ΜΑΡΑΘΩΝ - ψηφίζω «I have a dream» για τον Μαραθώνα

του Περικλή Βυλτανιώτη

Παρακολουθώντας απόψε το Δημοτικό Συμβούλιο, αναρωτιόμουν, αν οι επαγγελματίες ή οι ερασιτέχνες πολιτικοί είναι καλύτεροι για τον τόπο μας. 

Πάλευα μ’ αυτή την σκέψη ακούγοντας τις τοποθετήσεις, τα επιχειρήματα, τις αντεγκλήσεις, τις παραινέσεις ένθεν κι ένθεν των αιρετών του Δήμου μας. Επί δύο ώρες ομιλούσαν για ένα απλό θέμα, χωρίς να βρίσκουν λύση. Ακούστηκαν απόψεις και απόψεις, αλλά δεν ακούστηκε η γνώμη του Δ/ντη της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου, που όφειλε να παραβρίσκεται και να παρέχει τις απαιτούμενες απαντήσεις. 

Δεν διαβάστηκε καν η δική του εισήγηση, δεν δόθηκε στους συμβούλους ένα έγγραφο με την υπηρεσιακή του άποψη. Καλό είναι οι Δ/ντες του Δήμου να παρακολουθούν τα δημοτικά συμβούλια και να βοηθούν με τις γνώσεις τους τη διαδικασία της συνεδρίασης, όπου κρίνεται απαραίτητο. Οι αιρετοί δεν είναι παντογνώστες και δεν οφείλουν να είναι. Όταν μάλιστα κάποιοι επαγγελματίες του είδους βρίσκουν απέναντί τους ερασιτέχνες, παίζουν μπάλα μόνοι τους, κερδίζοντας μόνο εντυπώσεις και όχι την ουσία.
Για την ώρα ψηφίζω τους ανθρώπους που φωνάζουν «I have a dream» για τον Μαραθώνα, τους ανθρώπους που δεν κρύβουν τον ερασιτεχνισμό τους πίσω από τη ρητορική που κάνει το μαύρο άσπρο και τούμπαλιν. Η πρώτη μεγάλη σύγκρουση της νέας δημοτικής αρχής έληξε ισόπαλη. Καλύτερη όμως είναι η μισή νίκη, παρά η άνευ όρων παράδοση στην πολιτική του Μαυρογιαλούρου που τόσο ακριβά πλήρωσε και πληρώνει ο Δήμος Μαραθώνος και οι Δημότες του.