«Ο χρόνος με τη Ρόζι» - μυθιστόρημα του Ευάγγελου Μαυρουδή

Στις αρχές του ερχόμενου Νοέμβρη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ το επόμενο βιβλίο μου: «Ο χρόνος με τη Ρόζι». Πρόκειται για έργο με τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα
από εκείνη της τριλογίας «Επιστροφή στη Σμύρνη» αν και ο κεντρικός ήρωας είναι και πάλι γιατρός που αυτή τη φορά αφηγείται ο ίδιος την ιστορία του.

Ρόζι ονομάζεται ο παιδικός έρωτας του ήρωα. Το όνομα αυτό, από τη στιγμή της εγκατάστασης του στο στήθος του, ασκεί ακατανίκητη ελκτική δύναμη και κατευθύνει τις πράξεις του έφηβου, φοιτητή, νεαρού γιατρού και μετέπειτα καθηγητή, όποτε εκείνος τύχει να το συναντήσει σε κάποιο γυναικείο πρόσωπο στη ζωή του.

Το έργο είναι χωρισμένο σε τέσσερα μέρη που αντιστοιχούν στις τέσσερις εποχές της ζωής του Ιορδάνη Ιορδανίδη, του κεντρικού ήρωα: την άνοιξη του 1964, το καλοκαίρι του 1977, το φθινόπωρο του 1998 και τον χειμώνα του 2012-13.

Τις επόμενες μέρες λοιπόν στη σελίδα του βιβλίου www.facebook.com/oxronosmetirozi που δημιουργήθηκε για τους φίλους (όπως συνέβη και με την τριλογία «Επιστροφή στη Σμύρνη» www.facebook.com/EpistrofistiSmyrni ) θα παρουσιαστούν αρκετές πληροφορίες για το θέμα αλλά και για τον τρόπο που το χειρίζομαι. Θα προσπαθήσω –όπως εξήγησα ήδη- να ενημερώσω τους φίλους και τους μελλοντικούς αναγνώστες για το τι δεν θα βρουν στο βιβλίο.

Ξεκαθαρίζω ότι «Ο Χρόνος με τη Ρόζι» δεν είναι σαν εκείνα τα ωραία βιβλία που έχουν γράψει πολλοί Έλληνες και ξένοι συνάδελφοι όπου περιγράφουν αυτοβιογραφικές ιστορίες από τα πρώτα χρόνια της ιατρικής καριέρας τους μέσα από μια γοητευτική και συναρπαστική διάθεση αναπόλησης. Όχι μόνο μου αρέσουν πολύ αυτά τα βιβλία αλλά αποκαλύπτω ότι ένα από αυτά («Το Κάστρο» του Κρόνιν που προβλήθηκε και ως σήριαλ στην τηλεόραση) αποτέλεσε την αιτία που αποφάσισα κάποτε να γίνω γιατρός όπως έχει συμβεί απ’ όσο έχω συζητήσει με πολλούς συναδέλφους. Επαναλαμβάνω ότι έχω πολλές τέτοιες ιστορίες που διασκεδάζουν την παρέα όταν τις διηγούμαι (η γυναίκα μου μάλιστα τις θεωρεί πολύ πιο συναρπαστικές από αυτά που γράφω και ίσως έχει δίκιο όταν με προτρέπει να ασχοληθώ πιο σοβαρά με αυτές) ωστόσο εξηγώ χωρίς διάθεση υποτίμησης ότι «Ο χρόνος με τη Ρόζι» είναι κάτι άλλο.

Για του λόγου το αληθές δημοσιεύω παρακάτω μια ακόμη από αυτές τις (ιατρικές;) ιστορίες. Ο πρωταγωνιστής εδώ είναι ένα ηλεκτρικό ψυγείο και η μόνη αντιστοιχία του με το «Ο χρόνος με τη Ρόζι» είναι με ένα ηλεκτρικό πλυντήριο το οποίο, όπως όλες οι πρώιμες μεταπολεμικές οικιακές συσκευές, γουργούριζε περισσότερο από εκείνες της τρέχουσας εποχής μας.