Σε φυσιολογικά επίπεδα το άγχος αποτελεί την αντίδραση ενός υγιούς οργανισμού. Σε περιπτώσεις όμως που το άγχος είναι επίμονο σε διάρκεια και ένταση υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί σε σοβαρή ψυχική διαταραχή.
Πώς εντοπίζεται το άγχος στα παιδιά; Οι εκδηλώσεις του άγχους διαφέρουν ανάλογα με την πηγή του. Κοινά συμπτώματα άγχους στην παιδική και εφηβική ηλικία αποτελούν η έντονη μείωση όρεξης για φαγητό, η άρνηση εξόδου από το σπίτι (κυρίως άρνηση του παιδιού να πάει στο σχολείο), οι διαταραχές στον ύπνο, σωματικές ενοχλήσεις (πονοκέφαλος, πόνος στην κοιλιά, έντονη εφίδρωση, τάσεις λιποθυμίας κ.α), έκφραση υπερβολικής ανησυχίας, έντονη απογοήτευση και φόβος αποτυχίας, απομόνωση και αποφυγή κοινωνικών δραστηριοτήτων.
Αν θέλετε να βοηθήσετε το παιδί σας να μάθει να αντιμετωπίζει το άγχος μην πέσετε στην παγίδα της υπερπροστατευτικότητας ή του θυμού γιατί το αποτέλεσμα θα είναι το αντίθετο του επιθυμητού. Για την ακρίβεια αν γίνετε υπερπροστατευτική διατηρείτε και ενισχύετε το άγχος του παιδιού σας οδηγώντας το σε ένα φαύλο κύκλο χαμηλής αυτοεκτίμησης καθώς επιβεβαιώνετε την ανησυχία του ότι δεν είναι ικανό να αντιμετωπίσει τις καταστάσεις που του προκαλούν άγχος. Φυσικά, το ίδιο αναποτελεσματική θα ήταν και μια θυμωμένη ή υποτιμητική αντίδραση απέναντι στο φόβο που βιώνει τα παιδί ιδιαίτερα αν αυτή συνοδευτεί από εξαναγκασμό του να βιώσει τις καταστάσεις που του προκαλούν δυσφορία.
Η καλύτερη τακτική αντιμετώπισης του παιδικού άγχους είναι η επαρκής συναισθηματική υποστήριξη και η ανταπόκριση στις ανάγκες του παιδιού, διαφορετικά ο δεσμός παιδιού και μητέρας δεν είναι ασφαλής με αποτέλεσμα εκείνο να θεωρήσει τον κόσμο γύρο του μη αξιόπιστο και γεμάτο κινδύνους. Πρέπει να γίνετε ο καλύτερος ακροατής του παιδιού και να μην κατακρίνετε τα συναισθήματα του αλλά να τα εκλογικεύετε και να το υποστηρίζετε. Αφού πρώτα εξασφαλίσετε ένα συναισθηματικά υγιές οικογενειακό περιβάλλον για το παιδί σας στη συνέχεια μπορείτε να αντιμετωπίζετε τις αγχώδεις αντιδράσεις του παιδιού με απλούς τρόπους. Αρχικά, να το ενθαρρύνεται να συμμετέχει σε αθλητικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Επίσης, να ενισχύετε (σε λογικό πλαίσιο) την αυτοεκτίμηση του και να το προτρέπετε να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Τέλος, αποτελέστε ένα υγιές πρότυπο για το παιδί αποφεύγοντας αγχώδεις αντιδράσεις μπροστά του.
Σημείωση: Σε κάθε περίπτωση η ενημέρωση σας από έναν ειδικό επιστήμονα σε οτιδήποτε αφορά τον ψυχισμό και την υγεία του παιδιού σας θα ήταν εξαιρετική επιλογή.
Γράφει η Αριστέα Γριβάκου - post4life.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου