Σκοπός τους, να παρουσιάσουν από κοινού το έργο «Η Παγωμένη Θεατρίνα», αλλά και τραγούδια τους που έχουν αγαπηθεί από το κοινό, σε μία μουσική παράσταση με τον τίτλο «Να πλημμυρίσει ο κόσμος φως».
«Η παγωμένη θεατρίνα» θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο ιστορικό θέατρο Παλλάς κάτω από την μπαγκέτα του Δημήτρη Παπαδημητρίου, όπως ακριβώς είχε παρουσιαστεί πριν χρόνια το «Λουλούδι στη φωτιά».
Η Φωτεινή Δάρρα από την πλευρά της θα τραγουδήσει ξανά Νίκο Γκάτσο, μετά τις μεγάλες επιτυχίες «Τρέχει το νερό» και «Παρασκευή μεγάλη».
Ο σπουδαίος Έλληνας ποιητής, μεταφραστής και στιχουργός, Νίκος Γκάτσος, όσο βρισκόταν εν ζωή, εξέδωσε μόνο την ποιητική σύνθεση «Αμοργός» (Αετός, 1943), η οποία θεωρείται ως η κορυφαία δημιουργία του ελληνικού υπερρεαλισμού με τεράστια επίδραση στους νεότερους ποιητές.
Έκτοτε δημοσίευσε τρία ακόμη ποιήματα: το «Ελεγείο» (1946, περ. Φιλολογικά Χρονικά), το «Ο ιππότης κι ο θάνατος» (1947, περ. Μικρό Τετράδιο), που από το 1969 και μετά περιέχονται στο βιβλίο «Αμοργός», και το «Τραγούδι του παλιού καιρού» (1963, περ. Ο Ταχυδρόμος), αφιερωμένο στον Γιώργο Σεφέρη.
Η μεγαλύτερη, ωστόσο, συνεισφορά του Γκάτσου είναι στο τραγούδι ως στιχουργού. Κατόρθωσε να φέρει την ποίηση στον στίχο και μπόρεσε να δώσει, κυρίως μέσω της συνεργασίας του με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον κανόνα του ποιητικού τραγουδιού.
Συνεργάστηκε, επίσης, με τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Δήμο Μούτση, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, τον Χριστόδουλο Χάλαρη, καθώς και με νεώτερους συνθέτες. Γράφοντας συνήθως πάνω στη μελωδία, με πρώτο το «Χάρτινο το φεγγαράκι», μίλησαν στις καρδιές του κόσμου πολλά μεμονωμένα τραγούδια του, καθώς κυκλοφορούσαν σε δισκάκια 45 στροφών, αλλά και ως αυτούσιοι κύκλοι, όπως η «Μυθολογία» (1965), το «Ένα μεσημέρι» (1966), η «Επιστροφή» (1970), το «Σπίτι μου σπιτάκι μου» (1972), οι «Δροσουλίτες» 1975, η «Αθανασία» (1976), «Τα παράλογα» (1976), το «Ρεμπέτικο» (1983), η «Ενδεκάτη εντολή» (1985) ή οι «Αντικατοπτρισμοί» (1993). Το σύνολο του στιχουργικού του έργου βρίσκεται συγκεντρωμένο στον τόμο «Όλα τα τραγούδια» (εκδ. Πατάκη, 1999).
«Η παγωμένη θεατρίνα» είναι το τρίτο κατά σειρά έργο του Νίκου Γκάτσου που μελοποιεί ο συνθέτης Δ. Παπαδημητρίου -έχουν προηγηθεί το «Λουλούδι στη φωτιά» και οι «Μέρες Επιταφίου»- και αποτελεί ένα έργο επίκαιρο για τα όσα βιώνουμε στις μέρες μας, μέσα από την προφητική ματιά του Αρκάδιου δημιουργού. Αποτελεί κατ' ουσίαν μία ακόμη παρακαταθήκη του μεγάλου ποιητή και στιχουργού που δεν πρόλαβε να συνθέσει ο Μάνος Χατζιδάκις και ήταν γραμμένο για τον Γιώργο Μαρίνο.
Στο πλευρό των δύο καλλιτεχνών θα βρεθεί ο Θανάσης Αλευράς, ενώ θα παίξει το Εργαστήρι Ελληνικής Μουσικής του Δήμου Αθηναίων και η Λαϊκή ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής. Μεταξύ άλλων στην παράσταση θα παρουσιαστούν τραγούδια από την κοινή μουσική δημιουργία του Δημήτρη Παπαδημητρίου και της Φωτεινής Δάρρα, αλλά και κομμάτια που χαρακτηρίζουν τη μέχρι τώρα πορεία τους μέσα από μεγάλες συνεργασίες με ερμηνευτές και σπουδαίους συνθέτες.
Νικόλαος Μπάρδης
Έκτοτε δημοσίευσε τρία ακόμη ποιήματα: το «Ελεγείο» (1946, περ. Φιλολογικά Χρονικά), το «Ο ιππότης κι ο θάνατος» (1947, περ. Μικρό Τετράδιο), που από το 1969 και μετά περιέχονται στο βιβλίο «Αμοργός», και το «Τραγούδι του παλιού καιρού» (1963, περ. Ο Ταχυδρόμος), αφιερωμένο στον Γιώργο Σεφέρη.
Συνεργάστηκε, επίσης, με τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Δήμο Μούτση, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, τον Χριστόδουλο Χάλαρη, καθώς και με νεώτερους συνθέτες. Γράφοντας συνήθως πάνω στη μελωδία, με πρώτο το «Χάρτινο το φεγγαράκι», μίλησαν στις καρδιές του κόσμου πολλά μεμονωμένα τραγούδια του, καθώς κυκλοφορούσαν σε δισκάκια 45 στροφών, αλλά και ως αυτούσιοι κύκλοι, όπως η «Μυθολογία» (1965), το «Ένα μεσημέρι» (1966), η «Επιστροφή» (1970), το «Σπίτι μου σπιτάκι μου» (1972), οι «Δροσουλίτες» 1975, η «Αθανασία» (1976), «Τα παράλογα» (1976), το «Ρεμπέτικο» (1983), η «Ενδεκάτη εντολή» (1985) ή οι «Αντικατοπτρισμοί» (1993). Το σύνολο του στιχουργικού του έργου βρίσκεται συγκεντρωμένο στον τόμο «Όλα τα τραγούδια» (εκδ. Πατάκη, 1999).
«Η παγωμένη θεατρίνα» είναι το τρίτο κατά σειρά έργο του Νίκου Γκάτσου που μελοποιεί ο συνθέτης Δ. Παπαδημητρίου -έχουν προηγηθεί το «Λουλούδι στη φωτιά» και οι «Μέρες Επιταφίου»- και αποτελεί ένα έργο επίκαιρο για τα όσα βιώνουμε στις μέρες μας, μέσα από την προφητική ματιά του Αρκάδιου δημιουργού. Αποτελεί κατ' ουσίαν μία ακόμη παρακαταθήκη του μεγάλου ποιητή και στιχουργού που δεν πρόλαβε να συνθέσει ο Μάνος Χατζιδάκις και ήταν γραμμένο για τον Γιώργο Μαρίνο.
Στο πλευρό των δύο καλλιτεχνών θα βρεθεί ο Θανάσης Αλευράς, ενώ θα παίξει το Εργαστήρι Ελληνικής Μουσικής του Δήμου Αθηναίων και η Λαϊκή ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής. Μεταξύ άλλων στην παράσταση θα παρουσιαστούν τραγούδια από την κοινή μουσική δημιουργία του Δημήτρη Παπαδημητρίου και της Φωτεινής Δάρρα, αλλά και κομμάτια που χαρακτηρίζουν τη μέχρι τώρα πορεία τους μέσα από μεγάλες συνεργασίες με ερμηνευτές και σπουδαίους συνθέτες.
Νικόλαος Μπάρδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου