Ένας διαφορετικός υποψήφιος

Άντε και τελείωσαν τα ψέματα. Σε λίγες ώρες θα πάτε να ψηφίσετε! Η σημερινή ανάρτηση, στη νέα μας στήλη «Καλό Βόλι», είναι εξαιρετικά αφιερωμένη στους 69.821 υποψηφίους της πρώτης εκλογικής αναμέτρησης.
«Καλό Βόλι» Είναι μια φράση που αρχικά χρησιμοποιούσαν ως ευχή οι αγωνιστές στην επανάσταση του 1821 για εύστοχη βολή κατά του τυράννου. Μετά το 1864 χρησιμοποιείται μεταφορικά ως ευχή για εύστοχη πολιτική επιλογή μπροστά στις εκλογικές κάλπες.

ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ είναι τέλος και ο τίτλος του νέου επίκαιρου βιβλίου του Αθηναιογράφου και συνεργάτου μας Θωμά Σιταρά, που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, και ο οποίος βεβαίως θα επιμελείται του υλικού.



«-Καλώς τον κυρ-Νικολάκη.

-Σσσσσς!

-Γιατί μου επιβάλλεις σιωπήν;

-Μα σώπα, καϋμένε... δεν είνε όλες ή ώρες ίδιες.

-Μπα; Βλέπω και μούγινες σοβαρός.

-Και πολύ μάλιστα.

-Τότε εις τι οφείλω την τιμήν της επισκέψεώς σας;

-Εις λόγους εθνικούς... εις λόγους πολιτικούς...

-Μου ανακατεύεσαι και στα εθνικά ζητήματα λοιπόν;

-Τι να κάνης; Υποχρέωσις.

-Και το κατάστημα της χαλβαδοποιίας; Εφάλιρε μήπως;

-Καθόλου. Το έχω και το μαγαζί.

-Τότε; Μήπως υπέβαλες και σύ υποψηφιότητα;

-Σχεδόν. Δηλαδή δεν υπέβαλα εγώ, αλλά διάφοροι συμπολίται εκτιμώντες...

-Τους χαλβάδες που έχεις στο μαγαζί σου.

-Μα μην τα παίρνεις όλα αστεία.

-Μα στο Θεό σου, Κυρ-Νικολάκη, είνε να μην τα πάρω αστεία; Να μου κοιμάσαι χαλβαδοποιός και να μου ξυπνάς πατήρ του Έθνους; Τι σχέσιν μπορεί νάχη ο χαλβάς με την πολιτικήν;

-Εν πρώτοις πολλά τα κοινά υπάρχουν, διότι η πολιτική κατήντησε κάτι χειρότερον από χαλβάς. Αλλ’ ας αφήσωμεν τους παραλληλισμούς και τας αλληγορίας.

»Εδώ πρόκειται περί του εξής: Διάφοροι συμπολίται τιμώντες τας αρετάς μου ως χρηστού πολίτου, αγαθού οικογενειάρχου και τιμίου εμπόρου, ως και την εθνικήν μου δράσιν προς ανάπτυξιν της βιομηχανίας της Ελληνικής χαλβαδοποιίας, μου υπέβαλαν υποψηφιότητα.

-Λοιπόν, ήλθες στο γραφείο για να προβής εις δηλώσεις;

-Όχι, ήλθα να σε συμβουλευθώ. Τι λες εσύ; Να δεχθώ ή να μη δεχθώ;

-Φίλε μου... να δεχθής... Τι τα θέλεις. Εσύ τουλάχιστον με τους χαλβάδες σου έχεις εξυπηρετήσει μερικάς στομαχικάς ανάγκας των συμπολιτών σου... αλλά κάτι άλλοι που δεν έχουν να επιδείξουν τίποτε και όμως αξιούν σώνει και καλά να γίνουν βουλευταί...

-Αρχίζεις να με κλονίζης.

-Γιατί;

-Γιατί εσκεπτόμουν να μη δεχθώ... Βλέπεις, εκτός από τη συνοικία μου δεν έχω άλλες γνωριμίες... συνδυασμός δεν με παίρνει...

-Συνδυασμός είπες; Είσαι τυχερός κυρ-Νικολάκη. Μένει μια θέσις κενή στον συνδυασμό του κυρίου Φιλύρα.



-Τι είνε ο κ. Φιλύρας;

-Αρχηγός της έκτης καταστάσεως, πολιτευτής, ποιητής, αξιωματικός και γόης των Ατθίδων... Τον Φιλύρα δεν ξέρεις;

-Και είνε φίλος σου;

-Πολύ μάλιστα... Να και η φωτογραφία του... μου την έφερε πρωτύτερα.

-Φαίνεται μεγάλος άνθρωπος πράγματι... Ώστε θα μπορούσα να τρυπώσω στο συνδυασμό του κ. Φιλύρα;

-Μόλις προφθαίνεις... Στάσου να του τηλεφωνήσω.

Ο κυρ-Νικολάκης κατελήφθη υπό αιφνιδίας αθυμίας και μου έπιασε το χέρι αποτόμως.

-Στάσου... στάσου... Μην τηλεφωνείς.

-Μετενόησες; Η επιτυχία σου θα είνε εξησφαλισμένη.

Ο κυρ-Νικολάκης ανεστέναξεν εκ βαθέων και εχτύπησε το κεφάλι του.

-Γι’ αυτό ακριβώς χτυπώ το κεφάλι μου... Άκουσε να σου εξομολογηθώ όλην την υπόθεσιν: Δεν μου υπέβαλε κανείς υποψηφιότητα, ούτε έχασα βέβαια το μυαλό μου να κατέλθω κι’ εγώ στις εκλογές.

»Εσκέφθηκα όλην αυτήν την ιστορία για να δημοσιεύσω αυτές τις ημέρες στις εφημερίδες μια ανοικτή επιστολή όπου θα ευχαριστούσα τους πολυπληθείς συμπολίτας μου που μου υπέβαλαν υποψηφιότητα, αλλά, δυστυχώς, εμπορικαί ασχολίαι μου εις την βιομηχανίαν των χαλβάδων δεν μου επιτρέπουν να δεχθώ. Είνε μια πρώτης τάξεως εμπορική ρεκλάμα. Καταλαβαίνεις τώρα...

-Μπράβο. Σε συγχαίρω δια την εφεύρεσιν.

-Ευχαριστώ... αλλά δεν είνε δική μου. Την έχουν εφαρμόσει αρκετοί αυτές τις ημέρες.

-Έτσι έ;

-Τώρα όμως μ’ άναψες φωτιά... Αρχίζω να σκέπτωμαι για πρώτη φορά στη ζωή μου πως μπορούσα να γίνω βουλευτής.

-Και την Κυριακή μάλιστα. Μεθαύριο θάσουν βουλευτής!

-Για κύττα φίλε μου, αυτό θα πή νάχης τύχη και να την κλωτσάς... Πού νάξερα εγώ ότι ο κ. Φιλύρας θα μ’ έπαιρνε στο συνδυασμό του.

-Δεν πειράζει, άλλη φορά. Φέτο περιορίσου στην αποχή...

Και ο κυρ-Νικολάκης, οπωσδήποτε παρηγορηθείς δια την απολεσθείσαν ευκαιρίαν της βουλευτοποιήσεώς του, μου ενεχείρισεν την κάτωθι δήλωσιν:

Δήλωσις

Νικολάου Παταπού, μεγαλοβιομήχανου χαλβάδων, προς τους απανταχού Πανέλληνας συμπολίτας μου.

¨Αισθάνομαι την υποχρέωσιν να ευχαριστήσω θερμώς άπαντας τους συμπολίτας μου, οίτινες εκτιμώντες τον ακέραιον, ευθύν και χαλύβδινον χαρακτήρα μου, ως και τα εκλεκτά προϊόντα του επί της Δώρου αρ. 68 καταστήματός μου, το οποίον όντως τιμά την Ελληνικήν χαλβαδοποιίαν, απεφάσισαν όπως με υποδείξουν ως υποψήφιον δια τας προσεχής βουλευτικάς εκλογάς. Δυστυχώς όμως διά λόγους ανεξαρτήτους της θελήσεώς μου, και λόγω των πολλών μου εμπορικών ασχολιών, αδυνατώ να δεχθώ την τόσο τιμητικήν ταύτην υποψηφιότητα. –Μετ’ έξοχης τιμής κτλ.¨

Ωρισμένως ο κυρ-Νικολάκης εβγήκε ο πειό έξυπνος και ο πειό κερδισμένος από πολλούς υποψηφίους εθνοπατέρας».

(«Πατρίς», 1923, Άγγελος Δόξας)

Σας εύχομαι φυσικά «ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ» και να μην αισθανθείτε μετεκλογικά «ΚΟΨΟΧΕΡΙΔΕΣ»

Διαβάστε περισσότερα για την Παλιά Αθήνα στο www.paliaathina.com
Θωμάς Σιταράς