Το
Μετρό Θεσσαλονίκης είναι σήμερα το μεγαλύτερο δημόσιο έργο σε όλη τη
χώρα. Με προϋπολογισμό 1,1 δις ευρώ είναι μακράν το πιο σημαντικό έργο.
Αυτό είναι το πρώτο χαρακτηριστικό καθώς το δεύτερο είναι πως είναι και
το πιο «προβληματικό» δημόσιο έργο.
Η
ιστορία του χάνεται στο 1993 όταν έγινε μια πρώτη προσπάθεια να
δημοπρατηθεί χωρίς καμία επιτυχία. Το 2004 το έργο του Μετρό βγαίνει
στην επιφάνεια και μετά το σχετικό διαγωνισμό το έργο καταλήγει στην
κοινοπραξία ΑΕΓΕΚ IMPREGILO-ANSALDO T.S.F.-SELI-ANSALDOBREDA και
υπογράφηκε στις 7 Απριλίου 2006.
Στα
τέλη Ιουνίου του ίδιου έτους ξεκίνησε η κατασκευή του έργου. Από τότε
και μέχρι σήμερα τα προβλήματα είναι πανταχού παρόντα. Ο λανθασμένος
τρόπος δημοπράτησης του έργου με την μέθοδο της μελέτης-κατασκευής έχει
φέρει τραγικές καθυστερήσεις στην ωρίμανση της κατασκευής του.
Χαρακτηριστικό
είναι πως τον επόμενο μήνα το Μετρό Θεσσαλονίκης έπρεπε να ξεκινήσει
την εμπορική του λειτουργία αλλά είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν το έργο
ολοκληρωθεί το 2016 καθώς είναι εξέλιξη οι αρχαιολογικές ανασκαφές ενώ
υπάρχουν σταθμοί που ακόμα δεν έχει ξεκινήσει η εργοταξιακή κατάληψη…
Τα
προβλήματα όμως επεκτείνονται στις απαλλοτριώσεις, στη λανθασμένη
χωροθέτηση σταθμών με χαρακτηριστική περίπτωση του σταθμού ΑΝΑΛΗΨΗ που
τα μπαλκόνια είναι τόσο κοντά στο εργοτάξιο που δεν μπορεί να
λειτουργήσει μεγάλο μηχάνημα.
Εξίσου
ανατρεπτικό είναι και το πρόβλημα με την κατασκευή του σταθμού
ΠΑΠΑΦΕΙΟ που λόγω κόντρας με τον ..Μητροπολίτη της πόλης αναβλήθηκε
προσωρινά η κατασκευή του και ο μετροπόντικας πέρασε χωρίς να έχει
κατασκευαστεί το κέλυφος του σταθμού με αποτέλεσμα μόνο από αυτό το
γεγονός να ανέβει το κόστος κατά περίπου 15εκ.ευρώ.
Μεγάλα
είναι και τα προβλήματα της κατασκευάστριας εταιρείας με αποτέλεσμα να
έχουμε ως καθημερινό φαινόμενο την αντίδραση των εργαζομένων με
αποκορύφωμα την φετινή χρονιά που ουσιαστικά το έργο υπολειτουργεί εδώ
και μήνες.
Πλέον
με τα χρονοδιαγράμματα να είναι απλά κουρελόχαρτα κανείς δεν μπορεί να
κάνει μία ασφαλή πρόβλεψη για την εξέλιξη ενός έργου που ξεκίνησε ως
όνειρο για την πόλη και έχει μετατραπεί σε εφιάλτη δίχως τέλος. Το
τελευταίο χρονοδιάγραμμα μιλά για τον Νοέμβριο του 2016 όμως είναι
ιδιαίτερα επισφαλές.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ- ΠΡΟΟΔΟΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
Το
έργο της κατασκευής της βασικής γραμμής του Μετρό Θεσσαλονίκης
αποτελείται από διπλή υπόγεια σήραγγα μονής τροχιάς 9,6χλμ και 13
σταθμούς από το κέντρο μέχρι τα ανατολικά στις παρυφές της πόλης. Με τη
λειτουργία του 250.000 επιβάτες θα το χρησιμοποιούν καθημερινά.
Η
κατασκευή του Μετρό της Θεσσαλονίκης θα υπερέχει τεχνολογικά από εκείνη
των γραμμών 2 και 3 της Αθήνας ενώ έχει ως πρότυπο το Μετρό της
Κοπεγχάγης ακολουθώντας το ίδιο μοντέλο. Οι ταχύτητες που θα αναπτύσουν
οι συρμοί είναι 80χλμ/ώρα αλλά πρόβλημα θα είναι η μικρή απόσταση
μεταξύ των σταθμών που σε κάποιες περιπτώσεις είναι ανά 500 μέτρα.
Οι
σταθμοί που θα κατασκευαστούν είναι οι: ΝΕΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ,
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, ΣΙΝΤΡΙΒΑΝΙ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ,
ΦΛΕΛΙΜΝΓΚ, ΠΑΠΑΦΕΙΟ, ΑΝΑΛΗΨΗ, ΠΑΤΡΙΚΙΟΥ, ΒΟΥΛΓΑΡΗ, ΝΕΑ ΕΛΒΕΤΙΑ.
Όλοι
οι σταθμοί κατασκευάζονται με κεντρική αποβάθρα μήκους 60 μέτρων ενώ θα
υπάρχουν θύρες ασφαλείας που θα ανοίγουν μόνο με την έλευση του Συρμού.
Συνολικά 18 υπεραυτόματοι συρμοί θα κυκλοφορούν στην βασική γραμμή του
Μετρό. Όλοι οι σταθμοί θα διαθέτουν ανελκυστήρες, κυλιόμενες σκάλες και
θα έχουν πλήρη πρόσβαση στα ΑμΕΑ.
Μέχρι
σήμερα έχει πραγματοποιηθεί το 74% των αρχαιολογικών ανασκαφών. Οι δύο
Μετροπόντικες έχουν διανοίξει τα 6χλμ από τα συνολικά 9,6χλμ του έργου ή
το 73% του συνολικού μήκους, έχοντας μόνο το ανατολικό τμήμα ως
υπόλοιπο. Και οι δύο μετροπόντικες έχουν παραμείνει στο σταθμό ΑΝΑΛΗΨΗ.
Οι
σταθμοί οι οποίοι παραμένουν χωρίς εργοτάξιο είναι οι ΠΑΤΡΙΚΙΟΥ,
ΒΟΥΛΓΑΡΗ, ΝΕΑ ΕΛΒΕΤΙΑ. Φέτος ξεκίνησε και η κατασκευή των Συρμών του
Μετρό που κατασκευάζονται στην Ιταλία. Η συνολική πρόοδος του έργου 6
χρόνια μετά την έναρξη των εργασιών είναι μόλις 25%.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου