Το δημόσιο αργεί αλλά δε …λησμονεί! Για μία υπόθεση που κοντεύει τα 100 χρόνια αλλά ακόμη δεν έχει κλείσει και απασχολεί κληρονόμους ακτημόνων καλλιεργητών των Σπάτων, που
ξαφνικά βρέθηκαν, χωρίς περιουσία, κατατέθηκε αναφορά από τον βουλευτή του Ποταμιού, Αττικής, Γιώργο Μαυρωτά. Το θέμα αφορά περίπου 6.000 κατοίκους του οικισμού Αγίας Κυριακής Δήμου Σπάτων, οι οποίοι βρέθηκαν τελικά να ψάχνουν χαρτιά για την οριστική διανομή του αγροκτήματος Βουρβά Αττικής.
Για του λόγου το αληθές, σύμφωνα με όσα υποστηρίζει ο βουλευτής του Ποταμιού, πρόκειται για τις λεγόμενες εποικιστικές εκτάσεις του αγροκτήματος Βουρβά και η υπόθεσή ανάγεται στην απόφαση που πήρε η Επιτροπή Απαλλοτριώσεων, παρά του Πρωτοδικείου Αθηνών το 1921!
Σύμφωνα με αναφορά που κατατέθηκε προς τους συναρμόδιους υπουργούς Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο και Αγροτικής Ανάπτυξης, Ευάγγελο Αποστόλου τότε διατηρήθηκε η διάταξη του άρθρου 17 του Συντάγματος και τηρήθηκε η αποπληρωμή τιμήματος με στόχο να έχουν γη ακτήμονες καλλιεργητές των Σπάτων. Έτσι, απαλλοτριώθηκε έκταση 14.966, 250 στρεμμάτων στο κτήμα Βουρβά Αττικής, που ανήκε στην ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής Πεντέλης.
Την έκταση αυτή η Επιτροπή Οριστικής Διανομής 1923-1933 τη διέθεσε, όπως σημειώνει ο κ.Μαυρωτάς, εξ ολοκλήρου στο Συνεταιρισμό Αποκατάστασης Ακτημόνων Καλλιεργητών (ΣΑΑΚ) Σπάτων , που ήταν νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και στα μέλη του ανεξαρτήτως επίδεκτης ή ανεπίδεκτης καλλιέργειας για τη δημιουργία βιώσιμου αγροτικού κλήρου.
Μετά τη διάλυση του συνεταιρισμού οι κοινόχρηστες και αδιάθετες εκτάσεις μεταβιβάστηκαν στο δήμο Σπάτων (ΦΕΚ 60/Β/21/2/1962) , βάσει του νόμου 6448/1935. Με το νόμο του ΄35,όπως υποστηρίζει ο κ.Μαυρωτάς, το δημόσιο δεν υπήρξε κύριος αυτών των εκτάσεων ή τμήματος αυτών ενώ με τις απαλλοτριώσεις στο αεροδρόμιο των Σπάτων την περίοδο 1978-1983 αναγνωρίστηκε από το ελληνικό Δημόσιο ότι η κυριότητα ανήκει στους ανθρώπους που είχαν αυτά τα χωράφια και τους δόθηκε νόμιμη αποζημίωση (τεμάχιο 819, οικισμός Αγίας Κυριακής Σπάτων). Αλλά την ίδια στιγμή μια άλλη υπηρεσία αυτή της Νομαρχίας ήρθε να τους ζητήσει πως πρόκειται για περιουσία του Δημοσίου.
Συγκεκριμένα, όπως υπογραμμίζει ο βουλευτής του Ποταμιού, το Τμήμα Πολιτικής Γης της Διεύθυνσης Γεωργίας της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής με επιστολή της το 2003 προς το Εθνικό Κτηματολόγιο, δήλωσε τις μικροιδιοκτησίες των ανθρώπων αυτών, ως «δήθεν περιουσία του Δημοσίου», χωρίς όμως όπως λέει αυτό να συνοδεύεται από γνωμάτευση νομικής ή άλλης υπηρεσίας.
Σύμφωνα με καταγγελία του Σωματείου Ιδιοκτητών (Κατόχων) των Χερσολιβαδικών και Χέρσων Κοινών Αγροτεμαχίων το θέμα αφορά περίπου 6.000 μικροιδιοκτήτες του οικισμού Αγίας Κυριακής Δήμου Σπάτων οι οποίοι ενώ απέκτησαν νομότυπα το ακίνητο ως καθολικοί ή ειδικοί διάδοχοι των ακτημόνων γεωργών των Σπάτων μετά την οριστική διανομή του 1923 τώρα καλούνται να τρέχουν στα δικαστήρια επειδή καθυστέρησε στο παρελθόν η έκδοση των αντίστοιχων παραχωρητηρίων!
Άννα Στεργίου - www.ypaithros.gr
ξαφνικά βρέθηκαν, χωρίς περιουσία, κατατέθηκε αναφορά από τον βουλευτή του Ποταμιού, Αττικής, Γιώργο Μαυρωτά. Το θέμα αφορά περίπου 6.000 κατοίκους του οικισμού Αγίας Κυριακής Δήμου Σπάτων, οι οποίοι βρέθηκαν τελικά να ψάχνουν χαρτιά για την οριστική διανομή του αγροκτήματος Βουρβά Αττικής.
Για του λόγου το αληθές, σύμφωνα με όσα υποστηρίζει ο βουλευτής του Ποταμιού, πρόκειται για τις λεγόμενες εποικιστικές εκτάσεις του αγροκτήματος Βουρβά και η υπόθεσή ανάγεται στην απόφαση που πήρε η Επιτροπή Απαλλοτριώσεων, παρά του Πρωτοδικείου Αθηνών το 1921!
Σύμφωνα με αναφορά που κατατέθηκε προς τους συναρμόδιους υπουργούς Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο και Αγροτικής Ανάπτυξης, Ευάγγελο Αποστόλου τότε διατηρήθηκε η διάταξη του άρθρου 17 του Συντάγματος και τηρήθηκε η αποπληρωμή τιμήματος με στόχο να έχουν γη ακτήμονες καλλιεργητές των Σπάτων. Έτσι, απαλλοτριώθηκε έκταση 14.966, 250 στρεμμάτων στο κτήμα Βουρβά Αττικής, που ανήκε στην ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής Πεντέλης.
Την έκταση αυτή η Επιτροπή Οριστικής Διανομής 1923-1933 τη διέθεσε, όπως σημειώνει ο κ.Μαυρωτάς, εξ ολοκλήρου στο Συνεταιρισμό Αποκατάστασης Ακτημόνων Καλλιεργητών (ΣΑΑΚ) Σπάτων , που ήταν νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και στα μέλη του ανεξαρτήτως επίδεκτης ή ανεπίδεκτης καλλιέργειας για τη δημιουργία βιώσιμου αγροτικού κλήρου.
Μετά τη διάλυση του συνεταιρισμού οι κοινόχρηστες και αδιάθετες εκτάσεις μεταβιβάστηκαν στο δήμο Σπάτων (ΦΕΚ 60/Β/21/2/1962) , βάσει του νόμου 6448/1935. Με το νόμο του ΄35,όπως υποστηρίζει ο κ.Μαυρωτάς, το δημόσιο δεν υπήρξε κύριος αυτών των εκτάσεων ή τμήματος αυτών ενώ με τις απαλλοτριώσεις στο αεροδρόμιο των Σπάτων την περίοδο 1978-1983 αναγνωρίστηκε από το ελληνικό Δημόσιο ότι η κυριότητα ανήκει στους ανθρώπους που είχαν αυτά τα χωράφια και τους δόθηκε νόμιμη αποζημίωση (τεμάχιο 819, οικισμός Αγίας Κυριακής Σπάτων). Αλλά την ίδια στιγμή μια άλλη υπηρεσία αυτή της Νομαρχίας ήρθε να τους ζητήσει πως πρόκειται για περιουσία του Δημοσίου.
Συγκεκριμένα, όπως υπογραμμίζει ο βουλευτής του Ποταμιού, το Τμήμα Πολιτικής Γης της Διεύθυνσης Γεωργίας της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής με επιστολή της το 2003 προς το Εθνικό Κτηματολόγιο, δήλωσε τις μικροιδιοκτησίες των ανθρώπων αυτών, ως «δήθεν περιουσία του Δημοσίου», χωρίς όμως όπως λέει αυτό να συνοδεύεται από γνωμάτευση νομικής ή άλλης υπηρεσίας.
Σύμφωνα με καταγγελία του Σωματείου Ιδιοκτητών (Κατόχων) των Χερσολιβαδικών και Χέρσων Κοινών Αγροτεμαχίων το θέμα αφορά περίπου 6.000 μικροιδιοκτήτες του οικισμού Αγίας Κυριακής Δήμου Σπάτων οι οποίοι ενώ απέκτησαν νομότυπα το ακίνητο ως καθολικοί ή ειδικοί διάδοχοι των ακτημόνων γεωργών των Σπάτων μετά την οριστική διανομή του 1923 τώρα καλούνται να τρέχουν στα δικαστήρια επειδή καθυστέρησε στο παρελθόν η έκδοση των αντίστοιχων παραχωρητηρίων!
Άννα Στεργίου - www.ypaithros.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου