Δείτε πόσο απόλυτη σχέση έχει ο μικρόκοσμος του Survivor με τους κατοίκους αυτού του τόπου.
Δείτε πως οι χαρακτήρες των παικτών είναι ακριβώς ίδια με τους δική μας.
Δείτε πως οι τακτικές τους είναι δικές μας συνήθειες.
Εμάς των υπολοίπων που το λογικό θα ήταν απλώς να παρατηρούμε και να διασκεδάζουμε... αντ' αυτού όμως συμμετέχουμε (μόνο στην ίντριγκα) και μάλιστα με φανατισμό.
Χαρακτηρίζουμε, βάσει αυτής της λογικής, ως "κλίκα" μια παρέα που σχηματίστηκε απλώς διότι κάποιοι ταιριάζουν περισσότερο με κάποιους άλλους.
Χρεώνουμε ανθρώπους με δόλο τη στιγμή που πήγαν για ένα σκοπό... να κερδίσουν ένα χρηματικό έπαθλο, επομένως είναι θεμιτό να ακολουθούν κάποιου είδους στρατηγική.
Το πιο αστείο δε όλων είναι πως αυτό που χρεώνουμε στους παίκτες "πρωταγωνιστές" το πράττουμε κι εμείς που βρισκόμαστε στην άνεση και τη θαλπωρή του σπιτιού μας.
Ψηφίζουμε με δόλο ακολουθώντας στρατηγική...και όχι με αγωνιστικά κριτήρια.
Κοινώς η πιο άχρηστη κι απο γοργόνα παίκτρια προβλέπεται να παραμείνει εντός και να φύγει για πολλοστή φορά παίχτης χρήσιμος και δυνατός.
Υπ' όψιν. Και οι δυο συγκεκριμένοι είναι μέλη της ίδιας παρέας (κλίκας) αλλά ...η στρατηγική των τηλεθεατών είναι τελικά ισχυρότερη και αποτελεσματικότερη.
Δεν είναι φοβερό;
Και τελικά να ρωτήσω κάτι;
Επιβραβεύουμε τι ακριβώς;
Ανθρώπους ανίκανους να προσφέρουν στο σύνολο ή άλλους που λόγω ιδιορρυθμίας χαρακτήρα δυσκολεύονται να ενταχθούν σε ένα σύνολο...τη στιγμή που πρέπει να το πράξουν για να επιβιώσουν;
Και τιμωρούμε τι ακριβώς;
Την ικανότητα κάποιων άλλων και τη λογική να το πράξουν;
Όλα εικόνες της ζωής είναι κι εμείς ακολουθήσαμε την πεπατημένη.
Λειτουργήσαμε ατομικά και με θυμικό.
Γι 'αυτό και έχουμε φτάσει εδώ που φτάσαμε.
Γι' αυτό και όταν καταλήξουμε ως λαός στα ατομικά αγωνίσματα θα επιβιώσουν οι ισχυρότεροι και οι ψυχραιμότεροι.
Γράφει η: Anna Mihail Santorinaiou
Δείτε πως οι χαρακτήρες των παικτών είναι ακριβώς ίδια με τους δική μας.
Δείτε πως οι τακτικές τους είναι δικές μας συνήθειες.
Εμάς των υπολοίπων που το λογικό θα ήταν απλώς να παρατηρούμε και να διασκεδάζουμε... αντ' αυτού όμως συμμετέχουμε (μόνο στην ίντριγκα) και μάλιστα με φανατισμό.
Χαρακτηρίζουμε, βάσει αυτής της λογικής, ως "κλίκα" μια παρέα που σχηματίστηκε απλώς διότι κάποιοι ταιριάζουν περισσότερο με κάποιους άλλους.
Χρεώνουμε ανθρώπους με δόλο τη στιγμή που πήγαν για ένα σκοπό... να κερδίσουν ένα χρηματικό έπαθλο, επομένως είναι θεμιτό να ακολουθούν κάποιου είδους στρατηγική.
Το πιο αστείο δε όλων είναι πως αυτό που χρεώνουμε στους παίκτες "πρωταγωνιστές" το πράττουμε κι εμείς που βρισκόμαστε στην άνεση και τη θαλπωρή του σπιτιού μας.
Ψηφίζουμε με δόλο ακολουθώντας στρατηγική...και όχι με αγωνιστικά κριτήρια.
Κοινώς η πιο άχρηστη κι απο γοργόνα παίκτρια προβλέπεται να παραμείνει εντός και να φύγει για πολλοστή φορά παίχτης χρήσιμος και δυνατός.
Υπ' όψιν. Και οι δυο συγκεκριμένοι είναι μέλη της ίδιας παρέας (κλίκας) αλλά ...η στρατηγική των τηλεθεατών είναι τελικά ισχυρότερη και αποτελεσματικότερη.
Δεν είναι φοβερό;
Και τελικά να ρωτήσω κάτι;
Επιβραβεύουμε τι ακριβώς;
Ανθρώπους ανίκανους να προσφέρουν στο σύνολο ή άλλους που λόγω ιδιορρυθμίας χαρακτήρα δυσκολεύονται να ενταχθούν σε ένα σύνολο...τη στιγμή που πρέπει να το πράξουν για να επιβιώσουν;
Και τιμωρούμε τι ακριβώς;
Την ικανότητα κάποιων άλλων και τη λογική να το πράξουν;
Όλα εικόνες της ζωής είναι κι εμείς ακολουθήσαμε την πεπατημένη.
Λειτουργήσαμε ατομικά και με θυμικό.
Γι 'αυτό και έχουμε φτάσει εδώ που φτάσαμε.
Γι' αυτό και όταν καταλήξουμε ως λαός στα ατομικά αγωνίσματα θα επιβιώσουν οι ισχυρότεροι και οι ψυχραιμότεροι.
Γράφει η: Anna Mihail Santorinaiou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου