Μετά την "σφαγή" της Κύπρου...η Σιέρα Λεόνε - ΧΑΛΑΡΑΑΑ

Μετά την "σφαγή" της Κύπρου και πριν καλά καλά μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της ζημιάς που θα φέρει αυτή.

Μετά την 7χρονη "πείνα" της Ελλάδας, τα μνημόνια που έχουν γίνει πια σειρά με επεισόδια δραματικά.

Μέσα στο κλίμα της ανασφάλειας για την επιβίωση και την οικονομική ανέχεια που με τόσο βίαιο τρόπο πολλά νοικοκυριά μέσα σε μια νύχτα μεταπηδούν στην ανέχεια. 

Υπάρχει και ένα τηλεοπτικό κανάλι που φροντίζει για την ψυχολογική υποστήριξη και

ανόρθωση του ηθικού του λαού μας, στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Τους απασχόλησαν σημαντικά ποια θα είναι η καλύτερη θεραπεία για ένα τόσο προβληματισμένο λαό, επιχειρηματίες που δεν ξέρουν αν θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα και πως θα μπορέσουν να υπερπηδήσουν την μεγάλη καταστροφή.

Πρόκειται για το κανάλι που ανήκει σε κάποιον που κατάγεται από την βασανισμένη Κύπρο και ξέρει ακριβώς τι θα μπορούσε να μας βοηθήσει να ξυπνήσουμε από το σοκ και να βγούμε από την θλίψη που μας βύθισε η συνεχιζόμενη για μέρες εναγώνια διαδικασία των διαπραγματεύσεων της Κύπρου που άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου για όλο το τραπεζικό και οικονομικό σύστημα.

Αποφάσισαν λοιπόν να δείξουν ένα ντοκιμαντέρ που θα μας δείξει την πραγματικότητα που επικρατεί σε μια από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου -την Σιέρα Λεόνε- ΑΚΡΙΒΩΣ την στιγμή που το είχαμε τόση ανάγκη.

Πρωταγωνιστής δεν είναι άλλος από τον επικεφαλής της εκπομπής που μας έχει συνηθίσει να "διυλίζει τον κώνωπα¨ και είναι έτοιμος να εξηγήσει πάντα από την "σωστή" γωνία τα γεγονότα. Αυτός ο τρόπος παρουσίασης των γεγονότων από μέρους τους μας οδήγησε σε αυτό το άρθρο.

Άφησε, λοιπόν την "αρβύλα" του, έβαλε τις μπότες και την αμφίεση του Γκάουλαϊτερ, την ένοπλη συνοδεία πήρε τα γυαλιά ηλίου του και το δορυφορικό του τηλέφωνο κάτω από την "ασπίδα" της διεθνούς οργάνωσης ActionAid και έκανε την μεγάλη "Βουτιά σε μια άλλη πραγματικότητα". Αυτό έγινε τον Οκτώβριο του 2012.

Για την ξεχωριστή αυτή εμπειρία του, ο Αντώνης Κανάκης δήλωσε: 

"Για μένα ήταν ένα ταξίδι και ένα μάθημα ζωής που επιθυμώ να το μοιραστώ με όσους περισσότερους μπορώ. Για το ντοκιμαντέρ αυτό δουλέψαμε με πολλή αγάπη και θεωρώ ότι έχει ένα ιδιαίτερο και συναισθηματικό αποτέλεσμα. Έχω φέρει μαζί μου εμπειρίες και δυνατές εικόνες. Αφηγηματικά και βέβαια μαζί με δυνατές μουσικές, έβαλα τα δυνατά μου για να μεταφέρω αυτό που έζησα. Θα μπορούσαμε να δείξουμε τις πιο ακραίες περιπτώσεις θανάτων από λιμοκτονίες ή ασθένειες, περιπτώσεις που στην Αφρική κάθε άλλο παρά λίγες δεν είναι, αλλά προτιμήσαμε να επικεντρωθούμε στη μέση καθημερινότητα, στις συνθήκες φτώχειας δηλαδή υπό τις οποίες ζουν καθημερινά πολλά εκατομμύρια συνάνθρωποί μας στον πλανήτη. Το ντοκιμαντέρ έχει κινηματογραφηθεί σε high definition, αλλά αυτό που σίγουρα είναι σε high definition είναι τα συναισθήματα που μεταφέρει. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την ActionAid για την τιμή, την ευκαιρία και την πολύτιμη βοήθεια που μου προσέφερε".

Απολαύσαμε ένα άνθρωπο να "χαζεύει αυτά τα τσακαλάκια που έχουν απίστευτο σεβασμό που δεν έχουν τίποτα αλλά δεν γκρινιάζουν για τίποτα..." 

Απολαύσαμε τους συνειρμούς των συγκρίσεων με την Ελλάδα για σκουπίδια, για αδέσποτα, για φιλοξενία για εξυπνάδα μικρών παιδιών για χαρούμενα πρόσωπα, για φτώχεια

Θα μου πείτε. Τι το κακό μπορεί να έχει αυτό;  Έχουν προβληθεί άπειρα παρόμοια ντοκιμαντέρ και έχουν κάνει το ίδιο πάρα πολλά σημαίνοντα πρόσωπα. 

Ο προβληματισμός μας είναι η ΣΤΙΓΜΗ!!!

Είναι σίγουρο ότι όλοι μας μετά από αυτή την εκπομπή θα κοιτάξουμε τα παιδιά μας με μάτια βουρκωμένα και θα σκεφτούμε, "Ευτυχώς δεν ζούμε σε τέτοιες συνθήκες" ή μη μήπως μας πέρασε η σκέψη "Ωχ, λες να γίνουμε έτσι;"

Είπε ότι το έκανε ανάγκη το "πόση ανάγκη έχουν να πιστέψουν ότι οποιοσδήποτε λευκός επισκέπτης θα τους λύσει όλα τους τα προβλήματα."

Γιατί αυτό έπρεπε να το δούμε σήμερα; Πριν πάει εκεί γιατί δεν πήγε στην Ελληνική Σιέρα Λεόνε, σε ένα καταυλισμό των Ρομά ή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των λαθρομεταναστών; Αν το έκανε ένα δημοσιογράφος που μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες εκπομπές δεν θα ξένιζε καθόλου. Άλλωστε η δυστυχία έχει φτάσει δίπλα στην πόρτα μας.

Το βασικό, πάντως που ενοχλεί είναι η ΣΤΙΓΜΗ!!!

Εμείς ποιόν πρέπει να περιμένουμε έναν αράπη, ένα κίτρινο ή ένας Άραβα να μας σώσει; Αυτούς τους έχουμε κλείσει ήδη σε "καταυλισμούς". 

Ποιος θα είναι  για μας ο σωτήρας;

Οι απαντήσεις δικές σας....

"Το ντοκιμαντέρ είναι αφιερωμένο στην Ευρωπαϊκή κρίση" 

- έτσι τελείωσε....