Στα μέσα των 80s, στην γειτονιά του Σαν Ισίντρο στην Πόλη του Μεξικού, έκανε την εμφάνισή της μία ευκατάστατη οικογένεια της υψηλής κοινωνίας.
Παρουσιαζόταν συχνά σε κοσμικά γκαλά, σε εκπομπές της τηλεόρασης και έκανε τεράστιες δωρεές σε οικιστικά ιδρύματα, δείχνοντας ενδιαφέρον για την τέχνη. Και τότε η είδηση έσκασε σα βόμβα, καθώς αποκαλύφθηκε ότι ο πατέρας Αρκιμίδες μαζί και με τα πέντε παιδιά του, είχαν δημιουργήσει αυτό που έμεινε στην ιστορία του Μεξικού ως η διαβόητη Συμμορία των Πούτσο.
Οι Πούτσο λοιπόν είχαν στήσει ένα δίκτυο απαγωγών που όμοιο του δεν είχε ξαναδεί η χώρα. Και μιλάμε για το μέρος με το μεγαλύτερο νούμερο σχετικά με τέτοιου είδους εγκλήματα, μιας και υπολογίζεται ότι συνολικά οι καταγεγραμμένες απαγωγές στην σύγχρονη ιστορία του Μεξικού ξεπερνούν τις 100.000. Ειδικά μετά τους Πούτσο το φαινόμενο απέκτησε δημοσιότητα και γιγαντώθηκε. Κάπως έτσι λοιπόν φτάσαμε στην περίπτωση του Ομάρ Ορτίθ.
Αν και από τα τέλη των 90s ξεκίνησε σημαντική καριέρα φορώντας τα γάντια του τερματοφύλακα, από μικρός απέκτησε το παρατσούκλι «Παπουτσωμένος Γάτος». Η καριέρα του είχε ανοδική πορεία και περιλάμβανε τις εξής ομάδες: Μοντερέι (1997-'01, 2002-'03, 2009-'10), Σελάγια (2001-'02), Νεκάξα (2003, 2008), Γιαγκουάρες (2004-'07), Ατλάντε (2009). Με τους Γιαγκουάρες των Τσιάπας έκανε την καλύτερη περίοδό του, αλλά νωρίτερα το 2002 είχε αγωνιστεί με την Εθνική Μεξικού στο Golden Cup, ενώ με την Μοντερέι το 2009 κατέκτησε το πρωτάθλημα.
Γενικότερα ο Γάτος ποτέ δεν ήταν το καλύτερο παιδί. Μέσα στις φασαρίες ήταν συνεχώς, έχοντας δύο τιμωρίες για συμπλοκές με αντιπάλους. Το πρώτο μεγάλο αρνητικό χτύπημα στην καριέρα του ήρθε τον Απρίλιο του 2010. Ο Ορτίθ πιάστηκε να έχει κάνει χρήση στεροειδών αναβολικών και του επιβλήθηκε ποινή δύο ετών μακριά από τα γήπεδα. Κάπου εκεί χάθηκε από το προσκήνιο, για να επανέλθει λίγους μήνες πριν λήξει όμως η τιμωρία του. Τον Γενάρη του 2012 η είδηση έπεσε σαν βόμβα στο ποδόσφαιρο του Μεξικού. Ο Ομάρ Ορτίθ είχε συλληφθεί για συμμετοχή σε δίκτυο απαγωγών.
Στη δίκη που ακολούθησε ο πάλαι ποτέ ταλαντούχος πορτιέρο κρίθηκε ένοχος και μπήκε στη φυλακή. Ουσιαστικά κατονομάστηκε ως εκείνος που καθόριζε το ποια θα ήταν τα θύματα, που περιλάμβαναν πλούσιους και διάσημους. Κατά τη δίκη αποκαλύφθηκε επίσης ότι ο Ορτίθ είχε μπλέξει με το εν λόγω κύκλωμα εξαιτίας της εξάρτησής και των χρεών του από τη χρήση κοκαΐνης. Τον εκβίασαν, χρειαζόταν χρήματα, τις δόσεις του και έμπλεξε για όλη του τη ζωή.
Από το 2012 λοιπόν βρίσκεται πίσω από τα σίδερα. Στα 41 του δεν έχει καμία σχέση με εκείνον τον επιβλητικό, γεροδεμένο αθλητή που αναζητούσε τους τσαμπουκάδες. Εχει κάνει κοιλιά, έχει ψυχολογικά, κατάθλιψη και η απόγνωση είναι μόνιμα αποτυπωμένη στο πρόσωπό του. Το χειρότερο όμως, η μεγαλύτερη τιμωρία που βιώνει είναι η άγνοια, καθώς έπειτα από μία πενταετία εξακολουθεί να μην έχει ανακοινωθεί η ποινή του: «Δεν αντέχω άλλο. Σκέφτομαι την αυτοκτονία όλο και περισσότερο. Πρέπει να μου πουν, να ξέρω. Πόσο θα μείνω εδώ. Και ας μην είναι για τρία ακόμα, αλλά για 50 χρόνια. Αρκεί να μου πουν. Αλλιώς θα πεθάνω... »!
Επιμέλεια: Γιώργος Καραμάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου