Mια σειρά από νεο-αναδυόμενες ανεπιθύμητες παθολογικές καταστάσεις φαίνεται να απειλούν την υγεία των ανθρώπων με σακχαρώδη διαβήτη, οδηγώντας τους συχνά να αναζητήσουν νοσοκομειακή φροντίδα Οι κυρίαρχοι λόγοι για τους οποίους οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2) εισάγονται πιο συχνά στα νοσοκομεία από τον γενικό πληθυσμό αλλάζουν, σύμφωνα με ανάλυση του Εθνικού Αρχείου της Αυστραλίας, τα ευρήματα της οποίας παρουσιάστηκαν στο Ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Μελέτης του Διαβήτη (EASD) στην Στοκχόλμη. Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, πλέον τα συνήθη συμπτώματα του διαβήτη συνοδεύονται από ένα ευρύ φάσμα λιγότερο γνωστών επιπλοκών, όπως μολύνσεις (πχ. πνευμονία ή σήψη), ψυχικές διαταραχές και γαστρεντερικά προβλήματα. Η ανάλυση αποκάλυψε ότι μόλις 4 παραδοσιακές επιπλοκές -κυτταρίτιδα (δυνητικά σοβαρή βακτηριακή λοίμωξη του δέρματος), καρδιακή ανεπάρκεια, ουρολοιμώξεις και δερματικά αποστήματα- είχαν συνυπολογιστεί μεταξύ των 10 κυρίαρχων αιτιών που οδηγούν τους ασθενείς με ΣΔ2 σε νοσηλεία.
«Αν και οι παραδοσιακές επιπλοκές παραμένουν σημαντική επιβάρυνση για τα άτομα με ΣΔ2, οι λιγότερο κοινές επιπλοκές αναδεικνύονται ως κύριες αιτίες εισαγωγής στο νοσοκομείο, προκαλώντας σημαντική επιβάρυνση, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις υπερβαίνει αυτή των παραδοσιακών επιπλοκών», λέει η κύρια συγγραφέας, Δρ. Dee Tomic του Ινστιτούτου Καρδιάς και Διαβήτη Baker, στην Μελβούρνη της Αυστραλίας.
Η ίδια προσθέτει: «Η εμφάνιση των μη παραδοσιακών επιπλοκών του διαβήτη αντανακλά τη βελτίωση της διαχείρισης της νόσου και το γεγονός ότι οι άνθρωποι με διαβήτη ζουν περισσότερο, με αποτέλεσμα να γίνονται επιρρεπείς σε μια πιο ευρεία γκάμα επιπλοκών. Οι αυξημένες νοσηλείες για ψυχικές διαταραχές και μολύνσεις επιβαρύνουν επιπλέον το σύστημα Υγείας και αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη στη συζήτηση για τις αλλαγές στη διαχείριση του διαβήτη, με στόχο την καλύτερη πρόληψη και θεραπεία αυτών των καταστάσεων».
Ενώ τα ποσοστά των παραδοσιακών επιπλοκών του διαβήτη έχουν μειωθεί σημαντικά τα τελευταία 20 χρόνια σε πολλές χώρες υψηλού εισοδήματος, που οφείλεται κυρίως σε βελτιωμένη αντιμετώπιση των παραγόντων κινδύνου -αρτηριακή πίεση, χοληστερόλη, κάπνισμα και έλεγχος του σακχάρου στο αίμα- καθώς και καλύτερη προληπτική φροντίδα και διαχείριση, οι κύριες αιτίες θανάτου και ασθένειας, όπως ο καρκίνος, η ηπατική νόσος και οι ψυχικές διαταραχές εμφανίζονται πιο έντονα στις περιπτώσεις ανθρώπων με διαβήτη.
Η εξέταση των λόγων για τους οποίους νοσηλεύεται ο γενικός πληθυσμός μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό των αναδυόμενων επιπλοκών του διαβήτη και να αυξήσει την κατανόησή μας για τη σοβαρότητα της ασθένειας. Οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα του 50% των ασθενών με ΣΔ2 από το Αρχείο Διαβήτη της Αυστραλίας (NDSS). Συνολικά, 456.265 άτομα (ηλικίας 15 ετών και άνω) με ΣΔ2 που καταγράφηκαν στο NDSS μεταξύ 2010 και 2017 συνδέθηκαν με νοσοκομειακά δεδομένα και συγκρίθηκαν με πάνω από 19 εκατομμύρια Αυστραλούς ηλικίας 15 ετών και άνω.
Οι ερευνητές θέλησαν να εντοπίσουν τις κορυφαίες αιτίες νοσηλείας των ατόμων με ΣΔ2 καθώς και τον κίνδυνο νοσηλείας συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό. Οι εισαγωγές για τον ίδιο τον ΣΔ2 (π.χ. υπογλυκαιμία) εξαιρέθηκαν από τις αναλύσεις.
Οι επιπλοκές χωρίστηκαν σε τρεις κατηγορίες: Παραδοσιακές επιπλοκές: Αγγειακές παθήσεις, νεφρική ανεπάρκεια, αμφιβληστροειδοπάθεια, καταρράκτης, νευροπάθεια, παχυσαρκία, λοιμώξεις που παραδοσιακά συνδέονται με διαβήτη (π.χ. ακρωτηριασμός)
Αναδυόμενες επιπλοκές: Ηπατική νόσος, ψυχικές διαταραχές, διάφοροι τύποι καρκίνου και λοιμώξεις που σχετίζονται λιγότερο συχνά με διαβήτη (π.χ. αναπνευστικές λοιμώξεις, σήψη)
Μη κοινώς αναγνωρισμένες επιπλοκές.
Συνολικά, διαπιστώθηκε ότι τα άτομα με ΣΔ2 διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσηλευτούν με τις περισσότερες ιατρικές παθήσεις συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό. Ειδικότερα:
Στους άνδρες με ΣΔ2 οι κύριες αιτίες νοσηλείας ανά έτος ήταν: Κυτταρίτιδα – βακτηριακή λοίμωξη (364 ανά 100.000)
Αγχώδης διαταραχή (241 ανά 100.000)
Σιδηροπενική αναιμία (228 ανά 100.000).
Παρατηρήθηκε ότι ο διαβήτης διπλασίαζε τον κίνδυνο νοσηλείας για αυτές τις παθήσεις σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό.
Στις γυναίκες με ΣΔ2 οι κύριες αιτίες νοσηλείας ανά έτος ήταν: Σιδηροπενική αναιμία (558 ανά 100.000)
Λοιμώξεις του ουροποιητικού (332 ανά 100.000)
Κυτταρίτιδα – βακτηριακή λοίμωξη (267 ανά 100.000).
Υψηλά ποσοστά νοσηλείας σημειώθηκαν, επίσης, για λιγότερο γνωστές επιπλοκές, όπως: Κατάθλιψη (256 ανά 100.000)
Γαστρεντερικές διαταραχές (237 ανά 100.000)
Άσθμα (192 ανά 100.000). Μάλιστα, οι γυναίκες με ΣΔ2 είχαν περισσότερες από διπλάσιες πιθανότητες νοσηλείας για άσθμα από το γενικό πληθυσμό.
«Ο σημαντικά αυξημένος κίνδυνος για τις περισσότερες ψυχικές διαταραχές σε ασθενείς με ΣΔ2 δείχνει ότι αποτελούν μια αναδυόμενη επιπλοκή. Το απροσδόκητο εύρημα είναι η μεγάλη επιβάρυνση της αναιμίας και υποδηλώνει την πιθανότητα βιολογικής σχέσης μεταξύ του διαβήτη και της έλλειψης σιδήρου. Απαιτούνται περαιτέρω αναλύσεις για την κατανόηση των επιπτώσεων του διαβήτη σε όλα τα όργανα για την καθοδήγηση των στρατηγικών πρόληψης και διαχείρισης», λέει η καθηγήτρια Dianna Magliano, επικεφαλής Διαβήτη και Υγείας του Πληθυσμού στο Πανεπιστήμιο Monash της Μελβούρνης.
Οι συγγραφείς αναγνωρίζουν, τέλος, ότι τα ευρήματά τους είναι παρατηρητικά και δεν μπορούν να εξηγήσουν τη σχέση αιτίου – αποτελέσματος. Σημειώνουν επίσης ορισμένους περιορισμούς, όπως ότι η μελέτη περιλάμβανε άτομα από μια χώρα υψηλού εισοδήματος με λευκό κυρίως πληθυσμό, επομένως, τα ευρήματα δεν μπορούν να γενικευθούν. Επιπλέον, δεν μπόρεσαν να αποκλείσουν τα άτομα με διαβήτη από τον γενικό πληθυσμό, επομένως η ισχύς των συσχετίσεων μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μειωμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου