Περίπου δώδεκα ώρες από το Σίδνεϊ βρίσκεται η ερειπωμένη πόλη του Γουάιτ Κλιφς. Ή τουλάχιστον έτσι μοιάζει.
Η πόλη, που κάποτε φιλοξενούσε πολλά μεταλλεία, έχει ρημάξει στην επιφάνεια, με πολλά εγκαταλελειμμένα κτίρια να δεσπόζουν, όμως, κάτω από το χώμα είναι... ζωντανή.
Οι κάτοικοι του Γουάιτ Κλιφς ζουν υπογείως καθώς η πόλη «πιάνει» πολύ υψηλές (ακόμα και για την Αυστραλία) θερμοκρασίες, συνήθως πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου.
Η υψηλότερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ είναι οι 48,6 βαθμούς Κελσίου το 1973.
Αλλά και το βράδυ τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Το Γουάιτ Κλιφς κατέγραψε πρόσφατα την υψηλότερη νυχτερινή θερμοκρασία στη χώρα, τους 34,2 βαθμούς Κελσίου, τον Φεβρουάριο.
Η πόλη, που κάποτε φιλοξενούσε πολλά μεταλλεία, έχει ρημάξει στην επιφάνεια, με πολλά εγκαταλελειμμένα κτίρια να δεσπόζουν, όμως, κάτω από το χώμα είναι... ζωντανή.
Οι κάτοικοι του Γουάιτ Κλιφς ζουν υπογείως καθώς η πόλη «πιάνει» πολύ υψηλές (ακόμα και για την Αυστραλία) θερμοκρασίες, συνήθως πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου.
Η υψηλότερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ είναι οι 48,6 βαθμούς Κελσίου το 1973.
Αλλά και το βράδυ τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Το Γουάιτ Κλιφς κατέγραψε πρόσφατα την υψηλότερη νυχτερινή θερμοκρασία στη χώρα, τους 34,2 βαθμούς Κελσίου, τον Φεβρουάριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου