Μύθοι και Πραγματικότητα...από Γυναικεία Ματιά

Στην πρώτη φώτο είναι ένα εντυπωσιακό μοντέλο γύρω στο 1.85 με ιδανικές αναλογίες.
Στη δεύτερη είμαι εγώ με τη μπάκα της κατακράτησης υγρών λόγω εμμηνόπαυσης...
καλλίγραμμη και καλοστεκούμενη με λες αλλά μέχρι εκεί.




Εγώ την ανεβάζω από ματαιοδοξία στο FB "ανθρώπινο κουσούρι" την ώρα που φτιάχνω γεμιστά και εσύ Μήτσο μου με αποθεώνεις την ώρα που σερβίρω το Γιάννη.
-Τα βλέπεις; ... του λέω!
- Δε σε έχει ακούσει να ροχαλίζεις μου απαντάει...
"Μπα που να σου κάτσει η σταφίδα από το γεμιστό" σκέφτομαι και μετά ψάχνω το επόμενο μπικινοσέλφι μου για να ξαφνιάσω ευχάριστα το Μήτσο γιατί αν περιμένω από το Γιάννη να εντυπωσιαστεί σώθηκα.

Έτσι πάει καλέ μου Μήτσο...την κατσίκα του ξένου γείτονα καμαρώνεις κι εσύ.
Και καλά η κατσίκα του Γιάννη ελέγχεται κάπως και αυτολογοκρίνεται ενίοτε.
Έλα μου όμως Μήτσο που υπάρχουν και κάτι κατσίκες ξέμπαρκες κι απελπισμένες που παίρνουν την πρώτη φώτο του μοντέλου της κάνουν κοπτοραπτική και στην πουλάνε για δική τους!

Κοιτάζεις εσύ την Άριελ που με αυτά τα εξωπραγματικά προσόντα έχει μείνει ξέμπαρκη στα σαρανταφεύγα της στο Λιδωρίκι...το πιστεύεις εσύ τώρα αυτό έτσι;
Μετά κοιτάζεις δίπλα σου το Λιτσάκι σου, το καημένο, που κοιμάται αμέριμνο με το μπαμπακερό νυχτικάκι και τα μπουτάκια του και ξεφυσάς από αγανάκτηση...
Γιατί ρε Μήτσο;
Το προκοίλι σου που κρύβει το μαραμένο γιακουμή σου το έχεις δει τώρα τελευταία σε καθρέφτη;
Έχεις στοχεύσει σωστά τη λεκάνη τα τελευταία χρόνια που θα δυσανασχετήσεις με το Λιτσάκι;
Θα μου πεις...η Άριελ

...ποια Άριελ βρε Μήτσο!

Οφθαλμαπάτη καλοκαιρινή είναι....ξύπνα! 

Πάρε το Λιτσάκι σου και πήγαινε το μια βόλτα να χαμογελάσει το χειλάκι του.
Να θυμηθείς εκείνο το γλυκό χαμόγελο που σε σαγήνευσε κάποτε και άραξε στα αληθινά κυβικά του που αντέχουν και τα δικά σου.
Θα περάσεις πιο όμορφα το βράδυ σου...
τουλάχιστον καλύτερα από την Άριελ που θα μοντάρει την επόμενη φώτο για να βολέψει κάπως κι αυτή τη μοναξιά της!