τέχνης και απογείωσε την καριέρα του σεναριογράφου και πρωταγωνιστή. Ο λόγος για τον περίφημο «Ρόκυ», την ταινία-σταθμό στην αμερικανική κουλτούρα.
Και μπορεί ο Σιλβέστερ Σταλόνε να συνέδεσε το όνομά του με τον πρωταγωνιστή πυγμάχο σε τέτοιο βαθμό, όσο λίγοι ηθοποιοί κατάφεραν με τους δικούς τους ρόλους, ωστόσο μόνο ρόδινα δεν κύλησαν τα πράγματα μέχρι ο πρώτος «Ρόκυ» να βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες. Στην πραγματικότητα, η ιστορία πίσω από την παραγωγή της ταινίας ήταν ακριβώς όπως και η ζωή του πρωταγωνιστή Μπαλμπόα: μια ιστορία αποφασιστικότητας και αφοσίωσης στους στόχους.
Ας δούμε λοιπόν πώς ο Σταλόνε κατάφερε να γυρίσει τον Ρόκυ...
Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’70, βρήκαν το Σταλόνε να επιθυμεί διακαώς να γίνει ηθοποιός. Παράλληλα, προκειμένου να εξασφαλίζει τα προς το ζην, αναγκάζονταν να κάνει αρκετές δουλειές του ποδαριού: από καθαριστής κλουβιών σε ζωολογικό κήπο μέχρι και softcore πορνογραφική ταινία! Παρά τις συμμετοχές του σε διάφορες ταινίες -ως κομπάρσος βεβαίως-, η οικονομική του κατάσταση διόλου καλή δεν ήταν, με αποκορύφωμα την πώληση χρυσαφικών της συζύγου, καθώς και του σκυλιού του που δεν αδυνατούσε πλέον να φροντίζει.
«Νωρίς στην καριέρα μου ως ηθοποιός, συνειδητοποίησα ότι ο μόνος τρόπος για να αποδείξω την αξία μου, ήταν να γράψω το δικό μου ρόλο, σε δικό μου σενάριο», έχει δηλώσει ο ίδιος.
Η «γέννηση» του Ρόκυ
Ο Σταλόνε ρίχτηκε στη δουλειά και γρήγορα γεννήθηκε ο χαρακτήρας του Ρόκυ. Μια μέρα, ο πεισματωμένος Σιλβέστερ βρέθηκε να παρακολουθεί την αναμέτρηση του μεγάλου πυγμάχου Μοχάμεντ Άλι εναντίον του Chuck Wepner, ενός μέτριου παλαιστή, που κανείς δεν του έδινε πιθανότητες να αντέξει για πάνω από 3 γύρους. Τελικά, ο Wepner διέψευσε τους πάντες, αφού στον 9ο γύρο κατάφερε να ρίξει κάτω τον Άλι. Ο αγώνας συνεχίστηκε, με τον Wepner να δέχεται αλλεπάλληλα χτυπήματα από το θρυλικό πυγμάχο αλλά να καταφέρνει να παραμένει όρθιος!
Τελικά, ο Άλι κέρδισε 19''. πριν την ολοκλήρωση του 19ου και τελευταίου γύρου, αλλά ο Wepner είχε κερδίσει το σεβασμό του κοινού, εμπνέοντας παράλληλα το Σταλόνε, ο οποίος κλείστηκε σπίτι του και μέσα σε λίγες μέρες είχε ολοκληρώσει το σενάριο για τον «Ρόκυ». Και τότε ξεκίνησε η περιπέτεια μέχρι το φιλμ να βγει στο πανί. Και αν υπάρχουν ορισμένες διαφωνίες, για το αν όσα αποκάλυψαν τόσο ο Σταλόνε, όσο και οι άλλοι εμπλεκόμενοι είναι ακριβή, η ιστορία είναι πράγματι ενδιαφέρουσα.
Διαπραγμάτευση για σκληρά νεύρα
«Αρχικά συνάντησα τους Bob Chartoff και Irwin Winkler σε ένα κάστινγκ. Μιλήσαμε λίγο και κατάλαβα ότι δεν ταίριαζα στο ρόλο για τον οποίο έκαναν την οντισιόν. Αλλά φεύγοντας από κει, τους είπα ότι δοκίμαζα τη συγγραφή, πως είχα ένα σενάριο με θέμα την πυγμαχία και αυτοί μου είπαν “φέρε το να το δούμε”», περιγράφει ο Σταλόνε.
Πράγματι, οι δύο παραγωγοί έδειξαν ενδιαφέρον για την ιδέα του Ρόκυ, αλλά υπήρχε ένα βασικό σημείο διαφωνίας και αυτό ήταν για τον ηθοποιό που θα ενσάρκωνε τον πρωταγωνιστή.
Οι δύο παραγωγοί ήθελαν για τον πρωταγωνιστικό ρόλο κάποιον καταξιωμένο ηθοποιό όπως τους Robert Redford, Ryan O'Neal, Burt Reynolds ή τον James Caan. «Μπορούσα να το καταλάβω, αλλά υπήρχε κάτι μέσα μου που μου έλεγε ότι αυτή η ευκαιρία δεν πρόκειται να ξαναπαρουσιαστεί», αφηγείται ο Σταλόνε. Ωστόσο, οι παραγωγοί αν και ήθελαν να κρατήσουν το σενάριο, ήταν ανένδοτοι ως προς τον πρωταγωνιστή. Οι προσφορές τους ξεκίνησαν από 25.000 δολάρια για να ξεπεράσουν τελικά τα 350.000 δολάρια, σε ένα παροιμιώδες παζάρι.
«Σκέφτηκα “τα κατάφερες πραγματικά καλά, δεν χρειάζεσαι πολλά για να ζεις”, καθώς δεν ήμουν με κανέναν τρόπο συνηθισμένος στην καλή ζωή», εξομολογείται ο γνωστός ηθοποιός. Ωστόσο, αποφάσισε να επιμείνει στην αρχική του σκέψη, να αρνηθεί απανωτές προσφορές που όλο και αυξάνονταν και παρά την οικονομική του στενότητα να αρκεστεί σε μια απείρως λιγότερο συμφέρουσα συμφωνία, έχοντας όμως εξασφαλίσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η προσφορά των παραγωγών, ήταν να του δώσουν 35.000 δολάρια για το σενάριο και περίπου 1 εκατ. δολάρια για την παραγωγή της ταινίας, ποσό ιδιαίτερα μικρό μιας και η επιμονή του Σταλόνε να είναι ο ίδιος πρωταγωνιστής, αποτελούσε ρίσκο για την επιτυχία του φιλμ.
Τα γυρίσματα της ταινίας που τίναξε στον αέρα το αμερικανικό box-office
Το πρώτο πράγμα που έκανε, μετά την υπογραφή της συμφωνίας, ήταν να πάει να πάρει πίσω το σκύλο του, που είχε δώσει για 50 δολάρια. Αφού εξήγησε πόσα σήμαινε για τον ίδιο, προσέφερε 100 δολάρια. Ο νέος ιδιοκτήτης αρνήθηκε και ο Σταλόνε αύξησε την προσφορά στα 500 δολάρια. Η απάντηση ήταν και πάλι αρνητική, όπως το ίδιο και στα 1.000 δολάρια. «Ήθελε να με πολεμήσει και είπε πως θα με σκότωνε, ήταν ένας τρελός κοντός τύπος. Δεν μπορούσα να παλέψω μαζί του -θα με συλλάμβαναν- έτσι, προσφέρθηκα να πληρώσω τα διπλά. Τέλος πάντων, 3.000 δολάρια και κάμποσες απειλές αργότερα», ο Σταλόνε πήρε πίσω τον τετράποδο φίλο του, ο οποίος μάλιστα εμφανίζεται και στην ταινία!
Τελικά τα γυρίσματα του «Ρόκυ» ξεκίνησαν και μόνο εύκολα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, μιας και ακόμη την εποχή εκείνη, το 1 εκατ. δολάρια δεν ήταν πολλά χρήματα για μια ταινία. «Εργαζόμασταν με τον Garrett Brown που είχε εφεύρει την Steadicam (σσ. είδος κάμερας), η οποία ήταν πειραματική», θυμάται ο Σταλόνε. Πολλά γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε εξωτερικές τοποθεσίες με κάμερα χειρός, με τη συμμετοχή και συγγενών του Ρόκυ, αφού τα χρήματα δεν επαρκούσαν για την πληρωμή κομπάρσων.
Η ταινία ήταν έτοιμη σε λιγότερο από ένα μήνα, χωρίς να απαιτηθεί υπέρβαση του προϋπολογισμού και το Δεκέμβριο του 1976 ο «Ρόκυ» έβρισκε το δρόμο τους για τις σκοτεινές αίθουσες των ΗΠΑ, σπάζοντας ταμεία και «υποχρεώνοντας» την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου να δώσει στην ταινία 9 υποψηφιότητες για Όσκαρ και τελικά να κερδίσει 3, μεταξύ των οποίων και της Καλύτερης Ταινίας.
Την παραπάνω ιστορία, έχει αφηγηθεί ο ίδιος ο Σταλόνε σε διάφορες συνεντεύξεις του, όπως μπορείτε να δείτε και στα παρακάτω βίντεο, ενώ πτυχές της έχουν αποκαλύψει και άνθρωποι της παραγωγής. Ωστόσο, έχει λεχθεί ότι πρόκειται για εν μέρει φανταστική ιστορία, η οποία κατασκευάστηκε και προωθήθηκε από το τμήμα μάρκετινγκ της εταιρείας παραγωγής United Artists.
Η άλλη άποψη για την ιστορία πίσω από το «Ρόκυ»
Ο Mike Medavoy πρώην πρόεδρος της TriStar Pictures και διευθυντής παραγωγής στην United Artists την εποχή του «Ρόκυ», απορρίπτει ως «χαζομάρες» ορισμένες από τις πτυχές της ιστορίας του Σταλόνε, κυρίως ως προς το σκέλος των διαπραγματεύσεων για την αγορά του σεναρίου και τις συνεχείς αυξητικές προσφορές προκειμένου να μην γίνει ο Σταλόνε πρωταγωνιστής.
«Είναι όλα χαζομάρες. Δεν ήταν ποτέ αλήθεια», έχει δηλώσει ο Medavoy. Όσο για το γεγονός ότι ο Σταλόνε έσπευδε να παρουσιάσει την ιστορία του σε δημοσιογράφους και κριτικούς, ο πρώην πρόεδρος της United Artists, Eric Pleskow, εξηγεί: «Η ιστορία τού ταίριαξε. Τελικά, άρχισε να πιστεύει την ίδια (κατασκευασμένη) ιστορία του».
«Σκεφτήκαμε μια τρομερή διαφημιστική καμπάνια», θυμάται από τη μεριά του ο Gabe Sumner, κατόπιν διευθυντής του τμήματος μάρκετινγκ της United Artists.
Ωστόσο, εκπρόσωποι του Σταλόνε έχουν αρνηθεί ότι η ιστορία είναι πλαστή και επιμένουν στην αρχική εκδοχή του συγγραφέα και πρωταγωνιστή του Ρόκυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου