Η Αμέλια Μαίρη Έρχαρτ γεννήθηκε στις 24 Ιουλίου 1897 και κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε από την 2η Ιουλίου 1937, όταν το αεροπλάνο της χάθηκε από τα ραντάρ!
Είναι ίσως η πιο περίεργη εξαφάνιση της σύγχρονης ιστορίας και δεκάδες επιστήμονες σε όλο τον κόσμο ακόμα προσπαθούν να εντοπίσουν τα τελευταία της ίχνη...
Τι απέγινε άραγε η Αμέλια Μαίρη Έρχαρτ;
Η Αμερικανίδα πρωτοπόρος της αεροπορίας, συγγραφέας και υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών, ήταν η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με τον Σταυρό Διακεκριμένης Πτήσης, ως η πρώτη γυναίκα που διέσχισε μόνη της τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Εξαφανίστηκε πάνω από τον κεντρικό Ειρηνικό ωκεανό, κοντά στη νήσο Χάουλαντ, κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς της να κάνει τον γύρο της Γης, το 1937, με συνεπιβάτη τον Φρεντ Νόοναν.
Πολλές είναι οι θεωρίες που αναπτύχθηκαν μετά την εξαφάνιση των δύο αεροπόρων αλλά δύο πιθανότητες κυριαρχούν μεταξύ των ερευνητών και των ιστορικών: Συντριβή και βύθιση! Το σκάφος ωστόσο δεν εντοπίστηκε ποτέ παρότι έχουν γίνει έρευνες με υπερσύγχρονα μέσα.
Πολλοί ερευνητές θεωρούν ότι το Electra έμεινε από καύσιμα και η Έρχαρτ με τον Νόοναν συνετρίβησαν στη θάλασσα.
Ο Υποναύαρχος του Αμερικανικού Ναυτικού Ρίτσαρντ Μπλακ, ο οποίος είχε τη διοικητική ευθύνη του αεροδιαδρόμου της νήσου Χάουλαντ και βρισκόταν παρών στο θάλαμο τηλεπικοινωνιών του Itasca δήλωσε με βεβαιότητα το 1982 ότι «το Electra έπεσε στη θάλασσα περίπου στις 10 π.μ., στις 2 Ιουλίου 1937, όχι πολύ μακριά από το Χάουλαντ».
Ο Βρετανός ιστορικός της αεροπορίας Ρόι Νέσμπιτ, εξετάζοντας τις αποδείξεις από σύγχρονες μαρτυρίες κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το Electra της Έρχαρτ δεν ανεφοδιάστηκε πλήρως για την πτήση.
Ο Ουίλιαμ Λ. Πόλχεμους, πλοηγός της Ανν Πελεγκρένο στην πτήση του 1967 η οποία ακολούθησε την αυθεντική διαδρομή της Έρχαρτ και του Νόοναν, μελέτησε τους χάρτες πλοήγησης για τις 2 Ιουλίου 1937 και θεώρησε ότι ο Νόοναν ίσως να είχε υπολογίσει λανθασμένα την «ευθεία προσέγγιση» για την άφιξη στο Χάουλαντ.
Ο θετός γιος της Έρχαρτ, Τζορτζ Πάλμερ Πούτναμ Τζούνιορ φέρεται να δηλώνει ότι η πεποίθησή του είναι «πως το αεροσκάφος απλά έμεινε από καύσιμα».
Ο Τόμας Κρόουτς (Thomas Crouch), επικεφαλής έφορος του Αμερικανικού Εθνικού Αεροδιαστημικού Μουσείου (National Air and Space Museum) έχει δηλώσει ότι το Electra βρίσκεται «18.000 πόδια βαθιά» και η ανακάλυψή του θα μπορούσε να αποδώσει ευρήματα που θα μπορούσαν να συγκριθούν με τα ευρήματα του Τιτανικού, προσθέτοντας, «...το μυστήριο είναι κάτι που διατηρεί το ενδιαφέρον μας. Εν μέρει τη θυμόμαστε επειδή είναι η αγαπημένη μας αγνοούμενη».
Αμέσως μετά την εξαφάνιση της Έρχαρτ και του Νόοναν, το Αμερικανικό Ναυτικό, ο Πωλ Μάντζ και η μητέρα της Έρχαρτ εξέφρασαν την πεποίθηση ότι η πτήση είχε καταλήξει στις νήσους Φοίνιξ (σήμερα τμήμα του Κιριμπάτι), περίπου 350 μίλια νοτιοανατολικά της νήσου Χάουλαντ.
Η υπόθεση της νήσου Γκάρντνερ έχει χαρακτηριστεί ως η «πλέον επιβεβαιωμένη» εξήγηση για την εξαφάνιση της Έρχαρτ. Η Διεθνής Ομάδα για την Ανεύρεση Ιστορικών Αεροσκαφών εξέφρασε την άποψη ότι η Έρχαρτ και ο Νόοναν πιθανώς να πέταξαν χωρίς περαιτέρω ραδιοφωνικές μεταδόσεις για δυόμιση ώρες κατά μήκος της γραμμής θέσης που η Έρχαρτ μετέδωσε στην τελευταία εκπομπή της που έλαβαν στη νήσο Χάουλαντ, να έφθασε στην τότε ακατοίκητη νήσο Γκάρντνερ (σημερινή Νικουμαρόρο) του συμπλέγματος Φοίνιξ, προσγειώθηκαν στο επίπεδο κοραλλιογενές νησί, κοντά στο ναυάγιο ενός μεγάλου εμπορικού πλοίου και τελικά χάθηκαν.
Το 1940 ο Γκέραρντ Γκάλαγκχερ, Βρετανός αυτοκρατορικός αξιωματικός (και πιλότος ο ίδιος) ενημέρωσε μέσω ασυρμάτου τους ανώτερούς του ότι βρήκε ένα «σκελετό... πιθανόν μίας γυναίκας», καθώς και ένα παλαιό κουτί, κάτω από ένα δέντρο στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού.
Ο Γκάλαγκχερ διατάχθηκε να στείλει τον σκελετό στο Φίτζι όπου, το 1941, οι Βρετανικές αυτοκρατορικές αρχές παίρνοντας λεπτομερείς μετρήσεις των οστών κατέληξαν ότι ανήκαν σε γεροδεμένο άνδρα. Το 1998 όμως, μία ανάλυση των δεδομένων που προέκυψαν από τις μετρήσεις από εγκληματολόγους ανθρωπολόγους έδωσε ενδείξεις ότι ο σκελετός ανήκε σε μία «ψηλή λευκή γυναίκα βορειοευρωπαϊκής καταγωγής». Τα οστά, όμως, είχαν από καιρό χαθεί στο Φίτζι.
Τα αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν στο Νικουμαρόρο περιλάμβαναν αυτοσχέδια εργαλεία, μία αλουμινένια επιφάνεια (πιθανόν από αεροσκάφος Electra), ένα περίεργα κομμένο κομμάτι διάφανου πλέξιγκλας το οποίο έχει ίδιο πάχος και κυρτότητα με το παράθυρο ενός Electra και ένα παπούτσι Cat's Paw, μεγέθους 9, που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1930 και μοιάζει με τα υποδήματα που φορούσε η Έρχαρτ σε φωτογραφίες της παγκόσμιας πτήσης.
Μία δεκαπενταμελής αποστολή επισκέφθηκε το Νικουμαρόρο από τις 21 Ιουλίου έως τις 2 Αυγούστου 2007, ψάχνοντας για σαφή και αναγνωρίσιμα τμήματα αεροσκάφους και DNA.
Η ομάδα περιελάμβανε μηχανικούς, περιβαλλοντολόγους, αρχαιολόγους, ένα γεωλόγο, ένα σχεδιαστή ιστιοφόρων σκαφών, ένα γιατρό και ένα κινηματογραφιστή. Αναφέρεται ότι ανακάλυψαν ένα φερμουάρ που μπορεί να προέρχεται από τη φόρμα της.
Μύθοι, αστικοί μύθοι και ατεκμηρίωτοι ισχυρισμοί
Κατάσκοπος για τον Ρούσβελτ
Μία κινηματογραφική ταινία της εποχής του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, με τίτλο Flight for Freedom (1943) προήγαγε ένα μύθο ότι η Έρχαρτ κατασκόπευε τους Ιάπωνες στον Ειρηνικό κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης του Φραγκλίνου Ρούσβελτ. Το 1949 τόσο το ειδησεογραφικό πρακτορείο United Press όσο και η Υπηρεσία Πληροφοριών του Αμερικανικού Στρατού κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ισχυρισμοί αυτοί ήταν αβάσιμοι.
Η Τζάκι Κόχραν, πρωτοπόρος της αεροπορίας η ίδια και φίλη της Έρχαρτ, πραγματοποίησε μεταπολεμικά μία έρευνα σε πολυάριθμα αρχεία στην Ιαπωνία καταλήγοντας στο ότι οι Ιάπωνες δεν είχαν ανάμιξη στην εξαφάνιση της Έρχαρτ.
Αιχμάλωτη στη Νήσο Σαϊπάν
Το 1966 ο ανταποκριτής του CBS Φρεντ Γκόερνερ εξέδωσε ένα βιβλίο όπου ισχυριζόταν ότι η Έρχαρτ και ο Νόοναν είχαν αιχμαλωτιστεί και εκτελεστεί όταν το αεροσκάφος τους συνετρίβη στη νήσο Σαϊπάν, τμήμα των Βορείων Μαριάνων Νήσων, το οποίο βρισκόταν τότε υπό Ιαπωνική κατοχή.
Ο Τόμας Ε. Ντεβίν, ο οποίος υπηρέτησε σε μία ταχυδρομική στρατιωτική μονάδα, έγραψε το Eyewitness: The Amelia Earhart Incident, που περιλάμβανε την επιστολή της κόρης ενός Ιάπωνα αξιωματικού της αστυνομίας και η οποία ισχυριζόταν ότι ο πατέρας της ήταν υπεύθυνος για την εκτέλεση της Έρχαρτ.
Ο πρώην πεζοναύτης Ρόμπερτ Ουάλακ ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος και άλλοι στρατιώτες άνοιξαν ένα χρηματοκιβώτιο στη Σαϊπάν και βρήκαν την βαλίτσα της Έρχαρτ.
Ο πρώην πεζοναύτης Έρσκιν Τζ. Νάμπερς ισχυρίστηκε ότι ενώ υπηρετούσε ως χειριστής ασυρμάτου στη Σαϊπάν το 1944, αποκρυπτογράφησε ένα μήνυμα αξιωματικών του ναυτικού το οποίο έλεγε ότι το αεροσκάφος της Έρχαρτ βρέθηκε στο αεροδρόμιο Ασλίτο, ότι αργότερα διατάχθηκε να φυλάει το αεροσκάφος και ότι υπήρξε μάρτυρας της καταστροφής του.
Το 1990, η σειρά Unsolved Mysteries (Άλυτα Μυστήρια) του τηλεοπτικού δικτύου NBC-TV μετέδωσε τη συνέντευξη μίας γυναίκας από τη Σαϊπαν η οποία ισχυρίστηκε ότι ήταν μάρτυρας της εκτέλεσης της Έρχαρτ και του Νόοναν από Ιάπωνες στρατιώτες.
Από τα τέλη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου σε μία τοποθεσία στη νήσο Τίνιαν , πέντε μίλια νοτιοδυτικά της Σαϊπάν, φημολογούνταν ότι βρισκόταν ο τάφος δύο αεροπόρων. Το 2004 πραγματοποιήθηκε αρχαιολογική ανασκαφή στο σημείο εκείνο, όμως δεν βρέθηκαν οστά.
Αλλαγή ταυτότητας!
Τον Νοέμβριο του 2006, το National Geographic Channel πρόβαλε το δεύτερο επεισόδιο της σειράς Undiscovered History σχετικά με έναν ισχυρισμό ότι η Έρχαρτ επέζησε της παγκόσμιας πτήσης, μετακόμισε στο Νιού Τζέρσι, άλλαξε το όνομά της, παντρεύτηκε ξανά και έγινε η Άιριν Κραίγκμιλ Μπόλαμ. Η Άιριν Μπόλαμ, που ήταν τραπεζίτης στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1940, αρνήθηκε ότι ήταν η Έρχαρτ, κατέφυγε στα δικαστήρια ζητώντας 1,5 εκατομμύρια αποζημίωση για βλάβες και κατέθεσε μία μακροσκελή ένορκη κατάθεση στην οποία αντέκρουσε τους ισχυρισμούς.
Το National Geographic προσέλαβε τον Κέβιν Ριτσλαντ (Kevin Richland), επαγγελματία ποινικό εγκληματολόγο, ο οποίος μελέτησε φωτογραφίες των δύο γυναικών και κατέληξε στο ότι υπήρχαν πολλές διαφορές στις διαστάσεις του προσώπου μεταξύ της Έρχαρτ και της Μπόλαμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου