έλληνες! Είχαν καταφέρει να γράψουν όχι απλά όσα εσκέφτοντο, αλλά και τη μουσικότητα ή οξύτητα της εκφοράς αυτών των σκέψεων τους με τα βραχέα και μακρά, την εποχή που άλλοι,δήθεν προηγηθέντες λαοί, δεν είχαν καλά καλά, ούτε φωνήεντα! Αποτύπωναν απλά οι "άλλοι" πχ αυτός ο πύθος έχει σιτάρι και δεν εχρειάζετο καμιά περαιτέρω μουσικότητα ή οξύτητα! Αυτό είναι ένας επιπλέον λόγος που ίσως δείχνει, γιατί οι Έλληνες έχουν προηγηθεί όλων των άλλων στον πολιτισμό! Η εξέλιξη της Ελληνικής είναι φυσιολογική, ως την εποχή που οι Έλληνες λόγιοι πιεζόμενοι από τους γύρω βαρβάρους κυρίως οθωμανούς κατέφευγαν προς τις τελευταίες εστίες του Ελληνισμού, είτε προς την καθεαυτή Δύση,Ιταλία, Γαλλία, κλπ ,που κυριαρχούσε ο Πάπας,είτε προς Βορρά Ρωσία κλπ, που κυριαρχούσε η Ορθοδοξία. Όσοι λόγιοι Έλληνες πήγαν Βόρεια, λόγω των κειμένων του Χριστιανισμού που είναι όλα στην Ελληνική γραμμένα, και ενσωματωμένα στη χριστιανική λατρεία,ουδεμία πίεση δέχτηκαν, ούτε να απλοποιήσουν την Ελληνική, ούτε φυσικά να αρνηθούν την πραγματική Ιστορία τη δική τους και των άλλων. Όσοι όμως λόγιοι και σημαντικοί Έλληνες κατέφυγαν στις χώρες του Καθολικισμού, δέχτηκαν τρομερές πιέσεις και την Ορθοδοξία τους να αντικαταστήσουν με τον Καθολικισμό,και την Ελληνική Γλώσσα δήθεν να απλοποιήσουν,επί της ουσίας, να την κάνουν σαν μια από τις λατινογενείς Γλωσσες. Και στη συνέχεια επιδίωκαν να αλλάξουν πιο εύκολα την Ιστορία σε μερικά κεφάλαια που τους ενοχλούσαν Και εν τέλει με διάφορα γλωσσικά κατασκευάσματα, εκτρώματα, ήθελαν και επέτυχαν να τεμαχίσουν την Ελλάδα σε κρατίδια κατά τα αποικιοκρατικά τους συμφέροντα. Αυτοί λοιπόν όλοι, που απλοποίησαν βίαια την Ελληνική Γλώσσα να προσο μοιάσει την λατινική, πρόσφεραν, ισως και άθελά τους, μεγάλη υπηρεσία στους εχθρούς του ελληνικού Έθνους, με ποταπα συμφέροντα, να προβληθούν περισσότερο και να υπερτιμηθεί εφήμερα η αξία τους και τα συγγράματά τους! Και μην ισχυριστείτε ότι δεν μπορούσαμε να δεχτούμε πια όπως ήταν η έως τότε ιστορική γραφή της Γλώσσας μας Διότι ακόμη και σήμερα, βρίσκονται νησίδες με μουσική εκφορά και με λόγιες εκφράσεις της Ελληνικής μας Γλώσσας,Ακόμη δε χωράνε στο στόμα πολλών Ελλήνων τα πολλά γλωσσικά μαλλιά των"μαλλιαρών" Αν σκεφτούμε μάλιστα ότι ένας άξιος λαός, οι Ιουδαίοι, ζωντάνεψαν και έκαναν επίσημη Γλώσσα τους, τη δήθεν ιουδαική, που είχε 2500 χρόνια να μιληθεί, είναι μια υπενθύμιση ότι και οι Έλληνες έχουμε καιρο!... Τουλάχιστον να μείνουμε σταθεροί και να μην την λατινοποιήσουμε περαιτέρω!
Απαντηση
exzaios 26.08.2023, 21:44
Κύριε Στούκα το Ελληνικό πνεύμα είναι αστείρευτο και η καταγραφή του σημαντική. ----- 1) Η επιστημονικά 1η καταγραφή έγινε με την συλλαβική γραφή "Γραμμική Β", που εξυπηρέτησε κυρίως την κρατική γραφειοκρατία. ----- 2) Η 2η και τελευταία έγινε με το αλφάβητο, που επινοήθηκε για λόγους απλοποίησης, κυριολεξίας και διδασκαλίας. ----- 3) Η μικρογράμματη γραφή δημιουργήθηκε για λόγους ταχύτητας αντιγραφής, με χρήση μελάνης και παπύρου. ----- 4) Οι τόνοι και τα σημεία στίξεως χρησιμοποιήθηκαν για την καλύτερη κατανόηση του κειμένου. ----- 5) Η εκπληκτική σαφήνεια, η δημιουργία σύνθετων λέξεων, το τεράστιο πλήθος νοημάτων της Ελληνικής γλώσσας χρησιμοποιείται από όλη την Παγκόσμια επιστημονική κοινότητα. ----- 6) Προσωπικά χρησιμοποιώ όλες τις μορφές της γραπτής και προφορικής μας παράδοσης, ανάλογα με την περίσταση.
Απαντηση
Το κύριο ζήτημα των γλωσσών 26.08.2023, 20:14
Το κύριο ζήτημα των γλωσσών είναι η φωνητική γραφή, όσο γίνεται περισσότερο. Η Ελληνική γλώσσα είναι η ουσιαστική βάση όλων των σύγχρονων γλωσσών. Οι Έλληνες είναι οι εφευρετές στη δημιουργία φωνητικής γλώσσας. Η αλφαβήτα αποτελείται από σύμφωνα και φωνήεντα. Κάθε σύμφωνο έχει έναν ήχο και κάθε τέτοιος ήχος αντιστοιχεί σε ένα σύμφωνο. Ο ξεχωριστός ήχος κάθε γράμματος λέγεται φώνημα (phoneme). Οι Έλληνες δημιούργησαν τα φωνήεντα <α, ε, η, ι, ο, υ, ω>. Το η ι, υ ειναι ομόηχα σήμερα, όπως και το ο με το ω.΄Ετσι έφτιαξαν μουσική γλώσσα και όχι βρυχιθμούς, ρινισμούς, λαρυγκισμούς και βαρβαρισμούς. Στη σύγχρονη Ελληνική έχουμε επίσης διφθόγκους για να διατηρήσουμε την αρχαία Ελληνική γραφή: αι, ει, οι, ου, υι. Με ήχο ε, ι, ου και ι, αντίστοιχα. Αυτό μόνο αποκλίνει απο την πλήρως φωνητική απόδοση στη γλώσσα μας. Το ου είναι ένας άλλος διακριτός ήχος, που δεν είναι στην αλφάβητο. Αν μείνουμε πιστοί στη διατήρηση της αρχαίας μας γλώσσας, δεν υπάρχει περιθώριο για γλωσσική μεταρύθμιση στην Ελληνική γλώσσα. Η λατινική αλφαβήτα αντέγραψε την Ελληνική με μικρές τροποποιήσεις. Οι λατινογενείς γλώσσες (Romance or Latin languages) είχαν αυτή την εξέλιξη. Οι πέντε πιο ευρέως ομιλούμενες λατινογενείς γλώσσες, ως προς τον αριθμό των φυσικών ομιλητών, είναι τα Ισπανικά, τα Πορτογαλικά, τα Γαλλικά, τα Ιταλικά και τα Ρουμανικά, και είναι όλες εθνικές γλώσσες. Φτιάξαμε μια μεγάλη οικογένεια. Φυσικά και τα αγγλικά έχουν πλήρως λατινικούς χαρκτήρες και ανάλογο επηρεασμό. Τα Ελληνικά γράμματα της αλφαβήτας χρησιμοποιούνται ευρέως σαν σύμβολα στα μαθηματικά, τις επιστήμες και την τεχνολογία. Εμείς οφείλουμε να τα διατηρούμε σαν θεματοφύλακες αυτών. Οι Ελληνικές λέξεις είναι η βάση για τις λέξεις-όρους στην φιλοσοφία, την ιατρική, τις επιστήμες και την τεχνολογία. Η γλωσσική μεταρύθμιση των άλλων γλωσσών πρέπει να στηριχτεί στους ήχους των Ελληνικών γραμμάτων για μια όσο γίνεται μεγαλύτερη σύγκλιση. Το α να ακούγεται α και όχι άλλοτε α και άλλοτε ε ή έι. (πχ. car είναι καρ, αλλά το data, ακούγεται ντέιτα, πρόσφατα ευτυχώς ντάτα). Και το ι να ακούγεται ι και όχι άι. Δεν του πάει. You got it? OE
Απαντηση
ΜΑΒΟ 26.08.2023, 19:29
Αν και το θέμα του άρθρου είναι οι "τόνοι" , για το οποίο δεν έχω τις γνώσεις για να συνεισφέρω , θα μου επιτραπεί να διατυπώσω μερικες απλά σχετικές απόψεις : 1. Είναι προφανές ότι η Ελληνική γλώσσα είναι μια ειτε στην αρχαϊκη , είτε ως "κοινή" , είτε στην μέσαιωνικη μορφή της , είτε ως δημοτική , είτε ως καθομιλουμένη. 2. Η εξέλιξη της ζωής του έθνους σε συνύπαρξη με αλλοεθνείς , είχε ως αποτέλεσμα τροποποιήσεις της γλώσσας και προσθήκη ξένων λέξεων. 3. Ο Κοραής δεν δημιούργησε νέα γλώσσα , αλλά ζήτησε να καθαρθεί η γλώσσα από τις ξένες λέξεις.Αυτη ήταν και είναι η "καθαρεύουσα" και την γραμματική της δεν την επινόησε αυτός -υπηρχε ήδη. Σε πολλά άρθρα σας ορισμενα σχόλια ανθρώπων που δεν καίγονται να χαρακτηρισθούν ως Έλληνες , διατυπώνουν την δυσφορία τους για την κάθαρση της γλώσσας με οποία μορφή συνέβη τελικά αυτό . Είναι προφανώς οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι "οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους". 4. Σε τόσο σοβαρά θέματα όπως αυτό της γλωσσικής μεταρρύθμισης πιστεύω ότι κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν πιστεύει ότι η πολιτική προηγείται της επιστήμης. Όμως στα χρόνια της μεταπολίτευσης (αλλα και πριν την δικτατορία ) κυριαρχούσε ο λαϊκισμός που προσέλαβε την ακραία μορφή του στα χρόνια της παρέας του Αντρέα. Ακόμη και στην εποχή του Ράλλη ("δεν θέλω ου") αυτή ήταν κυρίαρχη. Άρα το αποτέλεσμα ήταν αυτονόητο. 5. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι έχει νόημα στην σημερινή ζωή η "καθαρεύουσα " πολύ περισσότερο στην ακραία εκδοχή της . Όμως μπορώ να επισημάνω ότι η δημοτική είναι μια γλώσσα αδύναμη για να είναι λειτουργική , πολλές φορές με αισθητικά κακοηχες λέξεις και εκφράσεις. Στη δουλειά μου , νοιωθω την ανάγκη (και ικανοποίηση) να γράφω χρησιμοποιωντας απαρέμφατα , μετοχές , καταλήξεις όπως παλιά κλπ και όχι "κατσαρές" εκφράσεις . Όλοι με καταλαβαίνουν και μάλιστα απόλυτα . Εξ άλλου και η τάση να χρησιμοποιούνται Αγγλικές εκφράσεις περίπου τα ίδια κάνει (απαρέμφατα , μετοχές κλπ). Πιστεύω λοιπόν ότι τελικά η "νόμιμη" δημοτική έχει ανάγκη συνεχών βελτιώσεων από λέξεις και εκφράσεις της καθαρευουσας , πράγμα που εφόσον συμβαίνει , βοηθά όλη την ζωή όλων
Απαντηση
κομμενη89 26.08.2023, 20:44
Συμφωνω σε ολα οσα λες, αλλα να προσθεσω για τους τόνους. Η γλωσσα ειναι τοσο καλυτερη οσο λιγοτερο χρειάζεται να ασχολουμαστε με συτην, αφηνοντας περισσοτερο χωρο να ασχοληθουμε με το περιεχομενο. Οι τονοι δεν χρειαζονται στους Ελληνες, που μαθαινουν τονισμο πριν μαθουν να γραφουν, αλλα στους μη Ελληνες ενηλικες που τυχον θελουν να την μαθουν. Ας μην κουραζομαστε λοιπον οσοι δεν ειμαστε μαθαινοντες, για ελαχιστους μαθαινοντες. Ας ειναι προαιρετικο, για οσους συμπονουν οσους τωρα ξεκινανε ελληνικα.
Απαντηση
XANIA 26.08.2023, 15:16
Αν δεν θέλετε, κύριοι του υπουργείου, να κάνετε φωνητική ορθογραφία, τότε πρέπει ν’ αφήσετε τους τόνους και τα πνεύματα, γιατί αυτοί που τους βάλανε ξέρανε τι κάνανε. Δεν υπήρχαν στα Αρχαία Ελληνικά, γιατί απλούστατα υπήρχαν μέσα στις ιδιες τις λέξεις. Αυτοί, οι Κριαράς και οι αλλοι, τα κτήνη τα τετράποδα που εκαναν αυτές τις μεταρρυθμίσεις —αυτό παρακαλώ να γραφεί στις εφημερίδες— δεν ξέρουν τι ειναι γλώσσα. Δεν ξέρουν αυτό που γνώριζε η κόρη μου στα τρία της χρόνια. Μάθαινε μια λέξη και μετά εψαχνε για τις συγγενείς της. Αυτό ειναι μια γλώσσα. Ενα μάγμα, ενα πλέγμα, οπου οι λέξεις παράγονται οι μεν απο τις δε, οπου οι σημασίες γλιστράνε από τη μια στην αλλη, ειναι μια οργανικὴ ενότητα από την οποία δεν μπορείς να βγάλεις και να κολλήσεις πράγματα, δυνάμει μιας ψευτοκυβέρνησης, καθισμένος σ’ ενα γραφείο στο Yπουργείο Παιδείας. Η κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων ειναι η κατάργηση της ορθογραφίας, που ειναι τελικά η κατάργηση της συνέχειας. Ηδη, τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, γιατί αυτοί ειναι γεμάτοι απο τον πλούτο των Αρχαίων Ελληνικών. Δηλαδή, πάμε να καταστρέψουμε ο,τι κτίσαμε. Αυτή ειναι η δραματική μοίρα του σύγχρονου Ελληνισμού. Κορνήλιος Καστοριάδης
Απαντηση
,.,ο Μπίλης,., 26.08.2023, 15:12
,.,.,είναι γνωστό ότι η γλώσσα αποτελεί εργαλείο σκέψης,.,. και ότι όσο βαθύτερα γνωρίζουμε τη γλώσσα τόσο αναλυτικότερη ικανότητα έχουμε στη σκέψη,., ,.,.όμως ο σκεπτόμενος άνθρωπος αποτελεί αντίπαλο, εχθρό όσων τον θέλουν αγελαίο ψηφοφόρο,.,. και οι πολιτικές ουραγίες με μόνη επιδίωξη την ψηφοθηρία, διευκολύνουσες τάχα, υποβιβάζουν τον λαό σε όχλο,.,
Απαντηση
Τετρακυμία εν κρανίω... 26.08.2023, 16:24
Και όχι απλά τρικυμία...
Απαντηση
@Μπίλη, 26.08.2023, 20:39
Σωστά, γι'αυτό την κυνηγούν.
Απαντηση
νοήμων 26.08.2023, 15:09
1. Γενιές Ελλήνων δεν μπορούν να γράφουν και να εκφραστούν γιατί είναι ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ. Η επικρατούσα νοοτροπία πλέον είναι η λιγότερη δυνατή προσπάθεια, η μετριοκρατία, η αρπαχτή. Αν μπορούσε η πλειοψηφία να αγοράσει το απολυτήριο ή το πτυχίο και να τα πάρει delivery στο σπίτι, θα το έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη. Πως λοιπόν να (εκ)παιδευτεί να μάθει την Ελληνική Γλώσσα σε όλο το χρονικό της εύρος, να ιδρώσει τη φανέλα? 2. Το σχόλιο με τα πνεύματα ως εικόνα θυμίζει Ανατ. Μεσόγειο (αραβικά, αραμαϊκά κλπ). Τα υπόλοιπα στο μονοτονικό ομοιάζουν με λατινικές/γερμανικές (με διαφορά το αλφάβητο). 3. Μήπως η χρήση των πνευμάτων θα έφερνε και την αντίστοιχη φωνολογική εκφορά? Μη μας κακοφαίνεται λοιπόν η Εράσμειος προφορά που χρησιμοποιούν τα δυτικά πανεπιστήμια. Ζήτημα να έχουν μείνει κάποιοι Κερκυραίοι που μιλούν "τραγουδιστά".
Απαντηση
Νίκος 26.08.2023, 14:35
Ανάθεμα στους ΠΑΣΟΚΟΥΣ και λοιπους Αριστερίζοντες αναρχοαιθεροβάμονες που παραμύθιασαν τον Λαό με τις παρόλες τους (Βλέπε ΕΟΚ και Νατο το ίδιο συνδικάτο κτλ) και πέρνωντας την εξουσια το 81 , κατέστρεψαν τη γλώσσα μας , προσπάθησαν να καταστρέψουν την Ορθοδοξία χωρις αποτέλεσμα και τώρα η μόνη τους ελπίδα ειναι μπας και εγκατασταθουν κάποιοι παράτυποι μετανάστες και αποκτήσουν πολιτικό ακροατήριο ....
Απαντηση
stelios 26.08.2023, 16:57
Ταυτοτητα μην παρεις !!
Απαντηση
Κύριε Μ.Στούκα 26.08.2023, 13:13
Σας ευχαριστούμε ειλικρινά από τα βάθη της καρδιάς μας για τα θέματα που αναδεικνύετε. Παλαιότερα είχα αποθαρρυνθεί λίγο από το Πρώτο Θέμα, καθώς πέραν της πολιτικής και κοινωνικής ειδησεογραφίας, αναλωνόταν σε ανούσια ποστ διαφόρων celebrities κινδυνεύοντας να καταλήξει ένας σκουπιδότοπος σαν και τους περισσότερους ιστότοπους που ασκούν κλικοθηρία. Για αυτό είχε αρχίσει να ανεβαίνει στην εκτίμησή μου η Καθημερινή η οποία κατά κανόνα αφιερώνει χρόνο για να αναφερθεί και να μας επιστήσει την προσοχή σε σημαντικά ζητήματα που συνεχώς παραβλέπονται. Αυτήν την τάση ήρθατε και αναστείλατε με μια σειρά από ιδαίτερα ενδιαφέροντα θέματα ιστορικού αλλά και κοινωνικού περιεχομένου, των οποίων η διαχρονικότητα διαφαίνεται από τον τρόπο και έχουν καθορίσει την ζωή που έχουμε σήμερα. Θα μπορούσα να πω πως εσείς μαζί με κάνα δυό ακόμα αρθρογράφους επωμίζεστε εξολοκλήρου τον πολιτισμικό χαρακτήρα της παρούσας ηλεκτρονικής εφημερίδας. Καλό υπόλοιπο και πάλι ευχαριστούμε!
Απαντηση
διλαδίσ 26.08.2023, 13:03
διμοτικηά , γλόσα τις πλαίρηας λαηκηάς κατανώισισ .
Απαντηση
Ἀεὶ τὰ πέρυσι βελτίῳ 26.08.2023, 13:01
Κύριε Στούκα, "καθηγηταί τρεῖς, ἐχάθη ἡ πατρίς". Οἱ Χρηστίδης καὶ σία βλακείες συμπεραίνουν. Ἀπὸ τὴν δομὴ τοῦ κειμένου σου φαίνεται νὰ ὁμονοεῖς. Σήμερα ἂς ποῦμε, ποὺ κανεῖς δὲν ξέρει νὰ τονίζῃ, διαφαίνεται ἡ πρόοδος. Πρῶτον, τὸ πολύτονο εἶναι πανεύκολο νὰ τὸ μάθῃ κανεῖς, σιγά τὶς "χαμένες ἐργατῶρες" ποὺ θὰ σπαταλούσαν τὰ τζιμάνια μας. Δεύτερον δέ, ἡ ἐπιβολή τοῦ μονότονου ἦταν ἕνα στοχευμένο ἐγκεφαλικὸ βραχυκύκλωμα (μὲ ξεκάθαρους στόχους) καὶ οὐδέν πλέον. Ἔχεις μᾶλλον μπερδέψει τὴν "ἁπλοποίησι" μὲ τὴν παρακμή. Ὅσον ἀφορᾶ τὸ γλωσσικόν, τόσο ἡ Καθαρή, ὅσο καὶ ἡ Δημοτική ἀποτελοῦν προϊόντα ἐργαστηρίου, μέ τελείως ἀντιδιαμετρικοὺς ὅμως σκοπούς. Ἡ μία εἶναι ὁλοκληρωμένη μὲ βάσι τὰ κλασσικὰ ἑλληνικά, ἀπόδειξις πὼς ὁμιλῶντας Καθαρή, γιὰ πλάκα διαβάζεις κείμενα 1200 ἐτῶν, ἐνῶ μὲ λίγη περαιτέρω τριβή, πᾶς πολλοὺς αιῶνες πίσω καὶ "τὴν Ἑλλάδα φωνὴν ἐξέμαθον", ποὺ εἴπε καὶ ὁ Λουκιανός. Μὲ τὴν "μαλλιαρή" ἀρκεῖσαι στὴν Κυβερνητικὴ Ἐφημερίδα. Περὶ ὀρέξεως.
Απαντηση
Πόση ώρα σου πήρε 26.08.2023, 18:33
να το γράψεις όλο αυτό το απολίθωμα ??? Εσύ μπορεί να είσαι μαζοχιστής - οι υπόλοιποι τι σου φταίνε ???
Απαντηση
εσύ που απαντάς βλακείες, 26.08.2023, 21:18
Φύγε απο εδω ρε Αλβανέ, εδώ μιλάμε για γλώσσα
Απαντηση
Χμ... 26.08.2023, 12:53
Οι Γάλλοι για παράδειγμα που διατήρησαν τα αντίστοιχα σημεία στίξης στη γλώσσα τους ήταν χαζοί. Το αποτέλεσμα του μονοτονικού το βλέπουμε σήμερα με γενιές πλέον Ελλήνων που ενώ έχουν τελειώσει το σχολείο δεν μπορούν να γράψουν και να εκφραστούν.
Απαντηση
αναρωτιέμαι 26.08.2023, 13:59
πως θα αντιδρούσες εσύ και όλος ο συρφετός που υπερασπίζεται κάτι άχρηστο πια αν ζούσατε τον καιρό που ο Αριστοφάνης ο Βυζάντιος έκανε την εισαγωγή των τόνων. Θα είχε πλάκα να μπορούσαμε να βλέπαμε να διαδηλώνετε με αναμμένα δαδιά απαιτώντας τη σταύρωση του "προδότη" Αριστοφάνη του Βυζάντιου.
Απαντηση
555 26.08.2023, 12:46
Και είχα πάντα την απορία πως προέκυψαν οι τόνοι αφού οι αρχαίοι έγραφαν και με κεφαλαία και χωρίς κενά ! Τα περισσότερα Ελληνόπουλα όχι μόνο είναι ανορθόγραφα (κι ανιστόρητα) αλλά γράφουν με συντομογραφίες και greeklish. Από το κακό στο χειρότερο πάμε.
Απαντηση
Πανος 26.08.2023, 12:42
Κατατοπιστικό και τεκμηριωμένο άρθρο. Χαιρόμαστε να βλέπουμε τέτοια.
Απαντηση
Λουλού 26.08.2023, 12:42
Σήμερα όλοι μιλούμε και γράφουμε στην μαλλιαρή, δεν χρειάζονται οι τόνοι των ψεκ
Απαντηση
Θα πρέπει να 26.08.2023, 15:07
σου είναι εξαιρετικά δύσκολο να είσαι και νέγρος και κομμουνιστής.
Απαντηση
voreios 26.08.2023, 12:33
Ρε Στούκα τι θα γίνει; με τα άρθρα που γράφεις, εσυ πρέπει να διδάσκεις Ιστορία στο Cambridge και Οξφόρδη.! Αν δεν έχεις διδακτορικό πρέπει να σου δοθεί επι τιμή! Για άλλη μία φορά εξαιρετικός!
Απαντηση
Μαρία 26.08.2023, 12:29
απλοποίησις=αποχαύνωσις
Απαντηση
Ακριβώς 26.08.2023, 13:24
...
Απαντηση
Λέγονται πνεύματα 26.08.2023, 12:18
Αγράμματοι
Απαντηση
Χαρικλεια Μυττα 26.08.2023, 11:50
Κακώς καταργήθηκαν οι τόνοι και τα πνεύματα και ιδιαίτερα η δασεία που διατηρήθηκε στις δυτικές γλώσσες. Με αυτόν τον τρόπο αποκοπήκαμε από την φωνητική ιστορία της ελληνικής την οποία, συστηματικά, κακομεταχειριζόμαστε. Για τη γλώσσα πρέπει να αποφαίνονται οι επιστήμονες και όχι οι πολιτικοί που αμφιβάλλω αν διαβάζουν ένα, τουλάχιστον ένα, επιστημονικό βιβλίο το χρόνο !
Απαντηση
Αποστόλης 26.08.2023, 12:23
Αντιθέτως καλώς καταργήθηκαν οι τόνοι και τα πνεύματα, ο Αριστοφάνης ο Βυζάντιος τα επινόησε γιατί ήδη είχε ξεκινήσει η αντικατάσταση της προσωδιακής εκφοράς της γλώσσας από την δυναμική-τονική. Τι χρειάζεται να γνωρίζουμε πλέον αν μια λέξη περισπάται από την στιγμή που την εκφέρουμε το ίδιο με κάποια οξυνόμενη; Αντίθετα οι αρχαίοι διέκριναν μεταξύ οξείας και περισπωμένης, η οξεία δηλώνει βραχεία συλλαβή η οποία οξύνεται (ανεβαίνει), περισπωμένη δηλώνει ότι η μακρά συλλαβή χωρίζεται σε δύο μόρες εκ των οποίων η πρώτη μόρα οξύνεται (ανεβαίνει) η δε δεύτερη βαρύνεται (κατεβαίνει). Από την στιγμή που έχει χαθεί η προσωδία, δεν χρειάζεται πλέον. Ίσως θα συζητούσα την διατήρηση της δασείας, όχι γιατί την προσφέρουμε αλλά για να μας υπενθυμίζει γιατί η συνθέτη λέξη πέντε + ημέρα γίνεται πενθήμερο κι όχι...πεντήμερο
Απαντηση
Κυρά Χαρίκλεια 26.08.2023, 18:37
Μην είσαι ψηλομύτα
Απαντηση
Βασίλης 26.08.2023, 11:28
Oι πολιτικοί ηλιθιοι του ΠΑΣΟΚ κατέστρεψαν τη γλώσσα μας.
Απαντηση
Κιμων 26.08.2023, 11:50
Ακριβως. Και τωρα που η Ελληνικη γλωσσα εχει ισοπεδωθει ολοι οι λαθρομεταναστες νομιζουν οτι κατεχουν την Ελληνικη γλωσσα.
Απαντηση
Νίκος 26.08.2023, 11:19
Εξαιρετικό και εκπαιδευτικό άρθρο! (το προτιμώ από τις τηλεπερσόνες)
Απαντηση
Νν 26.08.2023, 11:07
ο άχρηστος Ράλλης κατέστρεψε τη γλώσσα. Μαζί με όλους τους μετα ελληνραδες πολιτικούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου