Ιδιαίτερα
χαμηλά ποσοστά παρουσιάζει η αξιοποίηση βιομηχανικών παραπροϊόντων στην
Ελλάδα τη στιγμή που θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην προστασία
και αειφορία του περιβάλλοντος.
Υλικά
όπως ιπτάμενες τέφρες και λοιπά παραπροϊόντα των λιγνιτικών σταθμών της
ΔΕΗ, σκωρίες χαλυβουργείων, ερυθρά ίλυς από την επεξεργασία βωξίτη για
την παραγωγή αλουμινίου, μπάζα βιομηχανίας μαρμάρου, οικοδομικά
-ασφαλτικά απορρίμματα, τέφρα ρυζιού, ελαστικά, θα μπορούσαν να
επαναχρησιμοποιηθούν και να αποτελέσουν μία εναλλακτική οικονομική και
οικολογική πρόταση στη δόμηση.
«Ωστόσο,
απουσιάζει η πολιτική βούληση για την αποτελεσματικότερη διαχείριση των
βιομηχανικών παραπροϊόντων» αναφέρει στο ΑΜΠΕ η Ιωάννα Παπαγιάννη,
καθηγήτρια ΑΠΘ και διευθύντρια του Εργαστηρίου Δομικών Υλικών στο Τμήμα
Πολιτικών Μηχανικών, με αφορμή το 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο «Aξιοποίηση
Βιομηχανικών Παραπροϊόντων στη Δόμηση» που πραγματοποιείται στη
Θεσσαλονίκη.
Το
συνέδριο διοργανώνεται από τη Μη Κερδοσκοπική Επιστημονική Εταιρεία
Έρευνας & Ανάπτυξης Εφαρμογών Βιομηχανικών Παραπροϊόντων (ΕΒΙΠΑΡ) σε
συνεργασία με το ΤΕΕ / Τμήμα Δ. Μακεδονίας και την ΑΝΚΟ Αναπτυξιακή Δ.
Μακεδονίας Α.Ε. , με στόχο την παρουσίαση της έρευνας και των δυνατών
εφαρμογών σχετικά με τα βιομηχανικά παραπροϊόντα στη δόμηση, υπό το
πρίσμα της οικονομικής ύφεσης και των περιβαλλοντικών απαιτήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου