Μήπως δεν είμαστε εκπαιδευτικοί; Μήπως είμαστε πρώην εκπαιδευτικοί;
Το γεγονός είναι ότι είμαστε ακόμη σε διαθεσιμότητα. Δεκατέσσερις μήνες, όχι ημέρες, μήνες. Όσο ο χρόνος της περσινής χρονιάς κυλούσε, μέσα από προβλήματα της καθημερινότητας που είχατε να αντιμετωπίσετε στο σχολείο, εμείς ήμασταν σε διαθεσιμότητα. Όταν ευχόσασταν «καλές διακοπές» στο τέλος της χρονιάς, εμείς ήμασταν σε διαθεσιμότητα ενώ 85 συνάδελφοι σταμάτησαν να πληρώνονται.
Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς εξετάσεις, συγκρότηση τμημάτων, αναθέσεις, προγραμματισμός εσείς, διαθεσιμότητα εμείς. Οι 85 συνάδελφοι εξακολουθούν να μην πληρώνονται και ταυτόχρονα να μην είναι και απολυμένοι ενώ 342 συνάδελφοι, που δεν θα είναι στις καταστάσεις των πινάκων του ΑΣΕΠ, κινδυνεύουν να απολυθούν και αυτοί. Επιπλέον, άλλοι 370 συνάδελφοι χάνουν την εκπαιδευτική τους ιδιότητα καθώς είναι υπό μετάταξη στα νοσοκομεία και τους βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Μια νέα σχολική χρονιά ξεκινά, η δεύτερη που μας κρατά έξω από τις αίθουσες και μακριά από τους μαθητές μας. Η δεύτερη που μας βρίσκει στους δρόμους να φωνάζουμε και να διεκδικούμε το δίκιο μας. Να ξέρετε αυτό το δίκιο είναι κοινό, παράδειγμα η εξής λογική εξίσωση:
α) Τράπεζα θεμάτων στα Γενικά Λύκεια= διαρροή μαθητών στα ΕΠΑΛ,β) Τράπεζα θεμάτων στα ΕΠΑΛ= διαρροή μαθητών στις Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΕΚ),γ) ΣΕΚ = μη τυπική εκπαίδευση άρα ωρομίσθιοι εκπαιδευτές ενηλίκων και όχι μόνιμοι καθηγητές,δ) Απώλεια μαθητικού δυναμικού από την τυπική εκπαίδευση = απώλεια θέσεων εργασίας μόνιμου προσωπικού.
Ο αγώνας επομένως είναι κοινός και είναι η κατάργηση των ΣΕΚ και η επαναφορά των ειδικοτήτων που καταργήθηκαν στα ΕΠΑΛ με την ταυτόχρονη επαναφορά των εκπαιδευτικών στις θέσεις τους.
Η περσινή σχολική χρονιά χαρακτηρίστηκε από τη μεγάλη απεργία του Σεπτεμβρίου. Ο εκπαιδευτικός κόσμος κατέγραψε πρωτόγνωρα ποσοστά συμμετοχής σε αυτή την απεργία και εν πολλοίς απέτρεψε τις απολύσεις όλων των διαθέσιμων εκπαιδευτικών. Αν ξεκινήσει και αυτή η σχολική χρονιά με τον ίδιο τρόπο, είμαι σίγουρος ότι θα δικαιωθούμε.
Είναι ο μόνος τρόπος για να ακούσουν τη φωνή μας, είμαστε οι μόνοι που μπορούμε με τη συμμετοχή μας να αλλάξουμε την κατάσταση. Πέρα και μακριά από συνδικαλιστικές παρατάξεις ή κομματικές αγκυλώσεις, με μόνο γνώμονα το δίκιο της εκπαιδευτικής κοινότητας. Ας πλαισιώσουμε τις συνελεύσεις στο δεύτερο εικοσαήμερο του Σεπτεμβρίου και ας διεκδικήσουμε το κοινό μας δίκιο.
Καλή σχολική χρονιά συνάδελφοι...
Δημήτρης Σακατζής,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου