Γράφει η Άννα Ραφτοπούλου*
Πριν από λίγες ημέρες, έφερα προ Ημερησίας Διατάξεως στο Δημοτικό μας Συμβούλιο το πολύ ανησυχητικό θέμα της επικείμενης συγχώνευσης του Υποθηκοφυλακείου Σπάτων με το Υποθηκοφυλακείο Κρωπίας. Αυτό, με απλά λόγια, σημαίνει την κατάργηση του Υποθηκοφυλακείου των Σπάτων.
Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για μια πολύ αρνητική εξέλιξη σε ό,τι αφορά την εξυπηρέτηση τόσο των πολιτών όσο και των επαγγελματιών σε θέματα που άπτονται της λειτουργίας ενός Υποθηκοφυλακείου. Να θυμόμαστε ότι η έκταση του Δήμου Σπάτων-Αρτέμιδος είναι περίπου 75.000 στρέμματα όταν άλλοι μεγάλοι δήμοι της Αττικής δεν έχουν ούτε το ένα δέκατο αυτής της έκτασης. Βεβαίως, δεν χρειάζεται να αναλύσουμε ότι όσο μεγαλύτερη η έκταση ενός δήμου τόσο μεγαλύτερες και οι ανάγκες παροχής υπηρεσιών από ένα υποθηκοφυλακείο.
Μετά την τοποθέτησή μου, όλες οι δημοτικές παρατάξεις συμφώνησαν στην ανάγκη έκδοσης ψηφίσματος από το Δημοτικό Συμβούλιο, με το οποίο να εκφράζεται η αντίθεσή μας στην κατάργηση του Υποθηκοφυλακείου Σπάτων και η συγχώνευσή του με το Υποθηκοφυλακείο Κρωπίας.
Ο Δήμαρχος πρότεινε ένα κείμενο ψηφίσματος το οποίο, μετά από κάποιες βελτιώσεις, ψηφίστηκε ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Και μετά;… Και μετά τίποτα!
Υπάρχουν δύο ειδών ψηφίσματα που βγάζει, γενικώς, ένα συλλογικό Όργανο: Υπάρχει το τυπικό ψήφισμα με αφορμή μια εθνική επέτειο ή ένα σημαντικό ευχάριστο ή δυσάρεστο γεγονός. Πρόκειται στην ουσία για μια κοινωνική τυπικότητα και η έκδοση του ψηφίσματος σηματοδοτεί, κατά κανόνα, την έναρξη αλλά και τη λήξη της δράσης.
Αλλά υπάρχουν και τα ουσιαστικά ψηφίσματα που αφορούν σε θέματα με σημαντικές κοινωνικές, πολιτικές ή αναπτυξιακές διαστάσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις το σχετικό ψήφισμα από ένα συλλογικό Όργανο, σηματοδοτεί την έναρξη και όχι τη ολοκλήρωση των απαιτούμενων δράσεων. Είναι το ξεκίνημα ενός αγώνα, είναι η έπαρση της διεκδικητικής σημαίας και όχι η υποστολή της!
Από την εξέλιξη της συζήτησης με αφορμή το θέμα που έφερα στο Δημοτικό Συμβούλιο για την κατάργηση του Υποθηκοφυλακείου των Σπάτων προέκυψε ότι ο δήμαρχος γνώριζε για αυτή την τόσο αρνητική εξέλιξη για το δήμο μας και το μόνο που έκανε ήταν να ετοιμάσει ένα κείμενο του ψηφίσματος! Αναρωτιέμαι σε ποιον άλλο δήμο θα συνέβαινε αυτό και ο δήμαρχος δεν θα συγκαλούσε έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο για το θέμα.
Η έκπληξή μας για το χειρισμό του θέματος από την παρούσα δημοτική αρχή έγινε ακόμα μεγαλύτερη όταν ακούσαμε από τον ίδιο το δήμαρχο να λέει ότι είχε αναθέσει σε μισθωτό υπάλληλο του δήμου (στο Γενικό Γραμματέα) να έλθει σε επαφή και να συνεννοηθεί για το θέμα με τους βουλευτές της περιοχής.
Απίστευτο αλλά αληθινό! Την πολιτική εκπροσώπηση για μείζονα θέματα του δήμου δεν την κάνει ο δήμαρχος, ούτε άλλος αιρετός.
Πήρε λοιπόν το λόγο ο Γενικός Γραμματέας για να μας πει ότι μίλησε στο τηλέφωνο με κάποιους βουλευτές!
Ούτε με ποιούς, ούτε τι τους είπε, ούτε τι του είπαν, ούτε ποια θα είναι η επόμενη κίνηση!
Σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή, παίρνουμε το λόγο για να ανακοινώσουμε με καμάρι και ανεξήγητη αυταρέσκεια ότι δεν καταφέραμε τίποτα!
Σχεδόν όλα καλά στο δήμο μας…
Στην αποτελεσματικότητα, τη σοβαρότητα και την αποδοτικότητα της δημοτικής αρχής έχουμε κάποια προβλήματα αλλά για αυτό μας φταίει η αντιπολίτευση!
Το ζήτημα θα ήταν πολιτικό ανέκδοτο αν δεν αποτελούσε συνέχεια μιας εξίσου αναποτελεσματικής και ανοργάνωτης προσπάθειας της ίδιας δημοτικής αρχής να αποτρέψει το κλείσιμο του Αστυνομικού Τμήματος της Αρτέμιδος.
Πρόκειται για ένα κατηφορικό δρόμο μοιρολατρίας, υποχωρητικότητας και απραξίας που οδηγεί στην υποβάθμιση και απαξίωση της ίδιας της οντότητας μιας σύγχρονης πόλης. Να δούμε τι άλλο θα καταφέρει να προλάβει να χάσει αυτή η δημοτική αρχή.
(*) Η Άννα Ραφτοπουλου, είναι Δημοτική Σύμβουλος Σπατων-Αρτεμιδος, Επικεφαλής παράταξης ΑΝ.Α.Σ.Σ.Α.
Από τo Dimotisnews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου