"Για την αγάπη της γεωμετρίας" - μια παρουσίαση με πολύ προβληματισμό

Χθες το βράδυ έγινε στο βιβλιοπωλείο μια πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου της Σώτης Τριανταφύλλου με τίτλο "Για την αγάπη της γεωμετρίας". Το "ενδιαφέρουσα" βέβαια δεν είναι το κατάλληλο επίθετο. Εκρηκτική είναι καλύτερο! Εντάξει ξύλο δεν έπεσε, αλλά από φωνές άλλο τίποτα.
Το κλίμα των ημερών είναι τέτοιο που δίνει στην κάθε συζήτηση μια πολιτική
χροιά.
Ευτυχώς δεν έγινε κάποιος πολύ σοβαρός διαπληκτισμός, απλά υπήρχε πολύ ένταση, ιδιαίτερα μεταξύ των καλεσμένων που γνωρίζονταν ήδη.

Βρίσκω θετικό το οτι η ίδια η συγγραφέας προσπαθεί -και εν μέρει το καταφέρνει- να εστιάζει στην πολιτική ιστορία μας και όχι στο απόλυτο παρόν.
Σε τέτοιες συζητήσεις είναι καλό γιατί αποφεύγονται οι ακραίες κουβέντες που είναι εύκολο υπάρξουν με τα τεντωμένα νεύρα όλων. 

Με ανησύχησε μια απορία της κάποια στιγμή: "όταν κάτι πεθαίνει ή καταστρέφεται, κάτι άλλο γεννιέται, συνήθως καλύτερο. Βλέπετε εσείς κάτι να δημιουργείται τώρα που η χώρα μας έφτασε σχεδόν στον πάτο;"
Μόνο ένας είπε ναι.
Μόνο ένας ενώ υπήρχαν πολλοί που η θέση, τα πιστεύω και η ηλικία τους μου προκαλούν περισσότερη αισιοδοξία.
Είναι πολύ απογοητευτικό αλλά ελπίζω να μην είναι αυτή η πραγματικότητα. 

Όσο για το βιβλίο, είναι μια "σχεδόν" αυτοβιογραφία.
Είναι όπως είπε κι η ίδια "η υποθετική ζωή μου, αν είχα κάνει άλλες επιλογές, αν είχα σταθεί πιο άτυχη αν ήμουν πιο επιρρεπής και αν δεν ήμουν τόσο προσεκτική".