Η συναρπαστική ιστορία του ανθρώπου που είχε την «Helios» και αγόρασε ο ίδιος το μοιραίο αεροσκάφος που έπεσε στο Γραμματικό τον Αύγουστο του 2006-Tο σοκ, η κατάθλιψη και η νέα αρχή στην Αγγλία Στις 14 Αυγούστου του 2005, ο Ανδρέας Χριστοδουλίδης είχε ξυπνήσει χαλαρός το πρωί, χωρίς να φαντάζεται ότι λίγες ώρες αργότερα θα ζούσε εκ του μακρόθεν, μια τραγωδία που θα τον σημάδευε όπως το καυτό μέταλλο σημαδεύει το ανθρώπινο σώμα, όταν έρθει σε επαφή μαζί του. Βρισκόταν οικογενειακώς στον Πόρο, απολαμβάνοντας τις διακοπές του στην Ελλάδα πάνω στην θαλαμηγό του πεθερού του και πιθανόν να έστρεψε το βλέμμα του στον ουρανό, ψάχνοντας να δει κάποιο αεροπλάνο. Ήταν πλέον ο πρώην ιδιοκτήτης της αεροπορικής εταιρίας Helios, την οποία είχε πουλήσει τον Δεκέμβριο του 2004, όταν είχε τρία αεροσκάφη στον στόλο της, δύο Boeing 737-800 και ένα 737-300.
Ήταν το τελευταίο που είχε αγοράσει για την εταιρία του και αυτό που έμελλε να σημαδέψει την ζωή του, εκείνο το καυτό καλοκαιρινό πρωινό του Αυγούστου. Εκτελώντας το δρομολόγιο Λάρνακα-Πράγα με ενδιάμεσο σταθμό στην Αθήνα, το αεροσκάφος κατέπεσε στο όρος Γραμματικό παρασύροντας στον θάνατο 121 ψυχές. Όταν το έμαθε ο Ανδρέας Χριστοδουλίδης έχασε την γη κάτω από τα πόδια του, έστω και αν δεν είχε πλέον σχέση με την Helios, την εταιρία που έστησε στην Κύπρο. Δεκατέσσερα σχεδόν χρόνια μετά, είναι ένας άνθρωπος που εξακολουθεί να ασχολείται με αυτό που λάτρεψε από μικρό παιδί. Τα αεροπλάνα.
Η τραγωδία και η κατάθλιψη
Για να βρει κάποιος τον Ανδρέα Χριστοδουλίδη θα χρειαστεί να έχει αρκετή υπομονή, ειδικά αν θέλει να επικοινωνήσει μαζί του για κάτι μη επαγγελματικό. Η καθημερινότητά του έχει να κάνει με δεκάδες ραντεβού, κυνήγι συμφωνιών για αγορές και ναυλώσεις αεροσκαφών και ταξίδια σε διάφορες χώρες. Η Zelia Aviation είναι η εταιρία που ίδρυσε πριν από 12 χρόνια, όταν αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να αφήσει για πάντα την ενασχόλησή του με τα αεροπλάνα, μετά την δραματική όπως εξελίχθηκε πτώση του αεροπλάνου που είχε αγοράσει ο ίδιος στο Γραμματικό.
«Έπαθα κατάθλιψη και αναγκάστηκα να καταφύγω σε ειδικούς, για να μπορέσω να βοηθηθώ» μου λέει ψύχραιμα στην τηλεφωνική επικοινωνία μας, όταν αναφέρεται στην τραγωδία που σημάδεψε την ζωή του, εκείνο τον Αύγουστο του 2005.
Ήξερε το πλήρωμα του μοιραίου αεροσκάφους, γνώριζε μικρές προσωπικές τους ιστορίες και το σοκ της συντριβής του, τον τσάκισε ψυχολογικά για μήνες. Τον ρωτάω τι δεν θα ξεχάσει ποτέ και δεν διστάζει λεπτό να μου πει μια σκηνή που διαδραματίσθηκε λίγες ημέρες αργότερα στο αεροδρόμιο της Λάρνακας, όταν ταξίδεψε στην Κύπρο. «Καθώς προχωρούσα ήρθαν κάποιοι και με έφτυσαν στο πρόσωπο, λες και ήμουν εγώ ο υπεύθυνος για το δυστύχημα» μου τονίζει με σταθερή φωνή ο Χριστοδουλίδης. «Τους κατανόησα απόλυτα. Οι άνθρωποι αυτοί είχαν ταυτίσει την Helios με εμένα, δεν ήξεραν ότι εγώ την είχα πουλήσει τον Δεκέμβριο του 2004. Και γιατί να το ξέρουν άλλωστε;» συμπληρώνει χαμηλόφωνα ο άνθρωπος τον οποίο αποκαλούσαν «Mr Helios».
Ο ίδιος δεν ήθελε να την πουλήσει, όμως η εταιρία χρειαζόταν συνεχή ανάπτυξη για να είναι ανταγωνιστική και ο Χριστοδουλίδης ήταν συνεχώς επί εβδομαδιαίας βάσεως με μια βαλίτσα στο χέρι, μεταξύ Λάρνακας και Λονδίνου.
Δεν ήταν και ότι καλύτερο για την οικογένειά του, που τον έβλεπε ελάχιστα και έτσι όταν τον προσέγγισαν επενδυτές για να την αγοράσουν, είπε το ναι με βαριά καρδιά. «Με πείραξε πολύ που την πούλησα, αλλά μετά ήρθε το δυστύχημα και με διέλυσε. Μετά από αυτό απείχα ένα χρόνο από την δουλειά. Ήταν ένα τραγικό γεγονός, όπου πρώην συνάδελφοι, μέλη πληρώματος, επιβάτες και οικογένειες, ήταν μέσα στο αεροπλάνο. Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ και να επιστρέψω στα αεροπορικά».
Η διαδρομή: Από την Λεμεσό στην Κύπρο
Μιλώντας μαζί του καταλαβαίνεις ότι ο Χριστοδουλίδης είναι παθιασμένος με τα αεροπλάνα, κάτι που μου επιβεβαιώνει όταν μου λέει ότι «κόλλησε» μαζί τους από τότε που ήταν παιδί.
«Ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι από τότε που ήμουν έξι χρονών στην Λεμεσό, την πόλη που γεννήθηκα. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που ήταν ευκατάστατη οικονομικά και πέρασα όμορφα μικρός, αλλά και στα εφηβικά μου χρόνια». Τότε που πήγαινε όποτε μπορούσε από την Λεμεσό στην Λάρνακα και καθόταν με τις ώρες παρακολουθώντας αεροπλάνα να προσγειώνονται και να απογειώνονται. Θα περίμενε κάποιος ότι ο Χριστοδουλίδης θα γινόταν πιλότος, όμως τελικά σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Λονδίνο, εκεί όπου γνώρισε και την γυναίκα της ζωής του, την Ζέλα, κόρη μιας ισχυρής ναυτιλιακής οικογένειας της Κύπρου.
Η πρώτη του δουλειά είχε να κάνει με την ανάπτυξη της τουριστικής κίνησης προς την Κύπρο, από Αγγλικά περιφερειακά αεροδρόμια, αποκτώντας σταδιακά την εμπειρία στον χώρο της αγοράς και ναύλωσης αεροσκαφών. Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, ο Χριστοδουλίδης είναι τριάντα ετών και ονειρεύεται το στήσιμο της πρώτης αεροπορικής του εταιρίας με τρία αεροσκάφη RJ-146, εκατό θέσεων. Επιλέγει την Ελλάδα για να δραστηριοποιηθεί αλλά η ΤΕΑ Hellas όπως την είχε ονομάσει δεν θα ξεκινήσει ποτέ την λειτουργία της από την Αθήνα σε Θεσσαλονίκη, Χανιά, Ηράκλειο και Ρόδο. «Ήταν μια καλή ιδέα, αλλά η απίστευτη γραφειοκρατία και η προστασία της κρατικής τότε Ολυμπιακής μου έδωσαν να καταλάβω ότι θα ήταν καλύτερο να την εγκαταλείψω». Τρία χρόνια μετά η ευκαιρία που αναζητούσε παρουσιάζεται όταν η Κυπριακή κυβέρνηση ξεκίνησε την διαδικασία παραχώρησης αδειών σε ιδιώτες. Το 1999 γεννιέται η «Helios Airways» και ο Ανδρέας Χριστοδουλίδης πετάει στα σύννεφα, πριν προσγειωθεί με δραματικό τρόπο στην γη, το καλοκαίρι του 2005. Θα σταθεί ξανά στα πόδια του μετά από ενάμιση χρόνο, έχοντας συνεχώς δίπλα του την αγαπημένη του σύζυγο Ζέλα και τους δύο του γιους, Γιάννη και Ζήνωνα. Ξανά στα σύννεφα
Η επαγγελματική του επιστροφή δεν θα έχει-στην αρχή τουλάχιστον-καμία σχέση με τα αεροπλάνα. Ο Χριστοδουλίδης εντρυφεί στον τομέα των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων στην Βουλγαρία, δουλεύοντας με κορυφαίους τουριστικούς πράκτορες της Ευρώπης, όμως πολύ σύντομα το παιδικό πάθος του τον καλεί πάλι. «Λόγω της αυξανόμενης τουριστικής κίνησης στην Βουλγαρία,μου ζητούσαν την βοήθειά μου για την ναύλωση ή την αγορά αεροσκαφών, αντί για δωμάτια» μου λέει στο τηλέφωνο. Στα τέλη του 2006 ιδρύει την Zela Aviation-έδωσε στην εταιρία το όνομα της συζύγου του-και μπαίνει ξανά στην συγκεκριμένη αγορά, προχωρώντας με σταθερές κινήσεις. Στα χρόνια που ακολουθούν η εταιρία εκτός από τα κεντρικά γραφεία στο Λονδίνο ανοίγει παραρτήματα στην Κύπρο και στο Μάντζεστερ, ενώ μέχρι σήμερα έχει ναυλώσει η αγοράσει πάνω από 500 αεροσκάφη.
Τα αεροπλάνα της πηγαίνουν όπου υπάρχει ζήτηση, π.χ. έρχονται στην Ελλάδα το καλοκαίρι, λόγω υψηλής τουριστικής κίνησης και τον χειμώνα τα ίδια αεροσκάφη μεταφέρονται στην Χιλή, ενόψει της θερινής περιόδου στο Νότιο ημισφαίριο. Στους πελάτες της εταιρίας του συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων η Aegean, η Orange, η 2Fly, η Olympous, η Air Mediterranean, η Sky Express και η Ellinair. Τον ρωτάω αν έχει βαρεθεί κάτι μέχρι τώρα και δεν διστάζει ούτε λεπτό να μου πει: «Δεν μπορώ πια την ζωή το Λονδίνο. Ζω εδώ πάνω από τρεις δεκαετίες και πραγματικά αν μπορούσα να φύγω, θα το είχα κάνει χθες, όμως η δουλειά δεν μου το επιτρέπει».
Λατρεύει την Ελλάδα, την οποία επισκέπτεται κάθε μήνα-η οικογένεια διαθέτει ένα όμορφο σπίτι στην Βουιαγμένη-για λίγες ημέρες, μαζί με την σύζυγό του και τους δύο γιους τους, οι οποίοι σπουδάζουν ναυτιλιακά και διοίκηση επιχειρήσεων, αντίστοιχα. «Το καλοκαίρι κάνω σχεδόν δύο μήνες διακοπές στα νησιά» μου επισημαίνει ο Χριστοδουλίδης λίγο πριν κλείσουμε το τηλέφωνο. «Είναι κάτι που το έχω πολύ ανάγκη κάθε χρόνο και δόξα το Θεό, η Ελλάδα έχει τα πιο όμορφα νησιά στον κόσμο». Πριν από δύο χρόνια γιόρτασε τα 50α του γενέθλια και τα 25 χρόνια έγγαμου βίου με μια δεξίωση στην Μεγάλη Βρετανία, όπου ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν η κολλητή του Άννα Βίσση, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης και επιχειρηματίες φίλοι του από το Λονδίνο και την Κύπρο. Ήθελα να τον ρωτήσω τι θα άλλαζε στην ζωή του αν μπορούσε να γυρίσει τον χρόνο πίσω, αλλά δεν το έκανα γιατί ήξερα ήδη την απάντηση που θα μου έδινε. Θα άλλαζε την 14η Αυγούστου του 2005 και την κατάληξη στην πτήση HCY 522 της Helios Airways που απογειώθηκε απο την Λάρνακα και δεν προσγειώθηκε ποτέ στο «Ελευθέριος Βενιζέλος», αλλά στην κορυφή του Γραμματικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου