Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Εισαγγελέας: Οι Χρυσαυγίτες νόμιζαν ότι είναι οι Σπαρτιάτες του Λεωνίδα!


Εισαγγελέας: Οι Χρυσαυγίτες νόμιζαν ότι είναι οι Σπαρτιάτες του Λεωνίδα!
«Αποδεικνύεται ότι η ΧΑ κατέχει παρανόμως όπλα και πυρομαχικά»
«Ο Μιχαλολιάκος λάμβανε τις τελικές αποφάσεις» - «Ουδείς εκ των βουλευτών της ΧΑ ήταν ανυποψίαστος για τις εγκληματικές πράξεις οι οποίες διαπράττονταν σε βάρος πολιτικών αντιπάλων και αλλοδαπών» - Για κακούργημα διώκονται και οι 18 βουλευτές της

Έμμεση απάντηση σε όσους υποστηρίζουν ότι η Δικαιοσύνη ποινικοποίησε την ιδεολογία της Χρυσής Αυγής -επιχείρημα που προβάλλουν συχνά τα μέλη του ναζιστικού κόμματος- δίνει ο εισαγγελέας Εφετών, κ. Ισίδωρος Ντογιάκος, μέσα από την 700 σελίδων πρότασή του, με την οποία ζητά να παραπεμφθούν σε δίκη οι 70, από τους 85 συνολικά κατηγορούμενους -ανάμεσά τους και οι 18 κατηγορούμενοι βουλευτές.
Ο εισαγγελέας αναφέρει κατ' αρχάς ότι «δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί νόμιμο πολιτικό κόμμα η ένωση προσώπων ή η οργάνωση, η οποία, υπό το μανδύα του πολιτικού κόμματος, επιδιώκει την επίτευξη των στόχων της με τη χρήση σωματικής ή ένοπλης βίας, εκτόξευση απειλών κατά της ανθρώπινης ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας οποιουδήποτε πολίτη, με πραγματικό σκοπό την τέλεση αξιοποίνων πράξεων και την περαιτέρω διασάλευση της Δημόσιας Τάξης. Στην περίπτωση αυτή, η λειτουργία ενός τέτοιου κόμματος δεν θα μπορούσε να νομιμοποιήσει την οποιανδήποτε προσβολή, διακινδύνευση ή βλάβη των έννομων αγαθών των πολιτών, αλλά και των εννόμων συμφερόντων του Κράτους».

Και στη συνέχεια ξεκαθαρίζει: «Η ιδεολογία αυτή των ηγετικών στελεχών, οπαδών και φίλων του εν λόγω πολιτικού κόμματος ασφαλώς είναι ποινικά αδιάφορη. Αναφέρεται όμως ιστορικά και μόνο, καθόσον οι προαναφερόμενοι επεδίωξαν να την επιβάλλουν δια βίαιων μέσων και μεθόδων σε όσους ήταν προδήλως ιδεολογικά αντίθετοι ή στοχοποιημένοι με βάση κριτήρια της ιδεολογίας αυτής».

Μάλιστα, κατά τον εισαγγελικό λειτουργό: «Είναι αδιάφορο, αν τα μέλη της έχουν ή όχι κομματική ή οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα και δεν είναι δυνατόν να υποστηριχθεί ότι, αν κάποιος δεν είναι μέλος ενός πολιτικού κόμματος, κατά τους όρους και τις προϋποθέσεις του καταστατικού του, δεν είναι δυνατόν να αποτελέσει μέλος εγκληματικής οργάνωσης, η οποία εκκολάφθηκε στους κόλπους του και δραστηριοποιείται υπό την κάλυψή του».

«Ο Μιχαλολιάκος ήταν ο απόλυτος αρχηγός και είχε απόλυτη γνώση των ενεργειών της ΧΑ»

Επικαλούμενος στοιχεία και από τα κατασχεμένα ηλεκτρονικά αρχεία του Νίκου Μιχαλολιάκου, αλλά και καταθέσεις που εμπεριέχονται στη δικογραφία, ο κ. Ντογιάκος αναφέρει στην πρότασή του πως ο προφυλακισμένος γενικός γραμματέας της ΧΑ είχε την απόλυτη, όπως λέει, εξουσία στην ιεραρχία του ναζιστικού κόμματος και ήταν ενήμερος για όλες τις ενέργειες των στελεχών του.

Μιλάει μάλιστα για «λατρεία» των μελών του κόμματος στο πρόσωπό του.

Αναφέρει χαρακτηριστικά ο εισαγγελέας στο απόσπασμα της πρότασής του, με τίτλο «Αρχηγός»: «Αναφορικά με την ηγεσία της εγκληματικής οργάνωσης, από τα πραγματικά περιστατικά της δικογραφίας, προκύπτει σαφώς η «στρατιωτικού» χαρακτήρα ιεραρχική δομή τη. Ο Γενικός Γραμματέας - Αρχηγός είναι ο Ανώτατος Ηγέτης της και έχει την απόλυτη ευθύνη των τελικών αποφάσεων. Επίσης, από έγγραφο με τίτλο «Ιεραρχία - Δομή Χ.Α.», το οποίο επισυνάπτεται στη δικογραφία με στοιχεία 0648 Παράρτημα 6. 2, βρέθηκε δε στο ηλεκτρονικό αρχείο του υπολογιστή της Ουρανίας ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ και κατασχέθηκε νομότυπα από την αρμόδια Αστυνομική Αρχή, προκύπτει ότι κυρίαρχο και ηγετικό όργανο του κόμματος είναι ο Γενικός Γραμματέας, ο οποίος στην πραγματικότητα επέχει θέση «Αρχηγού», καθώς η εξουσία του είναι απόλυτη, απεριόριστη και αδιαμφισβήτητη. Τη θέση αυτή κατέχει, από της ιδρύσεως του κόμματος μέχρι και σήμερα, ο κατηγορούμενος Νικόλαος ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ. Σε κάθε περίπτωση ο Αρχηγός έχει την απόλυτη ευθύνη των τελικών αποφάσεων».

Όπως αναφέρει ο εισαγγελέας, «για την απόλυτη εξουσία του Γενικού Γραμματέα - Αρχηγού, είναι ενδεικτική η δήλωση του Ευστάθιου ΜΠΟΥΚΟΥΡΑ, Βουλευτή του εν λόγω κόμματος στο Νομό Κορινθίας και ήδη κατηγορουμένου, σε ομιλία του στην Τοπική Οργάνωση της Σαλαμίνας».

Ο εν λόγω βουλευτής δήλωσε ότι: «Δεν έχουμε Πρόεδρο. Έχουμε Αρχηγό, τον ακολουθούμε πιστά, σαν γνήσιοι στρατιώτες και δεν κάνουμε πίσω σε ό,τι και να μας πει. Ακολουθούμε πιστά σε ό,τι μας διατάσσει και εκτελούμε», ενώ σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό σταθμό της Κορίνθου, μετά την εκλογή του ως Βουλευτή δήλωσε απερίφραστα ότι είναι έτοιμος να πεθάνει για τον Αρχηγό. Η απόλυτη εξουσία του «Αρχηγού» του κόμματος προκύπτει με πλήρη ενάργεια και από το προαναφερόμενο έγγραφο του ηλεκτρονικού αρχείου της Ουρανίας ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ, στο οποίο αναφέρεται σαφέστατα, μεταξύ των άλλων, ότι «Ευελπιστούμε να μπορέσουμε να κάνουμε μία μέρα το Ελληνικό Κράτος λειτουργικό, όπως είναι η Χρυσή Αυγή, όπου η θέληση του Αρχηγού επιβάλλεται και εφαρμόζεται άμεσα, χωρίς παρεκκλίσεις και χωρίς ενδοιασμούς».

Ακόμη, ο εισαγγελέας επικαλείται το περιεχόμενο σχετικής εγκυκλίου του κατηγορουμένου Βουλευτή Χρήστου ΠΑΠΠΑ, στην οποία, μεταξύ των άλλων, αναφέρεται «... θα πρέπει να λειτουργήσουμε με τα όργανα του κινήματος , σαν ένας πολιτικός απελευθερωτικός στρατός του Εθνικισμού και να εφαρμόσουμε πιστά την πάγια αρχή του στρατιωτικού δόγματος που λέγεται απαρέγκλιτη πίστη και υπακοή στην Ιεραρχία. Ζήτω η Νίκη. Ζήτω ο Αρχηγός».

«Προσωπολατρεία»

Επιπλέον, σύμφωνα με τον εισαγγελέα: «Η προσωπολατρεία του Αρχηγού προκύπτει και από το έγγραφο με αριθμό 648, που βρέθηκε στο ηλεκτρονικό αρχείο υπολογιστή που έχει κατασχεθεί και περιλαμβάνεται στην υπ’ αριθ. πρωτ. 3022/21/3024-γ Έκθεση Πραγματογνωμοσύνης της ΔΕΕ, Παράρτημα 6.2, το οποίο μάλιστα έχει επικαλεστεί και ο κατηγορούμενος Ευστάθιος ΜΠΟΥΚΟΥΡΑΣ , στο οποίο αναφέρεται, μεταξύ των άλλων, ότι «… Η έννοια του Αρχηγού - Καθοδηγητή στην ιδεολογία μας προσλαμβάνει μεταφυσικό περιεχόμενο. Ως μεταφυσικό περιεχόμενο ορίζουμε την ακράδαντη πίστη όλων των Χρυσαυγιτών πως ο Αρχηγός μας είναι ο Άνθρωπος που θα οδηγήσει την ιδεολογία μας στην Τελική Νίκη εναντίον των δυνάμεων του σκότους που απεργάζονται τον θάνατο του Ελληνισμού και θα οδηγήσει ολόκληρη τη χώρα στη δημιουργία του Γ Ελληνικού Πολιτισμού που όλοι μας ονειρευόμαστε… ο Αρχηγός μας συγκεντρώνει τα θετικά στοιχεία όλων των αγωνιστών της Χρυσής Αυγής πρώτος μεταξύ ομοίων στη αδιάσπαστη φάλαγγα των εθνικιστών… είναι ο άνδρας ο Ερχόμενος ο οποίος θα σαρώσει με την παρουσία του οτιδήποτε σάπιο ταλανίζει και βασανίζει το Ελληνικό Έθνος… στόχος της Χρυσής Αυγής είναι η τελική ταύτιση όσων ομνύουν πίστη στο Αρχηγό , στην ιεραρχία και στην ιδεολογία του κινήματος και όσων δεν ομνύουν ακόμα αυτή την πίστη καθώς και η ιδεολογική επικράτηση των ιδεών της ».

Στη Χρυσή Αυγή η πίστη στον Αρχηγό εκφεύγει του προσώπου του, αναγόμενη σε ένα επίπεδο μεταφυσικής. Πρόκειται για τη λατρεία στον ίδιο το θεσμό του Αρχηγού και επί της ουσίας για την εκδήλωση της απόφασης ενός προσώπου να θέσει όλη του την ύπαρξη υπό τις εντολές του , τόσο του ίδιου όσο και των προσώπων που αυτός καθορίζει. Για παράδειγμα, η παράβαση εντολής του ιεραρχικώς ανωτέρου τιμωρείται γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο , δηλαδή όχι γιατί παρέβης την εντολή του συγκεκριμένου προσώπου , αλλά γιατί παρέβης την εντολή του προσώπου που ο αρχηγός τοποθέτησε στη θέση του εντολέα. Έχει πλήρη εποπτεία, υπό την έννοια ότι οι άνθρωποι που έχουν την εξουσία να οργανώσουν το οτιδήποτε , είναι άνθρωποι απολύτως πιστοί στον Αρχηγό και δεν διανοούνταν να κάνουν κάτι πέρα από τις εντολές του Αρχηγού. Μάλιστα όχι λόγω του φόβου για τυχόν συνέπειες, αλλά λόγω της απόλυτης πίστης τους (βλ. την από 11-6-2014 ένορκη κατάθεση του μάρτυρα Ηλία ΣΤΑΥΡΟΥ ενώπιον της Ειδικής Ανακρίτριας - Εφέτη).

Η ως άνω περιγραφόμενη προσωπολατρική πίστη στον Αρχηγό εκδηλώνεται πανηγυρικά και επισφραγίζεται με τη διαδικασία του «όρκου», σε τελετές μυστικιστικού χαρακτήρα, με οιονεί θρησκευτική κατάνυξη, που οργανώνονται από «πιστά » σ' αυτόν και στην οργάνωση πρόσωπα, συνήθως ανώτερα στην ιεραρχία -κατά την Εαρινή ή Χειμερινή Ισημερία, στην ύπαιθρο, υπό το φως αναμμένων πυρσών.

Τα στελέχη αυτά δημιουργούσαν σε άτομα, νεαρής ηλικίας την πεποίθηση ότι ανελάμβαναν έναν «αγώνα για ολόκληρη την πολιτισμένη ανθρωπότητα» μέχρι «την τελική νίκη ή το θάνατο» , αγώνα για τον οποίο όφειλαν να αντέξουν σε κάθε δυσκολία, προερχόμενη από «εξωτερικούς ή και εσωτερικούς εχθρούς» , οπλισμένοι με «ατσάλινη θέληση και ανδρεία», ώστε να «κοιτάξουν τον προαιώνιο εχθρό στα μάτια και να τον πληξουν χωρίς έλεος», γιατί «στο αγώνα για εθνική επιβίωση δεν νοείται αίσθημα του οίκτου και της δειλίας», επικαλούμενοι «τον καθαγιασμό των ψυχών τους με τα ιερά σύμβολα της αρχέγονης ευρωπαϊκής παράδοσης», «πιστοί στις εντολές του αρχηγοί ως προπομποί ενός νέου κόσμου».

Πλέον του όρκου στον Αρχηγό και τον αγώνα της οργάνωσης, οι ομνύοντες υποβάλλονταν στο φόβο για τις συνέπειες που θα είχε πιθανή καταπάτηση του όρκου τους, με τιμωρία, που μπορεί να έφθανε μέχρι και το θάνατο: «Μπορεί η καταπάτηση ενός όρκου να μην επισύρει νομικές ποινές αλλά οπωσδήποτε έχει ηθικής φύσεως επιπτώσεις και κατά συνέπεια υπάρχει σοβαρή περίπτωση επιβολής μιας άτυπης τιμωρίας στα πλαίσια ηθικών και όχι νομικών κανόνων. Όσο πιο μεγάλη είναι η καταπάτηση του όρκου τόσο πιο αυστηρή θα είναι και η αντιμετώπιση του επίορκου. Για ένα κίνημα ή ομάδα με αυξημένο το αίσθημα της τιμής , του καθήκοντος και της αφοσίωσης, η καταπάτηση του όρκου αποτελεί ζήτημα χειρίστου είδους ατόμου, στο οποίο οι υπόλοιποι ορκισμένοι από οργή και μόνο θα είναι υποχρεωμένοι να τον καταδιώξουν με σιδερένια πυγμή να του καταδείξουν το λάθος... Ζήτω ο Αρχηγός, Ζήτω η Χρυσή Αυγή, Ζήτω ο θάνατος».

«Η Χρυσή Αυγή έχει οπλοστάσιο»

Την άποψη ότι η Χρυσή Αυγή έχει στην κατοχή της όπλα και πυρομαχικά και ας μην έχουν καταφέρει ακόμη οι αρμόδιες αρχές να τα εντοπίσουν, εκφράζει ακόμη ο κ. Ντογιάκος, επικαλούμενος βίντεο και φωτογραφικό υλικό, στο οποίο εμφανίζονται βουλευτές και μέλη του ναζιστικού κόμματος με όπλα, ακόμα και σε εικόνες που προσομοιάζουν με εκπαίδευση.

Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αποδεικνύεται, χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία, η παράνομη κατοχή όπλων και πυρομαχικών από το συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα και από μέλη του, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, παρά τις εκτεταμένες και επίμονες έρευνες, δεν κατέστη εφικτό να εντοπιστεί από τις αρμόδιες Αρχές».

Υπενθυμίζεται ότι σε βάρος του αρχηγού και βουλευτών της Χρυσής Αυγής αποδίδονται κατηγορίες για διακεκριμένη οπλοκατοχή με στόχο τον εφοδιασμό της εγκληματικής οργάνωσης.

«Οι βουλευτές θέλουν να απαξιώσουν τους θεσμούς, όλοι επικροτούν τη βία»

Ο εισαγγελέας είναι καταπέλτης και σε ότι αφορά τη στάση που επέλεξαν να κρατήσουν οι βουλευτές του ναζιστικού κόμματος και απέναντι στους θεσμούς και το Κοινοβούλιο.

Όπως λέει, κανείς δεν αποκήρυξε τη βία και όλοι γνώριζαν για τις εγκληματικές ενέργειες της ΧΑ.

Αναφέρει ο κ. Ντογιάκος: «Οι Βουλευτές οι οποίοι εξελέγησαν, κατά τις εκλογές του έτους 2012 , υπό τη σημαία του πολιτικού κόμματος « ΛΑΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» , συνειδητά επιδιώκουν να απαξιώσουν το Κοινοβούλιο, τους θεσμούς και τις αρχές του Κράτους. Τούτο προκύπτει σαφώς από σχετικές δηλώσεις των ίδιων, οι οποίες είναι καταγεγραμμένες αυτολεξεί παραπάνω , με επαναλαμβανόμενες ανοίκειες με την Κοινοβουλευτική λειτουργία συμπεριφορές και ποικίλους άλλους τρόπους , ήτοι συνεχείς και επαναλαμβανόμενες αντιδεοντολογικές πράξεις , ακραίες φραστικές διατυπώσεις και επιθέσεις, καθώς και προσβλητικές συμπεριφορές σε βάρος των συναδέλφων τους στην αίθουσα του Κοινοβουλίου, αλλά και εκτός αυτού, με δηλώσεις τους και με την αρθρογραφία τους στο τύπο της παράταξή τους. Ουδείς εκ των Βουλευτών του ως άνω πολιτικού κόμματος, είναι σε θέση να ισχυριστεί ευπροσώπως και με πειστικότητα ότι ήταν ανυποψίαστος για τις εγκληματικές πράξεις , οι οποίες εξακολουθητικά και επί μακρό χρονικό διάστημα διαπράττονταν εξ ονόματος και για λογαριασμό του κόμματος στο οποίο ανήκει, σε βάρος των πολιτικών του αντιπάλων και σε βάρος αλλοδαπών»

»Ουδείς εξ αυτών αντέδρασε, έστω και στοιχειωδώς, στην τέλεση έστω και ενός από τα τόσο σοβαρά εγκλήματα που τελέσθηκαν κατά παντός αντιφρονούντα ή στοχοποιημένου ατόμου. Ουδείς εξέφρασε , έστω και τυπικά, ένα λόγο συμπαθείας στα θύματα και στους παθόντες. Αντίθετα, όλοι, ανεξαιρέτως, επιδεικτικά και επανειλημμένα , ο καθένας με τον τρόπο του, άμεσα ή έμμεσα, σιωπηρώς ή δια βοής , αποδέχτηκαν τα διάφορα εγκλήματα και τα αποτελέσματά τους, ενίοτε μάλιστα εγκωμιάζοντας αυτά δημοσίως ή εκθειάζοντας τους δράστες ή ακόμη και στρεφόμενοι φραστικά κατά των παθόντων. Και ασφαλώς όλοι, ανεξαιρέτως, ως Κοινοβουλευτικά στελέχη του, είχαν χαράξει την πολιτική του κόμματος και είχαν εγκρίνει τη δράση του καθώς τους τρόπους και τις μεθόδους εφαρμογής της πολιτικής του αυτής. Η απόλυτη ομοφωνία τους προκύπτει, χωρίς καμία αμφισβήτηση, από το γεγονός ότι όχι μόνο δεν έχει καταγραφεί έστω και μία παραίτηση κάποιου διαφωνούντα, αλλά δεν έχει αρθρωθεί έστω και ένας λόγος αντίθετος στην πολιτική της βίας, πλην ενός Βουλευτή, ο οποίος παραιτήθηκε από το κόμμα και όχι από τη Βουλευτική έδρα λίγο πριν κληθεί σε απολογία».

Νομίζουν ότι είναι οι Σπαρτιάτες του Λεωνίδα ή ο στρατός του Μέγα Αλέξανδρου!


Αναδρομή στη δράση της Χρυσής Αυγής από το 1980 πραγματοποιεί στην πρότασή του ο κ. Ντογιάκος και παρατηρεί ότι η δράση της εντάθηκε μετά το 2008 και άρχισε να κορυφώνεται μετά το 2012 υπό τον «πολιτικό μανδύα» του κόμματος με αιχμή του δόρατος τα «Τάγματα Ασφαλείας».

Αναφέρει χαρακτηριστικά ο εισαγγελέας: «Η εγκληματική δράση της, η οποία είχε σκοπό την αντιμετώπιση δια της βίας των αλλοδαπών, των αντιφρονούντων, αλλά και όσων θεωρούνταν σοβαροί ιδεολογικοί αντίπαλοί της και κατ’ επέκταση τη διάδοση και επιβολή των πολιτικών ιδεών και θεωριών της δια της βίας... εκδηλωνόταν μέσω των Τοπικών Οργανώσεων της και πάντοτε υπό την καθοδήγηση ανώτερου στην ιεραρχία στελέχους της, με βάση οργανωμένο σχέδιο, το οποίο εκτελούσαν τα μέλη των ομάδων κρούσεως, επονομαζόμενα «Τάγματα Εφόδου».

Σε άλλο σημείο της πρότασης του ο κ. Ντογιάκος περιγράφει το πώς έχουν γαλουχηθεί τα μέλη της Χ.Α ως εξής: «Με διαφόρους τρόπους, κυρίως όμως με την εμπρηστική ρητορική τους, τα ηγετικά, κυρίως, στελέχη του κόμματος και όχι μόνο αυτά, είχαν διαμορφώσει στα κατώτερα μέλη και στελέχη των Τοπικών Οργανώσεων, την αταλάντευτη απόφαση να ανταποκρίνονται σε οποιαδήποτε εντολή, οποτεδήποτε, χωρίς αντίρρηση, αμφισβήτηση ή τον παραμικρό, έστω, ενδοιασμό. Πράγματι, όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα, τα άτομα αυτά, χωρίς καμία απολύτως περίσκεψη, κριτική ή στοιχειώδη, έστω, σκέψη και ασφαλώς χωρίς καμία απολύτως αντίρρηση, πειθήνια και άβουλα όργανα των κομματικών επιταγών των ηγετικών στελεχών, έσπευδαν για την εκτέλεση των πάσης φύσεως εντολών, έναντι οποιουδήποτε κόστους και τιμήματος, έτοιμα και πρόθυμα να αφαιρέσουν ακόμη και ανθρώπινες ζωές, υποδυόμενοι τους «στρατιώτες» σε μια φανταστική μάχη, έχοντας γαλουχηθεί και πεισθεί ότι ενεργούσαν σαν τους Σπαρτιάτες του Λεωνίδα ή το στρατό του Μέγα Αλεξάνδρου.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου