«Είμαι ζωντανή απόδειξη του ότι εάν θέλεις κάτι πάρα πολύ και δουλεύεις προς αυτήν την κατεύθυνση... θα φθάσεις εκεί που θέλεις», λέει στο yahoo finance. Ιδού πώς τα κατάφερε.
Ξεκίνησε νέος
Πριν από μία δεκαετία, ο Ivanov δεν διέφερε σε τίποτα από τους συνομήλικους του στις ΗΠΑ. Οι γονείς του είχαν μόλις μεταναστεύσει από τη Ρωσία και δούλευαν σκληρά, η μητέρα του ως δικηγόρος και ο πατέρας του ως λογιστής. Ζούσαν όπως κάθε μικροαστική οικογένεια στα προάστια του Σαν Ντιέγκο.
Ωστόσο, ο Ivanov συνειδητοποίησε νωρίς ότι οι νέοι γείτονες του ήταν πολύ πλουσιότεροι από την οικογένειά του. Οι γονείς του ξόδευαν πολλά και δεν εμπιστεύονταν τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες. Δεν του έκανε εντύπωση. Έφθασαν στις ΗΠΑ έχοντας ζήσει μία από τις χειρότερες υφέσεις στην ιστορία της Ρωσίας.
«Στο γυμνάσιο δεν είχαμε οικονομική εκπαίδευση και οι γονείς μου σπανίως μου μιλούσαν για χρήματα», λέει. «Ο,τι έμαθα για το χρήμα, το έμαθα μόνος μου».
Άρχισε να «καταβροχθίζει» βιβλία για το πώς να γίνεις πλούσιος. Το αγαπημένο του ήταν το κλασικό «Σκέψου και γίνε πλούσιος» του Napoleon Hill, το οποίο περιγράφει τις στρατηγικές με τις οποίες ξεπερνούνται τα ψυχολογικά εμπόδια στο δρόμο για τον πλούτο.
«Αυτό το βιβλίο είχε εξαιρετικά μεγάλη επιρροή πάνω μου», παραδέχεται. «Δεν ήταν ένα εγχειρίδιο για το “πώς να γίνεις πλούσιος”, αλλά μου έδωσε ένα όραμα και ένα τρόπο σκέψης που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να πετύχω σχεδόν ό,τι ήθελα».
Σε ηλικία 16 ετών είχε ένα και μοναδικό στόχο: Να γίνει εκατομμυριούχος. Ο Anton άνοιξε ένα λογαριασμό αποταμίευσης στην τοπική τράπεζα και άρχισε να τοποθετεί το 100% του μισθού, που κέρδιζε δουλεύοντας στο μετρό, σε διάστημα τριών ετών. Μέχρι που αποφοίτησε από το λύκειο, είχε εξοικονομήσει $ 10.000. Θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για να πληρώσει μέρος των διδάκτρων στο κολέγιο, αλλά ήξερε ότι δεν θα ήταν αρκετά για να καλύψει όλα τα έξοδά του. Ούτε του άρεσε η ιδέα να πάρει φοιτητικό δάνειο δεκάδων χιλιάδων δολαρίων.
Δουλειά ή κολέγιο;
Κι ενώ οι φίλοι του ξεκινούσαν τις σπουδές τους στο κολέγιο, εκείνος γιόρτασε τα 18α γενέθλιά του, υπογράφοντας ένα ατομικό συμβόλαιο συνταξιοδότησης (Roth IRA), ενώ δύο χρόνια αργότερα εντάχθηκε στο αμερικανικό Ναυτικό, όπου κέρδιζε 55.000 δολάρια το χρόνο ως ηλεκτρονικός. Παράλληλα, άρχισε μαθήματα εξ αποστάσεως για να πάρει πτυχίο στην τεχνολογίας πληροφορικής και τον προγραμματισμό.
«Όταν συνέκρινα το κολέγιο με την ένταξη στον στρατό, το δεύτερο μου φαινόταν εξυπνότερη ιδέα επειδή θα κέρδιζα αμέσως χρήματα αντί να περιμένω μέχρι να αποφοιτήσω», τονίζει. «Επιπλέον, θα μπορούσα να έχω μία εκπαίδευση σχεδόν δωρεάν, όπως και είχα».
Ο «τεμπέλης» επενδυτής
Στη συνέχεια άνοιξε ένα λογαριασμό σε μία χρηματιστηριακή. Ύστερα από πολυετή και ενδελεχή έρευνα κατάλαβε ότι οι μετοχές δεν ήταν γι αυτόν. Η επενδυτική στρατηγική του ήταν απλή: Επικεντρώσου σε χαμηλού κόστους αμοιβαία κεφάλαια που καλύπτουν μία ευρεία κατηγορία assets και άσε την αγορά να κάνει τη δουλειά της.
«Είναι αυτό που αποκαλώ τεμπέλικο χαρτοφυλάκιο», επισημαίνει. Ο ίδιος αποφάσισε να επενδύσει σε επτά κατηγορίες assets: εγχώρια, μεγάλης, μεσαίας και μικρής κεφαλαιοποίησης funds, commodity funds, και ένα μικρό μέρος σε ομόλογα. Και τα άφησε να...τρέχουν. Μία φορά το χρόνο έκανε κάποιες μικροαλλαγές.
Την περίοδο της χρηματοοικονομικής κρίσης, το 2008, έχασε «ένα μεγάλο ποσό», όπως λέει, αλλά δεν πούλησε όπως έκαναν άλλοι επενδυτές.
newmoney.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου