Eurobank, στην καθιερωμένη ανάλυσή της «7 Hμέρες Οικονομία».
Όπως τονίζει χαρακτηριστικά η Eurobank, σύμφωνα με τον δείκτη ανταγωνιστικότητας Doing Business της Παγκόσμιας Τράπεζας:
- Η ελληνική οικονομία κατατάσεται 17 θέσεις υψηλότερα το 2013, από την 89η θέση το 2012 στην 72η το 2013.
- το μεταρρυθμιστικό κενό παραμένει υψηλό, στις 37,5 ποσοστιαίες μονάδες από το βέλτιστο επίπεδο μεταρρυθμίσεων.
Οι βασικοί άξονες της στάσης της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις για τα δημοσιονομικά περιλαμβάνουν:
- Συμφωνία κυβέρνησης τρόικας για την αποφυγή οριζόντιων μέτρων για το κλείσιμο του δημοσιονομικού κενού του 2014.
- Σχέδιο στοχευμένων παρεμβάσεων σε ασφαλιστικό και δαπάνες ΔΕΚΟ και δημόσιων οργανισμών
- Καταθέσεις εγχώριου ιδιωτικού τομέα: το Σεπτέμβριο μειώθηκαν κατά 719 εκατ., εξαιτίας των αυξημένων φορολογικών υποχρεώσεων. Αναμένεται περαιτέρω μείωση τους επόμενους μήνες για τους ίδιους λόγους.
- Χρηματοδότηση εγχώριου ιδιωτικού τομέα: συνέχισε την πτωτική της πορεία το Σεπτέμβριο (-3,9% ετήσια μεταβολή), ωστόσο ο ρυθμός μείωσης παρέμεινε αμετάβλητος σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα.
Σημαντική βελτίωση σύμφωνα με τον δείκτη Doing Business για το τρέχον έτος αλλά το μεταρρυθμιστικό κενό παραμένει υψηλό
Η Παγκόσμια Τράπεζα (World Bank) ανακοίνωσε την Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013 τον δείκτη ανταγωνιστικότητας Doing Business 2014 (DB2014).
Η Ελλάδα για το 2013 κατατάχθηκε στην 72η θέση μεταξύ 189 χωρών . Το 2012 κατατασσόταν στην 89η θέση. Η βελτίωση κατά 17 θέσεις μέσα σε ένα χρόνο οφείλεται στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που προωθήθηκαν και εφαρμόστηκαν από την ελληνική κυβέρνηση κατά την περίοδο Ιουνίου 2012-Μαρτίου 2013.
Πριν από ένα χρόνο, τέτοιες μέρες, σε ένα από τα πρώτα τεύχη του «7 ΗΜΕΡΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ» ,είχαμε τονίσει πως η βελτίωση της κατάταξης στο DB2013 ανέβαζε σημαντικά τον πήχη για την παρούσα κυβέρνηση.
Πλέον μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι το έργο της κυβέρνησης, όσον αφορά την προώθηση των μεταρρυθμίσεων, κατά τη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε ήταν σημαντικό.
Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε φυσικά και την πίεση που ασκήθηκε όλη αυτή την περίοδο από τους δανειστές για την εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (μέσω κυρίως της απειλής της μη-καταβολής δόσεων).
Από την άλλη πλευρά, μια σειρά από άλλους υπο-δείκτες δείχνει ότι υπάρχουν ακόμη σημαντικά περιθώρια βελτίωσης της ελληνικής οικονομίας.
Εδώ περιλαμβάνεται ο υπο-δείκτης για την πληρωμή φόρων (αύξηση του φορολογικού συντελεστή για τις επιχειρήσεις), ο υπο-δείκτης για την εκκαθάριση πτωχευμένων επιχειρήσεων (καμία μεταρρύθμιση κατά τη διάρκεια του 2013), ο υπο-δείκτης για την καταγραφή/δήλωση ακίνητης περιουσίας (καμία μεταρρύθμιση κατά τη διάρκεια του 2013 και αύξηση των φορολογικών συντελεστών μεταβίβασης περιουσίας το 2011), κτλ. Με άλλα λόγια μένουν πολλά ακόμη να πραγματοποιηθούν την αμέσως επόμενη περίοδο.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η τιμή του δείκτη που μετρά την απόσταση της επίδοσης της χώρας από το βέλτιστο επίπεδο μεταρρυθμίσεων ακολουθεί πτωτική πορεία από το 2010 και μετά αλλά βρίσκεται ακόμη στο 37,5 για το 2013. Απέχουμε ακόμη 37,5 ποσοστιαίες μονάδες από το βέλτιστο επίπεδο μεταρρυθμίσεων ενώ η αντίστοιχη μέση απόσταση για τις χώρες είναι 23,5 ποσοστιαίες μονάδες.
Τέλος είναι αναγκαίο να σημειώσουμε ότι η υστέρηση της ελληνικής οικονομίας όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις δεν είναι αποτέλεσμα της τελευταίας δεκαετίας.
Για παράδειγμα, ήδη από το 2008 ο ΟΟΣΑ προειδοποιούσε για το μεταρρυθμιστικό έλλειμμα της ελληνικής οικονομίας και για το τι ήταν απαραίτητο να γίνει για να καλυφθεί.
Η προσπάθεια όμως ξεκίνησε καθυστερημένα, μετά την υπογραφή του 1ου Προγράμματος Σταθεροποίησης. Ουσιαστική βελτίωση υπήρξε μετά τον Νοέμβριο του 2013 και κυρίως μετά την έναρξη της εφαρμογής του 2ου Προγράμματος Σταθεροποίησης.
Οι περισσότερες από τις μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο 2ο Πρόγραμμα Σταθεροποίησης αποσκοπούν στη δημιουργία εκείνου του θεσμικού και επιχειρηματικού περιβάλλοντος που θα επιτρέψουν την επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε διατηρήσιμους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης του πραγματικού ΑΕΠ τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα.
Η επίδραση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας βραχυπρόθεσμα είναι περιορισμένη με την εξαίρεση των μεταρρυθμίσεων που έχουν να κάνουν με τον δημοσιονομικό έλεγχο της Γενικής Κυβέρνησης καθώς και τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό.
Αντίθετα, προϋποθέτει σύγκρουση με ομάδες συμφερόντων, εντός και εκτός δημοσίου, και συνεπάγεται την ανάληψη πολιτικού κόστους. Δεν υπάρχει όμως άλλος δρόμος.
Όπως έχει δείξει και η διεθνή εμπειρία, η επιτυχία ενός μεταρρυθμιστικού προγράμματος εξαρτάται άμεσα από τον βαθμό ιδιοκτησίας του (ownership) από τους φορείς που το εφαρμόζουν.
Όπως είχαμε επισημάνει και την προηγούμενη εβδομάδα, η ελληνική κυβέρνηση τις επόμενες εβδομάδες είναι αναγκαίο να ολοκληρώσει:
1. τις προαπαιτούμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα επιτρέψουν την αποδέσμευση της δόσης του 1 δισ.,
2. την κατάρτιση του Προϋπολογισμού του 2014 συμπεριλαμβανομένων των λύσεων για το πρόβλημα του
δημοσιονομικού και του χρηματοδοτικού κενού του 2014
3. την κατάρτιση του ΜΠΔΣ2014-17 και τον προσδιορισμό των μέτρων για το 2015-16 αν τελικά κριθούν απαραίτητα.
Παράλληλα, θα πρέπει να προετοιμάσει το έδαφος για την έναρξη του επίσημου διαλόγου για την ελάφρυνση του δημοσίου χρέους.
Κρίνουμε ότι υπάρχουν σημαντικά περιθώρια για την επίτευξη συμφωνίας όσον αφορά τα θέματα του 2014 (δημοσιονομικό και χρηματοδοτικό κενό) χωρίς την επιβολή νέων οριζόντιων μέτρων. Από την προηγούμενη εβδομάδα μέχρι σήμερα άλλωστε κάτι τέτοιο επιβεβαιώθηκε τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την τρόικα.
Δεν αποκλείουμε όμως στοχευμένες παρεμβάσεις για να επιτευχθεί ο στόχος του πρωτογενούς αποτελέσματος του 2014. Στο πλαίσιο αυτό είναι αναγκαίο να ολοκληρωθεί σύντομα και ο διάλογος για τον νέο φόρο στα ακίνητα έχοντας πάντα ως βασικούς άξονες τόσο την συγκέντρωση των απαραίτητων φορολογικών εσόδων όσο και την δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών.
Η ολοκλήρωση των δράσεων προϋποθέτει την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2013 καθώς και την αύξησή του για τα επόμενα χρόνια (ο στόχος για το 2014 είναι πρωτογενές πλεόνασμα 2,8 δισ. ή 1,6% του ΑΕΠ, 3,0% του ΑΕΠ για το 2015 και 4,5% του ΑΕΠ για το 2016 κτλ).
Μεταβολή των στόχων του πρωτογενούς πλεονάσματος για την περίοδο από το 2014 και μετά μπορεί να υπάρξει μόνο αν κάτι τέτοιο προβλεφθεί στην αναμενόμενη (για την Άνοιξη του 2014) συμφωνία για τη μείωση του ελληνικού χρέους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου